Share
Chapter 9
Aila tanEzrah nyo marupok🙄😂
Kaugnay na kabanata
Coincidentally Fated Chapter 10
Nang mainhanda ko na ang mga gagamitin niya sa paliligo ay mabilis na rin akong sumunod sa banyo dala dala ang maliit na palanggana at bimpo.Nauna na siya sa banyo at kasalukuyan siyang nakaupo sa stool monoblock na dinala ko roon kanina para makaupo siya at hindi gaanong magalaw ang sugat niya habang pinaliliguan ko. I still can't believe that this is happening!I can't believe na sa edad kong ito ay kailangan ko pang magpaligo ng ibang tao! he's the worst! Patuloy lang talaga niyang pinapatunayan na maling mali na pumayag akong tulungan siya noon!Pinatutunayan lang niya na mali na naawa ako sa kanya nang makita siyang naghihingalo na! Kung hinayaan ko nalang kaya siyang mamatay noon,ano kaya?malamang hindi niya ako pinipeste ngayon! malamang tahimik akong nagmumukmok araw araw sa kwarto ko! "Can you help me take this off?" Pakiusap niya habang sinusubukang hubarin ang tshirt niya dahilan para mapairap ako. Hanggang ngayon ay maga pa rin ang mga sugat niya sa dibdib at mara
Coincidentally Fated Chapter 11
"Argh damn it!" Patungo sana ulit ako sa kusina para kumuha ng maiinom ng mapahinto ako sa harap ng kwartong inoukopa ni seb nang marinig kong nayayamot na napamura siya.Curious na napasilip ako sa loob ng silid niya para alamin kung anong ginagawa niya para mainis siya ng ganoon.Kasalukuyan siyang nakaupo ngayon sa harap ng salamin habang nag kalat naman sa harapan niya ang mga gamit na ipinang gagamot niya sa mga sugat niya.Kalahating oras na siyang tapos sa paliligo pero hanggang ngayon ay hindi pa rin niya nagagamot ang mga sugat niya... I'm supposed to help him pero nakaligtaan ko na nang napadpad ako sa kusina dahil sa gutom.he's obviously having a hard time treating his wounds, kitang kita kasi ang nakabusangot na repleksyon niya sa salamin habang ginagawa iyon.kunot ang noo na halatang inis na inis nang hindi niya magawa ng tama ang gusto niyang gawin. Gusto ko nang matawa sa hitsura niya ngayon pero at the same time naaawa rin ako."Anong ginagawa mo?" Tinaas ko ang kila
Coincidentally Fated Chapter 12
"Now that you mentioned it... Ano nga bang nangyari sayo at napadpad ka rito ng ganito ang lagay mo?" Pang uusisa ko sa pag asang malalaman ko na rin ang dahilan kung bakit siya napunta rito.Marahil ay pagkakataon na ito para mag ungkat ng mga bagay tungkol sa kanya... You know, mag bigay ng kasagutan sa mga bagay na hindi ko maunawaan tungkol sa kanya.Kagaya ng kung bakit siya napunta rito ng tadtad ng bala ng baril at halos wala nang buhay na humandusay sa harap ng bahay ko.Kung sasabihin niya iyon sa akin baka sakaling magbago pa ang pananaw ko tungkol sa kanya. Baka mali pala ako ng paghuhusga sa kanya. "You showed up here with multiple gunshot wounds... Muntik ka nang mamatay, ano bang nangyari sayo?Kabisado ko ang mga tao rito maging sa bayan kaya nasisiguro kong hindi ka rin taga rito...San kaba galing?" Tanong ko ulit nang nag iwas lang siya ng tingin kanina at hindi sumagot.Tumikhim muna siya at sa pag kakataong ito ay tumayo na siya at lumayo sa akiin ng bahagya... I t
Coincidentally Fated Chapter 13
Hindi pa rin ako makapaniwala sa lakas ng loob niyang hingin ang mga pabor na hinihingi niya pero pumayag na rin ako nang mapagtanto kong hindi siya nag bibiro.Noong una kasi ay medyo natatawa pa ako sa sinasabi niya pero nang tignan ko ang mata niya ay puno ang pag asa at desperasyon ang mga iyon na tila nga kailangang kailangan talaga niya ang hinihingi niya.tinitigan ko siyang mabuti sa mga mata at doon ko napagtantong walang halong biro ang sinasabi niya. "Okay fine, I'll lend you the money," pag payag ko sa pakiusap niya, "but make sure na babayaran mo ah! Hindi madaling kitain ang ganung halaga,siguro naman alam mo iyon diba?" Sabi ko sa kanya na nandidalat ang mga mata kahit hindi ko naman talaga kailangan ang pera at wala naman talaga akong pakialam kung babayaran niya iyon o hindi. "I will! Promise! Thank you!" Muli nanamang bumalik ang kislap sa mga mata niya dahil sa pag payag ko.akmang yayakapin pa sana niya ako sa sobrang tuwa pero agad kong itinaas ang kamay ko para
Coincidentally Fated Chapter 14
"AHHHHH!!!!" Isang nakapangilabot na sigaw ang pinakawalan ko ng maramdaman ko ang pag hawak niya sa braso ko kaya naman mabilis akong napabalikwas sa higaan ko at laking gulat ko ng marinig ang isang pamilyar na boses."Offftt!! Arrghh!" Impit na napasigaw si seb na ngayon ay namimilipit na sa sahig habang hawak hawak ang kaniyang ibaba.Ngayon ko lang narealize na nasipa ko pala siya sa kanyang kaselanan ng bigla akong nagising sa bangungot ko kanina."Anong nangyari?! Ezrah ayos ka lang ba?!" Humahangos na tanong ni mang Nolan ng bigla nalang siyang lumitaw mula sa kung saan.May araw na sa labas nang tumingin ako kaya malamang kanina pa siya nag tatrabaho at dali dali lang na tumakbo ng marinig ang sigaw ko."Oh seb anong ginagawa mo Jan hijo?" Baling niya kay seb ng inguso ko ito bilang sagot sa tanong niya.Saglit na namilipit pa ito roon at halatang hindi makapagsalita sa sakit."She... Kicked me!" Pinilit niyang sabihin iyon habang napapasapo pa rin sa kanyang pagkalalaki.Poo
Coincidentally Fated Chapter 15
"Mang Nolan..." Mula sa loob ng bahay ay lumabas ako at nakangiting binati si mang Nolan,"Mas maaga yata kayo ngayon? Nag almusal na ho ba kayo?" Tanong ko sa kanya habang itinatali niya ang baka sa isang puno.Maaga siya palaging nag tatrabaho pero mas maaga yata siyang nag simula ngayon."Ah maaga kasing nasiging sina Nora... Luluwas daw sila ng bayan ng nanay niya kaya maaga rin akong bumangon para ihatid sila, Nag almusal na ako kanina pero gutom nanaman nga ako," sagot niya habang nag lalakad sa dako kung nasaan ang kalabaw na pinapasabsab niya sa damuhan.Yun naman ata ang sunod niyang aasikaduhin matapos ang mga baka.Giniginaw na sumunod naman ako sa bawat hakbang niya."Hmm... Kung ganun sumabay na po kayo sa aking mag kape," alok ko sa kanya sabay hatsing, mukhang mag kakasipon pa ata ako ah.Palibhasa'y malamig na ang panahon ngayon at uso nanaman ang magkasipon at trangkaso. "Magandang ideya nga iyan... Sige tatapusin ko lang ito at susunod na rin ako, mauna ka na at baka
Coincidentally Fated Chapter 16
Ilang minuto rin akong naiwang nakatayo roon sa damuhan na sinusundan ng tingin ang papalayong pigura ni mang Nolan habang iniisip ang mga sinabi niya sa akin.Hindi ko mapigilang mapangiti habang iniisip kung gaano ako kapalad na merong taong handang makinig sa akin at sabihin sa akin ang mga bagay na kahit ako ay hindi ko mapansin sa sarili ko.Hearing mang Nolan talks like that reminds me of my dad... Kaya hindi nakapagtatakang bukod sa pagiging malayong mag kamag anak nila ay naging matalik rin silang mag kaibigan.They are both loving and full of wisdom.Nag papasalamat talaga ako na kahit wala na si dad ay iniwanan niya naman ako ng isang mapagkakatiwalaang tao... Isang tao na walang pag dadalawang isip na ituring ako bilang sariling anak niya.I'm blessed...I know I am! Napapahid nalang ako ng luhang muling kumawala sa mga mata ko dahil sa tuwa at malapad na napangiti bago ako kumilos at nag lakad sa damuhan patungo sa kinaroroonan ni seb.Malapit lang ang kulungan ng mga manok
Coincidentally Fated Chapter 17
"Hmmm..." Ingit ko sa sofa kung saan ako natutulog nang marinig ko ang pamilyar na tunog ng pag bukas sara ng pinto at nang taranghakan namin.Dahan dahan ang pag bukas at sara niyon na halatang ayaw makaistorbo pero humangga pa rin iyon sa pandinig ko kaya't naalimpungatan ako. Masyado nang madilim at tahimik ang paligid dahil kalaliman na ng gabi kaya naman ginapangan ako ng matinding takot nang marinig iyon! Malawak ang farm na ito at malayo sa mga kabahayan kaya nakapagtatakang may ibang taong maliligaw rito nang ganitong oras ng gabi at lalong lalo na wala dapat ibang tao na nag bubukas ng bahay ko.Nang mapagtanto kong baka ibang tao iyon ay agad akong napabalikwas at kinuha ang bakal na tubo na lagi kong itinatabi sa ilalim ng hinihigaan ko... You know? Just in case.Dahan dahan akong nag lakad patungo sa bintana... Maingat na maingat na hindi makagawa ng ano mang ingay at makaagaw ng pansin.Nang marating ko ang bintana ay pasimple at pigil nihinga akong sumilip.Hindi ko al
Pinakabagong kabanata
