Kasama ko ngayon sina William, Edzell, at ang ilan pa sa mga kaklase ko. Hindi naman kami ganoon karami, halos lagpas lang kami ng sampu. Hindi ko alam kung bakit kami pinatawag at in-excuse pa sa ilang mga teacher namin.May hawak na yellowpad si Sir Perez, doon ako nakatingin dahil parang naiilang na akong tumingin sa mukha ni Sir simula nang may ipagtapat si William. Hindi ko pa rin alam kung totoo iyon.“Isasali ko kayong lahat sa mga contest na magaganap sa Hip-hop contest. Only one week for your practice,” ani Sir bago ilapag sa mesa ang papel. "Gusto ko na makasali kayo sa mga magaganap sa event na ito. This will help you for your grades, don't worry..”“Pero, Sir?”Umangat ang kilay ko pero hindi ako napamaang sa sinabi ni Sir.“Sana wala kayong problema,”Akma na sanang aalis si Sir Perez pero pinigilan siya ni William Domingo, “How about me? What is my contribution in this meeting, anyway, Sir?”Napalunok ako. Iba kasi ang tono niya nang magtanong siya, parang nakakabastos.N
"Balita ko magreresign na raw si Si Andrew.""Sinong Andrew?"Uwian na kaya itong mga estudyanteng babae ay nagkukwentuhan na. Ang iba kasi sa kanila ay crush ang ibang male teachers."Si Sir Perez,""Saan mo naman napulot iyan?""Kay Sir Aaron..." sagot naman ng isang babae. "Magpapakasal na raw siya eh.""Huh?! Paano siya ikakasal, eh wala naman siyang girlfriend?"Kahit ako ay naiintriga na sa usapan nila. Parang gusto ko na lang na makisali sa kanila at makitsismis."Hindi ko rin alam basta ikakasal siya."Kung ikakasal na pala si Sir Perez, ibig sabihin mali si William sa mga haka-haka niya tungkol kay Sir na may gusto sa akin. That would be good.I've never been a fan of that love team."Kanina pa ako naghihintay sa iyo na makauwi,"Sinalubong ako ni John nang makauwi ako. Nagmano ako saka naoalingon sa paligid ng bahay. "Bakit nag-iba ang ayos ng bahay? Anong nangyari?"Ngumiti siya at sumenyas na maglakad pasunod sa kaniya, "pinaayos ko para maiba naman sa paningin natin."Nak
All the stares that were given to me is nothing compare to my willingness to prove the wrong I did not do. Some of them were laughing, some of them were serious, some of them were whispering, talking bad about me, and others were waiting.I'm sitting here up on the stage. Alone. While everyone are on their seat looking at me, waiting for the principal to talk.Signal if I should start. Take the exam alone.Nangako si Sir Perez na gagawan niya ng paraan ang gulo na ito. Hindi niya ako hinayaang masunog sa apoy. Kinausap niya ang principal.If I fail these exams, I'd be gone and suspended."Answer all of the four subject," anang principal na hawak ang mikropono. "Kapag naipasa mo iyan nang walang kodigo, hindi matutuloy ang parusa. Pero, kung nabagsak mo kahit isa lang na subject, the goodbye. Start now."They gave me an hour to finish the four subjects whose answer key's were stolen. Hindi ko naman talaga ginawa iyon. At kung sino man ang maysala ay dapat managot.Narito sila para pan
“Linggo na bukas tapos Monday, wala pa tayong nakukumpletong sayaw, mga hinayupak kayo.”Napailing ako nang magsalita na si Edzell. Yung lider namin ay walang gaanong ginagawa. Water break daw muna kahit wala pa kaming nasisimulan. Naaawa na ako sa mga kagrupo ko dahil ang dami namin. Bente kami sa grupong ito.Hinagis ni Edzell ang upos ng sigarilyo na hawak niya saka siya nagsindi ng isa pa. Nandito kami ngayon sa malawak na bakanteng lote malapit sa bahay ng leader namin. Ang sabi niya, marunong siyang sumayaw kaya siya ang sinundan namin.“Hoy, Andres!”Napalingon ako kay Edzell nang isigaw niya ang pangalan ko. Lumapit siya sa akin saka siya bumulong.“Gumalaw ka naman.” aniya.Natawa ako nang bahagya saka ko siya tinanguan. Kinuha ko ang cellphone ko para mai-text si Cosmo. Sigurado akong may kilala siyang magaling magturo na choreographer.Nang matapos ko ang pagtipa sa cellphone ko ay tinago ko na iyon. Hindi naman magre-reply si Cosmo dahil sigurado ako may ginagawa iyon. Kap
I look at John while he's talking on his phone. He's still preparing for my coming birthday next year. Kahit sinabi kong simple lang ay hindi siya nakinig."Mabuti, mabuti kung ganoon. Napakagandang balita na wala kang masyadong gagawin sa araw na iyon." He's glad and I have no idea why.Is that about the marriage? Ilang beses ko nang sinabi sa kaniya na hindi ko gustong madaliin ang bagay na iyon. Maraming bagay ang gusto kong maranasan pag tapos ng school. After this act."Andrea," he called me.I'm almost finish eating dinner. "What?" Kailangan kong kumain ngayon dahil sa nangyari sa akin noong nakaraan. "Great news," he said while he's bringing his self to the chair next to me. "Hazi just confirmed the meet up of you two this coming Thursday.""What?!" Halos mabilaukan ako sa sinabi niya. "John, I already told you to not rush things up. I don't even know if that man is trustworthy.""Do not worry. Malapit sa akin ang binatang ito. Halos anak na rin ang turing ko rito noong kabat
Binagsak ko ang katawan ko sa kama nang makauwi ako. Iniisip ko pa rin iyong nangyari sa restaurant. Imbes na si Hazi ang makita ko roon ay teacher ko pa. Mabuti at hindi siya nagtanong nang kayrami.May kumatok sa pinto ng kuwarto ko. Si John. "Kamusta ang pagkikita niyo?""He didn't showed up," sagot ko."Gano'n ba? Tatawagan ko nga." Asta pa niyang kukunin ang cellphone sa bulsa niya."Huwag na. Sabihin mo na lang sa kaniya na hindi na matutuloy.""There must be an emergency."Napairap ako sa sinabi ni John. "He didn't showed up and I was there like a fool.""Busy kasi talagang tao iyon, Andrea. Baka nagkaroon lang ng emergency."Presidente ba ng Pilipinas ang tumawag sa kaniya?Hindi ko na siya sinagot. I just want to sleep because I'm tired. Wearing heels are not my style."Gagawan ko kayo ulit ng schedule. Promise, this time magkikita na talaga kayo. Sige, matulog ka na."Pinikit ko na ang mga mata ko. Pinilit kong matulog pero hindi ko magawa kahit gaano ko gustuhing maagpahing
Nagmamadaling sinalubong ako ni Cosmo pagpasok ko sa loob ng bahay. Nag-aalala siya at halata sa kaniya na kanina pa siya balisa. "Andres, saan ka ba nanggaling? Kanina pa ako nag-aalala sa iyo. Hindi kita makita kahit saan. Mapapahamak ka sa ginagawa mo, eh. Dapat nagsabi ka sa akin para nasamahan kita."Hindi ko siya pinansin. Dumiretso ako sa loob at nakita ko si John na nakatayo at mukhang naghihintay din sa akin. May hawak siyang cellphone, tila may kausap."Andrea, saan ka galing at ginabi ka na ng uwi?"Gusto ko siyang kausapin. Gusto kong magtanong nang magtanong, kung bakit niya tinago sa akin ang totoo, kung bakit hinayaan niya akong mamuhay sa kasinungalingan niya. Pero, sa kabila no'n, nanatili akong tahimik. Hindi ko hinayaan na maibulalas ko ang nais kong sabihin."Importante kang tao kaya dapat hindi mo hinahayaan ang sarili mo nang mag-isa." Dagdag niya pa.Gaano ako kaimportante? Bakit? How can he say that to me even he knows himself that he's lying to me? Hypocrite.
Hindi ko alam kung gaano katagal ko nang tinititigan si Sir Perez habang nagsusulat siya sa white board. Ang subject niya ba ay basic science? Kahit tulog ako ay kaya kong sagutin ang kahit anong itanong niya sa akin."Music is what we're going to talk about today. The one who should be your teacher is excused and so I volunteered."Napatango naman ang mga kaklase ko sa sinabi ni Sir Perez."Wala akong alam sa music, but I know how to sing. Sino rito ang marunong kumanta?" He asked the class.Maraming nagtaas ng kamay sa klase kasama na roon si Edzell. Hindi ko alam na marunong iyan kumanta. Naging maingay tuloy ang klase dahil kaniya-kaniya na sila sa pagkanta at nagpapaligasahan pa ang iba. Lalo na ang iba ay gumagawa ng riffs. May ilan pa na pumiyok kaya nagtawanan silang lahat. Nanonood lang ako sa kanila at nakikitawa. "Hindi ko alam yung lyrics, pero yung tono alam ko."Nagtawanan na naman sila nang sabihin iyon ng isa kong kaklase na bading. Natawa na rin ako dahil kumembot pa