Revenge
"Nice to hear that," masayang sabi ni Lee. Nakikita ko talaga sa mukha nila ang saya nila para sa kanilang kaibigan, masaya ko rin silang tiningnan.Nagkwentuhan kami hanggang sa umabot kami sa mga memories nila kasama si Mike, masaya ko silang pinakinggan lalo na't sinali nila sa kwento si Mike."Alam mo kung sino ang pinaka babaero naming tatlo?" natatawang tanong ni Lee sa akin. Ngumiti ako at nag-iisip kunwari."Pareho lang ata kayo," nakangising sagot ko. Pareho silang napanganga sa sagot ko at tumango tango habang natatawa, pati ako natatawa."Yung mga babae ang lumapit sa amin," nakangising sabi ni Everett. Natawa ako sa naging sagot niya."Ang grasya ay dapat hindi tanggihan," nakangisi ring sabi ni Lee. Ngumuso ako para pigilan matawa."How about Mike?" tanong ko sa kanila. Pareho silang nagkatinginan at tumingin kay Mike na seryoso lang nagbabasa, walang alam sa pinagusapan namin."Ma matino yaOverthinkBigla akong kinabahan sa sinabi ni Everett, pero hindi ko yun pinahalata sa kanila, ngumiti pa rin ako, kunwari hindi ako naapektuhan sa sinabi nila.Maghiganti? Ganun siya kagalit sa mommy niya? Napatingin ako kay Mike na seryoso parin, hindi alam ang pinagusapan namin rito.Kinagat ko ang labi ko at hinawakan ang malaki kong tiyan, 'anak hindi ganun si daddy, okay? tingnan mo ang mga tito mo sa harap, sila ang pumigil kay daddy na hindi gawin iyun.. hindi niya tayo sasaktan dahil mahal niya tayo, tulongan mo si mommy na hindi magisip ng masama kay daddy anak'.Biglang tumunog ang cellphone ni Lee kaya tumayo ito at lumayo para sagutin ang tawag, habang si Everett seryoso lang ang tingin sa kawalan. Ano kaya ang inisip nito? Nahuli niya akong tumingin sa kanya kaya tipid lang ako ngumiti, pero hindi siya ngumiti at seryoso lang akong tiningnan at ang malaki kong tiyan.May binulong siya pero hindi ko maintindihan.
WeaknessNgayon tinititigan na ako ni Mike, alam ko ang itatanong niya sa akin pero hinintay ko siyang magsalita."Anong ibig niyang sabihin 'Don't overthink'?" seryosong tanong niya sa akin pagkatapos ng ilang sandaling pananahimik. Umupo ako sa sofa at pilit ipakitang wala lang iyun sa akin."I don't know, baka inisip niyang nag overthink talaga akong na gusto niya ako," pagdadahilan ko. Hindi ko sinabi ang pinagusapan namin, alam ko namang iyun ang pag-uusapan nil Everett.Umupo siya sa tabi ko."Anong pinag-usapan niyo?" tanong niya. Tiningnan ko ang table niya at bumaling sa kanya."Wala ka na bang trabaho?" tanong ko sa kanya. Tiningnan niya rin iyun at umiling sa akin."Nagawa ko na ang trabaho ko sa monday," sabi niya. Tumaas ang kilay ko sa kanya at tumango na lang."Gusto mo lang chismiss eh," natatawang sabi ko, tinukoy ang pinagusapan namin ng kaibigan niya na gusto niyang malaman."Ano ba y
Forgiveness"Galit ka pa rin sa parents mo hanggang ngayon?" tanong ko habang tinititigan siya. Hindi siya nagsalita agad, parang malalim ang inisip niya bago siya nagsalita."Hindi iyun mawawala hanggang nandito pa iyung sakit dahil sa ginawa nila," seryosong sabi niya habang nakatitig sa kawalan. Malungkot lang akong tumingin sa kanya. 'Bata pa lang siya nagmamakaawa na siya, inisip ko palang ang batang Mike pati ako nasasaktan.'"Anong pwede nilang magawa para mapatawad mo sila?" mahinahong tanong ko. Hanggat may sakit pa siyang naramdaman alam kong hindi siya one hundred percent masaya, para tuluyan siyang maging masaya, bitawan niya ang sakit para mawala ang bigat sa dibdib niya."Wala silang magagawa dahil nasasaktan na ako," seryosong sabi niya. Nakatitig lang ako sa kanya habang siya nasa kawalan pa rin ang tingin."Alam kong wala akong karapatan sabihin ito ngayon dahil hindi naman ako ang nasasaktan," panimula ko. Bumaling siya
HappinessKaya siguro kami pinagtagpo ng tadhana para sabay naming patawarin ang mga taong naging dahilan kung bakit kami nasasaktan ngayon, kung bakit kami nahihirapan sa mga buhay ngayon. Ang magandang nangyari sa amin ngayon ay yung natutunan naming mahalin ang isa't isa kahit nagkasakitan noong una, kahit nagsimula sa hindi inasahang panahon, kahit hindi planado lahat ang nangyari sa amin.Hindi planado ang pagbubuntis ko, hindi ko inasahan na ngayong taon ito magkakaanak ako at magkaroon ng asawa. Last year, ang problema ko lang ay si papa na palaging sinaktan si mama, at hindi ko inisip na magkaroon ako ng asawa ngayong taon.Last year inisip ko pa ang future ko na kasama si Zey, hindi ko inisip na ngayong taon na ito ang future na naisip ko para sa aming dalawa, matutupad sa ibang lalaki. Pero kahit ganun ang nangyari masaya ako ngayon na si Mike ang lalaking kasama ko na tutupad sa mga plano ko. Masaya ako na si Mike ang mahal ko ngayon, masaya ako
Lyra's POVMadami akong nalalaman kahapon tungkol kay Mike dahil sa kaibigan niya. Pinagdudahan ko pa siya dahil sa sinabi nila pero noong nakausap siya nawala yung pagdududa ko, guilty ako sa na isip ko sa kanya. Naramdaman kong totoo lahat ang pinakita niya sa akin pero pinagdudahan ko pa rin siya ng ganun ganun lang. Gusto kong mag sorry pero ayaw kong malaman niyang ganun ang inisip ko kahapon.Alam ko namang malalaman rin niya, hihintayin ko lang na siya ang magbubukas ulit ng topic na iyun, sensitive rin iyun, tungkol iyun sa parents niya kaya hintayin ko siya para comfortable siyang pagusapan namin.Kagabi sa kwarto niya ako natutulog, kusa akong nagising. Akala ko hindi ko na naman siya makita sa tabi ko dahil nasa baba na nagluluto pero napansin kong may mabigat na kamay na nakayakap pa rin sa akin, alam kong sa kanya ito.Dinilat ko ang mga mata ko at bumaling sa kanya, nakita ko siyang tinititigan ako. Hindi man lang umiwas ng tumingin
VomitPara hindi siya mag-alala may tinawag akong katulong na naglilinis sa labas ng kwarto para mag pa alalay sa kanya pababa. Lumapit ito sa akin ng tawagin ko siya."Bakit po ma'am?" tanong niya sa akin pagkalapit niya."Kaya mo ba akong alalayan pababa?" mahinahong tanong ko. Ayaw ko namang magpaalalay kong hindi niya kaya, baka kaming dalawa pa ang masaktan."Tawagin ko nalang si sir ma'am para hindi ka mahihirapan," sabi niya. Ngumuso ako sa kanya."Hindi mo kaya?" nakangusong tanong ko. Hindi naman ako mabigat at hindi niya rin naman ako bubuhatin pababa."Para makasisiguro po tayo sa kalagayan mo ma'am," sabi niya. Ilang sandali akong nag-iisip, hindi pa ako naka move on sa mukha ko kanina sa harap niya, pero dahil ayaw naman ni na alalayan ako tumango nalang ako sa kanya, kung ako lang rin mag-isa, mag-alala si Mike, ayaw ko naman yun mangyari."Sige, hintayin ko siya dito," sabi ko. Tumango siya at mabilis na b
MadBinuhat niya ako papunta sa cr ng makita niya akong tumigil sa pagsusuka. Habang naglakad kami narinig kong may tumawa sa cellphone niya na nasa kamay niya. Hindi niya ata napatay ang tawag noong binuhat niya ako."Magsusuka talaga yang asawa mo Mike dahil binuntis mo yan," sabi ni Lew at malakas na tumawa. Natatawa rin ako dahilan kung bakit nasusuka ulit ako. Hinawakan ko ang bibig ko para pigilan masuka."Wag mong pigilan!" inis niyang sabi ng makita nuya akong nagpipigil sa suka."Isuka mo yan kay Mike Lyra," natatawang sabi Lee, alam niya atang binuhat ako ni Mike ngayon. Dahil hindi ko na mapigilan kahit malapit na ang cr sumuka ako at napunta iyun sa katawan ni Mike. "S-Sorry," naiiyak kong sabi ng matapos akong sumuka."Malapit na tayo," sabi niya. Tiningnan ko ang mukha niya para tingnan kong galit ba siya pero wala akong makitang galit dito. Narinig ko pa rin ang tawa ni Lee sa kabila. Nakarating kami at binaba niy
Mike's POV I know, I shouldn't feel happy right now but seeing Lyra jealous makes my heart happy. Tiningnan ko ang damit ko habang nakangiti at tatalikod na sana para magbihis but the angry Lyra saw my smirking face. "Bakit ka natutuwa diyan!?" galit niyang tanong sa akin. Pinigilan kong ngumisi kahit natutuwa sa pinakita niya sa akin. Nag-alala ako kanina nang makita ko siyang sumusuka kaya tumawag ako kay doc at ang sabi niya normal lang sa isang buntis ang ganito at hindi na kailangan pumunta sa OB. Dahil nasabi ko na pupunta kami, kailangan naming pumunta doon. "I'm just happy," pagsasabi ko ng totoo. "Happy? dahil may ibang nag bigay sayo ng damit?" inis niyang tanong sa akin. Ngumuso ako at umiling sa kanya, pinigilan kong magsalita baka ano na naman ang iisipin niya. I'm happy not because of the shirt but because she's jealous. I should really stop myself from speaking for now, sa nakikita ko sa kanya hindi siya tumatang