Tatanggi sana si Lucy Pearl sa estranghero na sumama sa unit nito ngunit bigla nyang naisip na wala nga pala ang magulang nya at tatlong araw daw itong mawawala kasama ang kanyang ate Angelica. Muli tuloy sumama ang loob nya. Mga umalis kasi ito ng hindi nya nalalaman at kung hindi pa dahil dahil kay Manang Joy ay hindi niya malalaman.
"Okay lang! magsaya sila doon, magsasaya rin ako dito. Sigurado namang wala silang pakialam sa akin kaya bakit ko sila intindihin? Malaki na ako at alam ko ang ginagawa ko. Gagawin ko kung ano ang magpapasaya sa akin. Sa ngayon, masaya ako kasama ang lalaking ito." Sa isip-isip ni Lucy Pearl. Napasimangot tuloy sya. Hindi nakaligtas sa estranghero ang pagsimangot ni Lucy Pearl at inakala nito na ayaw sumama ni Lucy Pearl sa unit nya."Sorry! masyado na atang kalabisan ang isama pa kita sa unit ko. Ang gusto ko lang ay maging safe ka kaya gusto kitang ihatid pero kung ayaw mo---" Hindi na natapos ng estranghero ang pagpapaliwanag. Bigla kasing nagsalita ang dalaga."Im going with you! Tara sa unit mo.""Sure ka? Hindi ka ba hahanapin ng magulang mo?" Talagang nagulat ang estranghero. ibig sabihin kasi, gusto talaga sya ng dalaga dahil pumayag itong iuwi nya ito sa condo at sabay silang matulog."Hindi. Walang maghahanap sa 'kin. Ano? paaandarin mo iyan o bababa na lang ako?""Eto na. Paaandarin ko na, boss!""Good."Magkakrus ang kamay ng dalaga habang tinatahak ang daan patungo sa condo unit ng estranghero. Sa mga oras na yon ay nawala na sya sa mood dahil muling pumasok sa isipan nya ang kanyang mga magulang."Sogurado kong proud na proud sila kay Ate. Hindi na bago yon at wala na akong paki. Masaya naman ako ngayon kahit wala sila. Dito na muna ako habang nasa ibang bansa sila."Doon nga sa condo unit ng estranghero nagpalipas ng gabi si Lucy Pearl. Its a part of hrr rebellion. Pinatay nya ang Phone nya at inenjoy ang company ng estranghero. Hindi nya ito kilala sa pangalan pero magkaakap pa silang matulog na akala mo'y may relasyon talaga.____________________THE STRANGERS POINT OF VIEW.I was so surprised when she came with me at my unit. This Girl has a something that I can't rid off. I dont totally know who she are but as a man, she satisfy my well being.Earlier in the morning, I choose not to go to work. Gumising ako ng maaga para maghanda ng makakain namin. Si Lucy Pearl, all of a sudden, she came into my life that I was not prepare for. Hindi ko alam kung hanggang kailan magpapatuloy ang gawain namin na ito pero isa lang ang masasabi ko, Gustong-gusto ko siya sa kama. She's innocent. She is very sensitive. She is Pure when I took her.Pangit mang sabihin pero ang set up namin ngayon ay sex Buddy lang. Gusto nya at lalong mas gusto ko. I just go with the flow. Kung anong trip nya sasakyan ko. Ang nakakalito lang talaga, hindi ko maintindihan kung bakit sinisira nya ang buhay nya. Hindi naman sa pag aano pero parang may mali sa kanya. Hindi nya pa ako lubusan na kakilala para pumayag sya sa lahat ng sabihin ko."Good morning!"kagaya ngayon, gising na pala siya. Nagulat ako dahil bigla nya akong niyakap mula sa likuran ko. Medyo nailang lang ako. Napangiti ng pilit sa kanya. Ang ganda ng gising nya as if wala syang pag-aalala na kung hinahanap na ba siya sa kanila o ano. Bilang ako ang kasama nya, nagui-guilty ako. Nasabi pang iniligtas ko sya mula sa kapahamakan pero ako itong nagpapahamak sa kanya. Hindi ako ganoong tao at hindi ako mapagsamantalang lalaki. It happens na naging mahina ako bilang lalaki."Goodmorning!" bati ko pabalik sa kanya at kinalas mula sa akin ang kamay nyang nakaakap. "Ammm.... nagluto ako ng breakfast. Kumain ka na at pagkatapos ay ihahatid na kita sa inyo." pagdidiretso ko sa kanya. Ipinaghain ko sya at inalalayang maupo sa upuan."Bakit? sagot nya."Anong bakit? hindi ka umuwi kagabi kaya sigurado ako na hinahanap ka na ng mga magulang mo.""pinapauwi mo na ako? Akala ko ba, gusto mo 'ko?" ngumuso sya sa akin at umismid. Hindi nya ginalaw ang pagkain na inihanda ko sa kanya at sa halip ay nangalumbaba. "Akala ko ba gusto mong maulit yung nangyari sa atin? Bakit parang ang lumalabas ngayon, pinagtatabuyan mo na ako?"My head! napahilot ako sa sintindo. Hindi ko sinabing ayaw ko sa kanya. Ang akin lang, "Wala akong sinasabi na ayaw ko. Ang akin lang, napaka bata mo pa at tiyak na may magulang na nag-aalala sa 'yo. im older than you at ayokong isipin ng iba na inaabuso kita." Kung hahayaan ko kasi si Lucy Pearl ay ganun nga ang kalalabasan. Maabuso ko lang ang katawan nya at kamuwangan. I dont like that."Hindi nga nila ako hinahanap. Gusto ko dito. Gusto kita. I find peace when im with you. Ang corny mo naman 20 year Old na 'ko! Anong bata doon?"Like what the fuck! 10 years pala ang gap ng Age ko sa kanya. Im 30 already at hindi ko talaga alam kung magiging problema ito balang araw.Marami pa akong plano sa buhay at mga misyon na kailangan ko ng gawin. Ang nangyayari kasi ngayon, masyadong naging mabilis ang lahat sa amin ng babaeng ito at ngayon ay parang ayaw na nyang umuwi.Isang malalim na buntung hininga ang pinakawalan ko. "okay. Fine! you Eat first at sige, kung gusto mong dumito, okay lang. But, I need to know first where you live at. Ihahatid kita after this, magkita na lang ulit tayo mamayang gabi? okay ba yon?""Sige na nga." parang napipilitan pa syang sumagot.Gaya nga ng sinabi ko, sumusunod naman sya sa sinasabi ko. Inubos nya ang pagkain na inihanda ko at niligpit ito pagkatapos. Pagkatapos no'n ay bumaba na kami at sumakay sa kotse ko. Sinabi nya sa akin ang exact address na tinitirhan nya at ang ikinagulat ko ay doon pala ang bahay nila 1 kilometro ang layo sa pinaghintuan ko sa kanya kagabi."A-Are you sure d-dito ka nakatira?" Hindi ako makapaniwala."Oo, bakit? May problema ba?""W-wala. Wala naman."Sinabi ko lang na walang problema pero meron. Habang tinatahak namin ang lugar na sinabi nya ay hindi ko mapigilan ang mairita. Tinapik ko ang manibela. Hindi ko na sya kinausap buhat ng malaman ko ang address niya. Sana lang talaga ay mali ang iniisip ko."Were here. Bago ka bumaba, pwede ba akong magtanong?""Ano 'yon?""Yung bahay ba na yan sa inyo yan?""Oo. bakit?""Kaano-ano mo si Angelica?""Ate ko sya. Huwag mo sabihing fans ka rin nya?""A-ate mo? what a Small world. Nariyan ba sya?""Wala. Huwag nga natin syang pag-usapan. Ako yung kasama mo tapos kung sino-sino ang hinahanap mo. Diyan ka na nga!" Isa lang kasi ang nasisiguro ko ngayon. Isang malaking pagkakamali ang nangyari sa amin ni Lucy Pearl at Sad to say, kailangan ko na syang layuan hanggang maaga pa para walang maging Problema.Kampanteng umuwi ng mansyon si Lucy Pearl sa pag-asa na walang magagalit sa umaga nyang pag-uwi. Dire-diretso syang naglakad papasok sa mansyon na para bang wala wala lang. Baon nya pa ang kilig mula sa ginawa nila kagabi ng estranghero. Unexpectedly, mukha na naman ng galit nyang ama ang sumalubong sa kanya. Mukha ng galit na ama na pinipilit magtimpi sa posibleng magawa sa kanyang anak na pasaway. Tiim bagang."D-dad? A-ano pong gi--nagawa nyo rito? akala ko po nasa SG kayo? kailan pa po kayo umuwi?" Parang binuhusan ng tubig na malamig si Lucy Pearl matapos makita ang ama nyang si Justine. Just Like yesterday, mukhang galit na naman ito at mas mabagsik ang ekspresyon nito ngayon. Natigil sa kinatatayuan si Lucy Pearl dahil ang ama na niya mismo ang lumapit sa kanya. "Hindi ba dapat ako ang magtanong sa 'yo ng ganyan? Huh?! ANO ANG PINAGGAGAWA MO AT BAKIT NGAYON KA LANG UMUWI?" Halos matabingi ang mukha ni Lucy Pearl dahil sa malakas na sampal na iginawad ng kanyang ama muli sa kan
JUSTINE GARCIATHE FATHERS'S POINT OF VIEW. Hindi ko na alam kung Karma ba itong nangyayari sa akin at bakit nagkakaganito ang anak kong bunso. Oo. Naging maluko ako noon pagdating sa mga babae at malupit. papalit palit. Onced i took them i disposed it immediately. Gago ako noon pagdating sa mga babae ko noong kabataan ko pero ayoko namang mangyari sa anak ko ang mga naranasan sa akin ng mga naging babae ko. Hindi ganito si Lucy Pearl at lumaki sya ng may takot sa amin ng mommy nya. Lately, this past few months, malaki ang pinagbago nya at naaalarma ako doon. the way she speaks, the way she talks to us, hindi sya ang Lucy Pearl na pinalaki namin. Anong sakit sa akin bilang ama na makitang Late nang uuwi ang anak ko, nakainom at may nga chikinini pa sa leeg. Hindi ako bago sa ganitong eksena kaya habang hindi pa tuluyan napapariwara ang anak ko ay kailangan ko ng aksyonan. Kaagad kong itinawag sa mga bata ko na tuntunin ang lalaking kinababaliwan ng anak ko at pagkatapos ay ibigay s
THE STRANGERS POINT OF VIEW. "Bakit? bakit sya pa? Ang daming babae Bakit sya pa?" Hindi ako makapaniwala na anak si Lucy Pearl ng bilyinaryong si Justine. Sino ba namang lalaki ang hindi gugustuhin ang anak nyang si Lucy Pearl dahil sa ganda nito. At sino bang lalaki ang hindi aayaw kapag nalaman na anak ito ni Justine Garcia. theheart Less billionaire!What happened between me and Lucy Pearl is undeniably unforgetable! We shared 2 Hot Nights and as a man, i can't get over with it. Hindi ako mapakali buhat kagabi noong malaman ko kung saan nakatira si Lucy Pearl at kung sino ang pamilya nya. Ngayon ko pinagsisisihan ang pagiging marupok ko sa babaeng 'yon. Dahil sa kanya masisira ang mga plano ko at mababalewala ang lahat ng pinagpaguran ko. Kahit nag-eenjoy ako sa kung ano man ang namamagitan sa amin sa kama ay kailangan ko na syang iwasan. I have plans and mission na kailangan kong unahin. Sa plano na iyon ay makakasira lang sya. Hindi pwedeng malaman ng ama nya na baliw na baliw
"S-ir Justine, naku, pasensya ka na. Nagmamadali din kasi ako. M-may... i---i have errands to...." Tila mautal utal si Yvann sa kausap. Ofcourse, kailangan nyang tumanggi. Hindi pwede! mabubuko sya at malilintikan. Yun nga lang hindi sya nakaisip ng magandang dahilan na pwedeng idahilan sa mga oras ns ito. "Cancel it! Ako na ang nakikiusap. tatanawin ko ito na isang malaking utang na loob." Mahigpit na napakapit si Yvann sa manibela. Sa itsura kasi ni Justine ay talagang hindi ito papayag na mahindian. Wala tuloy nagawa si Yvann kung hindi ang bumaba na sa kotse at sumama dito. Mabagal at mabigat ang mga naging hakbang nya. Si Justine naman ay nagmamadali na makarating sa unit na kinaroroonan daw ng kanyang anak. Sa unit ng lalaking kinalolokohan nito. Galit na galit si Justine dahil hindi na nya alam kung paanong supil ang gagawin sa anak. Sinabi na nya ritong kriminal ang lalaking iyon ngunit heto nagawa pa rin ng pasaway nyang anak na tumakas at pumunta rito. Pagdating ni Justi
Ilang araw na hindi kinibo ni Justine ang anak. Sobrang stress na ang dinulot nito sa kanya. Ipinagkatiwala na lamang nya sa mga tao nya ang paghahanap sa lalaking kinalolokohan ng anak at dahilan ng pagrerebelde nito. "Dad, can we talk?" habang umiinom si Justine ay biglang nagsalita ang kanyang anak mula sa likuran. Hindi sya nag-abalang lumingon at sagutin ito sa tanong at sa halip ay iinom ang baso na puno ng alak. Alam ni Lucy Pearl na galit sa kanya ang ama at narealize nya na mali ang ginagawa nya kaya naman inamo nya ang amang si Justine at humingi ng tawad. "Dad, i'm sorry. aaminin ko nagkamali ako. Patawarin nyo po ako sa nagawa ko. Hindi na po mauulit, pangako! Dad, kausapin nyo naman po ako." pagsisumamo ni Lucy Pearl sa ama. "tss, hindi ko na alam kung paanong kausap ang gagawin ko sa 'yo, anak. We gave all the best for you and yet, this is how you payback. Hindi ko alam kung bakit tumigas ang ulo mo ng ganyan. Ibang iba ka sa ate mo. Ang ate mo, at that Age, ang dami n
Some people put so much expectation in you and once you failed to meet those expectations they starting to doubt you and your potential not knowing that you want only to live based on your own terms and not based on they want you to be.I hope you will realized that this is your life, you're in charge of your soul, your own happiness and you're not obligated to do certain things because of other people's expectations. Stop letting the opinions of other people dictate the pace of your life. Your self worth will not decreased based on someones inability to see it. If you want to be respected by other people respect yourself by means of proving that you can survive without themLUCY PEARL POINT OF VIEW Maaga ulit akong gumising at naligo at nagbihis. Yes, maghahanap ulit ako ng kompanya na pwede kong pasukan. Nabigo ako kahapon pero hindi ibig sabihin noon na mabibigo ulit ako ngayon. Hindi ako titigil hanggang hindi ko na-prove sa sarili ko ang kakayahan ko. Same as yesterday, nag-ef
LUCY PEARL POINT OF VIEWNakauwi na ako at nakakain ng hapunan at ngayon ay narito na ako ngayon sa aking kwarto at katatapos lang maglinis ng katawan. Walang tao dito sa mansyon maliban sa akin at sa mga tauhan namin. Dati, nalulungkot ako tuwing wala sila pero this time, natuwa ako. Wala sila kaya hindi ko na kailangang umiwas sa mga tanong nila tungkol sa aking trabaho. Hindi naman sa ano pero sa estado ng pamumuhay na meron kami, tiyak na pagtatawanan nila ako. "Pasok!" malakas kong sabi nang may marinig na kumakatok. I know its manang Joy. Inutusan ko kasi syang labahan ang uniporme na gagamitin ko sa trabaho. "Thank you, manang Joy!" kinuha ko sa kanya ang tatlong pares ng uniporme na nilaban nya at inilapat muna ito sa kama ko. Napansin ko na hindi pa rin umaalis si Manang Joy. nakatingin lang sya sa akin o sa damit na inilatag ko sa kama. "Bakit po? May problema po ba?" Tanong ko tuloy. "W-wala naman. S-sigurado po ba kayong iyan ang uniporme nyo sa sinasabi nyong trabaho?
Buong puso kong tinanggap ang utos ng assistant manager dito na syang head ko. kinuha ko ang pera na inabot nya sa akin at dali-dali na lumabas. Starbucks is just 15 minutes away from this office kaya dinala ko na ang aking sasakyan. Pagdating ko sa Starbucks ay nagmamadali na akong umorder. Isa-isa kong binanggit sa cashier ang mga nasa listahan na pinapaorder ng boss ko at pagkatapos ay humanap na ako ng upuan para saglit na magpahinga. hiningal kasi ako sa ginawa kong mabilis na paglalakad."Hindi ba si Lucy Pearl 'yan?""'lucy pearl? yung kapatid ni Andelica? Hindi, ata! Tignan mo nga yung suot... Ang Chaka!""Pero kamukhang kamukha! Sabagay, hindi naman yon magsusuot ng ganyang damit. Damit pang utusan. Saka hindi umiinom ng kape sa ganito ang mga anak ng bilyonaryo." Dinig kong usapan ng nga babae sa likod ko. To be honestly, hindi talaga. Never pa akong nakapasok pa sa Starbucks. Ngayon pa lang. Kahit papaano, hindi naman ako nasaktan sa aking mga narinig. Atleast itong mga