WALANG mangyayari kung iiyak lang si Erin. Kailangan niyang kumilos. Isang buwan na siyang walang trabaho at kailangan niya ng pagkakakitaan kahit kaunti.
Naroon siya sa penthouse at inaayos ang listahan ng kanyang gastusin sa center table nang mag-ring ang kanyang cellphone. Lumitaw ang pangalan ng kaibigan na si Zacharia Lopez sa screen.
“Hey, Zach!”
“Kadarating ko lang mula sa Singapore. Nagpunta ako sa opisina n’yo para sana sorpresahin ka dahil may dala akong mga pasalubong, pero ako ang nabigla dahil wala ka na raw do’n? Where are you? Sino ang may-ari na napaalis sa sarili niyang kumpanya?”
Doon hindi napigilan ni Erin na lumuha matapos marinig ang tinig ng kanyang kaibigan. Kailangan niya ng taong magsasabi sa kanya na ayos lang ang lahat. Kailangan niya ng kakampi. Nakilala niya ang lalaki dahil parehas sila nitong modelo noon. Mas close sila nito dahil madalas siyang makarinig ng hindi maganda sa mga modelong babae. Wala siyang tiwala sa mga babae matapos ang naganap sa kanila ni Jenna. Si Zach ang kaibigan na pinagkakatiwalaan niya. Ang totoo ay ito lang ang tangi niyang kaibigan sa kasalukuyan.
“Erin…” dinig niya ang pag-aalala sa tinig ng lalaki.
“They… They kicked me out. Maraming naganap sa loob ng isang taon na narito ako sa Pilipinas Zach. I… I don’t have money.” Gumagaralgal ang tinig na paliwanag niya rito.
"Where are you? I'll come to you!" Zach exclaimed.
Sinabi niya na naroon siya sa penthouse na tirahan ng kanyang ama sa Green Garden. Hindi ayos ang kanyang lagay. In light of the challenges she faced, her mental health significantly deteriorated over the past year. Isang taon na siyang lumalangoy sa dilim. Idagdag pa ang tao na nais pumatay sa kanya.
Treinta minutos lang ay naroon na si Zach sa tapat ng kanyang pintuan. Kahit nahihiya dahil walang kuryente ang kanyang bahay ay pinatuloy niya ito. May dalang mga paperbags ang lalaki. Niyakap siya ni Zach kaya hindi niya napigilan na umiyak.
“Erin…” Hinalikan nito ang kanyang sentido at saka hinaplos ang kanyang likuran. “What happened to you?”
Pinatuloy niya ito sa loob at pinaupo sa sofa. Bukas ang ilang bintana sa kanyang tirahan at napuna ni Zach na walang kuryente sa kanyang bahay. Naroon sa ibabaw ng center table ang mga sobre niya ng bayarin na kanina niya pa inaayos. Niyakap niya ang kanyang tuhod para iwasan ang mapanuring tingin ng lalaki.
Dinampot nito ang mga bill ng kuryente, asssociation dues, ang kanyang credit card na patuloy na nagpapadala ng notice dahil may monthly billing siya na ginamit iyon sa nakaraan, at ang bayarin ng kotse niya na nasa repair shop sa kasalukuyan.
“I’ll pay for these. Wait! Nasa car repair shop ang kotse mo? What happened?”
Nakakahiyang tanggapin ang alok nito ngunit sa oras na iyon ay kailangan niyang kapalan ang mukha. Naglandas ang kanyang luha. Tinabihan siya nito at saka hinagod ang kanyang likuran.
“Mabuti pa na sa hotel ka na muna tumuloy. Mamatay ka rito sa kakulangan ng ventillation.” Inikot nito ang paningin.
“No, please! Ayoko sa hotel!” Ilang beses na siyang kamuntikan nang mapahamak at hindi siya safe sa publikong lugar. Ngunit ayaw niyang sabihin kay Zach ang tungkol doon para hindi ito lalong mag-alala. Sa kabilang banda, napaalis na siya sa opisina. Siguro naman ay titigilan na siya ng kanyang Uncle Roger at ni Jenna.
“Ano ba ang nangyari, Erin?” Lumambot ang anyo ni Zach.
“Naubos ang ipon ko, Zach. You know how I spend my money in the past.”
Wala siyang masisisi sa bagay na iyon kung hindi ang sarili dahil masyado siyang kampante na hindi siya darating sa puntong ito ng buhay niya kung saan kukunin ng tadhana ang lahat sa kanya. Ang paggastos ang naging sandalan niya matapos mamatay ng kanyang ina para maramdaman na tao pa rin siya. She earned those money she spent. They were not coming from anyone.
“Nagdeklara na ako ng retirement sa agency, ngunit hindi nila ako pinayagan. Nagkaroon ako ng argumento sa manager ko. I have two more years bago nila ako pakawalan kaya hindi ko magawang mag-apply sa ibang ahensiya.”
Siyempre pa ay may kinalaman si Jenna sa naganap sa kanyang ahensiya.
“Ano ang nangyari sa opisina ng daddy mo?”
“Well, sa loob ng one year ay hindi rin naman talaga ako nag-apply sa ibang ahensiya. Kailangan present ako sa Yurich. Kailangan malaman ng mga tao roon ng nag-e-exist ako sa opisina bilang anak ni Rod Yurich! Ngayon, kailangan kong magpakasal kay Orion Arvesso sa loob ng isang taon. Last year pa nila hawak ang shares ng daddy ko sa opisina.”
“Paano kung hindi na nila iyon ibalik sa ‘yo?”
“Mr. Niel Arvesso signed the will and the contract. He will only own the shares for two years. Nasa clause na either sa akin mapupunta ang shares after the validity o sa mismong opisina. It means kay Uncle Roger at kay Jenna!”
Ipinaliwanag niya sa kaibigan ang iba pang detalye para maintindihan nito. Ang totoo ay umaasa pa sana siya na umikot ang mundo at maipamukha niya sa opisina kung sino ang tunay na may karapatan doon.
“Come with me!” Tumayo si Zach at tinungo ang kanyang silid. Dumiretso ito sa closet para kumuha ng mga gamit. May ilang piraso ng kaswal na kasuotan ang pinagdadampot ng lalaki.
“Saan tayo pupunta?” tanong niya.
“Sa bahay ko na muna ikaw tumuloy hanggang sa magkaroon ka ng kuryente rito. Erin, hindi mo kailangan na mag-stay dito nang ganito. Lalo ka lang made-depress,” anito.
Nais niya pa sanang makipagtalo ngunit kailangan niya ng kaibigan sa kasalukuyan. Isang taon na siyang mababaliw dahil pakiramdam niya ay nag-iisa siya.
“Magbubukas ako ng advertising agency kaya ako bumalik dito sa Pilipinas. Pwede ka rin magtrabaho sa opisina ng pamilya ko kung gusto mo. Ikaw ang reyna ng rampahan, babe. Hindi mo deserve ito.”
Lalo siyang naiyak. “Ikaw talaga ang anghel sa ‘kin.”
Sumama siya kay Zach sa bahay nito nang gabing iyon. Pinatuloy siya nito sa ekstrang silid. Sinabi nito na magpahinga na muna siya at kinabukasan na nila pag-usapan ang trabaho.
Nakatanggap siya ng mensahe mulasa hindi kilalang numero habang nakahiga sa malinis at mabangong kama.
Unknown: We need to talk again.
May ideya siya na baka si Orion ang nagpadala niyon dahil ang lalaki lang naman ang huli niyang nakausap.
Erin: Who is this?
Unknown: Orion.
Matapos siya nitong pahubarin? Matapos niyang magmakaawa sa lalaki nang wala itong isinagot na emosyon sa kanya kung hindi kalamigan ay hinihiling nito na magkita sila?
Ano naman ang kailangan nito sa kanya? Kailangan ba nila ng part 2?
Napalunok siya matapos maalala kung paano siya pasadahan ng tingin ni Orion. Kung paano niya maramdaman ang mga pagsinghap nito. That was the same look, the same energy from him she dreamt about.
Erin: Wala nang part 2 sa naked session.
Orion: Too bad. That's what I was anticipating.
Erin: That's not a conversation. We didn't talk; I pleaded!
‘Arsehole!’
Orion: There will be an organizational restructuring next Monday at Yurich. Akala ko pa naman ay interesado ka.
Nakuha talaga nito ang interes niya. Bakit nito ibinabahagi sa kanya iyon?
Erin: And we need to talk because you want me there?
Orion: Yes, with a TWIST.
Twist? Ano ang pinaplano nito? Mas mabuti pa na malaman niya iyon kapag nagkausap sila.
Erin: Is this your way of settling things for what I did earlier?
Orion: That wasn’t enough.
Erin: I told you there will be no part 2 sa naked session.
Orion: And I also stated that I anticipate that to happen precisely.
Nanuyo ang lalamunan niya sa nabasa. Iisipin na lang niya ang big twist na tinutukoy nito.
Yurich Group. Noong nakaraang buwan lang ay pinaalis si Erin dito sa opisina ng kanyang manager at ng tiyuhin niya. Ngunit heto siya ngayon, kasama si Orion at ang assistant ni Mr. Arvesso na si Jorge na nagbabalik sa opisina para gumawa ng eksena. Ipinangako ni Orion na tutulungan siya nito na makuha ang pinakamataas na posisyon sa opisina ng Yurich. Hindi na siya nagdalawang-isip na tanggapin ang alok nito dahil iyon naman ang hangarin niya kung bakit siya papayag na magpakasal sa lalaki. "I'll inform you of my payment when the time comes. One thing is certain—I do not need money. The Yurich Company remains yours," natatandaan niyang sabi nito. Naroon si Jorge para maging representative ng Pamilya Arvesso habang si Orion bilang bodyguard niya. Inilahad sa kanya ng lalaki ang plano nito. Ayon kay Orion, hindi nito pakikialaman ang opisina ng mga Yurich. Walang katuturan na mangialam ito sa opisina kung sa pagdating ng araw ay siya rin naman ang mamumuno niyon. Gayunman, para s
‘THIS is absurd!’ Nais maasar ni Orion sa sarili niya habang pinagmamaneho si Erin papunta sa penthouse nito. Wala sa plano niya na mapalapit kay Erin beinte-kuwatro oras! He should be angry to this woman! Nagkikiskis ang kanyang ngipin dahil sa galit. Nagagalit siya sa sarili niya, kay Erin at sa marami pang dahilan. Nagagalit siya sa babae ngunit hindi niya mapigilan ang bumubugso niyang damdamin at ang mainit na lumulukob sa kanyang pagkatao para rito. Kailangan niyang pigilan ang sarili para hindi siya mahirapan na umalis sa poder nito kapag dumating ang palugit nito sa will. Nang huminto ang sasakyan sa tapat ng gusali nito ay hindi na niya ito nilingon pa. “Get out!” aniya. “What?” Halatang nabigla si Erin. “Pupuntahan kita. May pupuntahan lang muna ako.” “Anong oras ka babalik?” “You are not my wife yet, Erin! Pupuntahan kita kapag ayos na ang gagawin ko. Please, get out of this car." Hindi na ito nag-usisa pa at bumaba na lang ng sasakyan. Gayunman ay halatang nab
DINALA ni Erin si Orion sa isang silid sa penthouse para makausap ito nang pribado. May apat na silid ang kanyang tirahan kaya naman ayos lang naman sa kanya kung kailangan talaga na doon tumuloy ang lalaki. "What do you mean you'll be staying here?" tanong niya. ‘As in now? Teka lang, hindi pa ako ready!’ “Matapos mo akong basta palabasin ng sasakyan mo?” Orion is one big moody guy, daig pa nito ang may regla. "I have to pack my things; I'm sorry," katwiran nito. “Erin, nasabi ko na ang dahilan ko sa ‘yo. We will be staying together dahil iyon ang sinabi natin sa pamilya mo. I will act as your bodyguard. Isa pa, alam ko na may gustong pumatay sa ‘yo.” Nanginig si Erin sa takot kahit pa nga maraming sinasabi ang mata ni Orion. Nakikita niya na maraming gustong gawin sa kanya ang lalaki. Naalala niya ang mga ipinadalang mensahe ni Jenna noon. Sayang nga lang at hindi pala si Orion ang ka-text niya noon. “Iyon ang dahilan kaya kinukuha ko ang susi sa kaibigan mo. Kapag basta
NABIGLA si Erin nang makita si Orion sa bukas na pintuan. Nakalimutan niyang paalalahanan ang lalaki na konektado ang banyo sa dalawang silid. Nanginig ang kanyang labi dahil sa mapaglarong apoy na sumasayaw sa mga mata nito. Ipinikit niya ang mata para saglit na itago ang damdamin niya na matagal nang namumuhay sa kanyang dibdib. Lumapit ang lalaki at saka inangkin ang kanyang labi kahit naroon sa ilalim ng tubig. Hinaplos nito ang kanyang katawan kasabay nang mapusok na pagsalakay ng dila nito sa loob ng kanyang bibig. Napasinghap siya ng magsalita si Orion. “You should’ve locked the door!” Muling nagmulat ng mata si Erin. Naroon pa rin ang lalaki sa kinatatayuan nito. Natagpuan niyia ang sarili na nag-iisa, walang lumapit sa kanya, walang nagbigay ng mapusok na halik at haplos. She daydreamed. Shit! Kung sana ay totoo na sinasamba siya ng mga mata nito. Hindi siya magdadalawang-isip na ibigay ang sarili niya sa lalaki. *** NAPAKO ang tingin ni Orion sa nanginginig na lab
KITA ni Erin ang napakaraming emosyon sa mata ni Orion. Gusto niyang isipin na gusto siya ng lalaki kung pagbabasehan ang paraan ng pagtingin nito sa kanya at ang sinasabi ng katawan nito. Nabigla na lang siya nang ibinaba nito ang sarili sa kanya at saka sinakop ang kanyang labi, dahilan para tuluyang mawala sa sarili niya si Erin. Totoo na ba ito at hindi panaginip lang? Mas inilapit ni Orion ang kanyang katawan dito dahilan para mas lumalim ang kanyang pagnanais na hindi nito bitiwan. “Orion…” sambit niya sa pangalan ng lalaki nang saglit na maghiwalay ang kanilang labi. "I want you… My cock wanted to be inside of you," he murmured, lifting her from the couch. Alam niya, ramdam niya sa daang senyales na ipinakikita ni Orion na nais siya ng lalaki. Mas humigpit ang kapit niya rito habang dama na dinadala siya nito patungo sa kanyang silid. Mariin siyang napapikit habang sabik sa mga magaganap. Umupo si Orion sa kanyang kama, naroon siya sa kandungan nito. Bolta-bol
"You are too audacious to send those messages, Erin," Orion grinned. “Nakuha ko ang cellphone ni Daryl at normal na makita ko ang palitan n’yo ng mga mensahe.” Pinisil ni Orion ang baba ni Erin. Naalala niya ang mga pinadalang mensahe ni Jenna noong huling araw na nakita niya si Daryl. Hindi na niya nabago pa na sabihin na hindi siya ang nagpadala ng mga text messages sa paniniwalang baka madismaya sa kanya si Orion. Nito niya lang nalaman na si Daryl pala ang nagmamay-ari ng numerong iyon at kausap niya sa buong panahon na kapalitan niya ito ng mensahe. “No, hindi ako ang nagpadala ng mga ‘yon! It was Jenna,” paliwanag ni Erin kahit pa nga nagkaroon na ito ng impresyon sa kanya na nakipaglandian siya sa kapatid nito. Walang emosyon ang lalaki hanggang sa ayain na lang siya nito na lumabas. “Tara nang mag-grocery bago pumunta ang kaibigan ko para palitan ang mga lock.” “K-kailangan ba talaga ‘yon?” “Yes, Erin. Ikaw na nga ang nagsabi na naniniwala ka na hindi si Zach ang pu
ISASAMA ni Orion si Erin sa opisina ng mga Arvesso dahil sa ilang bagay na kailangan nitong gawin. Hindi pa niya nakakalimutan ang kahihiyan na naganap sa penthouse dahil bumungad sa kaibigan nitong si Marco ang mga ginawa nila ng lalaki. Kung may ipinagpasalamat siya, tinapos ni Orion ang video. Nanunudyo ang kaibigan nito hanggang sa makaalis—na lalong ikinapula ng kanyang pisngi. “Talaga bang ayos lang na sumama ako?” tanong ni Erin habang naroon sila sa sasakyan nito. “Yes. Hindi kita pwedeng iwan sa penthouse matapos ang naganap kagabi.” Hinaplos ng mga salita nito ang kanyang damdamin. Masarap isipin na nag-aalala sa kanya si Orion. Sana nga lang ay tunay ang nararamdaman nito sa kanya. Habang nasa daan sila ay nag-ring ang cellphone niya. Kunot ang noo na pinakatitigan na muna niya iyon dahil hindi kilalang numero ang nasa screen. “May problema?” tanong ni Orion na bahagyang lumingon sa kanya bago ibinalik ang tingin sa kalsada. “Nothing. Hindi ko lang kilala ang n
TAAS ang noo ni Erin nang pumasok siya sa opisina. Nakasunod sa kanya si Orion, Mike at Assistant Jorge na parehas seryoso ang mga mukha. Tahimik na panay ang lingon ni Erin kay Orion. Nakasuot lang ng simpleng polo na pinatungan ng jacket ang lalaki. Nasa awra nito ang alertong bodyguard dahil ilang taon din nanilbihan ang lalaki ito kay Drew. Iniikot sila ng head ng production manager sa opisina. Ipinakilala siya bilang si Miss Villaverde na anak ni Mr. Lawrence. Siyempre pa ay nabigla ang ilan dahil nakikita siya ng mga ito roon bilang empleyado sa loob ng ilang buwan. Nabigla ang mga empleyado sa pagdating na iyon ni Erin. Normal na mabulabog ang mga ito matapos ilabas ng opisina na siya na ang bagong uupo sa chairman position. Sigurado na alerto at walang tiwala sa kanya ang iilan sa mga managers. Hindi dahil sa kontrol ng tiyo niya kung hndi dahil babae siya at wala siyang karanasan sa business. Isang grupo ng nagtsitsismisan ang narinig niya nang lagpasan nila ang mga ito