Share
Chapter 12
Bandang 1:45 na ng hapon nang napansin ko ang text messages ni Clarice na kaninang umaga pa niya pala ini-send at may ilang missed calls pa.
"Happy birthday, Babe. Dadaan ako sa condo mo mamaya. I have something for you."
"Nandito na 'ko, nakalimutan mong e off ang TV mo."
"Busy ka ba talaga? Ayaw mo kasing sumagot o baka naka silent mode na naman phone mo?"
"Nagdala ako ng strawberry cake, nilagay ko na lang sa ref. Sana magustuhan mo dahil favorite ko 'yon."
Parang bigla akong na-offend sa last message niya. Hindi niya pa rin pala alam na ayaw ko sa kahit anong strawberry flavored foods dahil allergic ako ro'n.
Last birthday ko, nag-celebrate kami together at nagdala rin siya ng strawberry cake. Kaya ayon, pagkauwi ko nangangati ang katawan ko dahil into contact ako sa strawberries. Hindi ko pala sinabi sa kaniya 'yon dahil akala ko 'di na niya gagawin. Per
Related chapters
Can You See Me? Chapter 13
Pagkabukas ko ng pinto, nando'n na si Angelie na nakaupo sa couch. "Teka, pa'nong nauna ka sa 'kin? Nag-teleport ka ba?" Posible ba iyon sa sitwasyon niya? O hindi kaya'y sa horror at paranormal movies lang talaga nangyayari. "Teleport? Maybe," tipid niyang tugon bago bigla na naman tumahimik ang paligid. Walang nag-imikan sa 'min. Para tuloy kaming mag-jowang nag-aaway at 'di nagpapansinan. Pero 'di ko naman siya jowa. "Hmm," siya ang unang bumasag ng katahimikan. "I am just... sorry for everything... those that I said earlier. I didn't think over of my thoughts at first. I was impulsive. I judged you, but it wasn't really my intention. Apologies for I misinterpreted your action and the blame is all on me. I'm so sorry to ruin your birthday, Teo. I really do," sunod-sunod niyang sabi while directly staring on my eyes. Sincerity are on those stares. Hindi ko alam kung anong dapat sabihin. 'Di naman ako galit sa kan
Can You See Me? Chapter 14
Another Sunday morning na naman ngayon, it means wala akong pasok. Naghahanda na ako para sa gagawin ko mamaya. Magsisimba muna ako bago ang lahat at pupunta sa supermarket para makapamili ng kakailanganing ingredients sa gagawin kong strawberry cake. I'll bake her one today. Para sa ano pa't naging chef at restaurant owner ako. Nag-enroll din kasi ako ng baking class noon kaya may alam din ako sa pastries. I just want to surprise her with the things that she likes the most kahit paminsan-minsan lang. I don't want to lose this moment of our closeness again at mapalitan ng distance. Kumuha muna ako ng reusable bag o kung tawaging eco bag. Mas convenient 'tong gamitin kesa sa plastic na sanhi lang walang katapusang polusyon. Pumunta na ako sa parking lot ng condo at tinunton ang sasakyan ko. Pagkabukas ko ng pinto sa driver's seat, nagulat ako dahil ang lamig masyado sa loob kahit hindi naman naka-on ang aircon.
Can You See Me? Chapter 15
In just a day, 4th anniversary na naming ng babe ko. I feel excited at parang kinakabahan rin pero bahala na sa kung ano ang mangyayari bukas.Gumising talaga ako ng maaga para makapag-prepare. I'm planning to surprise her sa favorite restaurant niya. Hindi ko alam kung anong meron sa lugar na 'yon at gustong-gusto niya roon. Sa bagay, iba-iba rin naman tayo ng preferences.Nakakatampo rin minsan dahil parang ayaw niya sa sarili kong kainan, pero sabi niya na nahihiya raw siya sa mga empleyado ko at gusto niya rin daw na magkaroon kami ng privacy sa tuwing kumakain. Pupunta ako roon at magpapa-reserve mamayang hapon. Hindi ko hahayaang basta-basta lang ang celebration namin. For span of years, para sa'kin ay napakatagal na ng 4 years.Nag-measure muna ako ng mga baking ingredients na kakailanganin. I mixed well all dry and wet ingredients at inilagay sa cake pan. May natira pang mixture kaya isa-isa kong isinalin sa cupcak
Can You See Me? Chapter 16
This is it! Nagising ako ng maaga ngayon kaya maaga rin akong nag-message sa girlfriend ko."Good morning, babe ko. Happy 4th year sa atin! 4th year together with you as my one and only. Thank you for letting me spend those precious years with you. I may not be always at your side but you're constantly be in my heart and mind. We're not getting any younger so I hope those fights and misunderstandings will lessen as we continue and go on. I love you so much that I don't know why that much so. Your happiness and safety are always included in my prayers for I'll be by your side to guard and take care of you. I hope we could spend and cherish more time together until the end, if there's such an end of us. Am will never be tired of saying 'I love you' for I have that much to express to you.I love you."That message sounds cloying and chessy but I don't care. I'm true in everything I act and do.I sent
Can You See Me? Chapter 17
"Andito na po tayo."Pumasok sila sa gate na yari sa pinagdikit na mga yero. Sumunod ako sa kanila papasok."Oh, saan na naman kayo nanggaling? Kanina ko pa kayo hinahanap, magkasama na naman kayong apat. Ni walang na iwan sa inyo rito sa bahay nang makatulong sa mga gawin," pagsermon ng isang babaeng nagwawalis na hula ko'y nasa mga kwarenta na ang edad.Nag-fake cough ako para mapansin. "Magandang hapon po," masiglang bati ko. Agad namang napatingin sa gawi ko ang babae."Oh, anong atin?" umiba ang tono ng pananalita niya, naging malumanay at kalmado kumpara sa kanina.Agad namang lumabas ang apat na bata, dala-dala ang mga plastic at bag."Ah, ako po pala si Matteo. Ako na po sana ang kukupkop sa kanilang apat kung inyong mamarapatin, ako na po ang bahala sa lahat." Parang hindi makapaniwala ang babae sa sinabi ko."Kaano-ano ka ba ng mga niyan? Sa pagkakaalam ko ay nasa malayo na ang ibang kamag-anak nila, kami lang ang kama
Can You See Me? Chapter 18
"Good morning, Matteo!""Good morn-" napahikab ako. Kasabay ng pagbukas ng mata ko ang pag-aninag sa sikat ng araw."Hey, sleepyhead. Wake up! It's past seven o'clock," pangigising sa'kin ni Angelie. She's always doing this every morning. Hindi ko alam kung anong oras siyang gumigising o natutulog ba siya dahil palagi niya akong ginigising. Nauunahan pa nga niya ang alarm sa phone ko. Para na tuloy siyang naging alarm clock ko.Nginitian niya lang ako binato ang tuwalya ko."Aray," tumama kasi ito sa mukha ko.It's been three months since I saw this angelic lady na natutulog sa bench, on a public place na walang pakialam. Tapos marami-rami ang nangyari, at eto siya, parang normal na taong nangbabato ng gamit. Ang kaibahan nga lang, ako lang ang nakakakita sa kaniya."Why are you smiling?" tanong niya sa'kin na nagpabalik sa wisyo ko."Ha? Ah, just remembered something about you," nginitian ko siya. Her brows automati
Can You See Me? Chapter 19
"What happened to her?"May inilabas na parang notebook si Clarice mula sa bag n'ya, parang pamilyar nga iyon. That's it!"Oh, natameme ka at hindi makasagot? You liar, such a cheater!" sigaw niya sa'kin."Oh, no. They're starting according to their plan," sabi naman ni Angelie."What are you talking about?" I said, pertaining to Angelie."'Wag mo nang i-deny pa, talking about, talking about ka pa?" minimick ni Clarice ang sinabi ko. Nakakalito naman ito. Hindi ko alam kung paano kakausapin si Angelie nang hindi nag-aakala si Clarice."Oh, please. Don't believe on her lies. That's all planned and rehearsed," nilapitan niya si Clarice na nakatalikod na naman sa'kin."Who is that Angelie?" tanong ni Clarice na ikinagulat ko. But Angelie seems to be unbothered upon mentioning her name. Paano niya alam ang pangalang iyon?"I am Angelie. Hello
Can You See Me? Chapter 20
Angelie's POVNever I had thought that I will witness and get involved on a relationship conflict."I was just curious of her since the day you introduced me to her on your dinner date," I started while he stares at me sharply. I felt intimidated so I decided to be on the backseat of the car, instead of being beside him."Hey, stop staring at me like that. Or else I'll keep my thoughts unsaid," I warned him. He was shocked when I suddenly disappeared beside him."Oh, sorry," he said before letting out deep sighs."Okay, where are we again? Oh, that day after your meal, I followed her," I started. At this moment, I am ought to tell him what I know. Then, I will be honest with it."I saw her went infront of an apartment. At first, I thought that it was the place where she lives in but she just sit on a bench across. She was busy on her phone which suddenly c
Latest chapter
