Pumunta si Adeline sa bahay ni Drake noong sumunod na araw, sa pag-aakalang makikita niya ito ngunit sa kasamaang palad, nang papasok na siya sa gate ng kanilang village ay nakita niya ang sasakyan ng lalaki na papalabas na. Sumilip siya sa bintana at nakita niyang si Drake iyon. Tatawagin na sana siya nito ngunit napigilan niya ang sarili nang mapansing baka hindi na naman siya nito pansinin at mapahiya lamang siya. Napabuntong-hininga na lang siya saka nagpatuloy sa pagmamaneho sa bahay ng lalaki.
Ipinarada niya ang kanyang sasakyan at pumasok sa bahay, nakita niya ang ina ni Drake na sa sala. Nakaupo at nakatingin sa kawalan at parang may kung anong malalim na iniisip at problema.
"Tita Samantha." Tinawag niya ang babae at nagulat ito nang makita siya. Tumayo ang ginang nang makita siya, mula sa sofa at lumapit sa kanya para yakapin siya.
"Adeline." Isang mainit na yakap ang ibinigay niya rito. "It's good to see you. How are you doing, honey?" Tanong niya saka siya dinala sa couch para maupo.
Ang nanay ni Drake ay 56 taong gulang na, kasing edad ng nanay ni Adeline ngunit napakabata niya para sa kanyang edad. Kapag nakita mo siya, hindi mo aakalain na siya ay higit sa 50's. She has a very white skin that'll go pinkish if you try to pinch it, meron din siyang pink lips and a very beautiful brown eyes. Napaka silky at straight ng buhok nito at napakaganda niya. Ganoon din sa asawa niyang si Tiyo Lucio Masyado din siyang gwapo. No wonder gwapo din si Drake. Nakuha niya ang lahat ng tingin mula sa kanyang mga magulang.
"I'm good Tita. How about you? Parang malalim and iniisip mo kanina bago ako dumating ah." Sabi niya saka umupo sa tabi nito.
"Ayos lang ako. Kamusta ang mama at papa mo?" Tanong nito sa kaniya. Naramdaman ni Adeline ang lungkot sa Bose's nito kahit pa ngumiti ito sa kaniya.
"Pareho silang busy and in good condition Tita. Doing well in the business, as usual." Sinabi niya na nagpawala sa ngiti ng ginang at napagtanto niya na hindi ito ang tamang sabihin. Nakalimutan niyang hindi maganda ang takbo ng negosyo ng kanyang Tita sa ngayon.
"Ang sarap naman pakinggan kung ganoon." Sagot ni Tita Samantha niya may bahagyang ngiti.
"Sa totoo lang Tita, pumunta ako dito kasi may narinig akong balita mula kay Daddy. Totoo po ba?" Tanong niya na ikinatingin ng babae sa kanya.
"Ohh. Okay lang. Kung hindi maayos ng asawa ko ang problema, malamang kailangan na nating magpahinga muna sa negosyo at mag lie low." Malungkot itong ngumiti sa kanya. Nang makitang malungkot ang kanyang ngiti ay sumasama ang loob ni Adeline.
"May maitutulong ba ako sa iyo Tita? Sabihin mo lang sa akin. Baka matulungan ka rin nina Mama at Papa." Sabi niya, ayaw niyang nakikita itong malungkot. Parang magulang na din kung ituring niya ang pamilya ni Drake.
"I don't think you can, honey. But don't worry, if time comes that I'll ask for help. You'll be the first person that I'll ask for it." Sabi ni Tita Samantha na nagpatibok ng puso niya.
"Lagi akong nandito para tulungan ka Tita. Sabihin niyo lang po." Siya'y ngumiti ng matamis sa ginang.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Umalis siya?" tanong ni Drake sa kasambahay. Kararating lang niya sa bahay ni Natasha at sinabihan siya ng kasambahay na umalis na siya. Kinuha niya ang phone niya sa bulsa at dinial ang number ni Natasha pero hindi ito nagring at tanging *toot toot* lang ang naririnig niya.
*Kakaiba. Hindi siya umaalis ng bahay nang hindi tumatawag sa kanya. Baka may photoshoot siya at nakalimutan niyang sabihin sa kanya?* Napaisip siya.
"Siguro hihintayin ko na lang siya dito." Sabi niya saka umupo sa couch. "Sinabi ba niya sa iyo kung saan siya pupunta? Parang hindi ko siya macontact. Bakit kailangan pa niyang patayin ang phone niya." He said still trying to call her pero hindi niya makontak.
"Uhm. Actually sir, she didn't tell me where she is going. She just told me to keep an eye on the house for the meantime kasi may lakad daw siya." Sagot ng maid sa kanya at umiling lang siya.
"Sige." Simpleng sagot niya.
"Pero may dala siyang bagahe nang umalis siya." Dagdag pa ng kasambahay na ikinagulat niya ng tingin.
"Anong ibig mong sabihin?" Tanong niya.
"Nakita ko siyang nag-impake ng mga gamit niya."
Biglang napatigil si Drake sa narinig niya saka tumakbo agad sa kwarto ni Natasha. Naging mabigat ang kanyang paghinga. Ayaw niyang isipin pero paano kung umalis si Natasha.
*Hindi, hindi. Hindi niya magagawa sa akin iyon. She just can't do that.* He muttered in his mind.
Nang buksan niya ang pinto ng kwarto ni Natasha, diretso niyang binuksan ang aparador nito at napalunok nang walang makita. Walang laman ang wardrobe niya. Sinuri niya ang bawat bahagi ng aparador ngunit wala siyang nakita ni isa.
Bigla siyang napaupo sa sahig. Parang nanghina siya, hindi niya akalaing iiwan siya ni Natasha ng ganun-ganun lang. Noong napagdesisyunan na niyang suportahan siya sa kanyang mga pangarap, doon na niya ito iniwan ng walang kamalay-malay. Pakiramdam niya ay pinagtaksilan siya. Tumulo ang luha sa kanyang mga mata sa pagkakataon na iyon. Masakit na parang impiyerno ang binagsakan niya.
*Ito na ba ang parusa ko sa pagiging sobrang possessive sa kanya? Hindi naman ako nanloko, binigay ko naman lahat at ang husto. Ang gusto ko lang ay makasama siya. Magkasama kami habang buhay, hanggang sa pagtanda, pero bakit? Bakit kailangan niya akong iwan?*
Tumayo siya mula sa pagkakahiga at tumingin sa paligid ng silid. Ang kanyang titig ay napako sa mesa kung saan nakapatong ang isang papel. Pinuntahan niya ito para kunin.
* Dear Drake,
Sana sa oras na makita at mabasa mo ang liham na ito ay nakaalis na ako papuntang New York. I'm sorry for not telling you soon enough na aalis ako ng ganito kaaga dahil alam kong pipigilan mo lang ako. At hindi ko hahayaang gawin mo iyon. Alam mo bang matagal ko na itong pangarap. Sana maintindihan mo ako. Hindi ko hihilingin na huwag mo akong kamuhian dahil iniwan kitang walang kamalay-malay at walang paliwanag. At gusto ko lang malaman mo kung gaano kita kamahal. Huwag mong kalimutan na laging alagaan ang iyong sarili at kumain sa oras. Huwag masyadong matigas ang ulo at sa huling pagkakataon, I LOVE YOU MY MAN.
Yours,
Your woman *
Isa-isang bumagsak ang kanyang mga luha nang matapos niyang basahin ang sulat. Fuck!
Nilukot niya ang kapirasong papel.
"So yun? Ganun lang? After everything, she left me with some shit piece of a paper?" Galit siya sa sobrang galit. Hindi pa rin siya makapaniwala.
Puno ng galit ang isip niya. Ang kanyang mga iniisip ay puno ng hindi maisip na mga bagay. Ang kanyang mga kamay ay lumukot sa mga kamao.
Hinding-hindi niya makakalimutan ang araw na ito. Hindi niya makakalimutan ang ginawa nito sa kanya.
Padabog siyang lumabas ng kwarto ng babae at dumiretso sa kotse niya. Sinuntok niya ang manibels ng kanyang sasakyan at nagmura na parang wala nang bukas.
Kailangan niyang uminom. Kailangan na niyang kalimutan siya. Kailangan niya itong mawala sa sistema niya
.
Tumagal ng ilang minuto ang pag-uusap ni Adeline at ng kanyang Tita Samantha bago siya nagpasyang umalis. Niyaya pa siya ng kanyang tiyahin na doon na lang kumain ng tanghalian ngunit mainit niyang tinanggihan ito dahil busog pa raw siya. Ngunit ang totoo ay hindi niya tinanggap ang imbitasyon dahil ang pangunahing layunin niya sa pagpunta doon ay wala sa mga oras na iyon, si Drake.Maaga pa lang at wala siyang ibang magawa sa bahay nila kaya napagpasyahan niyang mag-shopping na lang. Napagtanto niya na ang tagal na pala niya mula nang mamili sa mall at medyo iba ang pakiramdam niya. Pumunta siya sa isang mall at namangha siya sa dami ng pinagbago nito.Ang daming mall ngayon. Ang kahirapan ay bihirang nang makita sa lungsod. O baka hindi lang niya alam dahil hindi siya sanay na gumala. Mas gusto niyang manatili sa bahay at i-stalk ang social media account ni Drake.Pagdating niya sa mall, tuwang-tuwa s
Naghalikan sila na parang wala ng bukas, patuloy silang kinakain ng sensasyon ng isa't isa. Walang maririnig sa loob ng sasakyan kundi ungol lamang nilang dalawa. Para silang nabighani sa isa't isa.Wala na sa sarili si Adeline, wala siyang maisip ngayon kundi ang samantalahin ang sandali. Habang mapusok siyang hinahalikan ni Drake, nagsimulang gumapang at gumagalaw ang mga kamay nito sa buong katawan niya.Mula sa kanyang mga binti, dahan-dahan at dahan-dahan hanggang sa kanyang balakang at kanyang tiyan. Nakaramdam ng panginginig si Adeline, hindi niya napigilang mapaungol sa kakainang sensasyon na kaniyang nararamdaman. Pero bumalik siya sa katinuan nang marinig niyang bumulong si Drake."Natasha." Bulong nito sa ilalim ng mapusok nilang halikan. Doon na lang bumalik sa kanyang malay at nagmamadaling inihiwalay ang labi niya kay Drake. Napaungol si Drake at hihilahin na sana siya ulit pero nagpumiglas siya
Nagising si Adeline kinaumagahan, nakadama ng isang magandang pakiramdam na parang siya ay ipinanganak muli. Pakiramdam niya ay nasa isang bagong mundo siya. Nakahiga lamang siya sa kama at hindi pa rin binubukaan ang mata niya. Iniunat niya ang kanyang braso at tatalikod na sana nang maramdaman niyang may mabigat na bagay sa kanyang tiyan. Iginalaw niya ang kamay para hawakan ang mabigat na bagay na iyon at nagulat siya nang maramdaman niyang mgapaa iyon.Iminulat niya ang kanyang mga mata at laking gulat niya nang makumpirma niyang paa nga ng tao. Nang humarap siya sa para kumpirmahin ang nag mamay-ari nang mga para, ay laking gulat niya ng makita ang mukha nito at napasigaw siya sa sobrang gulat na nagpagising sa lalaki mula sa mahimbing na pagkakatulog nito."Yahhhhhh!" Napasigaw siya sa gulat.*Diyos ko! Diyos ko! Anong ginagawa ko dito? Shit! Bakit ako nasa kama ni Drake?* She unconsciously asked
"What the hell is wrong with you Drake? Why are you so harsh at Adeline? You should not treat her that way. Wala namang ginagawang masama sayo ang babae," saway sa kanya ng kanyang ina at si Drake naman ay nakikinig lamang at handa na para sagutin ang kanyang ina. Nakaupo lang siya sa kanyang kama, nakapikit ang mga mata. "Nakikinig ka ba sa akin, Drake?" Galit na tanong sa kanya ng kanyang ina, napakatigas ng boses nito na nagpadilat ng mata ni Drake."Stop nagging at me, Mom. She left already okay? What's the big deal." Iritadong tanong niya sa kanyang ina."It is really a big deal. How could you say such thing to the person who helped you? Hindi ka ba nahihiya sa ginawa mo?" Muli siyang sinaway ng kanyang ina."Well, it is not my fault. I never asked for help." Inilibot niya ang kanyang mga mata at ang kanyang ina ay napabuntong-hininga na hindi makapaniwala sa kanyang sagot.&nb
Pagdating ni Adeline sa kanilang bahay ay agad siyang sinalubong ng kanyang ina na may malawak na ngiti ngunit agad din itong nawala at napalitan ng pag-aalalang tingin nang makita ang kanyang mga mata."Adeline, honey? Anong nangyari?" Nag-aalalang tanong ng kanyang ina. Pinilit niyang itago ang malungkot na mga mata at binigyan ito ng isang malawak na ngiti. Ayaw na niyang mag-alala pa ang kanyang mga magulang sa kanya, masyado na siyang matanda para usigin ang sila at maging pabigat pa."Oh It's nothing mom. May dumapo lang sa mata ko, pinahid ko lang ng kamay ko kaya namula." Pagsisinungaling niya sa kanyang ina, ngunit mukhang hindi siya kumbinsido sa kanyang tugon."You don't have to lie to me honey. Is something wrong? Where have you been last night. Ilang beses ka naming tinawagan pero hindi ka makontak." Muling tanong sa kanya ng kanyang ina."Mom, you are over reacti
Nagmamadaling pumunta si Drake sa kumpanya ng kanyang pamilya. Napakaraming tanong ang tumatakbo sa isip niya. Hindi siya makapag-isip ng maayos kahit na ilang beses na niyang sinubukan. Hindi niya lubos ma gets ang lahat. All of the sudden, malapit nang malugi ang kumpanya nila. Bakit? Para sa anong dahilan? Sa huling pagkakataon na nakausap niya ang kanyang ama tungkol sa kumpanya, sinabi niya na ang lahat ay maayos, ngunit ngayon?Nakarating na siya sa harap ng Wright's Corporation at napakaraming tao ang naghihintay sa labas ng kanilang kumpanya, partikular na ang mga manggagawa mula sa kanilang kumpanya na may mga banner sa kanilang mga kamay. At ang nakasulat doon ay ang kanilang mga reklamo at hinaing patungkol sa kumpanya.*IBALIK ANG NINANAKAW**KATARUNGAN AY MANGINGIBABAW**IBIGAY ANG AMING SWELDO**MGA MAGNANAKAW*Ilan iyon sa mga nakita ni
Si Drake at ang kanyang pamilya ay nagmaneho papunta sa kumpanya ng mga magulang ni Adeline. Ayaw niyang sumama ngunit pinilit siya ng kanyang ama dahil sinabi iyon ng kanyang Tiyo Antonio."Salamat sa kabutihang alok ng tulong si Antonio. Paano nalang tayo mabubuhay kung wala sila?" Sabi ng nanay niya saka bumuntong hininga."Oo. Pero may kailangan daw siyang kapalit." sagot ni Drake father.Nakikinig lang si Drake sa usapan nila, nakatingin sa labas ng bintana ng sasakyan, pero wala sa kanila ang isip niya, bagkus ay si Natasha ang iniisip niya. Hindi pa rin siya makapaniwala na iniwan siya ng babae dahil lang sa pangarap nitong maging model. Huminga siya ng malalim at napansin iyon ng kanyang mga magulang."Bakit parang mas malaki ang problema mo kaysa sa Dad mo, Drake? Do you have any problem, son?" Tinanong siya ng kanyang ina ngunit hindi niya ito sinagot. Masyado siyang
"Pakasalan mo si Adeline." Sabi ng kanyang Tita Lily na nagpatahimik sa kanyang kinauupuan."ANO?" Sigaw niya at nanlaki ang mata niya dahil sa sobrang gulat ng bumalik siya sa kaniyang huwisyo. Para siyang nabingi sa narinig."Oo. pakasalan mLo ang anak ko kapalit ng tulong namin" Seryosong sabi ng Tito Antonio niya na lalong ikinataranta niya."You are gotta be kidding me Tita, Tito." Sabi niya at binigyan sila ng tawa. Ito ay ganap na isang walang katotohanan na ideya. Kapalit ng tulong na ibibigay nila, pakakasalan niya si Adeline? Hell no!Nagpatuloy siya sa pagtawa pero napatigil siya nang mapansin niyang seryoso sila. Parang napako siya sa kaniyang kinauupuan."Seryoso kami Drake. Papakasalan mo si Adeline, kapalit ay isasama namin ang kumpanya namin sa inyo, dapat ikaw na rin ang pumalit sa kumpanya imbes na tatay mo. Nag-aral ka ng negosyo a