Hindi nagtagal sa labas labas ng gate si Farrah at pinagbuksan siya ng isa sa mga katulong. Pinapasok siya sa bahay at pinahintay sa sala na sakto pag-upo sa sofa ay dumating si Damon.
“Good morning,” bati niya na may ngiti.
“Good morning too,” ganti ni Damon.
“Nag-breakfast ka na?” tanong pa ng lalaki.
Umiling lamang si Farrah.
“Sorry, masyado siguro maaga ang pagpunta mo rito,” paumanhin ni Damon at tinawag ang isang katulong upang maghanda ng almusal.
“Naku hindi napaaga, late kami nagising ni Sandra kaya ‘di na nag-almusal at diresto kami sa flower shop,” sambit ni Farrah.
Tinitigan lang siya ni Damon na mukha naman kumbinsido sa kaniyang sinabi.
“Ikaw ba ‘di rin maaga pumapasok sa office?” tanong niya.
“Sunday ngayon,” sagot ni Damon.
Natapik tuloy niya ang noo sa sagot ni Damon, nagiging makakalimutin na siya sa mga nagdaraan araw at naalala ang bago hired na kasama sa flower shop dahil pumayag magsimula kahit araw ng linggo.
“Oo nga pala, ano nga pag-uusapan natin ngayon?” tanong niya.
“Napansin ko nagiging malapit si Heaven sa ‘yo at nagiging masigla, alam mo naman ang kalagayan ng anak ko tungkol sa kaniyang kalusugan,” sambit ni Damon.
“May maitutulong ba ako?” tanong niya.
“Malaki,” tipid na sagot ni Damon.
Bigla siya nagtaka kung paano makakatulong kay Heaven kaya nakinig ng mabuti sa mga sasabihin ni Damon.
“Nasabi ng doctor na makakabuti sa bata ang palagi may nakakausap na tao maaari maging malapit sa kaniya, may yaya siya ngunit iba bagay naman ‘yon. Mas makakabuti ang pagkakaroon ng isang kaibigan na masasabihan ng mga sikreto at makapalagayan ng loob. Gusto ko lubusan gumaling si Heaven at naisip ko ikaw ang makakatulong sa ‘kin,” mahaba paliwanag ni Damon.
Nagtataka naman si Farrah dahil masyado siya matanda para sa bata upang maging kaibigan nito na baka isang ina ang kailangan at ‘di lang basta kaibigan.
“Baka nanay ang kailangan niya,” bulong nito na ‘di nakaligtas sa pandinig ni Damon.
“You are right, she need a mother,” ani Damon.
Bigla siya nahiya sa tinuran ng lalaki na dapat ay kinontrol ang sarili bibig na may masabi. Mukha sinsero si Damon na nakatitig ng diretso sa kaniya at nakakarandam na siya ng pag-iinit sa puwetan na sana ay lamunin na siya ng lupa.
Bago pa man siya may masabi ulit ay dumating ang katulong upang tawagin sila para sa almusal.
“Tell Nana Tinay to take Heaven in the dining for breakfast,” utos pa ni Damon sa katulong na kaagad naman tumalima.
Sumunod si Farrah kay Damon sa dining room at pinaghila siya nito ng upuan na kaniyang kinamangha.
“Salamat,” sambit niya at naupo na rin si Damon.
Napapaisip siya kung ano ang nakain ng lalaki at nagiging gentleman ito ngayon samantalang hindi nga siya maipagbukas ng pinto ng kotse.
Nagsimula ang katahimikan sa pagitan nila matapos siya paunahin kumain ni Damon ngunit tumanggi siya.
“Hindi pa masyado malinaw sa ‘kin ang pinag-uusapan natin kanina,” basag nito sa katahimikan.
“Just think of it as a favor in exchange of the help you getting from me,” sambit ni Damon.
“Makikipagkaibigan ako kay Heaven or maging ina-inahan ako?” tanong ni Farrah.
“Better to pretend as her mother,” sagot ni Damon.
Nanlaki ang mga mata ni Farrah na ‘di lubos maisip kung paano gagawin maging ina-inahan ni Heaven.
“Tita Farrah!” tawag sa kaniya ng isang maliit na boses at napalingon sa pinanggalingan nito, si Heaven kasama si Nana Tinay.
Tumakbo ang bata palapit sa kaniya.
“Careful baby,” ani Farrah.
“You are here, are you going with us?” tanong ng bata.
“Saan?” balik niya tanong kay Heaven.
“To the Ocean Park!” masaya sagot ng bata.
Napatingin naman siya kay Damon na gusto niya ito pagpaliwanagin.
“She told me yesterday that she is bored and we decided to go today to the Ocean Park,” sambit ni Damon.
“You can come with us,” dagdag pa ni Damon.
“Yes Tita Farrah, come with us. Please…” pagmamakaawa pa ni Heaven.
Bumuntong-hininga na lamang si Farrah at tumango na kinasaya ni Heaven na napalundag sa tuwa.
“But with one condition,” wika ni Farrah.
“What?” tanong ni Heaven.
“You need to eat more nutritious foods para lumakas ka kaagad,” sambit nito.
Nag-promise naman si Heaven na kakainin lahat ng masustansya pagkain mula ngayon.
Matapos nila mag-almusal ay binihisan ni Nana Tinay si Heaven habang nag-uusap sina Damon at Farrah.
“So, paano ang set up?” tanong ni Farrah.
“Just stay with us every weekend for couple of months,” sagot ni Damon.
Parang mahirap ang set up na gusto ni Damon dahil maaring tumawag si Jeff nang ano man oras ngunit baka masolusyunan. Gusto rin naman niya makasama si Heaven dahil napapalapit na ang loob nito sa bata kahit noong una ay balak niya iwasan.
“Sige, pero huwag overnight,” pagsang-ayon niya.
Ngunit kinontra siya ni Damon dahil may pagkakataon na nagyayaya si Heaven ng out of town vacation dahil mahilig din ito sa dagat.
Wala naman nagawa pa si Farrah kaya pumayag na rin sa set up nila every weekend na makasama siya ng mag-ama at every weekdays ay kailangan niya tawagan ng madalas si Heaven sa phone.
Sinabi rin ni Damon na payag na siya gawin ang mga gusto ni Farrah na makakatulong sa annulment except being impotent dahil ‘di ito magiging kapani-paniwala sapagkat mayroon siya anak na si Heaven na 3 years old pa lang.
Nasiyahan naman si Farrah sa mga sinabi ni Damon at kahit papaano ay may maganda dulot sa kaniya ang kanilang set up.
Dumating sila Heaven at Nana Tinay na handa ng umalis. Pinagbuksan si Farrah ng pintuan ng sasakyan sa tabi ng driver seat.
Nakakarandam ng kakaiba kilig si Farrah sa pinapakitang pagka-gentleman ni Damon ngunit kailangan niya labanan dahil ayaw bumigay ng puso at baka masaktan niya si Jeff.
Sa kanila likuran naman naupo sila Heaven at Nana Tinay.
Habang nasa kalsada ay nagpatugtog ng love song si Damon na sinasabayan ni Heaven na kinamangha naman ni Farrah dahil sa maganda boses nito kahit 3 years old pa lang at kaya rin mag-memorize ng song.
“Ang ganda pala ng boses mo baby,” puri niya sa bata.
“Thank you po,” nakangiti pasalamat ni Heaven.
“Nakuha niya ang maganda boses ng mommy niya,” sambit ni Damon.
Tumango-tango na lamang siya sa tinuran ni Damon, nakakarandam siya ng kaunti selos sa kung paano purihin nito ang namatay na mommy ni Heaven. Marahil ay mahal na mahal niya ang namatay na babae at kaya hangga ngayon ay wala ito karelasyon dahil ‘di pa rin siya nakaka-move on.
Narating nila ang Ocean Park at kaagad bumili ng ticket si Damon upang makapasok sila. Tuwang-tuwa si Heaven habang pinagmamasdan ang iba’t ibang uri ng isda.
“Mabuti pa sir kuhanan ko kayo tatlo ng picture,” sambit ni Nana Tinay.
Pumayag naman si Damon at kinarga si Heaven samantalang naiilang si Farrah na lumalayo ng kaunti pagitan sa mag-ama.
“Closer,” ani Nana Tinay.
Bigla inakbayan ni Damon si Farrah palapit sa kaniyang matipuno dibdib na kinagulat nito.
“Ang ganda, para kayo one happy family,” natutuwa sabi ni Nana Tinay.
Masayang-masaya naman si Heaven kinuha ang camera upang tignan ang picture at ibinaba siya ng ama.
“Ang ganda mo rito Tita Farrah.” Turo ni Heaven sa picture kay Farrah.
“Bagay na bagay kayo ni daddy,” dagdag pa nito.
Narandaman ni Farrah nag-init ang kaniyang mukha sa tinuran ng bata na napansin naman ni Damon.
“Let’s go guys, para makita natin lahat ng isda rito,” anyaya ni Damon.
Sumunod naman sila kung saan man dalhin ni Damon.
Matapos malibot ang lahat ng isda ay nagyaya kumain si Heaven sa isang restaurant at nagpasya rin manood ng sine.
Gabi nang matapos sila sa pamamasyal at nakatulog na rin si Heaven kaya naman nagpasya si Damon na ihatid muna si Farrah sa bahay nito.
Nagpasalamat si Farrah dahil nag-enjoy siya kasama ang mag-ama sa pamamasyal bago magpaalam.
Nagkasundo rin sila ni Damon na magkikita muli kinabukasan.
Tulad ng nakagawian kapag nakauwi siya ay inaalam lahat ni Sandra ang nangyari at dahil matalik sila magkaibigan ay binahagi niya ang mga naganap hangga sa pareho makatulog.
Kinabukasan ay sinabihan ni Farrah si Damon na sunduin na lamang siya sa flower shop dahil ‘di maganda tignan na lagi nakikita ang sasakyan nito sa kanilang harap bahay lalo na hatid sundo siya madalas.
Matapos na matulungan sila Sandra ay dumating si Damon upang sunduin siya at nagtungo sa isang restaurant upang magkausap.
“May naisip ka na ba puwede grounds?” tanong ni Damon matapos maka-order ng pagkain.
“Yes,” mabilis na sagot ni Farrah.
“What kind?” tanong ulit ni Damon.
“Psychological Incapacity,” sagot ni Farrah.
Nakarandam ng pananakit ng ulo si Damon kaya napahimas na lamang sa kaniya noo.
Napansin naman ni Farrah ang reaksyon ng kausap.
“Huwag ka mag-alala, ‘di ikaw ang magpapanggap na baliw kun’di ako,” sambit niya.
“Kahit naman ‘di ka magpanggap na baliw ay dati ka na baliw,” pang-aasar ni Damon.
“Grabe ka sa ‘kin, kahit kailan never ako naging baliw,” depensa ni Farrah sa sarili.
Natawa ng nakakaloko si Damon na para ba may naalala sa pagtitig nito kay Farrah.
“Hangga ngayon ganiyan ka,” sambit ni Farrah.
“Sorry, may naalala lang,” paumanhin ni Damon.
“Ano?” tanong ni Farrah.
Bigla dumating ang order nila pagkain.
Matapos i-served ng waiter ang pagkain ay tinikman kaagad ni Farrah at halata sa kaniyang mukha na nasarapan sa lasa habang pinagmamasdan siya ni Damon.‘Pagdating sa pagkain nakakalimutan ang problema,’ sambit ni Damon sa kaniya isipan.“Hindi ka ba kakain?” tanong ni Farrah.Iniabot ni Damon ang kaniya plato may pagkain kay Farrah.“Busog ako, kuhanin mo na ito dahil mukha ‘di ka kumain mula kagabi,” natatawa wika nito.“Sure ka?” paniniguro ni Farrah.Tumango naman si Damon sabay sabi ng isipan, ‘Ang siba! ‘Di man tumanggi para pilitin kahit pakitang tao lang.”Tinititigan lang niya kung paano kumain si Farrah pati ang mga kilos nito, malayong-malayo kay Elaine na mommy ni Heaven.Masyado mahinhin si Elaine at sopistikada, kung kumain ay mabagal hindi tulad ni Farrah sobra bilis ngumuya na para ba naghahabol ng oras. Ganoon pa man, hindi tamang ikumpara
Narandaman ni Farrah na nasa loob na siya ng sasakyan at umaandar ito.Bigla may magaspang na kamay ang humimas sa kaniya balikat na kinatakot nito.“Ang kinis mo naman,” wika ng isa lalaki.Naamoy ni Farrah ang mabaho hininga nito.“Pa-kiss nga,” dagdag pa ng lalaki at hinawakan ang mukha ni Farrah upang iharap sa kaniya ngunit nagpumiglas ito.Sobra kaba at takot ang nararandaman ni Farrah nang mga sandali ‘yon habang naririnig ang tawanan ng mga lalaki, hangga sa mawalan siya ng ulirat.Mga sigaw ni Damon ang nagpagising kay Farrah, dinig na dinig nito ang mga hiyaw dahil sa natatamo suntok at hampas.Nagsisigaw si Farrah at tinatawag ang pangalan ni Damon.“Gising na pala ang sleeping beauty natin,” wika ng ‘di kilala lalaki.Hindi makita ni Farrah ang paligid dahil nakapiring pa rin ang mga mata.“Nasaan ka Damon?!” tawag niya.M
Nagtago sila sa isang puno habang papalapit ang sasakyan at napansin ni Damon na isa ito luma truck ng mga gulay at prutas kaya nagmadali ito harangin ang sasakyan.“Damon baka masagasaan ka!” Sigaw ni Farrah ngunit halata desperado na ang kasama sa kaniya ginagawa.Nagpreno ng malakas ang sasakyan na kaunti na lang ang pagitan kay Damon.“Hoy! Nagpapakamatay ka ba?!” sita ng driver na may katandaan na, marahil ang edad ay nasa 60 pataas.Lumapit kaagad si Damon upang humingi ng tulong.Bumaba ang matanda at kinilatis sila dalawa.“Mukha ‘di kayo taga rito. Ano ba nangyari sa inyo?” tanong ng matanda.“May kumidnap sa ‘min limang lalaki po!” sagot ni Farrah.“Huwag ka sumigaw hija, ‘di ako bingi,” wika pa ng matanda.Nagpaumanhin naman si Farrah.Bumaba sa sasakyan ang kasama ng matanda na asawa pala nito.Sa kutob ng matanda mag-
Tinanghali ng gising si Farrah at hinanap kaagad si Damon ngunit ‘di niya matagpuan. Nakita niya sa labas si Lerma na nag-iigib ng tubig kahit malakas ang ulan.“Excuse me!” tawag atensyon niya kay Lerma.Bumaling sa kaniya ito at nagtanong, “Bakit po ate?”“Nakita mo ba si Damon?” tanong na sagot ni Farrah.“Kasama po si tatay na nagpunta ng bayan upang i-report sa pulisya ang nangyari sa inyo,” sagot ni Lerma.Pinaghain siya ng pagkain ni Lerma, kahit wala gana ay kinailangan pa rin niya lagyan ng laman ang kaniya sikmura dahil nalipasan na rin ng gutom.Wala siya magawa o anu man maitulong sa mag-ina dahil halos nagawa na ng mga ito ang mga gawaing bahay kaya minabuti maupo sa tabi ng bintana at hintayin ang pagbabalik ni Damon.“Malubak at madulas po ang daan dahil sa ulan kaya sigurado mahihirapan sila makabalik kaagad ni tatay,” wika ni Lerma mula sa likuran.
Napapikit ng mariin si Farrah na sigurado mahuhuli na naman sila ng mga masasamang tao, napadasal na rin siya at halos manigas ang katawan sa pagkakahiga dahil sa kaba.“Tumakbo sila sa dakong ‘yon,” turo ng may-ari ng kariton na nasa mahigit 30 ang edad.May narinig pa sila mga yabag na kadarating lang at huminto.“W-wala sila sa kabilang kalsada,” sambit ng isa sa kanila na humihingal pa.“Nakita sila tumakbo sa dakong ‘yon, sundan na natin at baka makatakas na naman,” sabi ng kasama nito.Tumakbo na papalayo sa kanila ang mga lalaki at narandaman nila gumagalaw ang kariton na hila ng kalabaw.Pareho nabawasan ang kanilang pangamba.Paminsan-minsan pa ay naririnig nila ang may-ari na pinapabilis at minsan pinapabagal ang paglalakad ng kalabaw.“Di nagtagal bigla tumigil ang kariton at bumaba ang may-ari na lumapit sa likuran.Nagulat sila ng hatakin ng may-ari ang t
Takot na takot si Farrah sa nakita kalagayan ni Damon na para ba mababaliw na sa kasisigaw.“Farrah! Farrah!” tawag ni Damon sa kaniya pangalan habang niyuyugyog ang magkabilang braso nito.Biglang nagmulat ng mga mata si Farrah at nakita ang guwapo mukha ni Damon, niyakap niya ito ng mahigpit.Bumitiw rin kaagad sa pagkakayakap at kinapa ang katawan ni Damon, sinusuri kung may natamo itong mga sugat.“Nananaginip ka Farrah,” ani Damon at kumuha ng bottle water sa isang supot na dala.Binuksan ni Damon ang takip at pinainom si Farrah.“Nakita ko pinagsasaksak ka ng masasamang lalaki at bumulagta ka sa tabi ko,” naiiyak na sabi ni Farrah.Niyakap siya ni Damon ng mahigpit.“Tahan na, panaginip lamang ‘yon. Binilhan kita ng pagkain baka nalipasan ka na ng gutom,” ani Damon.Tumanggi naman kumain si Farrah dahil wala sa gana at gusto magpahinga na lamang.Hinihiga
Hinila kaagad ng mga pulis ang baging na kinakapitan ni Farrah ngunit napatid ito kaya lalo hindi mapakali si Damon at lulusungin ang kumunoy ngunit maagap siya napigilan ni PMSg. Sanchez.“May mga rescuer, hayaan mo na sila gawin ang kanila trabaho,” sambit ng pulis.Nakita ni Damon na dumating ang ilang katao na may dala lubid at itinali ng isa ang sarili. Lumusong ito sa kumunoy at hinagip si Farrah, hinatak sila ng mga naroroon.Matapos ang mga pangyayari ay nakabalik sina Farrah at Damon sa kanilang silid na inuupahan. Tumanggi magpa-hospital si Farrah at nais lamang manatili sa kanilang inuupahan upang magpahinga.Dinala sa pulisya ang dalawang lalaki dumukot kay FarrahSamantalang minabuti ni Damon na samahan siya at bukas na lamang pupunta sa pulisya upang malaman ang dahilan ng masamang motibo ng dalawa lalaki sa kanila.Matapos makapaglinis ng katawan ay nahiga na si Farrah sa kama upang makapagpahinga. Maingat na tumab
Mga daing at sigaw ang mga narinig ni Damon mula sa maliit na pintuan ngunit wala siya ideya kung ano ang nangyayari sa loob.“Hindi ba’t nakakasama sa imahe ng pulisya ang nangyayari sa loob?” tanong ni Damon.“Kahit kailan ay ‘di makakasama kung wala ka naman nilalabag na batas,” sagot ng inspektor na nangingiti.Hindi maunawaan ni Damon ang mga nagaganap at kinakabahan siya sa mga nakakatakot na daing ng mga nasa loob.Nakakatiyak siya may ginugulpi at pinapahirapan sa loob ng maliit na pintuan, galit siya ngunit ‘di sa ganito paraan dapat idaan.Makalipas ang kalahati oras ay inilabas nila ang dalawa kriminal na mukha naman wala natamo pinsala sa katawan, kasunod nila ang hepe ng pulisya.“Hepe, ano po ang nangyari?” tanong ni Damon.“Magsasalita na daw sila,” sagot ng hepe.Iniupo ang dalawa kriminal at nagmakaawa sasabihin ang lahat ng nalalaman basta huwag