Reminder:
This chapter is contained some depictions of sexual contact that may not suitable for young audience."Lean! Let's go!" sigaw sa kanya ng kasamahan na dumaan para sunduin sya. Nagmadali syang hatakin ang bag nya at tuluyan naiwan ang phone nito. Hindi nya na nasagot pa ang tawag.
---
Reena's POV
After ko maligo, naupo ako para patuyuin ang buhok ko then I started to put light make up. Hindi na ako makapaghintay na masuot ang dress ko, her vibrant color makes her elegant.. Then there's the sexy slit from the upper thighs down to knee. Mas lalo pa syang naging seductive because of the plunging neckline. Its simple yet se
Nagising ako sa ugong ng barko. Dumaong na pala ito sa huling destinasyon at yun ang China. Idinilat ko ang mga mata ko."Lean?" tawag ko sa kanya. Pero walang sumasagot. Bumangon ako. Tanging ang suot ko lang ay ang long sleeve na suot pa ni Lean sa event last night. Bumaba ako ng kama."Leandro?" tawag kong muli sa kanya. Pero walang sumasagot. Nakita ko pa ang DSLR nya sa ibabaw ng couch pati ang ilan gamit nya. Lumakad pa ako pero walang talagang Leandro. Kinabahan na ako kaya't agad na akong nagbihis. Nagsuot lang ako ng flippers bago tumakbo palabas ng kwarto. Agad kong hinanap ang kwarto nya sa C-Deck."Goodmorning Star Cruise! We've finally arrive in the country of China.Please everyone who will leave the ship please proceed to the upper deck for orientation and tour destinations." narinig ko sa buong hallway. Ang kapitan ang nagsasalita. Hindi ko na masyadong pinakinggan pa
Hinatid ako pauwi ni Jaica. Pero wala ako sa sarili ko. Iniisip ko ang mga sintomas sa katawan ko. Imposible naman na mabubuntis ako. We had only two nights making love. Wala sina Mama at Papa kaya naisipan kong dumaan sa drugstore para bumili ng PT."Reena!" nagulat ako sa tumawag sa akin. Agad kong binulsa ang binili ko."Nakauwi kana pala?" bati ng kababata ko na si Jaypee. Kapitbahay namin sya at isa sya sa dumalo sa kasal."Oo, nung nakaraan pa. Bakit nga pala hindi kita nakikita?" tanong ko."Sa Cebu ako nadestino kaya madalang na ako umuwi dyan. Mukhang okay kana? You seem happy." nagulat ako sa sinabi nya. Masaya? Kung alam lang nila."I guess." ngumiti ako. Tinapos ko na ang maikling kamustahan namin. Agad na akong bumalik sa amin. Pagkauwi ko, nagkulong ako sa kwarto ko. Binuksan ko ang maliit na kahon na may laman directions paano gamitin ang PT.
Years later.."Happy Birthday To You!! Happy Birthday! Happy Birthday! Happy Birthday To You!!" nagpalakpakan kami matapos kumanta ng happy birthday ang mga bata."Blow your candle Lenard!" masaya kong yaya sa anak ko para magblow na ng cake nya. Nagsilapitan ang mga bata na may kanya kanyang party hat sa ulo, then ang iba may dala dalang give aways na napalunan nila sa laro kanina.Excited na inihipan ni Lenard ang 2 layer cake nya. Pero bago yun nag wish muna sya."Ang wish ko, sana po dumating na si Daddy!" nagulat kami ni Jaica sa sinabi ng anak ko. Nagkatinginan kaming dalawa. Matapos nyang magwish agad nyang inihipan ang cake at niyakap ako. Bumalik sya sa mga bisita nya para maglaro pa."Hindi mo pa din sinasabi?" asked Jaica sa akin. Umiling ako. Sa lumipas na limang taon, wala na akong balita kay Lea
"Kinakabahan ka nu?" asked Jaica matapos ng meeting. Nasa isang fastfood kami at kumakain."Kinabahan sa meeting? Hindi ah." natawa kong sagot."Gaga, bukas. Kinakabahan kang harapin si Leandro nu?" huminto ako sa pagkain."Halata ba?" Natawa si Jaica at sumimangot ako."Oo. Sasamahan naman kita. Ano bang kinakatakot mo?""What if may pamilya na sya? Kaya hindi nya na ako binalikan?""Sa tingin mo ba meron?" sandali akong napaisip sa tanong nya. Kung meron, paano na? Wala na ba talagang pag asa na maging masaya kami ng anak ko?"Bahala na bukas.. Kung ano man ang sasabihin nya tatanggapin ko.." ngumiti si Jaica."Tama yan. Relax ka lang. Okay.." hindi ko alam kung mananatili akong maging kalma. Kahit ba na matagal kong pinagdasal ang pagkikita namin. Heto, kung kailan ilan oras nalang ang hihintayin ko, para naman bini
Para akong binaril kanina sa narinig ko. Hagulgol ang ginawa ko habang yakap ako ni Jaica. Nakababa na kami at nasa lobby lang. Hindi pa din ako makapaniwala sa narinig. Totoo ba talaga? Wala na si Leandro?"Besh.. Stay strong.. Kung totoo man wala na si Leandro at least alam mo na kung bakit nawala sya ng ganun katagal.." pagpapakalma sa akin ng kaibigan ko."Ayoko maniwala Jaica.. Buhay pa si Lean.." tumulo ang luha ko."Reena.." I felt Jaica rubbing my back habang wala akong tigil sa pag iyak. Hindi ko matatanggap na ganun nalang yun. Na wala na sya kung kailan natagpuan ko na sya.. Paano ko ito ipapaliwanag sa anak ko?Sinubukan akong alalayan ni Jaica hanggang makauwi. Wala ako sa sarili ko. Tulala, umiiyak at hindi makapagsalita. Hindi ko alam paano ko haharapin ang anak ko..Pagkauwi namin sa bahay.. Wala pa si Lenard kaya makakapagkulong ako sa kwarto. Pinau
Hapon na ako nakauwi galing sa puntod ni Leandro. Hinatid ako ni Anna pabalik sa bahay.. Nakapagkwentuhan pa kami sandali habang nasa loob kami ng kotse."Mama!!" Nagulat ako sa sumalubong sa amin sa gate. Nakauwi na ang anak ko."Is that my nephew?" Gulat na sinabi ni Anna. Ngumiti ako at pinayagan ko syang yakapin ang bata. Nagulat si Lenard."Mama? Who is she?" tanong ng bata paghagkan sa kanya ng Tita Anna nya."That's your Tita Anna.." halatang nagtaka pa ang bata sa sinabi ko."She's your father's cousin." nang marinig ni Lenard na tungkol sa ama nya, nagalak sya at muling niyakap si Anna."Wow! So pinsan po kayo ni Papa! I'm so happy po! To finally meet you po!" Natatawa si Anna habang nagsasalita ang pamangkin. Hindi ko maiwasan malungkot pag nakikita ko ang anak ko na ganun. Desidido na akong sabihin ang totoo.. Ayoko na syang paasahin pa.
"ANNA! ANNA! Where are you!!" Nagulat kaming mag ina sa pagpasok ni Liam sa opisina ni Anna. Sandali nya kaming iniwan para dalhan kami ng makakain. Natulala ako ng pumasok sya. Galit na galit sya."Papa!" tumayo ang anak ko saka sinalubong si Liam at niyakap ito."Lenard!" tawag ko sa anak ko para pigilan pero naiinis ako dahil nakikita ko syang masaya sa pagdating ni Liam."Stop it! You're not my son!" sigaw nya saka pilit hinatak ang anak ko palayo sa kanya. Halos magsalubong ang kilay ko sa nakita. He just grabbed my son. Bahagyang nasaktan ang bata sa paghila at paghawak nya dito."Wala kang karapatan saktan ang anak ko!" sigaw ko sabay hawak sa kamay nya."You again! How dare you to touch me!!" hinatak nya ang kamay nya dahilan para mawala ako sa balanse at mapaupo. Sa laki nyang tao, madali lang para sa kanya ang hatakin at pabagsakin ako."Wala kang
Reena's POVNakahabol ako sa uwian ng anak ko. Nagmadali ako na makarating dun bago sila palabasin ng teacher nila."Huh?" nagulat ako dahil wala na si Lenard sa loob ng classroom. May iilan din estudyante ang nakauwi na. Sinabihan ko pa man din si Papa na wag nang sunduin si Lenard.Naisipan kong tanungin ang teacher nya."Hi. Mam. Nakauwi na po si Lenard?" tanong ko sa kanya."Nako Mam. Father nya po ba yan kasama nya kanina? Binantayan lang sya the whole class. Then sya na din nag uwi sa bata." I got speechless ng marinig yun. Kinuha ni Liam ang anak ko! Nagmadali akong umalis ng eskwelehan. Sumakay agad ako ng trike papunta sa amin. Ito na nga ba ang kinakatakot ko! Ang kunin nya sa akin ang anak ko. Talagang magkakamatayan muna kami bago nya makuha ang bata.Wala pang ilan minuto nakarating ako sa bahay. Pawisan na ako pero hindi ko inintindi at nagtatakbo ako para buksan a