Chapter 48

NANLALAMBOT ang mga tuhod ni Agatha habang humahakbang papalapit sa katawan ng ama na wala ng buhay. Humigpit ang pagkakahawak niya sa braso ni Tristan.

"Agatha-"

Naglandas ang mga luha sa pisnge ni Agatha. Inihanda na siya ng ama sa pagpanaw nito ngunit tila hindi niya napaghandaan ang damdamin na maaari palang mas masakit pa sa inaasahan niya.

"Tristan," sumubsob siya sa balikat ng pinsan. Masuyo siyang inakbayan nito.

"Magpakatatag ka."

Tumango si Agatha, hindi siya pwede magpakita ng kahinaan. Sa pagkawala ng ama, tila naipasa na rin sa kaniya ng tuluyan ang napakalaking responsibilidad sa mga naiwan nitong pag-aari. Dapat isa siyang matatag na Mondragon. Pinahid ng dalaga ang mga luha saka tinatagan ang loob na nilapitan ang ama na payapa ng nakahimlay.

"Salamat sa lahat, Papa. Hindi kita bibiguin."

Sa unang araw pa lang ng burol ni Don Sylvestre, ipinagluksa na ng buong Villa ang kamatayan nito. Iniyakan ng lahat at dama ang matinding kalungkutan sa buong hacienda. Nagsuot