Naging masaya ang boung gabi 'ko kasama si Frelan. Nag-paalam ako sa kanya bandang alas-diyes na uuwi na ako dahil may trabaho pa ako bukas. Ayaw 'ko sana'ng magpa-hatid pero dahil lagi naman ako talo sa kanya ay hinayaan 'ko na lamang siya. Nag-taka pa nga ako nang ihinto niya ang sasakyan sa McDo. Binilhan niya ako ng pagkain para kung sakaling magutom raw ako pagkauwi sa'min ay may makakain kaagad ako. Ayaw 'ko pa sana'ng tanggapin pero ginamitan na naman niya ako ng famous bossy look niya.Kinabukasan ay naging maganda ang gising 'ko. Kasalukuyan akong pumipili ng masusuot at nang makita 'ko ang pantalon at t-shirt ay napangiwi ako.Kung mag-try naman kaya ako ng mga floral dress or bodycon dress. Meron naman ako at naka-tingga lang. Hindi 'ko naman kasi iyon sinusuot dahil medyo naiilangan ako.But I have convinced myself to wear a floral dress paired with flat sandals and the ussual light make-up. I tried to not to bun my hair and just let it loose.Minsan lang talaga ako mag-dam
Halos nasa daan kami mga tatlong oras bago ihinto ni Frelan ang sasakyan sa harap ng isang napakalaking gate.FDS Beach ResortNang mabasa iyon ay tila nakaramdam ako ng kasabikan."Maliligo tayo ng dagat Frelan?" tanong 'ko na may halong galak.Siguro ay mukha na akong bata ngayon sa harap niya. Sa pagkakaalala 'ko ay isang beses lamang akong nakapuntang dagat at napakatagal na panahon na iyon.Tumango lamang siya bilang tugon saka pinaandar muli ang sasakyan nang bumukas ang gate. Inihinto niya ang sasakyan saka may biglang lumapit na dalawang naka-uniporme na lalaki. Unang lumabas si Frelan at ibinigay ang susi ng sasakyan doon sa isang lalaki saka naman niya ako pinagbuksan.I am so excited to touch the sand and play with it. I will surely make a sand castle or maybe I'll gonna buried myself. Find some sea shells and play with the waves. I won't mind burning my skin as long as I'm happy.Sinundan ko lamang si Frelan habang ako'y nagmamasid sa paligid. Grabe, napaka-ganda ng resort
Habang yakap niya ako'y biglang kumalam ang tiyan 'ko. Anong oras na ba at nagkakagulo itong mga bulati 'ko sa tiyan."Frelan," tawag 'ko sa kanya."Hmmm."Kumalas ako sa yakap niya saka 'ko siya hinarap."Pwede ba tayong kumain?" nahihiyang tanong 'ko."Ofcourse, why didn't you tell me that you're already hungry?" He stated with his strict voice."Ngayon lang naman ako nakaramdam ng gutom." I touch his face softly.He's overthinking again. Nagutom lang ako ay nagkakaganyan na siya. How sweet naman."Let's go." Hinila niya ang isang kamay 'ko.Hindi 'ko alam kung saan niya ako dadalhin. Tuloy-tuloy lamang ang lakad namin hanggang sa pumasok kami sa isang restaurant.Nangangamoy pagkain ang loob na mas lalong ikinagutom 'ko. Hindi 'ko mapigilan na mapatingin sa bawat nadadaanan namin kung saan may mga taong enjoy na enjoy sa kanilang pagkain.Huminto kami sa pandalawahang lamesa at kaagad na may lumapit na isang waiter. Agad nitong ibinigay ang menu kay Frelan. Nag-taka pa nga ako kung
Hindi 'ko na mabilang kung ilang beses tumama ang kamao ni Frelan sa mukha ng lalaking estranghero. Hindi ako makagalaw, natatakot ako. Ramdam 'ko ang nginig sa aking kalamnan lalo na ang makitang duguan ang mukha ng lalaki. Hindi na ito makapalag dahil sa nanghihina na ito."F-frelan," tawag 'ko sa atensyon niya.Hindi 'ko alam kung mahina ba ang boses 'ko dahil hindi man lang niya ako nililingon. Diyos ko po, makakapatay yata si Frelan. Kailangan 'ko siyang pigilan.Agad akong lumapit sa lalaki upang maharangan 'ko ang kamao ni Frelan. Alam kong walang silbi itong ginagawa 'ko at maaaring sa akin lumapat ang kamao ni Frelan pero wala na akong pakialam.Pikit-mata kong hinintay ang kamao niya habang sumisigaw. "Tama na, please lang!"Ilang segundo ang lumipas ay hindi ako nakaramdam ng anumang sakit. Unti-unti 'kong ibinuka ang aking mata at doon ay nakatagpo 'ko ang itim na itim na mga mata ni Frelan.He's furious. It was written all over his face. His jaw clenched as he looked at
Nagising ako mula sa mahimbing kong pagkakatulog. Magaan naman ang aking pakiramdam nang ako'y magising maliban na lamang sa konting pananakit ng aking kalamnan.Aalis na sana ako sa kama ng bigla na lamang pumasok sa isipan 'ko ang nangyari kanina. Parang kidlat iyon na tumama sa'kin nang unti-unti kong maalala ang bawat kaganapan mula doon sa lalaking tumulong sa'kin hanggang sa nangyari ang hindi dapat. Ewan 'ko ba pero nang maalala 'ko ang ginawa ni Frelan sa'kin kanina ay naramdaman 'ko na lamang ang pisnge 'ko na umiinit.Imagine, he just saw my whole body totally naked and the embarassing part was he ate my sensitive part.Suddenly my eyes widened when I remembered the last thing before I fall asleep. I remembered I was naked so I immediately looked at my body under the sheet. I was relieved when I have my pajamas on and a loose t-shirt.Sino kaya ang nagbihis sa'kin? Is it Frelan? Teka nga, ilang oras ba akong nakatulog.Bumangon ako at umupo sa gilid ng kama pero laking gulat
Ilang beses na ba akong natitigan ni Frelan pero hindi parin pala ako nasasanay at nakakailang parin talaga."M-mag-bihis ka na nga," utal na wika 'ko sa kanya.Sa tuwing ganyan ang klase ng titig niya panigurado dapat na naman akong kabahan at baka kung saan na naman mapunta ito. Bago niya ako daanan papuntang banyo ay kita 'ko pa ang pagngisi niya.Hindi ako umalis at nag-pasyang hintayin si Frelan sa tapat ng pinto. Maya-maya'y lumabas na siya suot ang isang rashguard na panlalaki.Just wow! Hindi 'ko maiwasang mapatitig sa bou niyang katawan lalo na sa pagitan ng kanyang hita. Umuumbok iyon at mukhang malaki. Malaking-malaki. Bigla 'ko tuloy naramdaman ang pag-init ng aking pisnge.Hala! Ano ba itong iniisip 'ko. Kasi naman ang fit ng rashguard na suot niya, paanong hindi babakat aber. Ang halay 'ko nang mag-isip."I like the way you stare at my body especially…" Sinundan 'ko nang tingin si Frelan sa kung saan dumapo ang kanyang mga mata at mas lalong uminit ang pisnge 'ko nang map
Hindi ako makahinga habang pilit akong kumakapa at lumalangoy paitaas. Wala akong makita, ang kadiliman sa ilalim ng dagat ang mas lalong nagpa-tibok ng puso ko at wala akong makitang senyales ng araw sa tuwing tumitingin ako sa taas. Ramdam 'ko ang lamig ng tubig ngunit hindi ito naging hadlang upang tumigil ako sa paglangoy.Kailangan kong makaahon, kailangan kong mailigtas ang sarili 'ko! Kailangan pa ako ng pamilya 'ko! Pilit 'ko itong itinatak sa aking isipan upang hindi ako panghinaan ng loob.Paano nga ba ako napunta dito?Ibinuhos 'ko na ang natitirang lakas sa pag-langoy habang kaya 'ko pa ngunit parang hindi naman ako umaahon paitaas. Hindi 'ko na alam kung ilang oras na akong lumalangoy pero palagay 'ko ay wala namang nangyayari bagkus ay nakaramdam pa ako na may kung ano ang pumipigil sa'kin. Napatingin ako sa aking paa at ganoon na lamang ang pag-tigil ng tibok ng puso 'ko.Ang boung pamilya 'ko, nakahawak sila sa aking dalawang paa. Hindi 'ko makitaan ng anumang emosyon a
May pangyayari talaga na hindi kapani-paniwala. Katulad nalang sa'kin, muntik na akong malunod at mamatay, alam kong lahat ay may dahilan kung bakit buhay pa ako ngayon. Hindi talaga ako pinapabayaan ng Diyos kahit papaano. Nakakapanghinayang lang ang moment na 'yon, ang mapanood ang mga ibon na malayang lumilipad at naghahanap ng makakain sa dagat habang sinasabayan naman sila ng mga dolphins ay talagang napaka-gandang panoorin.I heaved a sigh. When will I get to watch that beautiful scene again? Kung hindi lamang dumating si Frelan sa buhay 'ko ay hindi ako makakapag-beach. Bukod sa may trabaho ako at siyempre ang gastusin ang mga pangunahing dahilan kung bakit wala pa sa isip 'ko ang mag-relax."Frelan, hindi naman ako lumpo. Kaya 'ko naman kumain ng mag-isa," pagpipigil 'ko kay Frelan.Ramdam 'ko ang kahihiyan at ang pag-init ng pisnge 'ko habang sinusubuan niya ako ng pagkain. Siguro namumula na itong pisnge 'ko ngayon."No." His face was plain and serious.Hindi 'ko na mabilang