Magsasalita pa sana ulit si Clara nang sabay-sabay kaming napatingala sa isang lalaki na tumayo sa gilid niya. Hindi ko maiwasang hindi mapangana dahil si Elijah 'yon! Si Elijah na crush na crush ni Clara.
"Clara," tawag niya sa kaibigan ko.
Napangisi ako dahil alam ko na sobra ang galak ngayon ng kaibigan ko. Gwapo si Elijah at isa rin sa mayaman dito sa town namin. Gustong-gusto siya ni Clara dahil bukod sa gwapo, sikat at mayaman ay mabait din ito at matalino.
Mukha namang natulala si Clara kay Elijah kaya naman naramdaman ko ang mahinang pagsiko sa akin ni Josiah. Mahina ko namang sinipa ang paa ni Clara sa ilalim ng lamesa para bumalik sa wisyo.
"Y-yes?" nauutal na sabi naman niya pagkatapos ay umayos nang upo.
"Can we dance? Kahit sandali lang," tanong nito sa kaniya kaya mas lalong nanlaki ang mga mata ko.
"Sure, Elijah! Pwedeng-pwede mong isayaw 'yan kahit nga magdamag ngayong gabi ay hindi aangal 'yan," si Josiah naman ang sumagot kaya siniko ko siya.
"May I have this dance?"
Hindi pa naman nagtatagal ay si Stefan naman ang narinig ko sa gilid ko. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari ngayong gabi at pati ako ay nadadamay sa ganito.
"Oh ayan may nag-aaya naman sa inyo na sumayaw kaya hayaan niyo na ako," sabi na naman ni Josiah pagkatapos ay tuluyan na ngang umalis doon.
Sandali naman akong napatingin kay Stefan na nanatili sa gilid ko. Nang makita niya ang pagtingin ko sa kaniya ay napangiti siya sa akin kaya kahit na gusto ko siyang irapan ay pinigilan ko na lang sarili.
"Please?" paki-usap niya.
"I know there's a lot of boys who wants you to dance with them but... Nagbabakasakali rin ako," dagdag na sabi niya pagkatapos ay nagkibit ng balikat.
Napahugot naman ako nang malalim na hininga at napalingon sa gawi ni Clara kung nasaan siya kanina pero laking gulat ko nang wala na siya roon. Nanlaki ang mga mata ko at inilibot kaagad ang mga mata kaya naman hindi siya nakaligtas sa akin. Nakita ko silang dalawa ni Elijah sa gitna ng maraming tao habang nagsasayaw! My gosh! Sino ba naman kasing tao ang tatanggihan ang crush nila hindi ba?
"Eliana, please. I want to dance with you," pangungulit muli ni Stefan sa akin kaya napabaling ako sa kaniya.
"Alam ko rin naman na maraming babae ang naghihintay sa'yo na alukin mo sila nang sayaw. Bakit hindi mo sila puntahan at iwanan ako?" pagtataray na sabi ko sa kaniya.
"I don't want them. Ikaw ang gusto ko," sagot niya dahilan nang pagkalabog ng puso ko.
"Kapag ba nakipagsayaw ako sa'yo, titigilan mona ako mamaya at kahit saan tayo magkita?" tanong ko sa kaniya habang nakataas ang isang kilay ko.
Natawa naman siya at napakamot sa noo niya bago muling nagsalita.
"Well, I can't promise that but yes. I will try. Pagbigyan mo lang ako ngayon," sagot niya pagkatapos ay muling naglahad ng kamay sa akin.
Napatingin naman ako sa maputing palad niya na nasa harapan ko kaya naman muli akong napahugot nang malalim na hininga bago ko tinanggap ang kamay niya para makipagsayaw sa kaniya.
Sa totoo lang ayaw ko talagang makipagsayaw sa kaniya lalo na at nasimulan na kaming asarin ng kaibigan ko at kaibigan niya. Ayokong lumala pa ang pag-issue na 'yon sa aming dalawa ni Stefan, pero dahil makulit siya at mukhang hindi naman ako titigilan ay pinagbigyan ko na lang siya sa gusto niya.
"Thank you,"
Napatingin naman ako kay Stefan na nakangiti habang nakatitig sa akin. Nagsisimula na kaming sumayaw ngayon at hindi ko magawang tumingin nang diretsyo sa kaniya. Medyo naiinis pa kasi ako dahil ang iilang nakakita sa amin ay kung hindi kami inaasar ay kinukuhanan naman nila kami ng picture ni Stefan.
"This will gonna be your last. Huwag mong kalimutan ang kondisyon ko," sabi ko naman sa kaniya gamit ang pagsusungit na ugali ko sa kaniya.
Natawa naman siya kaya mas lalo akong hindi tumingin sa kaniya. Hindi ko alam kung ano ba ang nakain niya. For sure naman ay nakikita na niya ako sa school noon pa at hindi ko lang maintindihan kung bakit siya ngayon nagpapapansin sa akin.
"Oh come on, Eli. Ngayon lang tayo nag-meet and we're schoolmates naman. Why don't we try to be friends to each other?" sagot at tanong naman niya sa akin.
"I already have friends," sagot ko naman sa kaniya.
"I know but I still wanna be friends with you. Can we? Please?" paki-usap niya na parang bata.
"I'll think about it first," sagot ko naman sa kaniya dahil sigurado akong hindi niya na naman ako titigilan.
Magsasalita na sana siya nang bigla na namang sumulpot si Jackson sa gilid namin dahilan nang sabay naming paglingon doon ni Stefan.
"Can I dance with you?" tanong niya sa akin.
Hindi ko alam kung bakit parang kumulo ang dugo ko nang marinig ko ang tanong niya sa akin. Bakit kailangan niyang isayaw pa ako? Para saan? Hindi ba at may girlfriend na siya? Bakit hindi ang girlfriend niya ang isayaw niya?!
"Sorry but can't you see? Nagsasayaw kaming dalawa," sagot naman sa kaniya ni Stefan.
"I know and I can see, pero kanina ka pa. Pwede bang ako naman?" sagot naman ni Jackson kay Stefan.
"Oh really? Well, pwede ko naman siyang hayaan na agawin mo sa sayaw namin pero ang tanong, papayag ba siya?" sunod-sunod na sabi naman ni Stefan pagkatapos ay napatingin sa akin.
"Is it okay with you?" tanong niya pabulong sa akin.
Bahagya naman akong napakagat sa labi ko at umiling bilang sagot sa kaniya. Ayaw kong makipag-sayaw kay Jackson dahil baka makita pa kami ng girlfriend niya at awayin ako. Mukhang friends of friends pa naman 'yon ni Ate Allison kaya 'wag na lang! Isa pa ayoko talaga dahil ayoko na sa kaniya.
"Please, Eli," paki-usap sa akin ni Jackson.
"Hindi mo ba nakita ang pag-iling niya? Ayaw niya," sabi ni Stefan.
Humugot naman ako nang malalim na hininga bago tumango at nagsalita.
"Yes, Jackson. Nagsasayaw kami ni Stefan at nag-eenjoy kaming dalawa," sabi ko naman kay Jackson.
"Eli," tawag na naman niya sa akin.
"Jackson, please. Ako naman ang nakikiusap sa'yo ngayon. Tigilan mona ako," sagot ko kaagad sa kaniya dahil ayaw na naman niyang tumigil.
Hindi ko alam na karamihan pala sa mga lalaki ngayon ay mapilit sa mga gusto nila. Talagang hindi ka titigilan hangga't hindi mo sila pinagbibigyan. Kadalasan pa ay kailangan mo pang magbitaw ng mga masasakit na salita para lang tigilan kana nila.
Hindi naman na nakapagsalita pa si Jackson at napailing na lang ito bago umalis doon nang tuluyan. Napabuntonghininga naman ako habang tinataw siyang papalayo sa amin dahil para bang sobrang nakahinga ako nang maluwag nang tigilan na niya ako.
Nang maibalik ko naman ang tingin ko kay Stefan ay nakita kong nakangiti na naman siya ngayon kaya kunot-noo ko siyang tinignan at bahagyang tinaasan ng kilay.
"Ano na naman ang nakakatawa?" tanong ko sa kaniya.
Bahagya naman siyang napailing at napayuko pero kaagad binalik ang tingin sa akin.
"Mukhang may gusto pa rin sa'yo ang ex mo," sabi niya habang nakangisi.
Mas napakunot naman ang noo ko dahil nagtakha kung bakit niya nalaman na ex ko si Jackson.
"How did you know that Jackson is my ex?" tanong ko sa kaniya habang nakakunot ang noo ko.
"Huh? Bakit ko naman hindi malalaman? Eh parehas kayong sikat din sa school at wala yatang estudyante ang hindi nakakaalam na naging on kayong dalawa," sunod-sunod naman niyang sagot sa akin.
Napanguso naman ako dahil may point nga siya. Tama nga na parehas kaming kilala ni Jackson sa school pero hindi ko naman expected na marami pa ring makakaalam sa relasyon namin lalo na at lowkey lang naman kami noong kami pa.
"Napansin ko lang na kanina mo pa siya iniiwasan. Bakit ayaw mo siyang makausap? Mukhang makikipagbalikan pa naman sa'yo," sabi na naman ni Stefan kaya naman napailing ako.
"May girlfriend na siya at hindi na babalik sa'kin 'yon," sagot ko naman pagkatapos ay nag-iwas ng tingin sa kaniya.
"So, bakit nga ayaw mo siyang makausap? Kasi mahal mo pa?" pagtatanong niyang muli.
Hindi naman ako nakapagsalita kaagad dahil hindi ko maipagkakaila na may part pa rin sa akin na mahal ko pa si Jackson pero ayaw ko na sa kaniya. Alam ko naman na hindi gano'n-gano'n na lang mawawala ang feelings ko sa kaniya lalo na at three months pa lang naman ang nakakalipas nang maghiwalay kaming dalawa.
"I-I don't love him anymore," pagtatanggi ko pero hindi ko napigilan ang pagka-utal ko.
"It's okay. Nararamdaman kong mahal mo pa ang ex mo-"
"Pero ayoko na sa kaniya. Hindi ko lang malaman ang dahilan kung bakit gusto niya akong makausap pa ngayon na hiwalay na kami at may girlfriend na siya," sagot ko naman sa kaniya para maipaliwanag ko kaagad ang sarili.
"Pero nasasaktan ka pa rin kapag nakikita mong may kasama siyang iba. Malay mo naman ay gusto niya lang ng closure sa relationship niyo," sabi naman sa akin ni Stefan kaya muli akong napailing.
"Hindi naman na kailangan ng gano'n dahil maayos naman ang paghihiwalay naming dalawa. Pumayag ako sa gusto niyang maghiwalay na kami dahil kailangan niyang mag-focus sa pag-aaral sa magiging future career niya," sagot ko naman sa kaniya pagkatapos ay muli na naman akong napabuntonghininga bago muling nagsalita.
"At syempre nasasaktan pa rin naman ako pero kaya ko naman," dagdag na sabi ko pa.
Napailing na lang talaga ako dahil ngayon ko lang na-realize na para bang nakikipagkwentuhan na ako sa kaniya about my past.
"You know what? I'll help you to move on. I volunteer myself to be your rebound," sabi ni Stefan sa akin.
Kunot-noo ko siyang muling tinignan dahil kung ano-ano na naman ang pinagsasasabi niya.
"Pumayag kang makipag-date sa akin para makalimutan mo ang ex mo. Gamitin mo ako para pagselosin at saktan ang damdamin niya," sagot niya sa akin.
Hindi ko naman napigilang mapairap dahil sa walang kakwenta-kwentang sinasabi na naman niya. Bakit ko naman gagawin 'yon? Duh!
"You know what, Stefan? Thankful ako kasi ikaw ang dahilan kung bakit hindi na ako tuluyang nalapitan pa ni Jackson kanina pero 'yang mga sinasabi mo ay kabaliwan na 'yan," sunod-sunod na sabi ko sa kaniya.
"Kung kabaliwan ang tawag sa pagtulong sa'yo, ayos lang sa akin. Just give me a chance dahil gusto naman kita," sagot niya at hindi ko naiwasang hindi mabigla sa huling sinabi niya.
Para naman mawala ang awkwardness na naramdaman ko ay itinawa ko na lang 'yon at umiling.
"Kaya kong mag-move on kay Jackson ng walang ginagamit na tao. Kaya tigilan mo ako sa kahibangan mo, Stefan," sagot ko sa kaniya pagkatapos ay muling umiling-iling sa kaniya.
"Magpapahinga na muna ako. Masakit na ang paa ko," dagdag na sabi ko pa sa kaniya pagkatapos ay huminto na sa pagsasayaw.
"Sasamahan na kita," sabi naman niya at inalalayan na nga ako pabalik sa table namin.
Habang pabalik naman kami ay natanaw ko ang ibang mga kaibigan niya at kaibigan ko na nakabalik na rin pala sa table. Hinanda ko naman na ang sarili ko sa mga magiging asaran ngayon dahil sigurado akong hindi papayag ang mga 'yan na hindi kami tutuksuhin ni Stefan.
"Sabi ko na nga ba eh! Nagpapanggap pa kayong walang kayo pero halatang-halata naman!" pang-aasar ni Patrick, tingin ko ay kaibigan siya ni Stefan.
"Hindi naman talaga kami. Nagsayaw lang," sagot ko para depensahan ang sarili.
"Hindi pa kami kaya tumigil kayo sa pang-aasar," suway naman sa kanila ni Stefan.
"Hindi pa? It means, nililigawan mona si Eliana?" tanong pa naman ng isa roon na kaklase ko naman.
Nanlaki naman ang mga mata ko pagkatapos ay mabilis na umiling bilang sagot. Nagtawanan naman sila roon kaya naramdaman ko ang pag-init ng pisngi ko. Gusto kong pagsabihan si Stefan kung bakit ganoon ang sinagot niya pero nanatili na lang akong manahimik dahil sumasakit na nga rin ang paa ko. Hindi na rin naman sila natigil na asarin si Stefan kaya hindi ko na lang sila pinansin.
"Hindi pa bumabalik sila Clara at Josiah?" tanong ko kay Peal, isa sa mga kaklase kong ka-table namin.
"Hindi pa. Nagsasayaw pa yata sila ni Elijah," sagot naman niya sa akin kaya napatango ako.
"Mukhang tatapusin yata ni Elijah ang mga kanta bago tumigil sa pagsasayaw!" narinig kong sabi ng isa sa mga kaibigan ni Stefan.
Nagtawanan naman sila roon kaya hindi ko napigilan ang sarili na hindi mapangisi lalo na at alam kong si Clara ang kasayaw niya ngayon. Sigurado akong makakatulog ang kaibigan ko ngayong gabi na may ngiti sa labi. Masaya ako para sa kaniya dahil hindi pa natatapos ang buong taon ay natupad na ang isa sa mga pangarap niya. Ang pangarap na isayaw siya ng crush na crush niyang si Elijah.
Pamayamaya naman ay dumating na si Josiah na kababalik lang. Hindi siya nakangiti at hindi rin nakasimangot. Sobrang seryoso ang mukha niya kaya hindi ko maiwasang hindi siya tignan. "Mabuti naman nakabalik kana. Ang tagal mona nga at mas mukhang matagal pa si Clara!" reklamo ko sa kaniya. Napailing naman siya at napaupo sa tabi ko. Sandali naman akong napalingon sa grupo nila Stefan na nagtatawanan dahil sa mga pinag-uusapan nila at nakita ko ngang nakatitig sa akin si Stefan kaya mabilis akong nag-iwas nang tingin sa kaniya. Hindi naman nagsalita si Josiah dahil sobrang seryoso pa rin ng mukha niya kaya naman para mawala iyon ay bahagya kong tinusok ang tagiliran niya para patawanin siya pero hindi naging effective iyon sa kaniya kaya napabuntonghininga na lang. "I'm just gonna get some drinks," sabi niya sa akin pagkatapos ay mabilis na tumayo at umalis doon. Napakagat naman ako sa labi ko at napailing bago tuluyang tumayo rin para sundan siya. Napaisip tuloy ako kung pinagbig
Kita ko ang kaba sa mga reaksyon niya pero wala na sa akin 'yon dahil gusto ko talaga siyang makausap. Hindi kami pinagbabawalan ni Mommy na mag-boyfriend pero kailangan namin ipaalam sa kaniya 'yon at sa bahay kami liligawan. Hindi ko lang talaga lubos maisip na may boyfriend na siya ngayon lalo na at wala naman kaming nakikitang nanliligaw sa kaniya sa bahay. "But-" "No buts, Stella. I need to talk to you. Now." Bahagya na namang nanlaki ang mga mata niya at kaagad na nagpaalam sa mga kaibigan niya bago tuluyang sumama sa akin. "Ate Eli, ano ba? Nakikita mo namang kasama ko ang mga friends ko. What do you need from me?" sunod-sunod niyang pagrereklamo sa akin nang tuluyan kaming makalayo roon. "Is it true? Na may boyfriend kana?" tanong ko kaagad sa kaniya. Nakita ko naman ang pagbuntonghininga niya bago napasapo sa ulo niya. "Hindi na ako magtatanong kung kanino mo nalaman 'yan. Syempre kay, Josiah," sagot niya sa akin pagkatapos ay napairap sa kawalan. "Tinatanong kita kun
"Come on, Eli. 'Wag ka ngang kill joy! Tatanungin ka lang naman e," bulong naman sa akin ni Clara kaya muli ko siyang inirapan.Nagkibit na lang ako ng balikat para maituloy na ang laro. Nagulat naman ako nang biglang tumayo si Stefan sa kinauupuan niya para lumapit sa akin."What are you doing?" tanong ko sa kaniya nang naupo siya sa baba kaya ang baba niya ay nasa bewang ko."Eliana Scarlet, may I ask if I have a chance if I court you?" tanong niya sa akin.Tuwang-tuwa naman silang lahat doon at ako ay halos ramdam na ramdam ko ang pag-init ng pisngi ko dahil sa kalokohan na ginagawa nila. Nanatili naman si Stefan doon at ang mga kasama namin ay naghihintay ng sagot ko kaya naman napangisi ako."Siya lang ang may dare rito, right? So does it mean na hindi ko kailangan sumagot," sabi ko pagkatapos ay nagkibit ako ng balikat."Oo nga pala. Ang bobo niyo!" reklamo ni Stefan sa mga kaibigan niya kaya hindi ko napigilan ang sarili na hindi matawa.Nagtawanan naman sila roon nang ma-real
Iyak nang iyak si Stella nang gabing 'yon. Inuwi namin siya ni Josiah at doon ko na lang din pinatulog si Clara sa bahay. Ang mga kasambahay namin ay halos mataranta nang makauwi kami roon sa bahay. "Please don't tell about this to Mom. Ako na ang bahala na magpaliwanag sa kaniya bukas," bilin ko sa lahat ng mga kasambahay namin doon. Kahit ang mga security guard na nakakita na umiiyak si Stella ay sinabihan ko na huwag sasabihin kay Mommy. Sigurado kasi akong mag-aalala 'yon nang sobra sa bunsong anak niya. Sigurado rin na ako ang malilintikan dahil sa akin ito binilin. "Nakita mona kung bakit ayaw kong mag-boyfriend ka nang hindi namin nalalaman? Kasi nga hindi lahat ng tao pwede nating pagkatiwalaan," pagsesermon ko kay Stella nang mabihisan namin siya ni Clara. Natigil na siya sa pag-iyak at mukhang nahimasmasan naman na kaya hindi kona napigilan ang sarili kong sermonan siya. "Pinapayagan ka naman naming mag-party dahil malaki ang tiwala namin sa'yo. May isip kana at alam mo
"Can I stay to your condo until tomorrow morning? Ayoko muna rito," sabi ko at sinimulan nang kumuha ng mga damit."Pwede naman pero baka lalong magalit sa'yo si Tita. Magpaalam ka na lang muna," sagot naman ni Clara sa akin."Please, Clara. Kung hindi ayos sa'yo ay kay Josiah na lang ako makikituloy," sabi ko naman sa kaniya."Fine sa akin na. Ipaalam mo na lang kila Ate Allison or kay Stella," sagot niya sa akin."Hindi ako magpapaalam sa kanila, Clara. Kaya mag-ayos kana dahil aalis na tayo ngayon. Ililibre na lang kita ng breakfast sa labas," sabi ko sa kaniya.Wala namang ibang nagawa si Clara kung hindi sumunod sa akin. Ayaw ko muna rito dahil sigurado akong sa akin lang isisisi ni Mommy ang lahat. Syempre, kailan nga ba kasi niya nakita ang tamang nagagawa ko? Kahit kailan never niyang nakita 'yon lalo na kapag ang naaapektuhan na ay si Stella at si Ate Allison.Umalis kami ng bahay ni Clara at nagpaalam lang siya sa mga kapatid ko na aalis muna kami. Hindi ko nakita sa baba si
Hindi pa naman ako tuluyang nakakalapit doon ay halos manlaki na ang mga mata ko nang makita ko kung sino ang mga makakatabi ko. Kaya pala ganoon na lang ang reaksyon ni Clara nang marinig niya ang mga surname na 'yon."You are Miss Dixon?" tanong ni prof sa akin."Yes Miss," sagot ko naman pagkatapos ay tumango.Napatango rin naman ito sa akin pagkatapos ay itinuro ang upuan sa harapan. Nagdiretsyo naman ako roon kaagad at nakita ko ang nakangiting si Stefan at Elijah. Hindi ako makapaniwala na napapagitnaan nila akong dalawang magkabigan."HI, Miss Dixon. Ako nga pala si Stefan," pakilala sa akin ni Stefan gamit ang pang-asar na boses.Narinig ko naman ang mahinang tawa ni Elijah sa kaliwa ko kaya naman napabuntonghininga na lang ako at tumingin sa harapan na para bang wala akong ibang nakikita."Biro lang. Snobber kana ngayon? Ayos naman tayo kagabi ah," sabi pa ni Stefan sa akin.Gusto kong mapairap dahil mukhang aasarin niya lang ako sa tuwing may klase kami sa subject na ito at
"Oh come on, Clara. Nakita namin na kapapasok niyo lang dito. Don't tell me na aalis na kayo dahil lang sa nakita niyong nandito rin kami?" sabi naman ni Elijah."Oo nga naman. Ayaw niyo ba kaming kasama? Ayos lang naman kung ayaw niyo," sagot naman ni Stefan pagkatapos ay nagkibit ng balikat.Humugot naman ako nang malalim na hininga pagkatapos ay lumingon kay Clara para makabulong ako sa kaniya."Nakakahiya kung hindi natin sila pagbibigyan. Seatmate ko pa naman ang dalawang 'yan," bulong ko kay Clara para lang makumbinsi siya."But-""Sige. We'll join with you. Saan na nga ba ang table niyo?" tanong ko kaagad sa dalawa."No, Eli it's okay. Mukhang ayaw naman ni Clara kaya ayos lang," sagot naman sa akin ni Elijah."Ah no. Hindi naman sa ayaw ko. Nakakahiya lang kasi pero sige payag na ako," sabi naman ni Clara pagkatapos ay tumango-tango pa.Hindi ko naman alam ang magiging reaksyon ko nang makita ko ang tinginan ng dalawang magkaibigan kaya napakibit na lang ako ng balikat."Mag-o
"Thanks, Stefan. You are here to comfort me kahit hindi naman tayo ganoong ka-close," sabi ko sa kaniya gamit ang nahihiyang boses ko. Napatingin akong muli sa kaniya at nakita kong nakangiti lang siya sa akin habang nakatingin. "I know we're not that close but I'm considering you as my friend naman na kaya you don't have to thank me," sabi naman niya sa akin. "Sana gano'n ka rin sa akin," dagdag na sabi pa niya pagkatapos ay bahagya pang natawa. Napangisi naman ako at napatango sa kaniya bago muling magsalita. "Of course I'm considering you as my friend. Lalo na ngayon na seatmate tayo sa isang subject," sagot ko naman habang natatawa rin. Nagtawanan lang kaming dalawa roon hanggang sa inabot na niya sa akin ang iced coffee at burger na pina-order ko sa kaniya kanina. "In fact ako nga dapat ang magpasalamat sa'yo, Eli," sabi niya. Nilingon ko naman siya habang nakakunot ang noo at hinihintay siyang magsalita muli. "Hindi ko kasi expected na sasama ka sa'kin. Ikaw na mismo na