Chapter 6: Institution of Aerydone
Maaga kaming naghanda sa aming pag-alis. Hindi nagkulang si Alex sa pagpapaala at pagbilin sa amin sa mga posibleng kapahamakang aming makasasagupa sa gitna ng aming paglalakbay.
"Hinuha ko'y posibleng hinahanap din ni Voltur ang mga agimat. Kakailanganin niya iyon upang mas lumakas ang hukbo niya." Tinapunan kami nito ng isang nag-aalalang tingin. "Kaya mag-iingat kayo. Malaki ang—"
"Tsansang makalaban namin ang kaniyang mga alagad sa oras na hahanapin namin ang mga amulets," buntong-hiningang sabi ni Brielle na siyang dumagdag sa dapat sasabihin ni Alex. Napangiti ako sa inakto nito.
"Inulit mo na iyan ng halos dalawampung beses, Alex. Magmula pa kanina noong kumakain kami, han
How's the story so far, everyone? The first chapters, as you can all observe, are light and pre-readied. The next chapters will already involve attacks and actions. Hopefully, you enjoyed and will continue reading the story as it flows accordingly. Thank you!
Chapter 7: Assailed"Here's yours, Krysta." Inabot ko ang kahong inilahad ni Brielle sa akin. Medyo mahaba-haba ito at may kabigatan dahilan upang mapabuga ako ng hangin. Alex did really requested a sword for me, huh?"Guys, look!"Dumako ang tingin ko kay Bryle na ngayo'y may hawak na . . . isang metallic boomerang? The weapon's purely made of steel, and from the looks of it, I know that it feels heavy. Kasing-laki at haba ng boomerang ang bisig ng lalake kaya masasabi kong may kabigatan talaga ang sandata nito."Duck!" sigaw nito na siyang nagpayuko sa aming lahat. Kasabay no'n ay ang paghagis nito ng boomerang sa ere na gumawa ng isang matinis na ingay. Umikot ito sa kabuuan ng silid at mabilis ang paglipa
Chapter 8:The Foes Sumugod papunta sa direksiyon ko ang halimaw na kaagad ko ring tinugunan ng isang agarang pagtakbo. Inasahan kong tatalunan ako nito kung kaya'y mabilis akong lumundag pailalim at ginamit iyong pagkakataon upang sugatan ang kaniyang tiyan. Nagdulot iyon ng malakas na paghiyaw galing sa halimaw. Dali-dali akong umayos ng tayo at hinarap ang nagagalit na nilalang. Nanlaki ang aking mga mata nang bumuga ito ng asido sa aking direksiyon. Walang pag-aatubiling tumalon ako sa isang gilid upang maiwasan ang nakamamatay na lason. That was close! I caught my breath as I stand on one side. Hindi pa man ako nakahuma sa ginawa nitong mga pag-atake ay nagsimula na naman itong magpaulan gamit ang matutulis nitong buntot. Napasinghap ako at mabilis na nagpagulong-gulong upang maiwasan ang mga talim nitong hinuha ko’y naglalaman din ng mga lason. Kalauna'y tumigil ito sapagkat bumaon nang husto ang kaniyang m
Chapter 9: The Wildering Woods"Interesting. Ayon sa mapa, bago natin marating ang ilog, dadaan muna tayo sa masukal na kagubatan ng Wildering Woods," pahayag ni Shahne na siyang nagdadala ng mapa.Kasisimula lang namin ng aming paglalakbay patungong Yulka River upang matulungan si Brielle sa paghahanap ng kaniyang amulet."Seryoso?” Brielle retorted. “Nasa hilagang parte ng Deandrelle ang Wildering Woods kaya imposibleng dadaan pa tayo roon." She rolled her eyes and instantly took the map from the guy. "Patingin nga! Baka napuwing ka lang."Ilang segundong katahimikan ang namayani bago namin muling marinig ang pagsinghap ng babae."T-Totoo nga . . ." nanlalaki ang mga matang sambit nito."Ayan, ayaw mo kasi akong paniwalaan. Nasa boundary tayo ng Deandrelle at Breshire. Wildering Woods is stretching from Northern Deandrelle to some portions of Breshire's Northeast. Unfortunately, madadaanan talaga natin ito." Na
Chapter 10: Lost DeanderSeven years ago when I was 10, I decided to leave the orphanage where I grew up so I can learn how to sustain myself without depending my needs on others.At first, it was hard leaving those people in that institution who I treated my family: the nuns and sisters who took good care and fed us, my co-orphans who were still in the venture to seek for their real parents, and some of those friends that I've made.Though the people and children didn't want me to leave, it was a tough decision to make. And since the number of children being admitted in the orphanage is constantly growing, I do not want to become a burden to the nuns anymore. Besides, the ten year that they spared to feed and protect me was more than enough. With a heavy heart and disoriented mind, I left the place when everyone was asleep because I cannot stand seeing them cry and bidding their farewells to me.Isang taon akong nagpaligoy-ligoy at namuh
Chapter 11: Little Bond“What really happened? Why did you curse this forest and trap innocent souls?”I calmly asked Travis who was now moving his head side to side as if it was hard for him to explain everything. His eyes met mine, and all I could do is encourage him through nodding.Hindi ko rin naman gustong madaliin ang lalake sa pagsasalita, subalit kailangan naming malaman sa lalong madaling panahon kung ano ang totoong mga nangyayari sa lugar na ‘to at kung ano’ng puno’t dulong rason kung bakit niya ito naisagawa.He heaved a sigh before speaking. "For all I know, these Aeons are the one's responsible for my parents' death. Ni hindi ko pa nga sila nakikita tapos pinatay na nila ang mga magulang ko!" Mababakas ang lungkot boses ng lalake habang nagsasalita. Narinig ko pa ngang bahagyang pumiyok ito sa mga huling salitang binanggit.Napayuko ang aking mga kasamahan. "We're sorry for your lost," m
Chapter 12: Two Points MeetHindi naman naging matagal ang paglalakbay namin tungo sa ilog ng Yulka. Nagpapasalamat nga ako’t naging payapa ang aming paglalakad at walang kahit na anong naging hadlang upang patagalin pa kami. Magdadapit-hapon na nang marating namin ang kahabaan ng ilog."This river is too big and wide. How are we supposed to find the amulet?" ani Brielle at sinipat ang tubig ng ilog."Maybe there are clues or hints around. Imposible naman yatang walang iniwang palatandaan si Reyna Raiyah patungkol sa eksaktong lokasiyon ng agimat," turan ni Bryle.Nagsimula kaming maghanap ng kung ano sa aming kapaligiran. The guys tried moving big rocks and stones to find clues underneath. Ako naman ay sinusubukang kapain ang mga naglalakihang katawan ng puno sa paligid at nagbabakasakaling may mahanap ako roon. Patuloy namang hinahawakan ni Brielle ang tubig sa hindi ko malamang dahilan.Meanwhile, Travis just stood on one
Chapter 13: Healing Capability"I'll take it from here."Kasalukuyan kaming nakatayo sa tapat ng hangganan ng Breshire at Asteria. It actually took us a couple of minutes to arrive at this place. Idagdag pa ang mga halamang nakaharang sa aming dinaraanan kanina kung kaya'y medyo natagalan kami sa paglalakad.Good thing Travis was there, he easily removed anything that's blocking our way. Ngayon naman ay susuungin ni Brielle ang kailalimang parte ng ilog na ‘to. Naniniwala kasi itong naroroon nakatago ang kaniyang amulet.But, it's way too dark already. Hindi ba delikado para sa kaniyang gawin iyon?"The amulet is guarded by a bunch of sirens and a massive sea serpent. I don’t know if it’s true, yet that’s what I read from the book of eminence. Whatever it is, hell yeah, I know I can do this!" She started shaking her hands, twisting it back and forth."Are you sure you can handle it? Madilim n
Chapter 14: SapphireBRIELLEHindi ko maiwasang makaramdam ng kaba nang lumusong sa kailaliman ng Yulka River. Pitch black with combined swirling dark blue hues immediately covered my sight, but I kept swimming further and deeper.Wendorians acquire the ability to control water, but no one has the capability to breathe underwater—except me. Ito ang isa sa mga naisip kong dahilan kung bakit ako ang napili ni Queen Raiyah na humalili sa aming kaharian.This ability is unique and rare. Noong nalaman kong nanganganib ang aming mundo laban sa kadilimang nagsisimulang sumasakop sa kabuuan nito, pinag-iigihan kong hasain ang aking kapangyarihan nang sa gayon ay maprotektahan ko ang aking pamilya.Lalo lamang akong nagpursige nang mawalay sa amin ang aking lola at tito sapagkat pinatay ito ng mga kampon ni Voltur. That was the time when I was pushed to train harder and stronger so I can be one of the qualifying Wendo