Share
Oli
Kasalukuyang nagaganap ang opening ceremony sa Vicentian University. Nakarating si Jason sa tapat ng gate kasunod ang kapatid niyang si Janine.
Pagkakita ni Jason sa saradong Gate ay humigpit ang pagkakapit niya sa handlebars ng kanyang bike and then slap it, “FUCK!” bulas nito.
Si Janine na tila natakot at nabigla sa asal ng kakambal ay kakaba-kabang lumapit sa itim na bagay, sa dakong kanan ng gate. This is the university's holographic intercom device. Touchscreen ito at nasa 5 inches ang laki, the same average size of an old version of cellphone.
Sa pagpindot ng dalagita di
GreeniePageHello readers, marami pong salamat sa inyong lahat sapagkat sa patuloy po niyong pagsuporta sa Light Begins ay natutulungan niyo rin kami. Maraming maraming salamat po.
Related chapters
Light Begins Guidance
Liliane Serrano's POV Tahimik na naghihintay si Liliane sa Guidance office, nakaantabay sa pagkakataong siya'y kakausapin ng mga Guro ukol sa nangyaring insidente. Halos kalahating oras na siyang nandoon at sa tagal ng kanyang pag-aabang ay 'di niya maiwasang mangamba. Yumuyugyog na ang kanyang mga paa habang tumutuktok ang kanyang mga daliri sa gilid ng upuan. Nakakabagot. Inilabas ni Liliane ang cellphone mula sa kanyang kanang bulsa. Pagbukas niya dito ay unang lumitaw ang maliit na hologram screen. Tinap niya ang group chat na binuo nilang magbabaka
Light Begins I know but I don't know
Jacob Barbosa's POV Payukod na naglalakad si Jacob sa koridor ng Grade 12, sa HUMSS 1 building. Oras ng klase ng sandaling iyon kaya ingat na ingat siyang kumilos. Inakala niyang ito ang GAS kaya ayan, napadpad siya dito at ngayo'y kailangan niyang magtago. Tingin sa harap, tingin din sa likod. Sinisigurado na walang makakapansin sa kanya. Or that's what he thought so. "Anong ginagawa mo dito?" Biglang tanong ng isang babae mula sa likod. Muntikan ng mapatalon si Jacob, which is not good pagkat mas lalong aagaw iyon ng atensyon sa mga nag-aaral sa loob. Thankfully, likod at balikat lang niya ang umangat, kaya lang lagot pa rin siya.
Light Begins The News
Sumapit ang tanghali at tumunog ang bell na siyang hudyat ng launch break. Sabay-sabay nagsitayuan ang mga estudyante matapos ang kanilang klase. Nakisabay naman si Sarah ngunit hindi sa cafeteria ang punta niya kundi sa seksyong kinabibilangan ni Mara Gardner. Dala-dala ang kanyang baonan. Sa kanyang pagbagtas patungo sa kanyang paroroonan ay nahagilap ng kanyang paningin ang isang grupo ng kabataan. "Si Hanson at ang mga kaibigan niya," bulong niya. Sa pagkakataong iyon ay dagling sumagi sa kuro-kuro ni Sarah ang biglaang pagkawala ng malay ni Hanson noon sa Heritage House Museum.
Light Begins Suicide
"Ano?!" gitla ni Sarah. "Nangyari iyon after mo'ng umalis from faculty room." Saad ni Mara. Siya'y napalagok at tila nagdadalawang-isip kung ilalahad pa ba ang kanyang nalalaman, ngunit may pag-aalangan man ay pinili niyang magsalita. "Bigla akong napatingin sa bintana, ng mga oras na iyon ay parang nakita ko ng harap-harapan si Ma'am Oli. Biglang tumalas ang paningin ko, as if it like- like I'm wearing binocular." Natulala lamang si Sarah sa kaibigan, waring hindi makapaniwala sa sanaysay nito. *Flashback* Naghihiyawan ang mga tao sa paligid ni Mara habang hawak ang pana't palaso, inaasinta ang puting bilog na may pulang marka sa gitna.
Light Begins Doubt
Habang abala sa pagkain ay panaka-nakang napapatingin si Janine kay Jacob. Naniningkit ang mga titig nito. Nangingilatis. Bagabag na nangusap ang isipan ni Janine, 'Si Maam Oli kaya ang nakita niya kanina?' kuro-kuro niya. Isa isa niyang binulay-bulay ang kanyang mga nalalaman, 'if that so, maybe he knows something. He may have witnessed the suicide himself. But the question is... why did he followed her? And if I were to base the place, time and distance, it would be far away. Maybe it wasn't Oli but someone else..' Hindi mawari ni Janine ang lohika sa likod nito at sa pagnanais na malaman ang kasagutan ay napag-pasyahan niyang mang-usisa, "Jacob, sino nga pala 'yong sinunda
Light Begins Confirm and Denial
Mag-isang tinatahak ni Sarah ang daan pauwi. Nauna na kase sa kanya si Mara sa kadahilanang may kailangan daw itong gawin. Meron naman siyang nakakasabay na taga-V.U. na karamihan ay panay kuha ng picture sa kanya sa malayo, pero hindi niya kilala ang mga ito. It'll be awkward for her to approach them suddenly, lalo na kung tanyag siya bilang team captain ng Arnis Team. Baka kung ano na namang tsismis ang m****a niya sa bulletin news ng university. But no. Even if wala siyang gawin ngayon ay tiyak na may lalabas na balita, not about her but to Mrs. Olivero. Mrs. Tisha Olivero-Alconrad is Trixie's step-mom, known as Mrs. Olivero or Ma'am Oli by her colleagues. She was their neighbor for as long as she can remember. A good teacher and a loving person. Bahagyang lumukot ang mukha ni Sarah.
Light Begins Crumpled Paper
Walang ganang tinungo ni Trixie ang kanyang kwarto. Mailawalas at organisado ang mga kagamitan sa silid. Walang kalat at makulay. Pink ang dingding at ang ilang mga gamit. Mapusyaw na rosas ang kumot. Kulay berde ang unan at kisame at puti naman ang kurtina. Kaakit-akit sa mata. Akmang-akma ang pagka-blend ng mga kulay, subalit kung ano naman ang ikinaganda ay siya namang ikinabingi ng paligid. Buhay na buhay nga ang kulay subalit napakalungkot at sobrang tahimik. Sumandal siya sa pintuan, leaning her head against it. She closed her eyes and let out a deep breath. She was stuck there for a moment, as if she had lost the strength to walk. She doesn't want to leave there though. She just wants to lie on the floor and squirm, but what can such an action do? Nothing.
Light Begins Second Day
Malamig na simoy na hangin ang siyang dumako sa buong katawan ni Jacob dahilan upang siya'y tamading bumangon. "Jacob, anak bumangon ka na d'yan," Sabi ng tiyuhin niyang si June, tinatapik-tapik ang paa ni Jacob. "Eeeee... ayoko pa'ng bumangon inaantok pa ako e," sabi niya sabay tagilid sa kaliwa at kumubli sa kumot. "Jacob, bumangon ka na d'yan," sabi muli ni June, “grounded ka ng 1 week sa xbox kapag hindi ka pa tumayo dyan.” Bumalikwas si Jacob sa kama, "Opo opo 'eto na tatayo na po," aniya, “sinapian na po ako ng kasipagan.”
Latest chapter
