I just want to thank my top3 gem droppers na si Dhal Inojosa, Ziah Mcbride, at Gemaima Fernadez. Thank you sa gems and sa lahat ng ng drop! :) And to Ms. Beng Cervales Co, Thank you dahil ikaw ang no.! commentator :) Sa lahat po ng nakasubaybay maraming salamat po sa inyo:)
DUNCAN:"A-ARCHITECT?" Nauutal na pagbati sa kanya ng kanyang secretary ng pagbukas ng kanilang elevator sa kanilang opisina ay siya ang bumungad sa paglabas noon."Lindsay, I was just gone for a week, Why are you surprised as if you've seen a ghost?" Walang emosyon na tanong niya dito habang tumigil sa harapan ng may edad ng sekretrya. "I'm sorry Sir, I just didn't expect yoo to come this early," Lindsay found a good excuse for him to buy but he ignored her comment and walked past her. She followed her going to the conferene roo,m. "Where are the others?" Magalang ngunit walang latoy na tanong niya sa kanyang sekretarya na para bang napilitan lang din talaga siyang pumasok dahlil ng puntahan siya ni Martin ay pinarating nio na kinailangan na niya talagang magpakita sa opisina dahil sa mga naiwang trabaho. "Nasa loob po ng conference room sina Engr. Martin," Maikling spagbibigay naman ng impormasyon ng kanyang sekretarya. "You may go back to your desk now and kindly follow up all
DUNCAN:"SO everything has been discussed?" Muling tanong ni Duncan pagkatapos nilang i-recap ang mga naging problema sa loob ng isang linggong nawala siya sa opisina. Tinignan niya ang mga kaibigan na waring nagpapakiramdaman kung meron bang gustong dumagdag sa mga kanilang solusyong pinag usapan."I think we're done here," Sagot naman ni Martin na siyang pagtango rin nila Elena at Joe. "All right I'll see you in the afternoon," Duncan said as he ended their meerting for that afternoon. Nagsitayuan naman nang talo niyang kaibigan upang lumabas na ng conference room. "Martin, Can we talk for a while?" Muling tanong niya. Tumingin naman si Martin at bahagyang tumango upang magpaiwan sa loob. "Is there anything you want to discuss in private?" Marin asked when the two left the room. Martin and he could sense the akwardness after their fight yesterday. "I would like to apoliogize about what I did yesterday, Tama ka, hindi ko talaga dapat iahlo ang problema sa negosyo, I was just sensi
MARION: "THIS is too sweet," Reklamo ni Marlon habang katatapos na sisipin ang ibinigay ni James na isang glass of red wine. Nasa isang five stars hotel siya ngayong gabi sa Boracay kung saan doon ginanap ang launch party ng isang newly announced product na ang ingredient ay tanging matatagpuan sa islang ito. Kasama niyang muli si James na siyang nagimbita sa kanya. Ayaw man niyang sumama at iwan muna ang kanyang anak na si Daniel sa Cebu ay hindi na siya makakatanggi pa dahil tuloy na ang pag-iinvest niya sa kumpanya nito at dahil doon ay obligado siyang pumunta. It was still early in the evening kung kaya't paparami pa lang ang mga bisita, Hindi pa rin naman nasisimulan pa ang program pero hindi na siya mapakali sa kanyang kinatatayuan. Hindi naman sa nalalasing siya sa bawat iniinom na wine testing na nagaganap ngunit hindi na lang siguro siya sanay na uminom kung kaya't nakakapagtaka kung bakit pipilitin pa rin niyang mag-invest sa ganitong kumpanya. Iisa lang rin naman ang ras
MARION: She will never regret the day that she gave birth to Daniel. Her precious child. Kahit pa mali ang naging dahilan kung bakit ito nabuhay sa mundo ay hinding hindi siya nagsisis na ito ay naging anak nila ni Duncan kahit pa anong sabihin ng mga tao. "Oh siya inaantok na ito, nakita ka na niya eh," Paalam pa ni Selma. Tumango naman siya dito para magpaalam. "Ayos ka lang ba?" Mukhang nahalata nito na medyo namumungay ang kanyang mga mata. "Wala, Medyo nakainom lang," Sagot niya dito. "Nako ah, Baka mamaya malasing ka na naman dyan Marion, Wala pa naman si Senyorio dyan para sunduin ka," Pagpapaalala pa nito. Natawa naman siya ng mabanggit nito ang senyorito nito. "Sa tingin mo ba, pagnaglasing ako dito makikita ko si Duncan? Mauulit ba ang dati? " Natatawang pagbibiro niya. "Ewan ko, Siguro," Sagot naman nito na mas lalo niyang inilingan. "Hindi na nga nagpaparamdama eh, Mukhang gustong-gusto na niya talaga ako hiwalayan," Natatawang sabi niya dito. "Marion, Tandaan mo, K
MARION: "Ouch! D-Duncan!" Pagpupumiglas niya habang ramdam na ramdam niya ang paghila sa kanya ng kanyang asawa pababa ng hagdan palabas ng nasabing hotel na iyon. Mayroon namang sariling exit ang malaking balkonahe kung saan siya nito natagpuan. Nang makababa sila sa hagdan ay sumalubong sa kanila ang malawak na pool area ng hotel na iyon. Ang lugar kung saan siya nakatingin kanina. Hindi niya kung hanggang saan siya balak hilahin nito or kaldakarin dahil hindi naman sila papasok sa hoel kung saan siya nakacheck -in. Nakasalubong nila ang mga maraming tao sa baba ng pool area. Kanya-kanya ang mga ganap doon kung kaya't napakaraming tao. Hindi iyon alintana ni Duncan dahil tuloy pa rin ito sa paghila sa kanyang bras na halos matatanggal na yata dahil sa higpit ng pagkakahawak nito. Tinungo nila ang isa pang malaking exit kung saan papalabas ito papunta sa labas ng resort at ang malawak na dalampasigan ng isla. Isa lang ang ibig sabihin noon, kung saan man siya dadalhin ng kanyang
MARION: NARAMDAMAN ni Marion ang paghapit ng asawa sa kanyang bewang habang hindi pa rin nito binibitawan ang kanyang mga labi. Ang mga kamay niya na nakakuyumos ay unti-unti na niyang naibuka upang hawakan ang magkabilang balikat nito. Napapikit siya ng maramdamang nag-iinit ang kanyang mga mata at namamasa na ang paligid ng iyon dahil gumuhit sa kanyang puso ang emosyong nararamdaman. Hindi niya na maitatanggi sa sarili na sobrang pagmamahal ang nararamdaman niya para sa taong ito. Kahit anong gawin niya ay hindi na niya kayang iwasan pa ang pagmamahal na dumadaloy sa kanyang puso. His warm hug and passionate kisses were enough to make her knees melted. Hindi na niya maramdaman ang pakiramdaman na dapat niyang hiwalayan ang taong ito. "Marion, I want you to know that I really love you. even you can't trust me anymore." paanas na sambit ni Duncan ng humiwalay ito sa kanyang mga labi ngunit ramdam niya ang mainit at mabangong hininga nito sa pagitan ng kanilang mga mukha. Nakita ni
I MADE A MISTAKE BY NUMBERING THE LATEST CHAPTER. IT SHOULD BE CHAPTER EIGHTY EIGHT BUT INSTEAD I WROTE IT AS CHAPTER SEVENTY EIGHT. KINDLY DISREGARD THE NUMBERING WHILE I AM FIXING THE CORRECTION. LET'S JUST WAIT FOR APPROVAL. THANK YOU :) PLEASE SUPPORT THIS NOVEL BY GIVING YOUR THOUGHTS AND OPINIONS. THE COMMENT SECTION IS FREE TO EXPRESS YOUR OPINIONS :) AND ALSO THANK YOU FOR DROPPING YOUR GEMS. WAG PO SANA KAYONG MAGSAWA. I'M DOING THE BEST I COULD TO UPDATE EVERYDAY:) AND KINDLY SUPPORT MY NEW NOVEL, WE TOUCH, WE KISS, WE SIN. HIS NOVEL HAS ALREADY 13 CHAPTERS. PLEASE SUPPORT BY GIVING COMMENTS FOR IMPROVEMENT AND DROPPING GEMS JUST HOW YOU SUPPORTED THIS NOVEL.. THANK YOU :)
MARION: Halos pagod sa biyahe sila ni Duncan ng makarating sa kanilang mansion sa Cebu. Pagkatapos kasi ng mainit na gabi na iyon ay napagdesisyon na nilang umuwi ng Cebu upang makita na ang kanilang anak na si Daniel. Sinalubong sila ng mga lalaking kasamabahay ng kanilang papa sa drop off na nasa tapat ng kanilang malaking main entrance upang kunin ang mga maleta sa sasakyang sumundo sa kanila. "Marion," Napalingon siya sa nauunang asawa na humakbang sa maliit na hagdan nnila nang marinig niyang tinawag siya ng kanyang asawa. Duncan extended his hand to reach hers para alalayan siya at sabay silang pumasok sa mansion. She smiled as she reached his hand to hold him. At that moment, she knew that her decision to choose to believe in their relationship was the best choice. "Marion, Senyorito," Narinig niya ang masayang pagbati ni Selma ssa likurang ng dalawa pang kasamabahay sa mansion upang salubungin din sila at kunin ang kanilang mga maleta. Kalong naman ni Selma ang anak