"WHAT are you doing here?" kasabay ng tanong na iyon ay ang pagbaha ng ilaw sa paligid.
Napapikit si Vodka nang masilaw sa liwanag, nang makahuma ay agad niyang hinanap ang may-ari ng boses. Gulat na sinundan niya ang galaw ng babaeng pababa na ngayon ng hagdan mula sa ikalawang palapag ng Tipsy Talk patungo sa kanyang direksiyon.
"Scarlet," wala sa loob niyang bulalas.
Nakikilala niya ang babae. Ilang beses na rin niya itong nakita sa loob ng nightclub. Sa pagkakaala niya ang ito ang may-ari ng Tipsy Talk. Kakaiba ito sa lahat dahil may suot itong maskara na natatakpan ang mga mata.
Matangkad ito at aral ang mga galaw. Nakasuot ito ng damit na hanggang sakong ang haba at mapula ang walang kangiti-ngiting mga labi.
Marami na siyang naririnig tungkol sa misteryosong babae ngunit hindi niya alam kung ano paniniwalaan sa mga iyon. Walang nakakakilala sa totoong katauhan ni Scarlet, maging ang kanyang kaibigan na si Isabella na nagtatrabaho sa night club ay walang ganoong alam dito.
"You are trespassing, Ms. Rodríguez," Scarlet muttered coldly when she stopped in front of her. Vodka was surprised that the woman knew her name. "What are you doing here?"
"I... I just miss the place. I want to know when will Tipsy Talk open again," Vodka answered and avoided eye contact with her, she roamed her eyes around the place instead.
Ngunit muli siyang napatingin kay Scarlet nang lumipas ang ilang sandali at hindi pa rin ito nagsasalita. Mataman siya nitong tinititigan na tila ba binabasa siya. Hindi niya maiwasang hindi mailang at kabahan dahil sa ginagawa nito. She had that mysterious and dangerous aura around her.
"You know something," Scarlet muttered surely. "Tell me, what happened that dawn, what did you saw? What are you hiding, Ms. Rodríguez?"
Sandaling hindi makapagsalita si Vodka at nakagat ang pang-ibabang labi upang pigilan iyon sa panginginig. "N-No... No... I don't know what you're talking about."
Vodka was taken aback when she saw the corner of her lips twitch in a dry smile. Wala sa loob na napaatras siya nang humakbang ito palapit sa kanya. Scarlet leaned closer and placed her lips over Vodka's ear and whispered, "You saw and heard things. You need to recover your memories that night Vodka."
Nakaawang ang mga labi na tinitigan niya sa mga mata ang babae na bahagya nang nakalayo sa kanya. Bago pa siya makahuma ay tinalukuran na siya nito at muling umakyat patungo sa ikalawang palapag ng Tipsy Talk.
Nanghihinang napaupo si Vodka sa sofang malapit sa kanya. Nanginginig ang kanyang mga labi at mga kamay dahil sa tensiyon. Sandali siyang nakatingin sa kawalan bago dumako ang mga mata sa direksiyon ng counter. Scarlet was right. She needed to get her memories back, intact and clear. But it was easier said than done. She was drunk and feeble-minded when Patrick Castillo was murdered and it was dark that time!
Wala sa loob na napatingin siya sa sahig ng nightclub kasabay nang pagkudlit nang ala-ala sa kanyang gunita.
Wala sa loob na napatingin sa isang bagay na nasa kanyang paanan. Kumikislap iyon kaya napansin niya sa kabila ng kadiliman. Sa nanginginig na kalamnan ay dinampot niya iyon. Sandali siyang natigilan nang bukod sa bagay na iyon ay may-isa pa siyang nakapang kung ano, hindi na siya nag-isip at kasama rin iyong kinuha bago tumayo upang makaalis na sa lugar na iyon.
Napatayo si Vodka sa kinauupuan at nanlaki ang mga mata. Naalala na niya, bukod sa kuwintas na ibinigay niya kay Isabella ay may isa pang bagay siyang nadampot at ang bagay na iyon ay ang basag na cellphone!
Sa nanginginig na kamay ay binuksan niya ang kanyang handbag, dinampot ang kanyang cellphone at may tinawagan. Nakadalawang ring na bago sumagot ang nasa kabilang linya.
"I want to ask something, Erick. Is Patrick Castillo's phone recovered at the crime scene?" agad niyang tanong sa kaibigang abogado ni Felix. Ito ang naglinis sa kanyang pangalan upang hindi siya madawit sa pagkamatay ng anak ng congressman. She was truly thankful to him for that.
Nagsalubong ang kilay ng abogado na nasa kabilang linya dahil sa pagtataka bagaman ay sinagot pa rin ang tanong ng dalaga. "Yes. Why did you ask? Is something going on?"
"N-Nothing... I'll hung up now." Lalo lang siyang naguluhan dahil sa nalaman. Kung nasa awtoridad na ang cellphone ni Patrick Castillo, kanino iyong nasa kanya? Bakit mukha ni Patrick ang kanyang nakita?
Nagpalakad-lakad siya habang nag-iisip, ang isang kamay ay nasa beywang nang tumunog ang kanyang cellphone tanda ng may nagpadala ng mensahe.
Nang makitang mula iyon kay Isabella ay mabilis niyang tinawagan ang kaibigan subalit gaya ng mga nakaraang araw ay hindi ito sumasagot. Nakatatlong dial siya ngunit walang tugon mula rito.
Mabilis na dinampot ni Vodka ang bag na nilapag niya kanina sa sofa at malalaki ang hakbang nalumabas sa lugar na iyon. Tinungo niya ang kanyang sasakyan at mabilis na pumasok. Muli niyang binasa ang mensaheng ipinadala ni Isabella bago pinaandar ang kanyang Lamborghini.
Isabella texted her that she wanted to meet with her and talk to her. The address she texted was at the outskirts of the city and she needed to drive for more or less an hour.
Mariin niyang inapakan ang silinyador at mariin ang pagkakahawak sa manibela. She badly needed to talk to Isabella. There's a lot of things that were bothering her, a lot of unanswered questions. She needed to know everything that happened that dawn. Did Isabella killed Patrick Castillo? Or she did not? She needed to know the truth or she'll go insane.
Ilang minuto pa ay nasa kalsada na siya kung saan walang masyadong bumabiyahe. Nasa hangganan iyon ng lungsod at kaunting sasakyan lang ang kanyang nakakasabayan. It was already ten in the evening, the road was clear that was why she's confident on running at full speed.
Nang makita alng dalawang truck sa kanyang unahan ay agad niyang inapakan ang preno upang bumagal ang kanyang takbo. Subalit sa kanyang panggigilalas ay hindi kumagat ang brake. Sinubukan niya ulit ngunit ayaw talaga.
"No!" Nanlaki ang kanyang mga mata nang malapit na siya sa truck na nasa unahan. Mabilis niyang ikinambiyo ang kanyang sasakyan pakaliwa.
She revved her car to the opposing lane or she'll crashed to the truck in front of her. Nauga ang kanyang utak nang tumalon ang kanyang sasakyan sa median strip na siyang naghahati sa magkabilang kalsada.
Tig-dalawang lane lang ang magkabilang kalsada, ang dalawang lane sa kanan ay okupado ng dalawang malalaking truck.
Vodka was now driving on the opposing lane. Mabuti nalang at wala siyang nakakasalubong na mga sasakyang papasok ng lungsod.
Kahit nanginginig ang kamay dahil sa takot ay hindi niya binitawan ang manibela. Sinubukan niya ulit ng makailang beses ang preno ngunit ayaw talaga niyong gumana.
Nang makitang maluwag na muli ang kabilang kalsada kung saan siya dapat nagmamaneho ay kinabig niya roon ang Lamborghini.
Kamuntikan na niyang mabangga ang poste ng ilaw na nasa gitna ng median strip.
Humahagibis ang kanyang sasakyan sa gitna ng daan. Nanlalabo na ang kanyang mga paningin dahil sa mga luhang namumuo sa kanyang mga mata at nananakit ang kanyang mga kamay dahil sa pagkakahawak sa manibela.
Nang masulyapan ang cellphone sa ibabaw ng dashboard ay agad siyang dumukwang doon at dinampot ang aparato. Hindi niya inaalis ang atensiyon sa daan ngunit nagawa pa rin niyang makatawag ng kung sino. Basta nalang niyang pinindot ang call button ngunit hindi niya alam kung sino ang kanyang natawagan.
"Help me!" bungad niya nang masulayapang sumagot ang nasa kabilang linya. "Help me... My car's brake was broken! I can't stop the car! I don't want to die... Shit!" Nabitawan niya ang aparato nang makitang may dalawang kotse na naman sa kanyang harapan at okupado ang magkabilang lane.
Sunod-sunod siyang bumusina upang patabihin ang isa sa mga ito. Mukhang nakuha naman ng BMW ang gusto niyang mangyari dahil lumipat ito sa kabilang lane.
Binuksan niya ang bintana ng kanyang sasakyan at sumigaw nang tumapat siya sa dalawang sasakyan. "My brake's broken!"
"Oh god, help me!" bulalas niya na muling umayos ng upo at nakatutok ang mga mata sa daan.
HINDI na alam ni Vodka kung ilang minuto na siyang tumatakbo. Tuluyang na siyang nakalabas ng lungsod at naraan na ang lugar na sinabi ni Isabella.Pinagdedesisyunan niya kung ibabangga ba ang kanyang sasakyan sa isang puno upang matigil iyon nang marinig ang sunod-sunod na busina. Napasulyap siya sa rearview mirror at nakita ang isang sasakyan na nakasunod sa kanya.Nang tumapat ang sasakyan sa kaliwa niya ay lalong lumakas ang tibok ng kanyang puso. Nabibingi siya sa lakas niyon at nahihirapang huminga.Isang pamilyar na Lexus na kulay asul ang umaagapay sa kanya sa kaparehong bilis. Nang bumukas ang pinto sa may passenger's seat at makita ang taong sumungaw mula roon ay tuluyang pumatak ang luha mula sa kanyang mga mata."Gin!" Para siyang nabuhayan ng loob nang makita ito. Bahagyang nakasungaw ang ulo nito sa labas ng sasakyan."Break the door of my car!" sigaw ng binata."What?" sigaw pabalik ni Vodka na hi
He was already preparing the table when she went out of his room. She was standing near the doorframe of the kitchen while playing with the hem of his shirt she was wearing and there was an uneasy smile on her lips. She had showered and dear lord, he can smell his soap from her body. She didn't know what she was doing to him going out of his room wearing only his shirt and boxer briefs. He had to look away before anything unnecessary happened."I bet you're hungry," he muttered. He felt her walking in his direction but he did not bother to look at her."Oh, I'm famished beyond words," Vodka answered drily before sitting in front of the dining table.Hinayaan ito ni Eugene na kumain at tinungo ang cupboard upang magtimpla ng kape. "Coffee?" he asked without looking."I'll appreciate it."Ibinigay niya rito ang isang tasa ng kape bago tumayo sa may island counter kaharap nito at sumandig. He
NAKAKUNOT pa rin ang kanyang noo hanggang sa makapasok siya sa loob ng kanyang unit. She wanted to punch Eugene for tempting her so bad. She was attracted to the man, yes, there's no point denying that, but she doesn't want to engage with him. Involving a man in her life means complication, she doesn't want that. She wanted to live peacefully, freely. Eugene was nothing but a nuisance. Kung tutuusin ay ito ang dahilan kung bakit siya nadawit sa pagkamatay ni Patrick Castillo. If it wasn't for him, she wouldn't drink herself to oblivion that night when they first met. It all started with Eugene Lorenzo! Ibinagsak niya ang katawan sa ibabaw ng sofa, pagkatapos ay pumikit nang mariin upang alisin sa isipan ang mga pinggagawa ni Eugene sa kanya, ang epekto nito sa kanya na hindi niya mahanapan ng kasagutan kung bakit siya nakakaramdam ng ganoon dito. All right, he's gorgeous. Ngunit hindi lang naman ito ang unang halos perpektong lalaking na
Hinila niya ang braso ngunit hindi siya nito pinakawalan at pakaladkad na tinungo ang direksiyon ng itim na van. Nagpupumiglas siya nang kuhanin siya ng kasamahan nito at ipasok sa loob ng sasakyan. Sa loob ay may-isa pa uling lalaki na nakaupo sa backseat. She kept on struggling but the man inside the car held her shoulders tightly. "Felix, nos envio." "H-ha?" Natigil sa pagpupumiglas si Vodka nang marinig ang sinabi ng lalaki. Inanggulo nito ang kanyang ulo sa bintana ng sasakyan. "Mirar." Napasinghap siya nang makita ang ginawa ng lalaking nasa labas sa driver ng taxing sinakyan niya. Walang kahirap-hirap nito iyong pinatumba gamit lang ang mga kamay. "Como se si son realmente los hombres de Felix?" tanong niya rito kung paano siya makakasiguro na ipinadala nga ang mga ito ni Felix. Nakahinga lang siya nang maluwag ng ipakita nito ang cufflink sa manggas
"Don't faint on me, again," Gin slurred. Hindi niya maipaliwanag ang takot na naramdaman niya kanina nang makita ang dalawang lalaking sakay ng motorsiklo na pinapaputukan ang shop. Naisipan ni Gin na puntahan si Vodka nang malaman ang nangyari rito kahapon na muntik nang madukot. Doon niya nakita ang mga sakay ng motorsiklo, pagkaparada niya ng sasakyan ay nakaalis na ang mga iyon. Hindi nagtagal ay umalingawngaw ang tunog mula sa mga mobile car ng pulisya. Marahil ay may tumuwag ng pulis sa mga taong nakakita nang nangyaring pamamaril. May mga tao pa sa labas ngunit walang nagtangkang awatin ang dalawang lalaki sa pamamaril dahil sa takot. "You're bleeding!" bulalas ni Gin nang makita ang mga dugong lumalabas sa balikat ng dalaga. Hinawi niya ang damit nito at tiningnan ang tama, walang bala ang bumaon marahil ay nadaplisan lamang iyon. "I'm okay," si Vodka na sumisinghot. Hindi na siya nagreklamo na
Pagkadating sa labas ng kanyang bahay ay ginamit niya ang remote na nasa loob ng sasakyan upang buksan ang malaking gate. Nang sabihin niya sa dalaga kaninang ang bahay niya ang pinakaligtas na lugar para rito ay hindi siya nagsisinungaling. Maliban sa hindi basta-bastang makakapasok ang sinuman sa gate na nabubuksan lang gamit ang remote at ang eye scanner na bilang ang mga taong may access ay napakataas ng bakod ng kanyang bahay at hindi basta-bastang maaakyat ng sinuman. Napapalibutan din ng mga spy cameras ang property niya. He was always been a security buff since his job wasn't easy. Laging may nakaambang panganib sa kanyang trabaho. Nang hawakan niya ang dalaga nang makalabas na siya ng sasakyan at gumilid sa gawi nito ay para siyang napaso sa init na inilalabas ng katawan nito. Dahan-dahan niya itong binuhat at dinala sa loob ng kanyang silid, ni hindi man lang ito nagising. Sinabihan na siya ni Tammy tungkol do
VODKA was holding the spoon and fork as if she was life dependent on it. Eugene was sitting in front of her at the dining table and the intensity of his gaze was making her weak and breathless. Ilang beses na siyang kamuntikan nang mabilaokan sa kinakain, agad naman itong magbibigay ng tubig sa kanya. Nang hindi na niya matagalan ang tingin ni Eugene ay ibinaba niya ang hawak na kubyertos at matapang na sinalubong ang mga mata nito. "Can you stop that?" She made it sound irritable, she didn't know if it worked though. He was still looking at her, with his chin on his knuckles and the side on his lips twitch amusedly. "Stop what?" Gamit ang mga daliri ay itinulak ni Vodka ang mukha ni Eugene palayo sa kanya. Hindi siya makakain ng maayos dahil dito, pati yata pagsubo niya ay binibilang nito. "Well, Mr. Lorenzo, if you don't know, it is rude to stare
Nanlaki ang mga mata ni Vodka, agad na naitulak si Eugene at tumayo. Kamuntikan na siyang matumba kung hindi siya nahawakan ni Eugene sa beywang. She looked at him in horror and with shaking limbs, she reached for the hook of her brassiere and redo it.Nakakunot ang noong binalingan ni Eugene ang kaibigan na ngayon ay nakaupo na sa sandalan ng sofa, sa bahagi kung nasaan ang malaking TV, at nakatalikod sa kanilang direksiyon habang nakatutok ang mga mata sa pader. Ngayon lang siya nakaramdam ng pagsisisi kung bakit binigyan niya ng access ang kaibigan sa kanyang security system. Sa likurang gate marahil ito dumaan dahil mas malapit iyon sa bahay nito.Kapagkuwan ay binalingan ni Eugene si Vodka na bahagya nang nabawasan ang panlalaki ng mga mata ngunit namumula ang mukha at leeg. Jasper caught them making out on the sofa. Hinila niya ito sa braso kaya muli itong napaupo sa kanyang kandungan."What are you doing?" Vodka h