Dumagundong ang malakas na pagbagsak ng mesa ng itaob iyon ni Raphael, nagkalat ang mga gamit, nabasag ang mga baso at natapon ang mga alak.
Nawalan ng kulay ang mukha ni Clarise matapos gawin iyon, hindi inaasahan ng lahat na gagawin ni Raphael iyon.Tumayo si Tati at naglakad papalapit ka Raphael at marahas niya iyong sinampal, “I am doing you a favor. All you have to do is fucking cooperate with me! But fuck!” napapikit ng mariin si Tati at kinalma ang sarili, hindi na niya tinuloy ang sasabihin at basta na lang siyang lumabas paalis ng silid.Sa tagpung iyon namutawi sa labi ni Clint ang malapad na ngisi. . . Tila nanonood siya ng isang nakakaaliw na pelikula.Matapos ang tagung iyon ay nakipag-inuman muna si Tati, mayroon kasing mini bar sa hotel kaya doon siya nagtungo. May nakausap siyang mga lalaki kaya medyo gumaan naman ang pakiramdam niya. Kalmado na siya, nagsisi siya sa inasta kanina. Dapat ay mas nagpakumbaba siya pero inuna niya ang emosyon.Napagpasyahan ni Tati na sa hotel na lang matulog. Nang akmang bubuksan na niya ang silid ay may humawak sa kamay niya. Nang lingunin niya ay si Raphael iyon at matalim ang titig sa kanya.“Anong problema, Raphael? Nasaan ba ang tarsier mo at ako ang ginugulo mo?” tukoy niya kay Clarise, nairap siya sa inis nang maalala kung paano ito lumingkis kay Raphael. “Do you have something to say?” tinignan niya ang asawa mula ulo hanggang paa. “As you can see, pagod na pagod ako ngayong araw Raphael.”“Stop insulting, Clarise!” angil ni Raphael sa kanya.Tumaas ang dugo niya sa inis pero pilit niyang kinakalma ang sarili, “Oh. Hindi ko siya iniinsulto, nagsasabi lang ako ng totoo. In fact, mas cute pa ang tarsier kaysa sa kanya.”“Athalia Rielle Lazarus – Yapchengco!” mariing wika ni Raphael, halata sa boses nito ang pagbabanta pero walang pakialam si Tati roon.“What?! Ano ba kasi ang pinuputok ng butsi mo– Ohh.” Kumindat si Tati sa asawa, “Nagseselos ka ba dahil hindi mo naikama si Clarise ngayon araw at ako ay may planong –”“Fuck! H’wag mo ngang isali si Clarise rito.”“Then what?! Kabit mo naman siya?! Dapat lang talaga na isali siya rito. Ako ang asawa mo Raphael pero hindi mo kayang makipagtalik sa ‘kin. Siguro si Clarice ilang beses mo nang nagalaw!”“Pwede ba, huwag mong isali ang sex life ko rito!” mariing wika ni Raphael.“Fuck your sex life Raphael. Ano bang pinuputok ng butsi mo? Or. . .” huminto si Tati saglit at makahulugang tinignan si Raphael. “Or you want to sleep with me? Kasi kung oo– papayag ako. Para kapag dumating sa puntong tapos na tayo, masasagot ko ang mga katanungan magaling ka ba talaga sa kama. Well, hindi ko naman pwedeng sabihin na hindi ka magaling pagdating doon kung hindi pa natin nasusubukan, right?”Pinanlakihan siya ng mata ni Raphael, “Athalia!”“What?” bumuntong hininga pa si Tati. “Nandito lang ako sa harap mo hindi mo kailangang sumigaw dahil hindi ako bingi, Raphael! Isa pa I won’t force you to do it with me, ano ka sinuswerte?! Kahit pa sa totoo lang mas may karapatan ako kaysa sa mga babae mo!”Kahit pa ayaw ni Raphael sa kanya ay di maatim ni Tati na ibigay ang sarili sa iba, ilang beses niyang sinubukan. Kaso hindi kinakaya ng sikmura niya, kaya parati siyang umaatras sa mga sitwasyong ganoon. Kasal sila ni Raphael sa papel lang, ni hindi niya naranasang mag-gown sa kasal niya at ang makipagpalitan ng vows. Parang normal na araw lang iyon at kaunti lang ang nakakaalam sa relasyon nilang dalawa ni Raphael, kaya ganun na lang siguro siya nito gaguhin.“Miss, I can’t forget your lips – fuck!” si Luis na biglang sinapak ni Raphael, hindi napansin ni Tati na nasa tabi na niya ito. Nakausap niya ito kanina sa mini bar at nakipaghalikan rin siya rito, magaling humalik si Luis. Pero pakiramdam ni Tati ay may kulang.“Ano bang problema mo Raphael?!” hindi mapigilang sigaw ni Tati.Matalim na tumitig si Raphael kay Luis, “‘Yan ba ang gusto mong lalaki, Athalia?!”“Shut up, Raphael! Just shut up! Wala kang pakialam doon kaya manahimik ka,” asik ni Tati. Hinampas niya ang kamay ni Raphael. “Kung ano man ang gagawin ko wala ka naroon. You don’t have the right to tell me what to do. Dahil hindi rin ako nakialam sa lintik na mga kabit mo!”Pero mas lalong nagalit si Raphael at pinagsusuntok si Luis, kahit anong pilit ni Tati na pigilan ang asawa ay wala itong naririnig. Hanggang sa dumating si Rem at ang mga kaibigan pa nila at hinila si Raphael na halos wala na sa sarili.“Let go of me! Papatayin ko ‘yang lalaking ‘yan!” sigaw ni Raphael. “What the fuck!” sigaw ulit ni Raphael nang suntukin siya ni Tati.“Kung papatay ka ng tao h’wag sa harap ko Raphael!” galit na wika ni Tati, namumula ang buong mukha niya sa galit.“Kung ayaw mo, huwag mong sagarin ang pasensya ko, Athalia!”“Then umuwi ka na sa bahay natin, Raphael! Stop giving me and your mother a hard time!”Hindi sumagot si Raphael, kunot ang noo nito at bakas sa mukha nitong ang galit. Na konting pitik pa ay magwawala na ito. Bigla siyang hinila ni Raphael at naglakad sila papaalis hanggang sa makalabas sila sa building. Nagtungo sila sa parking lot at huminto sa itim na TrailBlazer ni Raphael.“Sakay,” mariing wika ni Raphael nang buksan ang pinto ng kotse.Sumakay na lang si Tati, wala na siyang lakas makipagtalo pa kay Raphael. Bago pumasok si Raphael ay nagsindi muna ito ng sigarilyo. Iniwas ni Tati ang tingi, ilang minuto pa ay nag-umpisa ng umandar ang kotse.“You have the audacity to chase me everywhere. Pero ang lakas mo naman manlalaki,” wika ni Raphael na nakatutok ang mata sa kalsada. Kuyom ang kamay nito habang nakahawak sa steering wheel.“Wala ka na roon,” umirap pa siya saka tinignan ang cellphone niya saka tinext ang mother-in-law niya na pauwi na silang dalawa ni Raphael. Pinatay niya agad ang cellphone matapos magtext, dahil alam niyang hindi siya titigilan ng manugang patungkol sa pagkakaroon ng anak. Ni hindi nga niya magawang maakit si Raphael, anak pa kaya?Halos maningkit ang mata ni Tati sa inis, nang makalabas siya mula sa banyo ay nasa higaan si Raphael. Nakahiga at hubad ang pang-itaas na damit pero nakasuot pa rin ito ng pantalon at medyas kaya napairap siya sa inis. “Raphael!” gigil na wika niya at sinamaan ng tingin ang asawa. “What?” matabang na usal ni Raphael. Umirap siya. “‘You know that I hate it when you do that!” tukoy niya sa hindi pagtanggal ng medyas. “Whatever. And please, stop calling me Raphael.” Kunot ang noo ni Tati, “So? Anong masama do’n pangalan mo naman ‘yon. Anyway, maligo ka na nga!” Sa apat na taon na pagsasama, mabibilang lang sa daliri ni Tati kung ilang beses silang nagsama sa isang silid, kadalasan pa ay nagkapikunan silang dalawa at nilalayasan siya ng asawa. Pumasok sa banyo si Raphael, sinuot niya ang lingerie na regalo ng mother-in-law niya. Napangiwi pa siya nang makita ang sariling repleksyon, mukha siyang malandi. Naglagay siya ng kung anu-anong skin care products sa mukha at katawan. Bumuka
Marahas na kinatok ni Tati ang bintana ng kotse. Tumambad sa kanya si Clarise, ang babaeng mukhang tarsier. Namilog ang mata nang dalawa sa gulat, napaayos ng upo ang dalawa at binaba ni Raphael ang binata. Napailing na lang siya habang pinipigilan ang sariling sabunutan ito, sekretarya ito ng asawa niya. “What the fuck are you doing here?!” mariing usal ni Raphael, sambakol na naman ang mukha nito. “Estorbo!” Umirap siya at tinaasan ng kilay si Clarise na hanggang ngayon ay nakangiti, hindi man lang nahiya ang babaeng malandi. Gusto niyang suntukin ang makapal nitong labi. Halatang hindi lang halikan ang nagawa nung dalawa. And that damn woman is acting more like a wife than Tati. “Ano bang ginagawa mo dito?” napapikit pa si Raphael. “Kumalma ka, Raphael.” Si Clarise, hinimas pa nito ang likod ni Raphael. Napabuga ng hangin si Raphael sa inis, “Anong kailangan mo?” “Raphael, baka may kailangan si Tati sa ‘yo. Baka importante,” pag-aalo naman ni Clarise. “Isama na lang natin siya
Nanlaki ang mga mata ni Tati sa gulat, hindi siya makagalaw. Marahas ang halik ni Raphael, napapikit siya at dinama ang halik ng asawa. Pakiramdam niya ay namamaga ang labi niya dahil sa ginawa ni Raphael.Humiwalay si Raphael sa asawa, “Ito ang gusto mo ‘di ba?!” Hinila siya ni Raphael at tinulak papahiga sa hospital bed saka mariin ulit siyang hinalikan nito. Sa pagkakataong ‘to ay humalik siya pabalik sa asawa. Marahas na hinubad ni Raphael ang suot na damit ni Tati. Bigla nitong hinawakan ang kaliwang dibdib ni Athalia at pinisil iyon, napaungol si Tati. Bumaba ang halik ni Raphael sa dibdib ng asawa, nilihis nito ang bra na suot ni Tati. Inilapit ni Raphael ang labi sa dibdib ng asawa at ipinasok sa bibig niya. Habang ang isang kamay nito ay dumapo sa ibabaw ng manipis niyang cotton short.“Raphael,” ungol ni Tati habang dinidiinan ni Raphael ang kamay nito sa ibabaw ng manipis na short nito. “No…”Raphael pulled away, “Stop complaining. Ito ang gusto mo hindi ba? You want me to
Sinibukan igalaw ni Tati ang kamay niya pero napangiwi siya sa sakit. Kahit ang mga binti niya ay ‘di niya rin magalaw. Para siyang binugbog ng bente ka tao dahil sa sakit ng katawan niya. Pinakiramdaman niya muna ang paligid niya, nang mapansing tahimik ay saka niya iminulat ang nata. She swallowed hard as her throat went dry. Hindi niya maigalaw ang leeg niya, gustuhin man niyang ilibot ang tingin sa buong silid ay ‘di niya magawa. Napansin niyang maraming nakakabit na aparato sa kanya. Napakurap siya at pilit inaalala ang mga nangyari pero kahit anong pilit niya ay walang pumapasok sa isipan niya. “Athalia.” She heard a familiar voice. Malikot ang mga mata niya, hinahanap kung saan nagmula ang boses na iyon. Isang pamilyar na pigura ang nasa harapan niya. Isang mukhang hindi niya inaasahang makikita niya. Yumuko ito at marahang tinanggal ang oxygen mask na nakatakip sa bibig at ilong niya. Kunot ang noo nito, hindi mawari ni Tati kung nag-aalala ba ito sa kanya o galit. “Tub
“Darling!” bulalas ng ina ni Raphael. Agad siya nitong dinaluhan at hinalikan sa noo. Ngumiti lang siya at tumango sa ginang. Sa alaalang meron siya ngayon ay dalawang beses niya palang nakita sa Mrs. Yapchengco, mabait ito sa kanya. Pero naiilang siya sa trato nito sa kanya ngayon. “Thank God, you are okay! Sobrang nag-alala ako sa ‘yo but I had to stick with my schedule. Hindi agad kami nakauwi ng Papa mo. We had to attend some meetings and stuff,” bumaling si Mrs. Yapchengco kay Raphael. “Inalagaan mo ba si Athalia, Raphael? What did the doctors said? Will she be alright?” “Ganyan na ba kasama ang tingin mo sa ‘kin, Mom?” sarkastikong sambit ni Raphael. “Raphael,” saway naman ni Mr. Yapchengco. Sopistikada ang dating ni Mrs. Yapchengco, kahit na may edad ito ay maganda pa rin ito at ang kutis nito. Nagmumukha tuloy itong nasa 40’s lang. Kahit si Mr. Yapchengco, may puting buhok man ay di maipagkakaila ang karisma nito. Kaya hindi nakapagtataka na malakas ang dating ni Raphael a
Matapos ang makapagdamdaming tagpo ay hindi na ulit nagkausap pa si Raphael at Tati. Nasa ospital ito namamalagi pero parang hangin lang siya at dinadaan-daanan lang ng asawa niya. Wala naman reklamo roon si Athalia, dahil mismong siya ayaw niyang kausapin si Raphael. Tumatawag-tawag si Mrs. Yapchengco para kamustahin siya, hindi raw ito makadalaw dahil kailangan nitong lumipad papuntang Europe. Nag-angat ng tingin si Tati nang bumukas ang pinto. Napataas ang kilay niya nang makitang isang babae ang pumasok. Hindi niya alam kung bakit pero kumukulo agad ang dugo ni Tati sa babae. Marahan itong ngumiti sa kanya kaya inirapan niya ito. “Hi, Tati. Kumusta?” anya nito saka nagtungo agad sa kinaroroonan ni Raphael. Hindi sumagot si Tati bagkus at tinitigan niya si Raphael, wala itong reaksyon. Nanatiling walang ekspresyon ang mukha nito. “Clarise, did you bring the papers I asked you?” seryoso ang mukha ni Raphael, ni hindi man lang nito tinapunan ng tingin si Tati. Ngumiti ang babae,
Hindi umimik si Raphael. Hindi na rin nagsalita pa si Tati, wal siyang magagawa kung ayaw ng asawa niya. Siguro nga mas nangingibabaw ang pagkamuhi nito sa kanya. Siya itong may kasalanan pero humingi siya ng pabor na intindihin siya ni Raphael. Masyadong makapal ang mukha niya. The doctor arrived after almost an hour of waiting. Si Raphael ang kausap nito, ibinilin ang mga dapat hindi dapat gawin. Pinagmasdan lang ni Tati ang asawa habang kausap ang doctor. Pinakaramdaman niya ang sarili.The doctor tapped, Raphael’s shoulder, “Make sure na inumin niya ang mga gamot niya on time. And hijo no strenuous activities muna,” makahulugang wika ng Doktor.Namula ang magkabilang dulo ng tenga ni Raphael, “Will take note on that, Doc. Thank you.”Umalis agad ang doctor. Kinuha ni Raphael ang gamit nila, nanatili siyang nakaupo sa hospital bed at pinagmamasdan ang galaw ng asawa.Bumaling si Raphael sa kanya, “What are you waiting?”Kumurap siya, “Ha?”“Let’s go. Stop wasting my time!” malamig
“Anak!” anas ng isang matandang babae nang pumasok sila sa bahay.Agad siyang niyakap ng matanda, umiiyak ito at mahigpit ang yakap kay Tati. Natulos si Tati sa kinatayuan, hinayaan niya ang matanda na yakapin siya. Bumitaw ang matanda sa pagkakayakap sa kanya. Bakas sa mukha ng ginang ang pinaghalong saya at lungkot.“Salamat sa Diyos at ayos ka hija!” maluha-luha pa nitong wika.Hindi niya alam ang gagawin. Kung paano niya sasagutin ang matanda kaya sinubukan niyang ngumiti pero nauwi sa pagngiwi.Nang igala niya an tingin ay may iilang kasama pa sila. Nakatanaw rin ang mga ito kay Tati ay may malungkot na ngiti sa mukha.Nasa likod ni Tati ang asawa. Ramdam niya ang titig nito sa kanya.“W-wala bang masakit sa ‘yo anak? Gusto mo bang kumain? Ipinaghanda kita, lahat ng mga paborito mo ay niluto ko—”“Manang,” si Raphael. “Gaya nga po ng sabi ko sa inyo sa telepono. Walang naaalala si Athalia, hindi niya kayo matandaan.”Humagulgol na ang ginang nang marinig ang tinuran ni Raphael.