ILANG raw silang hindi nagkibuan pagkatapos ng makabagbag-damdaming away na 'yon. Para silang estranghero sa isa't isa. Nakatira nga sila sa iisang bahay pero hindi naman nagpapansinan. Maging sa pagtulog ay umiiwas din ito. Sa sala ito natutulog at magigising na lang siya sa umaga na nakatiklop na ang hinigaan nito.
Nakausap na rin niya si Noel at sinabi nitong kusa na itong iiwas sa kanya para hindi na sila magkagulo pa. Kung siya'y babad sa gawaing-bahay, si Bryan naman ay babad sa pagmumukha ng Marie na 'yon.
Sa tuwing tatangkain niyang makipag-usap dito ay lumilitaw sa kanyang utak ang harutan ng mga ito na lagi niyang nakikita sa t'wing magagawi siya sa bintana. Lagi as in araw-araw ang mga ito kung magharutan. Kung makipagharutan naman si Bryan ay parang binata pa ito gayong nasa tapat lang ng shop na pinagtatrabahuhan nito ang asawa.
Gabi-gabi ay tahimik siyang umiiyak dahil sa nangyayari sa kanila. Hindi ba nito n
Tinupad nga ni Bryan ang sinabi nitong hindi na papansinin pa si Marie. Parang gusto naman niyang lumundag sa tuwa sa t'wing makikita niyang lalapitan ni Marie si Bryan at deadma lang ang huli.Ngayon ay nagtatrabaho na si Bryan sa isang department store bilang isang promodiser.Isang araw na may trabaho ito ay nagkaroon siya ng 'di inaasahang bisita. Hindi niya alam ang gagawin niya n'on dahil hindi pumasok sa isip niya na matutunton sila nito."Claire, I hired a private investigator to see you both." Inilibot nito ang tingin sa buong bahay. "And I can see you both survived in this place."Wala siyang maisagot dito."We have so many dreams for him, Claire. Please let him achieve his goals in life. Makapaghihintay pa ang pag-ibig n'yo."Napayuko siya."Sana pina-graduate mo na lang si Bryan bago kayo nagtanan. He's running for a cum laude. Nasayang ang lah
Claire cleared her desk. Mag-aalas singko na. She needed to get home before seven pm. She put some lipstick and powder. Sakto namang bumukas ang pinto ng president's office."Yo, Claire. You're not home yet?" Tanong ng boss niya.She rolled her eyes upwards. Duh. 'Di halata? Gusto sana niyang isatinig."Paalis na 'ko, boss.""Want to tag along?"She shook her head. "Hindi na."Umingos ito. "C'mon, Claire. Hindi mo na nga ako sinagot, ipagkakait mo rin ba ang paghatid ko sa'yo?"Natawa siya. Grabe talaga ang trip ng boss niya. Oo at nandito na ang lahat. Gwapo, mabait, mayaman at yummy. Pero hindi niya ito type. Hanggang kaibigan lang talaga ang kaya niyang ibigay dito."Sumbong kita kay Marian."Agad namang nagbago ang timpla ng mukha nito. "Claire naman, joke lang yun. Baka totohanin mo," bawi nito. "Sige, mauna
TUMUNOG ang intercom. "Claire, please make me two cups of coffee, please."Agad siyang tumalima. She went to the CR a while ago kaya siguro hindi niya nakita ang boss niyang pumasok na may kasama.She knocked.Pagpasok niya, nakaupo ang boss niya sa swivel chair nito at ang isang lalake naman ay nakatayo at nakatanaw sa bintana.Parang may bumundol na kaba sa dibdib niya nang makita ang nakatalikod na pigura. He seemed familiar, very familiar.Dahan-dahan niyang inilapag ang mga tasa."P're, coffee tayo. Siguradong magugustuhan mo ang timpla ng secretary ko," may himig pagmamalaking wika ng boss niya.The guy turned to them slowly, as if the scene was taken from a movie.She was shocked upon seeing his face.Bryan.He looked more masculine, manly and dangerous.S
Nakatitig lang si Claire kay Nathan habang mahimbing itong natutulog. Nathan is truly a son of Bryan, parang pinagbiyak na bunga.Her eyes flew on the door. Pumasok ang Mama niya. "Natutulog na pala siya."Ngumiti siya pero hindi umabot sa mga mata niya. "Oo, Ma."Sandaling walang may nagsalita sa kanila, nakatitig lang kay Nathan. She felt her mother moved beside her."May problema ka ba? You look so tensed," nag-aalalang sabi nito.Her mother knew her very well."He's back, Ma," mahina lang ang pagkakasambit niya pero alam niyang narinig nito iyon."D-Don't tell me-""Bryan's back.""Oh, God. A-Alam na ba niya?"Umiling siya. "Kanina lang kami nagkita. Hindi naman kami nag-usap.""Anong plano mo ngayon?"
She was stunned when she saw Bryan with her boss. Nag-uusap ang mga ito nang dumating siya."Good afternoon, boss," she greeted. Hindi niya alam kung ano ang itatawag kay Bryan."Claire, you're here. Halina kayo," anang boss niya.Kayo? Ibig sabihin, kasama si Bryan?Nagmamadaling humabol siya sa boss niya. "Boss Rick! Kasama ba si B-Bryan?""Yeah. Bakit?""W-Wala po."Sakto namang dumating na si Bryan."Nga pala, ba't hindi yata kayo nag-uusap? Hindi ba kayo close?" Kunot-noong tanong ng boss niya.She didn't know how to answer.I left him when we were together for his future."We're not that close," sagot ni Bryan at binuksan ang passenger seat. Binuksan din niya ang back seat at pumasok na ng sasakyan. S
CLAIRE looked at her phone. 10:30 PM na. May kailangan kaya ang boss niya? Binuksan niya ang pinto at nakita si Bryan na nakasandig dito. Halatang lasing. Naaamoy pa niya ang hininga nitong amoy-alak."Anong kailangan mo?" Kaswal na tanong niya.Hindi ito sumagot bagkus ay pumasok sa kwarto niya."Bryan, ano ba? Doon sa kabila ang kwarto mo!" Angil niya.Parang wala itong narinig at humiga sa kama niya. Nilapitan niya ito at niyugyog sa balikat. "Gising, ano ba?"Nagulat siya nang kumilos ang mga kamay nito at ihiga din siya."Bryan!"Ang hitsura nito kani-kanina lang na lasing ay biglang napalitan ng pagkaseryoso. Kinubabawan siya nito at tumitig sa kanya."A-Ano ba? Umalis ka nga diyan!"He didn't moved an inch. His eyes are full of unspoken feelings. "That bastard took you from the resto 'til here. What a great guy!" Sa
Parang wala sa sarili si Claire habang may sinasabi ang boss niya. She's still occupied of the thoughts between her and Bryan."Yo, Claire. Are you okay? Kanina ko pa napapansin na parang wala ka sa sarili mo.""H-Ha? A-Ano yun, boss?"Totoo naman ang sinabi ng boss niya. Nawawala talaga siya sa sarili niya. Hindi pa rin kasi mawala sa isip niya ang mga nangyari.Umiling ito. "Sabi ko na nga ba. Mabuti pa bumalik ka na lang sa kwarto mo. Padadalhan na lang kita ng lunch.""I'll take her to her room."Tumayo si Bryan at umagapay sa paglalakad niya.What a good timing!Pagpasok niya sa kwarto niya, pumasok din si Bryan. "Hindi mo ba talaga ako titigilan?""What?" Kunot-noong tanong nito.Tiningnan niya ito nang masama. "Huwag mo akong pagla
"Claire! You came!" Masayang salubong ng boss niya sa kanya.Nangingiting humalik siya sa pisngi nito. "Happy birthday, boss!" She handed her gift. "Hi, Marian!"Nginitian siya ni Marian. Sa rooftop ng building ginaganap ang party. Lahat ay naka-formal attire."Claire, I reserved you a seat." Anang boss niya at tinuro ang bandang dulo. "Kumain ka nang marami ha?""Claire, ihahanap kita ng boyfriend," pilyang saad ni Marian.Natawa siya."Sira! Hindi ko kailangan ng boyfriend."Bumaling siya kay Boss Rick. "Thank you, boss! Happy birthday ulit!"Iniwan na siya ng mga ito para batiin ang ibang bisita. Tinungo naman niya ang mesang naka-reserve sa kanya. Dumaan ang isang lalake at humingi siya ng isang basong wine. She roamed her eyes. Looking for a particular person.Nandito na kaya siya?&nb