A/n: Hello, Felas. Kumusta na. Sana po ay nagustuhan niyo ang takbo ng kwentong ito. Salamat. ☺️
Sorry “Toby, ilabas mo na ang babaeng ito!” utos ni Dave.“Wait, aalis ako kaya hindi mo na ako kailangan ipakaladkad palabas!” mariing sabi ni Lizzy saka ito ngumisi. “Wow, what a big revelation, huh?” she was clapping her hands. Humalakhak pa ito nang ubod nang lakas.Napakuyom ako ng aking mga kamao. Pinunasan ko ang aking basang pisngi saka tumayo at humarap sa direksyon ni Dave at Lizzy.“Well, are you happy now?” tanong ko kay Lizzy habang unti-unting humakbang palapit dito.“Ikay pala ang nanay ng anak ni Dave. Kaya pala maldita ang batang ’yon, e. Mana sa ina!”“Lizzy! Anak ko ang—”“Buti nga sa ’yo na kamuhian ka ng anak mo, girl! Karma strike now! Mang-iwan ka ba naman ng anak mo? Anong klaseng ina ka? Kaya tama lang na kamuhian ka!”Hindi ko na nagugustuhan ang pinagsasabi ni Lizzy kaya sinugod ko na ito at sinampal ng ubod lakas. Mariin ko rin itong sinabunutan sa buhok. Wala akong pakialam kahit pa pinigilan ako ng dalawang braso ni Dave sa aking baywang at si Toby nam
Best friend Namumugto ang mga mata naming tatlo nina Dave at Davvy habang kumakain sa hapag nang gabing iyon. Tahimik ang paligid, ni walang ingay na naririnig. Pati mga katulong ay sobrang tahimik.Wala akong ganang kumain, ganoon din ang mag-ama. Napapasulyap ako nang madalas kay Davvy habang sinusubuan ito ng yaya niya. Gusto ko sanang ako na lang. Yeah, I tried, pero ayaw niya. Ayaw niyang makipag-usap sa akin at ni hindi rin niya ako tinitingnan.Ganoon naman talaga si Davvy. Kapag ayaw niya, ayaw talaga at hindi mo mapipilit kahit ano pa mang pakiusap. Iyon ang napansin ko sa ugali nito. Mabait siya, ngunit may ugali rin siyang kakaiba.Dave sighed. Napalingon ako rito ngunit agad ding nag-iwas ng tingin. Naiinis pa rin ako sa kanya, siya ang dahilan kaya nalaman ni Davvy nang wala sa oras ang totoo. He and his bitchie Lizzy, sila ang may kasalanan ng lahat.I heaved a deep sigh at uminom ng tubig. Alam kong sa akin pa rin nakatingin si Dave.Napasinghap ako nang tumunog at nag
HospitalNag-angat agad ito ng tingin sa akin. “B-Brianna . . .”Pagkasara ko ng pinto ay nilapitan ko kaagad ito at niyakap. “What happened? Bakit ka umiiyak?” Naaawa kong hinagod ang likod nito. “Hey, sis . . . Stop crying, alam mo naman na masama sa ’yo ang sobrang pag-iyak at pagdamdam dahil sa puso mo . . .”“B-Brii . . . Were over. Wala na! Ikakasal na siya bukas. Tinago niya sa akin. Ang sakit sakit, Brianna . . . Sobrang sakit ng puso ko . . . Ayoko nang mabuhay pa. Ayoko na . . .”Biglang tumulo ang luha ko dahil sa mga sinabi nito. “No Klara, don’t say that . . . Lalaki lang ’yon. Huwag mo namang sayangin ang buhay mo sa kanya. Ito na nga ba sinasabi ko, e. You loved and cherished the wrong person. He doesn’t deserve your love, Klara. Please, love yourself . . . Alam kong masakit, naiintindihan kita. Pero Klara, please, tama na. Tama na ang pananakit mo sa sarili mong damdamin nang dahil lang sa kanya. Tama na Klara. Nandito naman ako e, you have me as your family. Alam ko
Cousin God, Klara, ano ba itong mga nangyayari ngayon sa ’yo? Why your fate is so unfair to you? Jesus, wala na bang katapusan itong paghihirap ng kaibigan ko? She’s one of a kind person. She has a very big heart for other people. Aminado akong napakabait niya kaysa sa ’kin. But why all of this is happening right now? Bakit sa kaibigan ko pa? Diyos ko naman, quota’ng-quota na ang kaibigan ko sa lahat ng pasakit sa mundo.Hindi ako magkamayaw at pabalik-balik ang lakad ko sa labas ng ICU. I’m so worried—worried big time about Klara’s condition.“Hey, Brianna. Will you stop walking and just relax? Here, umupo ka.”Namumugto ang mga matang humarap ako sa lalaking nagsalita. It was Dave. Tumawag ito sa akin kanina pagkarating ko ng hospital. Hindi ko mapigilang mapaiyak dahil sa nakakagimbal na pangyayari sa araw na ito.Dave immediately comes to comfort me.“How can I relax? Sabihin mo nga kung paano, Dave?” sabi ko na punong-puno ng takot.“I know what you feel Brii, but you need to r
Wonder Napahawak ako sa sentido ko nang unti-unti akong napamulat ng mga mata ko. Bigla na lang nagising ang diwa ko nang si Dave agad ang namulatan ko na katabi ko sa pagtulog sa kama. I frowned and I silently look into the whole room, at mas lalong napakunot ang noo ko nang hindi ko silid at hindi ko kama ang kinahihigaan ko sa mga oras na iyon kundi mismong master’s bedroom nito. Napatingin muli ako sa natutulog na si Dave. Napalunok ako nang pinagmasdan ko ito. Nakataas sa unan ang dalawang braso nito at lantad na lantad ang hubad-baro nitong katawanHis muscular body makes me feel like I want to sleep more. Napalunok muli ako at marahan kong ginalaw ang isang kamay ko para haplusin ang balat nito sa tagiliran ng kanyang tiyan ngunit nabawi ko agad iyon nang gumalaw ito nang bahagya. Huminga ako nang malalim. Bigla kong napansin ang damit ko sa pagtulog. Napakunot noo muli ako nang maalala ko na hindi iyon ang saplot ko na suot. “I change your clothes para naman mas komporta
PromiseSinamaan ko ng tingin si Dave saka hinampas ang kamay nito na naglalandas sa pingi ko. “Kung wala kang mabuting sasabihin, manahimik—”I stop talking when he immediately grab my nape. He then quickly smooched me hard on my lips.“Dave—”“You may go now. Follow our baby girl and talk her heart to heart, susunod ako pagkaraan ng ilang minuto.”Napapakurap ako habang nagkatitigan ang mga mata naming dalawa. Tumango ako nang marahan saka ko ito tinalikuran.I took a deep breath before I decided to follow my daughter in her room.Kaya mo ’to, Brii. Klara will understand you now. May anak ka ring dapat unahin sa ngayon besides nandoon naman na si Logan sa tabi ni Klara. Sa ngayon, si Davvy muna. Tama. Ang anak ko muna . . .Kumatok ako nang tatlong beses saka pinihit ang pinto ng dahan-dahan. Pumasok ako. Tinitigan ko si Davvy at napatingin naman ito sa akin ngunit agad nag-iwas ng tingin saka nagpatuloy sa paglalaro ng kanyang music box.“Ate She, iwan mo muna kami ng anak ko,” wi
Talk Pagkatapos kong mag-shower ay tumungo na agad ako sa connecting closet ng shower at nagbihis na agad ako ng manipis na pantulog para mamahinga na sa mga oras na iyon.Pagod ako dahil sa kagagaling lang namin ni Dave kay Klara sa hospital. Sinamahan niya ako para malaman kung ano na ang lagay nito sa ngayon.Pagkalabas ko ng closet ay nagulat pa ako nang makita ko roon si Dave sa sofa ng aking silid. He also changed his clothes and freshly wore his boxer shorts and sando.Mataman niya akong hinagod ng tingin."Wha-what do you need? Pagod ako at magpapahinga na.""Can we talk first, Brianna?" tanong agad nito."Anong pag-uusapan natin?" I blankly ask him."Everything. Please, come over," sabin nito at pinagpag pa ang malaking space sa sofa na inupuan nito.I sighed. Bago tumungo sa tabi nito ay nagpatong muna ako ng roba sa manipis kong damit.Lumapit ako at dumikuwatrong naupo sa pang-isahang sofa paharap sa kanya. Tinitigan ko siya sa mata? "What is it, Dave? Pakidalian lang at
RegularlyTinulak ko nang bahagya si Dave sa kanyang dibdib at pinahid ko rin ang mga luha ko sa aking mga mata at pisngi.Kumunot ang noo ko nang tumingin dito. “You . . . what, Dave? What is it again? What do you mean?” sunod-sunod na tanong ko rito.“I love you . . .”I chuckled at him and shook my head. “Oh, come on, Mr. El-Greco. Stop it, hindi ka nakakatuwa.”Namula ito na parang napahiya sa akin. “You don’t believe me? Why, Brianna? Do I look like I’m just fooling around, do I sound sarcastic?” tanong nito sa akin.“Seryoso ka? Talaga? Mahal mo talaga ako?” pag-uulit na tanong ko pa rito.“Hundreds, I mean, a million times, yes. Yes. I love you and I really do.”“Ohmyghad! No, nagbibiro ka lang at nagloloko ka lang. Kilala kita Dave, kaya umayos ka d’yan!” Tumayo ako at iniwan ko ito sa sofa. Tinungo ko ang pinto at binuksan ko iyon. “Labas na! Magpapahinga na ako.”He slowly walked in my direction and glared at me without cutting our eyes. Tinulak niya ang pinto pasara muli a