Share
CHAPTER 13
CHAPTER 13
HARRY JEFSOVILEHALOS LUMIPAD ang kotse ko sa pagmamadali ko. Putik, I am surely be late!I arrived in front of the Royal Town House in 30 minutes. Dali-dali akong nag-park ng aking sasakyan at pumunta agad sa reception table."Good eve---""Where I can find the function hall?" I asked the staff immediately. Napatulala pa muna siya at biglang yumuko. Please, answer immediately. I am 28 minutes late!"E-E-Eighth floor, room number 504, Sir." she answered, bowing her head. Na-offend ko ata siya no'ng pinutol ko ang bati niya kanina. Well, pasensya na pero may party pa akong hahabulin.I immediately went to the elevator and pressed the number 8 in the buttons. Paglabas ko ng elevator ay marami-rami na rin ang nakikita kong naka-formal attire. Sa dulo ng hallway ay may nakabukas na double door. Para itong maindoor sa isang mansion. Lumalabas din mula sa loob ang iba't ibang kulay ng ilaw.I looked for myKaugnay na kabanata
EYE SAW YOU CHAPTER 14
CHAPTER 14YUNA AYANNEAFTER AN half hour of driving, I stood in front of this-if I am not mistaken-12-Storey building. I walked to the reception table and I saw a group of my classmates on the left. So, I joined their crowd.They stared at me from top to bottom. They might thinking about me wearing this royal blue dress. Yes, dahil naubusan ako ng oras doon sa park kanina, I decided to wear the color what I liked the most. Hindi naman sila nagtanong kung bakit ako nakasuot ng color blue."Oh, nandito na pala si Yuna, oh." sabi ni Trixie. "Sabay-sabay nalang tayong pumunta sa function hall."I just smiled at them."It's 5:50. Maybe we should go now. Eun-ji might already be waiting for us upstairs." Madame Velasco announced so we started walking to the elevator. Yup, our professor joined the party kasi magka-vibes na sila ni Eun-ji sa LSA. At dahil marami-rami rin kami, hindi kami kasya sa iisang elevator kaya umuna na sila.
EYE SAW YOU CHAPTER 15
CHAPTER 15LEIGHTON WAJEEHI JUST WOKE up from bed soon as the rays of the sun reached my eyes. I looked at the clock and it says, 10:23 AM. Today is Sunday. And Sunday is...Naalipungatan ako nung narealize kong Sunday nga pala ngayon! It's her debut party! Ibinangon ko ang aking katawan mula sa higaan. At...Hays! I nearly forgot. I'm still here at the hospital!I remember that I took sleeping pills last night. Kailangan daw kasi ng pahinga. Pero ang tagal ko naman yatang nagising.I fixed myself before I walked out from that room. I felt my foot back to it's normal state. Hindi na siya masakit at nakakalakad na ako nang maayos as I try to walk around the area.I went directly to the billing station. "Miss, Is Leighton Wajeeh Estrella cleared?" I asked the woman on the chair."Let me check." she answered. May pinindot-pindot pa siya sa computer saka siya bumaling ulit sa akin. "Mr. Leighton Wajeeh Estrella haven't yet paid his bills." she resumed.That only means, I'm not yet allowed
EYE SAW YOU CHAPTER 16
CHAPTER 16LEIGHTON WAJEEHAFTER I SAW what I was looking for, I smirked. Yup, I need to lie about that para mapatayo sila."AHERM!" Nilakasan ko talaga ang boses ko para marinig ako ng apat na suspects. Hindi naman ako nabigo at napalingon sila ulit sa akin. "Huwag na pala. Ako nalang ang lalapit sa kaniya. Pwede na kayong maupo." I stopped them kaya bumalik nalang sila sa pagkakaupo. Pero halata sa kanilang mukha ang pagtataka.Pinuntahan ko na kaagad si Tito. "Oras na po, tito." sabi ko sa kaniya. Naintindihan niya naman iyon at sinamahan na ako pabalik sa customer's area."Sir, may bahid po ng dugo ang upuan." bungad sa amin no'ng Trainee habang karga-karga ang white stool."Did you already check this?" tanong sa akin ni Tito."Yes, Tito. I already saw that." sagot ko at dumiretso na kami kung saan nakaupo ang mga babae. Tito gave me a meaningful look and I gave him a nod. I cleared my throat. "The victim died because of poisoning." I started. Nabigla naman silang apat."Poisonin
EYE SAW YOU CHAPTER 17
CHAPTER 17LEIGHTON WAJEEH"Now or never." IYON ANG ibinulong ni Yuna sa akin bago niya ako itinulak kaya napalakad ako papunta sa direksiyon ni Eun-ji. Ayokong mapahiya siya sa kahihintay sa wala.Humarap si Eun-ji sa akin na bahagya pang nagtaka. Bigla nalang akong kinabahan.Dahil sa pagkakapako ng paningin ko sa kaniya, it seems like I saw no one except her.Eun-ji was floating on her mustard yellow gown that creates a reflection of every single lights here in this hall. She seems like a disco light where she owns all the different colors through her sparkling dots on hers.Up above, she had her hair braided on the left that exposes her angelic neck. And the most of the best, she really is the glowy thing in the dark where everyone praises.Habang humahakbang papalapit sa kaniya ay mukhang nagslow-mo ang paligid."~What if I never knew? What if I never found you? I never had this feeling in my heart~"A romantic music suddenly prevailed the place. Nakatingin lang siya sa akin hab
EYE SAW YOU CHAPTER 18
CHAPTER 18LEIGHTON WAJEEHILANG MINUTO lang at narating na namin ang isang napakalaking hotel. Hindi ko nga alam kung paano kami nagkasyang anim dito sa loob ng sasakyan ni Tito. Basta ang mahalaga ay narating na namin ang venue.Sa sasakyan, binigyan kami ni Tito Fred ng tig-iisang mask. Sa akin ay isang plane black na may desinyong ocre sa gilid at may isang malaking diamond sa gitna. Kay Eun-ji naman ay isang mustard yellow na may black feather sa gilid at tulad ng sa akin, may malaking diamond rin ito sa gitna. Kay Yuna naman parang galaxy ang kulay na may dominant color blue ngunit sa may bandang gilid ng mata naka-pwesto ang dalawang diamond. Sa tatlong kaibigan naman ni Eun-ji ay kagaya lang nang sa 'kin na plane black na may white feather sa gilid kagaya ng kay Eun-ji at may dalawang diamond sa gilid kagaya ng kay Yuna."Ito ang hotel na kung saan may naganap na insidente noon na sanhi ng pagkamatay ng asawa ng may-ari nito na si Mr. Mukuwaki. At kung tama rin ang pagkaalala
EYE SAW YOU CHAPTER 19
CHAPTER 19LEIGHTON WAJEEH"Wala na siya." ITO ANG isinaad ni Tito habang pinpulsuhan niya si Mr. Padilla. Lahat ng tao ay nakiusisa na sa nangyari sa mag-asawa.Then, tito Fred touched his chin. "Ipapa-autopsy natin ang katawan para malaman kung ano ba ang sanhi ng pagkamatay niya. Pero isa lang ang sigurado ako... ito ay murder." he declared.Tama si Tito. Kasi kung susuriin ang kilos niya kanina, napakalakas pa niya. Base na rin sa hubog ng kaniyang katawan, halatang alagang-alaga ito. Makikita mong he is physically healthy and fit, kaya imposibleng mangyari ang mga natural phenomena na sanhi ng pagkamatay nya. Pero ang nakakapagtaka, paano kaya siya pinatay? Wala naman kaming nakitang dugo para ipagpalagay na binaril siya o kaya ay sinaksak.Paano ba...I was in my deep thought when I realized something. Dali-dali akong pumunta sa mga table at hinanap kung saan nakalagay ang pangalan ni Mr. Padilla. Nakita
EYE SAW YOU CHAPTER 20
CHAPTER 20LEIGHTON WAJEEH"SALAMAT SA tulong n'yo," pagpapasalamat ni tito Fred sa amin pagkabalik namin sa Royale Town House. "No problem!" sabay na tugon nina Eun-Ji at ng tatlong babae. They're like twins. Same height, same body figure but what differs them was their hair styles and color. Oharra's hair is braided, Lice has a bangs while Kiera's shoulder-lenghted hair is wavy black.Yuna just nod her head in response and then headed directly towards her car. "I should go." humihikab na sabi niya pagkapasok niya sa kaniyang sasakyan."Sige. Ingat." tugon ko sa kanya.The three women waved their hands and smiled. "Bye, bye!" "Take care, Yuns." Eun-ji bade.Pagkatapos naming sabihin 'yon ay tango lang ang aming natanggap. Agad niyang binuhay ang makina ng kanyang sasakyan saka tuluyang umalis. Pagkatapos ng ilang segundo ay tiningnan ko silang apat. "I should also go." I said while my hands are insi
EYE SAW YOU CHAPTER 21
CHAPTER 21HARRY JEFSOVILE"I GOT THIS feelin', inside mah bones. Ehgowz electric wavy wena turn it on~" I sang habang inaangat-angat ang kanang kamay kong nakahawak sa test tube na may lamang likido. Kumembot-kembot pa ako ng konti para mas dama ko ang kanta.We're here at wet laboratory inside the school, having our third activity. I found myself sitting here in the last row and in the last column. Meaning, I'm in the corner. And I can do whatever I want because no one could ever notice me here doing something. I hope this one would be perfect."All through mah city, all trough mah---""Shush, noy. Hilom ra!" (Shush, noy. Tumahimik ka nga!)Napatigil ako bigla sa pagkanta dahil bigla nalang akong sinita ng kikay kong kaibigan na nasa kaliwa ko nakatayo, si Inday. Tinaasan ko lang siya ng isang kilay dahil hindi ko mawari kung ano man 'yang pinagsasabi niya. Laking Cebu si Inday, lumipat lang sila dito para s
Pinakabagong kabanata
