KABANATA 13

"Are we clear, Mayu? Abort the baby and go somewhere far away from here," matatag na bigkas ni Mommy.

Napalunok ako at mahinang tumango habang ang mga luha ko ay kusang bumagsak sa aking mga pisngi.

"Mas mabuti iyon, Mayu. Wala na rin namang mag-aalaga sa'yo. Wala na si Rosario," ani pa nito bago tuluyang lumabas ng kwarto.

Kinuyom ko ang mga kamao at hindi maiwasang magtagis ng mga ngipin ko sa galit. Masama kong tiningnan ang pinto at doon binuhos ang galit na nararamdaman ko para sa taong nagluwal sa aking ngunit siya rin namang nagtapon sa akin.

Marahas kong pinunasan ang aking mga luha. Pumikit nang mariin bago pinulot ang envelop na puno ng salapi. Humigpit ang hawak ko roon. Ayaw ko man ay alam kong kakailanganin ko pa rin iyon.

Bumagsak ang tingin ko sa impis kong tiyan. Marahan ko iyong hinaplos ngunit natigilan matapos maalala ang sinabi ni Mommy.

Nilayo ko na ang palad doon dahil alam kong hindi ko na pwede pang mahalin ang batang