Nandito pa rin ako sa clinic, nagpapahinga. Mga isang oras at kalahati na yata akong nandito pero hindi pa 'ko makaalis kasi sabi ng nurse manatili raw muna ako.Pagkarating ko rito kanina kasama ang secretary ng boss ko, tiningnan kaagad ang blood pressure ko tapos ang daming tanong nong nurse pero puro oo at hindi lang naman ang sagot ko kan'ya. Wala naman kasi akong nararamdamang masakit sa katawan ko. Sad'yang puyat lang talaga ako at pagod. Kaso ang lalaking 'yon, mas'yadong OA at dito talaga ako dinala.Pero nagpapasalamat pa rin naman ako kasi kung hindi ako dinala rito hindi ko malalaman na biglang bumaba ang blood pressure ko dahil lang sa matinding puyat at pagod. Kaya pinagpahinga muna ako rito ng nurse at pinainom rin ako ng gamot."Miss Athena, aalis po muna ako. May gagawin lang po ako saglit," paalam nito."O sige, Nurse Anne, aalis na rin naman ako maya-maya. Salamat sa tulong mo," sagot ko."Walang anuman, miss Athena. Kapag nahilo po kayo tumawag lang po kayo kaagad
Nandito na 'ko sa harap ng office ni boss. Pero wala akong lakas ng loob para kumatok. Kinakabahan ako baka kasi sigawan niya rin ako. Ayaw ko kasi ng gano'n, ayoko na sinisigawan ako.Bago ako pumunta rito, kinausap muna ako ng supervisor ko. Sabi niya, gawin ko raw ang lahat para ma-retrieve 'yong file na nabura ni Paula. Bigla akong na pressure nang sabihin niya 'yon. Paano kasi kung hindi ko magawa? Baka bigla rin akong tanggalin sa trabaho."Kaya mo 'to, Athena," sabi ko sa sarili at kumatok ng tatlong beses sa pinto bago pumasok.Nadatnan ko siyang nakatayo habang may kausap sa cellphone. Nakatalikod siya mula sa'kin kaya hindi ko makita kung ano ang reaksiyon nito. Pero paniguradong galit pa rin ito dahil sa nagawa ng ka trabaho ko.Napabuntong hininga ako ng malalim bago lumapit sa table niya. Ayoko na muna siyang tawagin baka makaistorbo lang ako at magalit pa ito. Pero ngayon, nakaramdam na naman ako ng galit dahil sa kan'ya."Athena, 'wag ngayon," sabi ko sa sarili at mulin
Wait! Naguguluhan ako. Hindi ko inaasahan na gano'n ang sasabihin niya.So ibig sabihin niyan, 'yong file na pinapahanap niya sa'kin kanina ay hindi 'yong na delete ni Paula?Eh, pa'no 'yong file na nahanap ko kanina? Wala lang? Walang sense gano'n?Pinagtitripan niya ba 'ko? O gusto niya lang talagang sukatin ang patience ko at kung hanggang saan ang kaya kong gawin dito sa kompanya niya?"Marriage Proposal?! Ibig sabihin ba niyan ikakasal na si Sir Zach?" Gulat na sambit ni Maurice.Bigla namang tinakpan ni Paula ang bibig niya. Napalakas kasi ang pagkakasabi nito pero buti na lang walang nakarinig kasi unti-unti na ring nagsilabasan ang mga kasama namin dito sa office para mag-lunch."Shh! Hinaan mo lang ang boses mo, baka marinig pa tayo ng kabilang department. Pero hindi naman ako sigurado kung para sa kan'ya 'yon, eh," saad ni Paula.Hindi na 'ko nakinig sa pinag-uusapan nila. Kasi iniisip ko pa rin 'yong file na pinapahanap niya sa'kin kanina.Hindi ko pa rin talaga maintindiha
Akala ko umuwi na siya pero hindi pa pala. Siguro may ginagawa pa siya sa office niya. Pero pakialam ko ba?Ngayon nagkaroon na 'ko ng dahilan para umuwi na.Ayoko na siyang makausap o makasama. Buong araw ko na siyang nakikita at nakakausap. At sobrang na iimbyerna na 'ko."Uuwi pa lang po, Sir," sagot ko at kaagad ng tumayo para ayusin ang mga gamit ko sa mesa.Akala ko aalis na siya pero hindi. Nasa labas pa rin siya ng office at nakasandal sa pinto habang nakatingin sa akin.Ano balak niya 'kong panuorin? Wala siyang balak umalis?"S-Sir, may kailangan po kayo sa'kin?" Tanong ko nang hindi nakatingin sa kan'ya.Hindi kasi ako maka-concentrate sa pag-aayos ng mga gamit ko dahil sa presensiya niya. Lalo pa ngayon na pinapanuod niya ang bawat galaw ko.Ewan ko ba sa lalaking 'to. Ang weird niya ngayong araw at nagtataka na 'ko sa mga kinikilos niya mula pa kaninang umaga."Nothing, uhm.. take care," tugon nito nang mag-angat ako ng tingin. At agad na rin siyang umalis.Take care?Hay
Napahiga ako sa table matapos kong gawin ang pinapautos sa'kin ng supervisor ko. Saktong-sakto na before lunch saka ko natapos. Ayoko kasing magmadali sa pagkain lalo na kapag may iniisip na gawain na kailangang tapusin before the deadline. Mabuti ngayon natapos ko, wala na 'kong iisipin mamaya habang kumakain.Dalawang araw na ang lumipas at gano'n pa rin naman ang ginagawa ko sa trabaho. Paggawa ng report, pag-aayos ng computer network, pagre-retrieve ng mga naburang files, at kung anu-ano pa. Nakakapagod pero kakayanin para sa pinanghahawakan kong trabaho at para sa pamilya ko.Dalawang araw ko na ring hindi nakikita si Sir Zach simula no'ng ma-stuck kaming dalawa sa elevator. Siguro na busy lang din siya sa pagtatrabaho. Sabi sa'kin ni Maurice kanina, marami raw nagsidatingan na mga investors, media, at business associates kahapon. At ilang beses din siyang nagpatawag ng meeting sa finance at marketing department mula kaninang umaga.Mabuti na nga lang na naging busy siya para hin
Hindi lang naman ako ang IT sa kompanya niya pero ako ang inuutusan. Hays, oo nga pala, humingi sa'kin ng pabor si Mrs. Montero na ako ang tutulong sa anak niya kapag nagkaproblema ito sa opisina niya. Wala pa rin pala akong kawala at hindi ko siya matatakasan.Akala ko pa naman tuloy-tuloy na hindi ko siya makikita pero mangyayari pa rin pala at ngayon kasama ko siya na naglalakad patungo sa opisina niya. Nasa likuran niya 'ko at tahimik na nakasunod sa kan'ya."What Alexander do in your department?" Tanong nito na ikinagulat ko.Ba't niya tinatanong? Pati 'yon kailangan pa niyang malaman?"Nothing, sir .. nag-stay lang siya ro'n at nakipag-usap sa amin," sagot ko habang pinagmamasdan ang katawan niya.Ewan ko bigla lang akong napatingin. Ang laki na kasi ng pinagbago niya ngayon. Mas lalo siyang tumangkad at nagbago na rin ang pangangatawan niya. Kagaya ng sinabi ni Maurice na, "hot and daddy figure" gano'n siya ngayon.Well-defined physique, broad shoulders that give him a strong a
Bakit bigla siyang nagtanong? 'Tsaka paano niya nalaman? Wala akong sinabi na kahit ano kay Doc. Matteo para tanungin niya 'ko ng ganito.'Di kaya na halata ni Doc. Matteo na may kinakatakutan ako?"Sir--""N-Nevermind, just go now and take some rest," aniya sabay na tumalikod. "I'll just tell my secretary to bring the foods in your office," dugtong nito at naglakad papunta sa table niya.Hindi na 'ko sumagot, tumalikod na lang din ako at lumabas na sa opisina niya.Nang maihatid ko sa ground floor si Doc. Matteo ay kaagad na rin akong bumalik sa department ko at pinagpatuloy ang naiwan kong trabaho. Dumating na rin sa opisina ang in-order na mga pagkain ni Sir Zach na nagkasya naman sa aming lahat."Anong meron? Ba't nagpadala ng pagkain sa office si Sir Zach?" Nagtataka na tanong ni Maurice. Nagkibit-balikat lamang si Paula dahil hindi nito alam ang sagot."Baka nasa mood kaya binigyan tayo ng pagkain," tugon ni Paula.Kasalukuyan kaming tatlo na nandito sa CR, nag-aayos ng mga sari
Friday na ngayong araw at ngayon na rin gaganapin ang meeting sa school ni Aaron. Kaya maaga akong nagising at nag-asikaso para do'n. Mabuti na lang day-off ko ngayon kaya hindi ako mag-aalala at hindi ko iisipin ang mga naiwan kong trabaho sa office. At hindi ko makikita buong araw ang boss ko.Ang sarap lang sa pakiramdam ng gano'n. Kaya sana ibigay na sa'kin ni lord ang araw na ito para hindi siya makita. Kasi gusto ko muna siyang iwasan at huwag isipin kahit ngayong araw lang.I need to focus sa meeting kasi para 'to sa kaligayahan ng anak ko. At ayokong masira ito dahil lang sa kakaisip sa lalaking 'yon."Mommy, okay lang po ba na makipaglaro ako sa mga classmates ko habang nasa meeting ka po?" Tanong ni Aaron habang naglalakad kaming dalawa papunta sa classroom niya.Kararating lang namin sa school at med'yo napaaga ang punta namin. Parang ako pa lang 'ata ang parent dito pero ayos lang kesa naman teacher pa ang maghihintay sa amin."Oo naman, anak, basta huwag kang lalayo at ma