Nanatili si Raiver sa condo nya ng buong maghapon. Walang ibang ginawa kundi ang sulitin ang sarili sa pagtulog na hindi nagawa kagabi dala ng puyat. Wala rin sya sa mood na lumabas kaya pinagkasya nalang ang sarili sa panonood ng sports. Naghanda ng sariling pagkain. Tanging pancake lang at black coffee pang tanggal ng hang- over dahil sa labis na inom kagabi. Dala ang hinandang pagkain na nagtungo sa sala at naupo sa harapan ng malaking t.v na sinet nya sa sports channel. Dinampot ang cellphone at nag browse sandali bago tinatamad na muling ibinalik ito sa ibabaw ng lamesita at itinutok ang mga mata sa t.v. Nasa ganon syang posisyon ng mag ring ang phone. Dinampot ang cellphone at tiningnan ang caller si Drake.
"Hello!" si Raiver.
"Oh, hi, bro. How was your night?" ganting tanong ng nasa kabilang linya.
"Fine" patamad nyang sagot dito.
"Nasan ka ba? Gusto mo labas ulit tayo mamaya? May alam akong bagong lugar at tiyak na magugustuhan mo ron." masayang pag babalita nito.
"Iyon lang ba ang itinawag mo?" naghihikab nyang sabi rito. Sabay takip ng palad sa bibig. Medyo antok pa sya.
"Hindi naman. Si Jake kasi ang aga nambulabog he asked me to check you if you got home last night." he chuckled
"Alam mo naman 'yon madaling magulat baka kung kaninong bahay ka na naman napunta."
"By the way, you really dont have a plan to go out tonight? I told you. It is a good place."
"Pass muna ako, bro, I need to go home. My father told me so. I dont know whats the important matters, but I need to look for it." sabi nya. Ibinagsak ang sarili at isinandal sa sofa ang likod saka tumingala.
"Hmnn.. Im sure sisermunan ka na naman." he heard him chuckle again.
"As usual, may bago pa ba?" iiling- iling na sagot nya.
"Tsk.. tsk... good luck nalang, bro. Sana di ka ma sabon." at tumawa pa ito ng pagkalakas lakas sa kabilang linya. Bahagya nyang nailayo ang cellphone sa harapan nya sa inis rito. Walang sabi sabing pinatayan nya ito.
Matapos kumain tinungo nya ang banyo at agad naglinis ng katawan bago muling padapang nahiga at natulog. maya maya pa naman ang punta nya sa bahay nila. Anyway, sanay na rin naman ang mga itong napag hihintay nya sa tuwing uuwi sya. Bihira rin naman syang umuwi kung hindi rin lang naman kailangan na gaya ngayon.
Kung hindi lang importante ang sasabihin ng ama. Malamang nasa gimikan na naman sya nito. Baka nga mangungulit na naman ito sa kanya na magseryoso na sa bussiness nila. Bakit pa?, nariyan rin naman si Rainier para makatulong nya pansamantala. Ito ang kanyang kapatid sa labas at hindi rin nagkakalayo ang edad nila. Na disgrasya ng ama nya ang ina nito noon pero inako pa rin ang pagiging ama rito.
Pinag- aral at ibinigay ang lahat ng kailangan nito hanggang sa makatapos at ngayon nga ay syang katulong ng ama pansamantala sa pamamalakad habang hindi pa sya handa sa pamamalakad rito. Alam naman nyang gawin man nya ang tungkulin o hindi ay sya pa rin ang mamahala nito sa tamang panahon dahil sya lang naman ang lehitimong anak.
Nakatulog si Raiver at sa malas ay hindi napansin ang oras. Nagising sya 6:25 na ng gabi. Bigla syang napabalikwas ng bangon sa kama ng maalala ang dinner sa bahay nila.
"Shit!" bulalas nya ng makita ang oras. Dinampot nya ang cellphone at nakita ang ilang text message's at miscall's mula sa ama.
"Where are you?"
"Don't be late, the dinner is set at exactly 7:00pm."
"Don't make us to wait again."
"Fuck! Fuck! Fuck!" inis na bulong nya at sinabayan pa ng hampas ng palad sa kanyang sariling ulo at inis na sinabunutan ang maikling buhok.
Dali- dali syang nagbihis. It almost half an hour to take a ride since it was a rush hour before he could reach their mansion. He doesn't bother to take a shower.
He grab the car key and his cellphone over the table and rushing out of his unit.
Halos pukpukin na nya ang busina na kanyang kotse sa sobrang inis nya ng maipit pa sa gitna ng trapik.
'Pag minalas malas ka nga naman oh.' Inis na bulong nya sa sarili. Ilang minuto pa syang naipit sa trapik bago muling umusad. He speed up more para madaling maka abot sa mansyon. Sigurado namang masasabon na naman sya nito. Tiyak na naroon na ang lahat liban sa kanya.
Agad na bumukas ang malaking gate ng mansyon ng dumating sya. Mabilis syang lumabas sa kanyang kotse matapos ibigay sa kanilang driver- bodyguard ang susi ng kotse upang ito na ang mag park ng maayos. Agad na tumango ang guard at inayos ang sasakyan na nasa drive way.
Mabibilis ang mga hakbang na pumasok sa loob ang binata at dumiretso sa dinning room ng walang mapansing mga tao sa living room.
Lahat ng mga matang naroon ay natuon sa kanya ng bumungad sya sa komedor. He's right, sya na nga lang talaga ang kulang. Walang emosyong nakatuon ang tingin ng ama sa kanya. Mukhang tapos na rin ang mga itong kumain. Dahil halos wala ng laman ang mga platong nasa harapan ng mga ito.
Si Rainier na nasa kabilang side ng lamesa ay walang kibo at seryoso. Si Randel naman ay bahagyang tumango sa kanya as a sign of welcome and respect . Adopted child ito ng ama nya.
Nasa kanan nito naka upo ang bagong kinakasama na si tita Estella. Ilang taon na rin buhat ng muling mag asawa ang daddy nya sa kanyang tita Estella na dating first love ng ama.
She nod and great to him.
"Hi, Raiver. You're here."
"Sit and eat first. You look pale, maybe you haven't eat yet ."
"You're late. Busy with something.... again?" said his father. He's still looking at him just like he want to hear his answer.
"I'm really sorry for being late. I'm asleep, so I didn't know what time is it. I didn't mean to wait you long." he takes a sit and start to serve himself and eat without looking all of them .
"What an excuse." naiiling na sabi ng don.
"It's up on you if you will believe in me. If not, well I'm sorry." he said while continuing to eat. He doesn't care if they believe or not. He's not expecting too, either. He's not the type of man that needs to explain everything just to make them believe.
Ipinag kibit- balikat lang nya ang sinabi.
"No one said that they are not believe in you, young man." said tita Estella she still have a smile on her face. A smile that you can feel your comfort, that's why his father love her. "Ofcourse I believe, and you don't need to explain."
Sa lahat naman ng kanyang kapamilya ito lang ang tanging malapit na naka uunawa sa kanya. The rest, kanya kanya na.
"Again, Estella?" baling ng ama sa babae. Nakakunot ang noo. At habang pailing- iling. "Stop pampering him."
"I'm not pampering him, darling. he's not young anymore. He knows that, why don't you just give him a little more time to think." depensa ng babae.
"He has a lot of time, but he's still dont bother to think."sabi ng ama na nakatingin sa kanya. "And when is that time comes?" dagdag pa nito.
"Gregorio, will you please let him finish his food, or else he loose his appetite. Look at him, he look's like no one's taking care of him." he then stop his thoughts when he heared her call him in real name and not an endearment, means, shes mad. He can help but smirk on his face plaster. Then she look at him. "He looks pale and..." sandaling nag isip ang babae "parang pumayat ka ata." sabi habang tumatango- tango.
"I think he needs a woman who will taking care of him... for good." ani Randel na nakangiti habang patango- tango.
Napa ubo sya at muntik pang mabilaukan sa sinabi nito. Agad na dinampot ang baso at uminom. He then clear his throats.
"Yes, maybe you're right." nakangiti ring sabi ng babae. "Para hindi naman sya magmukhang malnourished kung may mag aalaga na sa kanya."
'Oh! Am i look like that?' bulong nya sa isip. What a pity for him, mapagkamalan ka ba namang malnourished. 'Maayos naman ang katawan ko ah, alaga to sa gym ah.' Depensa pa ng isip nya but he remain silent. Baka lalo pa sya masermunan at kung saan pa mapunta.
Kumuha sya ng tissue at nagpunas ng bibig. He slightly push his plate, he's finish to eat. He just want to hear his father's important announcement as what they told and want to leave.
"He has a lot of women, maybe, he has the one then." ani don Gregorio.
"Have you, iho?" si Estella.
"I don't have, and stop this nonsense." sabi nya.
"Nonsense, huh!" sabi ng ama.
"When do you want to settle your relationship, huh." said his father.
"I don't have a girl, yet." he answered.
"So, you're just playing with a girl, huh?" Don Gregorio
"Look who's talking." he murmured.
"What?"
"Nothing" I said.
He's being irritated,
'Ano ba naman kasi ang napaka importanteng bagay na sasabihin nito at hindi pa sabihin.'
"You're up?" ani Estella.
"Yes, anyway, what is this important dinner, for?" he doesn't want to stay longer.
He saw that everyone look at each other then to him. He felt little nervous. 'Why they are all looking at me? What is it all about?' I thought.
His father sigh deeply before he speak again.
"WHAT?" malakas nyang bulalas na um- echo pa sa apat na sulok ng kwartong iyon. Kasabay nitong napatayo pa sya sa pagkagulat sa sinabi nito. 'Is this a joke? No, he can't be.' he thought. This can't be real. "Are you kidding, dad?" sabi nya kahit pa alam naman nyang seryoso ito. Gusto pa rin nyang maging sigurado. Maaring nagkamali lang ito. Tumingin sya sa iba pang mga kasamang naroon. Tahimik lang ang mga ito at walang sinumang nagtangkang umimik sa mga narinig. Lumingon sya kay Estella baka sakaling ito ang makatulong sa kanya, pero nagkibit balikat lang, na para bang sinasabing wala ng magagawa at iyon na yon. "Dad, tell me, it is just a joke. Thats can't be true." "Maybe, there's another option for him, dad?" said Randel. Seryoso rin ito
Raiver got another bottle of wine and drink this without using any cup. He straightly drink from the opened bottle while sitting at the corner of the room. His friends are busy drinking and dancing while the other is in private rooms doing their fucking businesses. He's busy on thinking to where he can find the girl who will agreed to carry his baby and got marriage . It is not an easy task for him but he didn't understand why his father doing this to him. He's against to this, but he doesn't want the position goes to Rainier. So, he had no choice, just he need to do what he said.SECOND POV"OH, ano, kumusta ang gabi mo?" sabi ng baklang kaibigan ni Sarah ng lumapit sya sa counter at kumuha ng order na alak. "As usual, wala pa ring pag babago, Che. Ang hirap nga eh, di ko na alam kung anong diskarte pa kaya ang gagawin ko par
It feels so magical for both of them while their kissing. As for Raiver, all the girl was the same for him but this time, this girl was something different from all of them. It is funny, but he turned on to her when he first set his eyes on her. And he had this feeling that he needs to know her more, wanting more. He was very intrigue to this girl after he look at her eyes and he found that there is something behind those looks. Ofcourse he's aware that she's a prosty girl, but something back on his mind telling him to get closer to her, and comfort her. When this girl approached him earlier while his drinking, he felt his a*****l . At kanina pa nya pinipigil ang sariling angkinin ito. And now that their kissing t******y without any hesitation, he want her more deeply, he want to feel his inside her and he knows that he's feeling was only a lust, maybe tommorow after he had her, it will gone just like the other girl he had with.&
Hiyang hiya si Sarah sa kanyang sarili matapos makita ang lalaking mabilis na lumabas ng silid. 'Ano ka ba naman, pag kakataon mo na yon pinalampas mo pa.' nahihinayang na sermon nya sa sarili. 'Na turn off pa yata sa akin? Haisst!' napa iling sya sa sarili. Kung ano ba naman kasing pumasok sa isip nya at yung naroon na sya ay bigla pang gumana ang kanyang pagiging santa. 'Para sex lang nag pakipot ka pa. E ano naman kung nakuha ka nya? E di ba ikaw naman ang kusang sumama sa kanya?' mabilis nyang dinampot ang mga damit na ito pa ang pumulot sa sahig at mabilis na muling isinuot. Naka ramdam sya ng malaking hiya dahil matapos nyang nag pahalik at kitang kita pa naman nito kung paano na nag enjoy rin sya kanina. Tapos sa ganito lang pala mau uwi. Solve sana ang problema nya kahit lang naman sana para sa pambili ng gamot ng mga magulang nya. Napa buntong- hininga na napa iling sya. She look at her s
Para syang nanuno matapos ang narinig sa lalaki. Hindi nya sukat akalaing ito ang pabor na hinihingi nito. Tama nga ba ang narinig nya? Na anak ang gusto nito sa kanya? Paano naman nya ibibigay rito yon? At saka mahirap magpa migay ng anak. Hindi rin nya kilala ang lalaki paano naman sya papayag sa hiling nito sa kanya. Lumunok muna sya bago nakuha ang sariling salita. "I- iyan na ba ang pabor na sinasabi mo?" tila naninigurado nyang tanong. Hindi nya alam at mapag pasyahan kung papayag nga ba sya o hindi. Tila napaka hirap naman yata ng hiling nito sa kanya. Hindi biro ang gusto nito, pero paano kung dito naman naka salalay ang kanyang pagkaka taon para sa pangangailangan ng kanyang magulang? "Yes!" maikling tugon nito. Diretsong naka titig sa kanya na tila tinatantya ang kanyang reaksyon. Napalunok muna sya at hindi makuhang mag salita. "Pwede ko bang pag isipan muna?"
Walang imik na muli nitong ibinalik sa pag mamaneho ang atensyon. Kapwa sila tahimik at tila walang ni isa man sa kanila ang hustong mag salita hanggang sa sapitin nila ang harapan ng hospital. Matapos na mai park ng ang lalaki ang sasakyan, mabilis na binuksan ito ni Sarah. Parang kasing pakiramdam nya hirap na hirap syang maka hinga sa loob lalo nat katabi nya ang lalaki. May inilabas ito na naka lagay sa isang puting sobre, at inabot sa kanya. "Kunin mo na, baka kailanganin mo." sabi nya na bahagya lang itong lumingon. "Ayokong malalaman na bumalik ka muli sa club. Susunduin kita mamaya rito pasado alas kwatro, kaya dapat ready ka na non." "Sige" at mabilis na kinuha ang ina abot nito at isinilid sa kanyang shoulder bag. "Salamat!" sabi nya na hindi rin ngumiti at pormal lang. Tinalikuran na nya ito at akmang papasok na sa loob.
Dumaan muna si Sarah sa bangko upang ideposito ang ilang bahagi ng perang ibinigay sa kanya ng lalaki. Alam nyang hindi naman safe sa kanya ang palaging nasa kamay lang nya ito. Matapos makapag deposit agad nag tungo sa bilihan ng mga fresh fruits para sa ina. Ang ama nya wala pa ring malay dala ng pagiging comma nito. Nag papasalamat sya ng husto sa lalaking hindi man lang nya nakilala ang pangalan kahit na nga may kapalit ang ibinigay nito. Tanggap na nya sana nga lang hindi magalit ang mama nya sa ginawa nyang desisyon, hindi sya sigurado sa laman ng kasunduang sinasabi nito, ngunit kailangan naman nyang sumugal para sa kapakanan ng magulang. Wala naman silang sapat na pera dahil ang ilang ipon ng magulang niya ay naubos na rin at nagamit sa ilang gastusin nila. Wala syang kilalang kamag anak nila na maari nyang mahingian ng tulong pinansyal. Matapos maka pili ng mga bago at sariwang prutas, nag tungo naman sya
Mabilis na lumapit si Sarah ng bumukas ang pinto ng operating at lumabas isa isa ang mga taong nasa loob. "K- kumusta na ho dok ang papa ko?" kinakabahan nyang tanong. "Don't worry, iha. He's in good now. Successfull ang operasyon. But still unconscious pa sya, ililipat na lang sya para obserbahan pa." Medyo nabawasan ang kabang kanina pa nararamdaman at halos hindi na sya makahinga. "Maari na po ba syang mag kamalay?" "Hindi pa natin sigurado sa ngayon. Pero maayos ang operasyon so anytime pwede na syang magising. Obserbahan pa sya para mas masiguro nating walang ibang naging pinsala sa kanyang ibang bahagi." paliwanag ng doktor. "Salamat po sa inyong lahat." mangiyak ngiyak na sabi nya at bahagya pang tumango sa harapan nito. Nagsi labasan na rin ang iba pang ka