Share

CHAPTER 8

CHAPTER 8- HER PLAN

MARIA

I don't know if I should be thankful to his offer or what. I am shocked, yes. Who would not right? I was very nervous because of the thought that I am pregnant with his baby. I don't know how to tell him my condition and that is the reason why I am not in my self awhile ago. My thoughts drowned me earlier and I was able to pull my self out of it because of his sudden proposal.

His proposal pull me back to my reverie but it manage to take all of the air that I was breathing. I was breathing so hard and I don't know if I should be thankful to him. I don't know if fate was with me. Nakisama ba sakin ang tadhana? Kung ganoon nga ang swerte ko naman.

I want to smile. Maswerte ba talaga ako? Maybe I really am. My baby is so lucky and I am so happy for that. Marrying him doesn't mean I am lucky. Or am I? Diba nga pag nagpakasal kami ay matatali na ito sa akin? Pero bakit parang hindi masaya ang kalahati ng puso ko? I should be happy right? Dapat maging masaya ka Maria.

I force my self to be happy about the thought of marrying him but I just can't. Alam kong niloloko ko lang ang sarili ko. It will still be an unrequited love. Walang pinagkaiba.

But being married to him gave me the chance to make him fall in love with me right? With that thought, a smile slowly plastered on my face. Yeah, that will be a great chance to make him fall for me.

Linipad na naman ang utak ko at dinala ako sa lugar kung saan pinaplanuhan ko kung paano ito mapapaibig sa akin. The place called 'Oplan patunawin ang matigas na puso ng dragon.' Masyadong mahaba pero yun talaga ang pangalan ng lugar.

Hindi ko alam kung nakangiti ba ako o ano habang pinaplanuhan ang gagawin ko. Pero may pakialam ba ako? If my thoughts are clouded with so many 'ways' on how to melt his heart.

"You're spacing out again." Usal ng katabi ko kaya napabaling ako sa kanya. Seryoso ang mukha nito habang pinagdadrive ako nito pauwi sa amin. Then I remember that I was with him. Bakit ko nga ba nakalimutan na ang taong nasa utak ko ay kasama ko ngayon? May dopple ganger ba ito? Kasi yung isa nasa utak ko at yung isa naman ay nasa tabi ko.

Okay, you are so corny mayang.

Well he said that he wants to drop me off to our apartment because he don't want something will happen to our baby. At syempre sino ang hindi kikiligin? Who would not if my driver is my drop dead gorgeous boss?

I don't know, but even his small actions sent hundreds of butterflies to my stomach. I am that whipped to him. At ngayon inaamin ko na kinikilig ako sa ginawa nya. And there is nothing wrong with that right?

Ito naman kasing boss ko eh masyadong pa-fall. Alam mo yun? Mabuti sana kung sasaluhin nya ako but no. It is a disaster. To be honest I don't know why I fell for him. When he is mad he transformed into a dragon but his aura still screams coldness. How can he manage to do that? Like, may dragon ba sa antartica?

I am really confused why his fire cannot melt the his icy attitude. You know? Why can't his hotness melt it? Alam nyo yung tipong malayo palang sya ay laglag na yung panty nyo. Kailangan nyo pang hawakan iyon para hindi malaglag.

"Maria we--"

"Ayy t1t1 mo malaki!"

Nanlalaki ang mga mata ko ng maisigaw ko yun. Hindi ko alam kung bakit ko naisigaw iyon dahil hindi naman yun ang iniisip ko. Yes I am talking about his hotness but not his thing! Omygash!

Kinagat ko ang ibabang labi at hindi ko kayang lumingon sa kanya. What the heck did I just said? Masyado na ba akong mahalay para maisigaw iyon? Omygosh! Nakakahiya talaga ang ginawa ko. I just want to vanish right now.

I am so embarrassed right now. Kung may kapangyarihan lang talaga akong mag disappear ay ginawa ko na. Yes, inaamin ko naman na malaki nga yung ano...yung a-ano nya p-pero--kitang kita ko ang hindi maipintang mukha nito. Pero pagkaraan lang ay gumuhit ang ngisi sa mga labi nito. Napalunok naman ako at nag iwas ng tingin. Pahiya talaga tong bibig ko!

I gulp and didn't dared to look at him. Alam ko naman na nakangisi pa rin ito ngayon. Yung ngisi nito ay mas lalo lamang nag palala ng hiya na nararamdaman ko. Yes, I want to see him smiling or having emotions on his face but not this kind of emotions. The emotion in his face right now is making me feel more embarrassed.

"I will not ask you anymore how you know that because we can't produce a baby if we didn't did it, right?" Turan nito at hindi maalis alis ang ngisi sa labi nya. Instead of feeling more embarrassed, I feel something else. My eyes glued to his lips and I can't help but to swallowed the lump in my throat. I don't know I feel like doing it. I feel so thirsty while looking at his lips.

Aba mayang! Ang landi mo!

Maybe it is because of my hormones right? Or did I just always blame it to my hormones?Malakas ang nag uudyok sakin na tikman ang labi nya. I feel so thirsty right now. I badly wants to taste his lips. The last time I tasted it was two weeks ago.

"Do want to do something? Hmmm?" Nakakaloko nitong turan at hinawakan nito ang pisngi ko. He caress my cheeks and slowly moved his face closer. Napapikit naman ako at hinintay ang paglapat ng mga labi nya.

Ramdam kong malapit ng lumapat yun kung hindi lang dahil sa---

"Magandang gabi po!"

We both stop when our faces were only an inch apart. Kumuyom ang kamao ko at pigil na pigil kong sigawan ang kaibigan ko. I bit my lower lip to surpress my irritation.

Abat! Macoy!!

Huminga ako ng malalim bago ako lumingon. Kitang kita ko ang nakangising mukha ng bakla kong kaibigan habang nakatingin sa akin. Argh! I want to erase that smirk on his face. Nakakairita din talaga to' minsan yung kaibigan ko e. Minsan nga gusto ko nalang syang itapon sa bermuda triangle.

Nang lumipat naman ang tingin nito sa boss ko ay sya namang pagningning ng mga mata nito na para bang nakakita ng bituin. See? He is so annoying! So annoying that I just want to punch his face.

Gigil na gigil talaga akong sabunutan ang bruha! Kung wala lang dito ang boss ay baka kanina ko pa sya kinarate! Pasalamat talaga ito dahil kahit papaano nakaligtas ito.

Pasimple kong tinapunan ng tingin ang kaibigan ko at agad ko syang inirapan ng makitang nakatitig sya sa akin. Binelatan nya naman ako na mas lalo pang nagpakulo sa dugo ko. May gana pa talaga itong irapan ako? Hindi nya ba alam ang ginawa nya kanina?

"I'm going Maria. I'll fetch you tomorrow morning. We need to go to the ob-gyne." Salita ng boss ko kaya agad na bumaling ang tingin ko sa kanya. I cleared my throat before I nod my head.

Nakanguso akong lumabas sa sasakyan nya at agad sinarado ang pintuan nito. Dahil nakatalikod ako sa kanya ay agad kong tinapunan ng masamang tingin ang kaibigan ko bago ako umirap sa kanya. Nang lingunin ko naman ang boss ko ay sobrang lapad ng ngiti ko.

He gave me a smirk before he turned to my friend to give him a nod. Pagkatapos nyang gawin yun ay agad nitong pinaharurot ang sasakyan paalis. I sighed before I turned to my friend.

Rinig ko ang halakhak ng bakla kaya naman napakuyom ko ang kamao ko bago sya pinaghahampas. Gigil na gigil ako sa kanya! Lalapat na yun eh! Matitikman ko na ulit pero napurnada pa! Bwisit na bakla! Panira ng moment!

"Aray naman bakla! Mayang!" Daing nito pero hindi ako tumigil dahil gigil na gigil talaga ako.

"Oyy mayang masakit na! Abat!" Pinigilan naman nito ang dalawa kong kamay bago ako iripan. Aba't may gana pa syang tarayan ako! Tatarayan nya lang ako pagkatapos nyang gawin yun? Hindi nya ba alam na sasabik ako sa gagawin namin? Aba't talaga tong bakla na to.

"Kung hindi ka lang talaga buntis...nakuuu! Nanggigil din ako sayong babaita ka! Ang landi! Marupok! Bumigay agad." Gigil na sabi nito kaya binelatan ko ito. Eh sa marupok ako e. Kasalanan ko ba kung marupok ako? Aba't malandi din ang lalaking yun e pati na rin ang labi nya. Gustong magpatikim kaya sino ba naman ako para tanggihan iyon?

Napatirik naman ang mga mata nito dahil sa ginawa ko bago ako nito inirapan.

"Eh ikaw ba naman Macoy! Palay na ang lumalapit aayaw ka pa ba? Sabi nga nila diba? Bawal ang tumanggi sa biyaya kaya tinotodo ko na. Tsaka alam mo yun? Pang dessert lang. Malay mo baka kambal ang magawa namin hihihi." Turan ko bago sya tinalikuran. Tawang tawa ako ng gigil itong sumigaw.

"Aba't mayang!!"

Tama naman ang sinabi ko eh. Masaya din kaya pag kambal yung magiging anak mo. Pwede ko din siguro iyong e suggest no? Na gawin naming kambal. Minsan na nga lang kaya e todo na.

Just kidding.

***WRITTEN BY: STRINGLILY***

Comments (1)
goodnovel comment avatar
Jocelyn Pioquinto Armario
panira ka nga talaga macoy hehehe
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status