“Kailan kapa natutong magpa-cute—” hindi pa natatapos magsalita si Lucas nang bigla na lamang silang nauntog pareho dahil sa biglaang pagpreno ng kanilang driver.
Mabuti na lamang sa dibdib siya ni Lucas napasubsob dahil kung hindi ay baka nagkabukol na siya ng wala sa oras.
“Pasensiya na po Sir hindi ko po sinasadya.” paghingi ng tawad ng driver kay Lucas.
Wala naman itong nagawa kundi ang mapabuntung hininga na lamang. “Mag-ingat ka sa pagmamaneho.” tanging sabi na lamang nito. Ilang sandali pa ay lumayo siya mula kay Lucas at umayos ng upo.
“Kailan ka pa natutong magpa-cute ng ganuon?” muling tanong nito sa kaniya na ikinakibit balikat niya lamang.
“Ikaw ang nagsabi sa akin na pakiusapan ka diba?” saad niya na gamit muli ang malambing niyang tinig at pagkatapos ay napangisi.
Sa loob ng
Pagkaalis ni Lucas ay mabilis din naman sinenyasahan ni Trisha ang kasama nitong babae na si Lucy na iwan muna sila sandali. Naiwan silang dalawa na magkaharap. Akmang magsasalita na sana si Annie nang maunahan siya ni Trisha sa pagsasalita.“Ganun talaga si Lucas kapag ako na ang pinag-uusapan handa siyang gawin kahit ano para sa akin.” sabi nito na may halo pang pagmamayabang ang tinig.“Nakita mo naman na sinabi ko ng si Lucy na lang ang kukuha ngunit hindi siya pumayag.” dagdag nito at kung siya lang ang masusunod ay ayaw niya sanang marinig ang mga sinasabi nito at mga susunod na sasabihin pa nito dahil ayaw niyang marinig pa mula rito kung paano ito mahalagahan ni Lucas.Bigla niyang naalala ang mga mahahalagang araw sa kanila bilang mag-asawa. Hindi nga nakakalimutan ni Lucas ang kahit na anumang okasyon sa buhay nila ngunit laging si Kia lamang ang gumagawa ng paraan sa lahat, ang pumipili
“Oo.” sagot niya dahil magiging asawa naman na niya ang lalaking sinasabi niya na nagugustuhan niya sa matagal na panahon.Pero ngayon ay tila siya nagising sa kanyang panaginip. Kung nagsasabi man ito ng totoo ibig sabihin lang ay una pa lang ay nagsinungaling na sa kaniya si Lucas. Tatlong taon? Napakuyom ang kanyang mga kamay. Gusto niyang matawa dahil sa ginawa niya.Isa lang siyang panakip butas. Halos maiyak pa siya noon sa labis na tuwa dahil tuluyan ng tinanggap ni Lucas na kalimutan na si Trisha at gusto nitong magsimula ng bagong buhay kasama siya ngunit isa lang pala iyong palabas. Napakatanga niya talaga.“You are so naive Annie.” sabi ni Trisha at napailing. “Paano ka niya pakakasalan kung ako ang mahal niya? Isa pa ay alam mo ba kung bakit ka niya binigyan ng kasunduan na magsasama kayo ng tatlong taon pagkatapos ay mag-file ng divorce? Dahil para magkasama kaming
Hindi siya nakasagot rito at nagpatuloy pa rin ito. “Kung hindi dahil sayo ay matagal na sana kaming kasal ni Lucas at baka nagkaanak na rin kami.”Pinilit niyang maging kalmado sa harap nito sa kabila ng mga sinabi nito sa kaniya. Tumitig siya sa mga mata nito at pagkatapos ay sumagot.“Hindi ako ang may kasalanan ng nangyari sayo kaya huwag mong isisi sa akin. Sadyang naghahanap ka lang talaga ng sisisihin mo sa nangyari sayo.” taas noo niyang sinabi, hindi niya hahayaang apihin siya nito. “Oo alam ko na gustong- gusto talaga ako ni Lolo pero alam ko na may malalim siyang dahilan kung bakit hindi siya pumayag na kayo ang magkatuluyan ni Lucas. Isa pa, kung talagang naabot mo ang qualification para sa apo niya e di sana ay hindi niya ako pinili.” sabi niya rito.Kitang-kita niya ang pagpipigil nito at nasiyahan siya dahil sa nakita niyang reaksiyon nito kaya nagpatuloy siya.&n
Nang marinig ito ni Trisha ay bakas sa mukha nito ang gulat at pagkataranta. Agad nitong inabot si Lucas at humawak sa laylayan ng damit nito. “Pasensiya na Lucas hindi ko sinasadya.” malungkot na paghingi nito ng pasensiya. “Dapat ay hindi ko na ito inopen pa ulit dahil tapos naman na natin itong pag-usapan. Natatakot lang kasi ako, natatakot ako na baka sa dulo ay hindi pa rin tayo maging magkasama at ang isiping iyon ay tila ba unti-unting papatay sa akin.” mahinang sabi nito at inabot ang kamay nito at hindi nagdalawang isip na hilahin ito upang yakapin sa harap niya mismo. Hindi siya makapniwala, kung kanina ay napalampas niya ito ngayon ay tila ba gusto na niyang sumabog. Ang lakas ng loob nitong yakapin ito sa harap niya samantalang alam naman nito na asawa pa rin siya ni Lucas. Hindi na siya nito inirespeto. Sa kanyang gulat ay may malamig na boses silang narinig na dahilan kung bakit gulat na naghiwalay ang mga ito. “Kailan ka pa nagkaroon ng lakas ng loob na yumakap sa i
“Tita pasensiya na pero kahit na papano ay mayroon namang kayamanan ang aming pamilya.” sabi nito. “O talaga?” walang emosyon na tanong nito. “Naniniwala naman ako sa sinasabi mo at ngayon kung may dapat mang maging paborito sa pamilya niyo ay hindi ikaw iyon kundi ang kapatid mo lalo na ngayon na hindi kana makapaglakad. Hindi ka na makatayo ngayon at mas lalong hindi na makasayaw kaya nasisiguro ko na mas mabango na ngayon sa pamilya niyo ang kapatid mo. maipapayo ko lang sayon na kung may ipon ka man ay mas mainam ng huwag mo na lang itong gastusin sa mga walang kwentang bagay at ilaan mo na lang sa mga bagay na kailangan mo sa araw-araw.” mahabang pangaral nito na may halong pangungutya. Hindi nakasagot si Trisha ngunit bakas sa mga mata nito ang galit. “At anong sinabi mo? Bibili ka ng regalo? Katulad ng sabi ko sayo ay ilaan mo na lang ang pambili mo para sa mga gamot mo. huwag kang gumasta para lang magpabango sa mga tao.” dagdag pa nito. Sa loob-loob ni Annie ay tuwang-tu
Agad naman na sumagot si Lucas. “Mom bakit ba pinipilit mo kaming gumawa ng bagay na hindi pa kami handa para lang hindi ka mapahiya? Sapat na ba iyong dahilan?” kunot na kunot ang noong tanong nito sa ina. “Wala kang magagawa at ipipilit ko kung ano ang gusto ko. Pagkatapos ng tatlong buwan at wala pa rin ay pupunta tayo sa ospital.” sabi nito at mabilis siyang binalingan. “Bantayan mo siya at kung hindi siya gumawa ng paraan para hindi makipagkooperasyon sa pagkakaroon niya ng anak sa lalong madaling panahon ay sabihin mo lang sa akin at ako ang bahala sa kaniya.” sabi nito. Nang mga oras na iyon ay pakiramdam niya ay kasing pula na ng hinog na kamatis ang kanyang mukha at mabilis siyang tumango rito. Samantala si Trisha ay hiyang-hiya na ng mga oras na iyon dahil tila ba sinadya ng ina ni Lucas na sabihin ang mga iyon sa harap niya para insultuhin siya. Kuyom na kuyom ang mga kamay nito ng mga oras na iyon. Nagtiis siyang marinig ang mga iyon kahit na kating-kati na ang kanyang
ILANG sandali pa nga ay nakasakay na siya sa kotse at tahimik lamang siyang nakatanaw sa labas at pinagmamasdan ang mga sasakyang dumadaan kasabay nila. “Apo sa tuhod?” mahinang bulong niya na tila ba isang baliw at kinakausap ang sarili niya at pagkatapos ay napahawak sa kanyang puson at marahang hinaplos ito. Sa dalawang taon nilang pagsasama ni Lucas ay magkahiwalay sila ng silid sa bahay nito at iilang beses lamang na magkatabi silang dalawa, kapag gusto lang magpahupa ng pagnanasa si Lucas ay tyaka lamang siya nito tinatabihan. Isa pa ay lagi rin talaga itong nakabantay sa pag-inom niya ng pills dahil minsan ay halos isang linggo na sunod-sunod itong tumatabi sa kaniya. Isa pa minsan din ay gumagamit ito ng condom upang siguruhin na hindi talaga sila makakabuo kaya kung iisipin ay napaka-imposible talaga na mabuntis siya. Bago niya pa man nalaman na buntis siya ay palagi na siyang nahihilo at may time pa hindi na siya halos makatayo kaya nagpasya siya na magpa-chek up mag-isa
“Pasensiya na kayo Mommy hindi ko sinasadya. Medyo sumama lang ang sikmura ko bigla.” paghingi niya rito ng paumanhin at pagkatapos ay nag-angat ng ulo.Ngumiti ito ng bahagya. “Okay lang.” sagot nito at pagkatapos ay bahagyang imwinestra nito na maupo siya at nag-atubiling sumunod siya rito.Hindi niya alam kung ano ang dahilan ng pagpunta nito roon pero nang mga oras na iyon ay masama na ang kutob niya at bahagyang kinakabahan na siya. Isa pa ay ang ikinakatakot niya ay baka tanungin siya nito tungkol sa kanyang pagsusuka, baka mamaya ay hindi ito maniwala sa idinahilan niya.Ilang sandali pa ay nagsalita ito.“Sigurado ka bang okay ka lang at ayaw mo bang magpadala sa ospital?” tanong nito sa kaniya.Ito na nga ang sinasabi niya. Sa klase nito ay tiyak na mahihirapan siyang paniwalain ito ngunit gagawin niya pa rin ang lahat ng kanyang makakaya upang makalusot rito.“Okay lang po ako Mommy huwag kayong mag-alala. Epekto lang siguro ito ng allergy ko dahil sa hindi ko sinasadyang pa