MS03.5: First Day, Worst Day

HABANG NAGMAMANEHO, hindi ko maiwasang hindi pag-initan ang sasakyang nasa unahan ko. Ang bagal kasi nito at parang takot na takot sa daan. I rolled my eyes in irritation at sinubukan businahan ito ngunit nagsalita naman ang hari.

"They're my other guards. They drive respectfully in order to make me safe as always. This is not a race, Officer Pacheco. Under my roof, you're just a guard. Not a police officer to me."

Nang makarating sa kompanya, agad akong namangha sa taas nito. Para kasi akong nasa Amerika sa sobrang lawak at laki ng building na pagmamay-ari niya. Ibinaba ko na si Luke sa entrance at dumiretso na sa parking area.

Bago ako tuluyang umalis, luminga-linga ako sa paligid. Baka kasi makakita ako ng mga kahina-hinalang bagay at maging lead ito. But apparently, wala.

It didn't took long for me to reach Luke's office. Gaya ng mga tipikal na opisinang napapanood ko sa mga movies at drama, ganoon din ang senaryong nakita ko.

Nasa harap siya ng kaniyang table at pumiperma ng mga