Chapter 15

Nakasalamin ang lalaki at medyo may edad na pero hindi pa kasing tanda ni Manong tingnan.

"Ho?" na naman lang ang nasabi ko.Naghahang ang utak ko. Dios ko kung panaginip ito ayaw ko ng magising please.

"Sabi ni Sir, binayaran na niya ang bill nyo kaso kailangan daw paoperahan Lolo mo kaya kailangan mong i cancel ang waver mo" natawa ako ng tagalugin pa ni Manong ang sinabi ng amo nito. Akala ata nito mangmang ako.

Sabagay sa hisura ko ngayon aakalain nga ng mga ito na mababa ang uri ko. At malamang mangmang ang turing ng mga ito sa akin.Kung tutuusin dahil nakatungtong naman ako ng isang taon sa kolehiyo ay makakapagsok ako kahit sa mga fastfood. O kahit nga sa simpleng tindahan.

Hindi ko kailangan tumambay sa sabungan o kaya ay mag alok ng kaligayahan. Buwisit sino ba ang may gusto noon. Nananahimik ang mundo ko, akala ko ganun lang hindi ko naman alam na bibiglain ng manunulat ng buhay ko ang lahat ng dagok na ito.

Kailangan ko ng biglaang pera, biglaang malaki at hindi ko kikita