It was Sunday morning and since my parents were on a business trip, I decided to go to my cousin Justine's place. Malapit lang ang bahay nila sa amin, mga limang blocks siguro ang pagitan.
I wore my white off-shoulder tops and blue shorts, partnered with white sneakers. I also tie my hair into a messy bun. I look at myself in a full-sized mirror and when I feel satisfied with my look, I took a selfie. Of course, I'm gonna put it on my story duh!
Just three shots then I went to Nay Hilda to say goodbye. Ang totoo niyan ay makikikain lang ako kila kuya Justine. At dahil linggo ngayon, malamang na naroon ang mga kaibigan niya! Gosh, makikita ko na naman ang mga nag gagwapuhang kaibigan niya!
"Saan ka pupunta Lilac?" Mang Carlos asked me as I saw him maneuvering our car.
"Lilac." I look at my Dad as he says my name. My parents were here now at napakalaking himala talaga noon para sa akin. Though I feel a little bit happy because finally, nakasabay ko silang mag breakfast. But hearing Dad's serious voice seems like I was sentenced to death."Yes, Dad?" I asked, with my brows furrowed. Mom was silent and I don't know what she was thinking while eating her breakfast. "How's school?" I feel relieved knowing that Dad was just asking about my school but... "I heard you have lots of failed grades!" I vowed my head, ready to defend myself but he add more. "You should act like a Dela Vega, nakakahiya sa anak ng business partner ko ang ginagawa mo. Anyway, we're going to a birthday after-party." He told me. Napakunot ang noo ko dahil doon. Wala naman kasi akong kilala sa mga business partners nila ni Mama, at lalong hindi ko pa nararanasang isa
"Nasaan na ba is Mang Carlos?!" nagmamaktol kong tanong kay Maris. Anong oras na at halos lahat ay umuuwi na pero ang sundo ko wala pa!"Sumabay ka na sa'kin, I'll drop you sa gate ng MGS," Maris told me but I declined. Nakakahiya sa kaniya dahil may pupuntahan pa raw siya."I'll just wait for Mang Carlos na lang, thank you and ingat ka." She raised her brows, still don't want to leave me here alone."Are you sure?" I nodded and smile.Pagkaalis niya ay kaagad akong umupo sa bench habang matiyagang naghihintay. Unti-unti na ngang nagsisiuwian ang ibang estudyante at dumidilim na rin. "Ten more minutes," I said to myself while looking at my wristwatch. Ngunit lumipas ang halos isang oras ay wala pa rin talaga. Tumayo na ako at akmang lalakad na sana ng makita
"Siguraduhin mong tutupad ka sa pangako mo..." Lucas said, but I remained silent. "Kung hindi... Ipapa-expel na kita," giit niya pa.Sa puntong ito'y wala naman akong pakialam sa mga sinasabi niya. Ni hindi ko nga masyadong narinig kung ano ba ang ipinaglalaban niya! Ang iniisip ko lang ngayon ay ang galit ni Daddy pagka uwi ko. Siguradong kikinang ako sa kasasabon niya, at paniguradong mag mimistula na naman siyang si Francis M!"Where do you live?" Napalingon ako kay Lucas ng tanungin niya 'yon. Hindi niya ba alam ang daan papunta sa MGS? Paano ko naman ipapaliwanag sa kaniya kung paano kami makakarating sa amin, ni hindi ko nga rin alam kung saan ang tamang daan!"S-sa MGS," halos pabulong kong sagot. Napakamot pa ako sa ulo ko dah
"Where have you been?" seryosong tanong sa akin ni Daddy. He looks mad as well, pero kasalanan ko pa ba?"Dad, please... I'm tired," I told him. I'm about to walk away but he holds my wrist."Magbihis ka na, we're going to a birthday party." Matapos niyang sabihin 'yon ay binitawan niya rin ang kamay ko.As I went to my room I saw Mang Carlos, running towards me. I look at him and waited because he looks like he wanted to tell me something. "Sorry Lyka, nasiraan kasi kanina kaya natagalan akong sunduin ka. Pagkarating ko naman doon, wala ka na. Saan ka sumakay? Sinong naghatid sa'yo?" sunod sunod niyang tanong, halatang nag aalala. I smile and tapped his shoulder. "Okay, lang po... B-but someone gets my wallet po," I told him then vowed my head. "Na holdup po ako kanina," nakayukon
"What happened to your dress Lilac?" Mom looks disappointed as she looks at me from the head down to my toes."Sorry, Mom it-""Anyway, let's eat. Your Dad and our business partner Nicholai were already there." She pointed me to the table for six beside the long table where all the foods were placed."We're here, sorry fo-""Where have you been Lilac?" Dad asked me, looking at my dress seriously. He didn't let Mom finish what she was talking about. "What are you wearing?" He asked again. I was about to answer him but we got distracted by the presence of Lucas."Sorry I'm late," he said, doesn't sound apologetic. I vowed my head trying to calm myself as I remember what he told me when we were in his room.
When Monday comes I become very busy at school. Montalban University got so many events that I almost went home late. Mayroon kasing sports fest na magaganap at maglalaban laban ang ibat ibang department para roon.Mayroon ding Mr. and Miss. Sports fest na magaganap. I will be the one who will represent the BIM Department because my classmates and Sir Hari voted for me. Sino ba naman ako para tumanggi pa?!"Unang lalabas ang juniors tapos sa kaliwa naman ang pasok. Pagkatapos noon ay susundan ng seniors at sa kanan naman pasok." Paliwanag sa amin ng coordinator. Kasama ang iba pang napili para sa representative ng iba't ibang department, ay narito kami ngayon sa stage at nag pa-practice. "Sino ba ang representative na lalaki para sa HRM senior department?! Bakit hanggang ngayon ay wala pa? Hindi tayo matatapos nito kung hindi k
I thought I'll be happy and get even with Lucas when I announced to almost everyone at the cafeteria, who will be my partner on prom. But when I heard him saying those words a while ago..."It wasn't my fault! Siya kaya ang nauna!" I shouted, walang pakialam sa mga napatinging estudyante. Hindi ko naman talaga gustong sabihin na si Art ang makakapartner ko sa prom! Sadyang nagipit lang ako!"Someone's grumpy..." I look at Art with my brows furrowed. "Are you okay?" tanong niya pa, halatang kabado."Sa ganda kong ito... Mukha ba akong hindi okay?!" Yeah, sa ganda kong ito kung deadmahin ako ni Lucas ganoon na lang! Kailangan kong kumalma. Kailangan kong matanggal ang lintek na masamang espirito na sumasanib sa katawang lupa ko! "Let's go shopping!" Hindi ko na bini
"Hey, love," I whispered to Lucas as he listened to what does Sir Hari talking about. He was so focused and serious as if Sir Hari was his lifeline. "Hey, talk to me naman," muli kong bulong sa kaniya. Nanatili lang siyang tahimik at nakatuon ang pansin sa harap. Para bang hindi ako nag e-exist sa tabi niya, at tila ba hindi niya rin ako naririnig. I was about to call him again but he raise his hand causing me to stop."Yes, Mr. Moris?" Lucas stands up then looks around. He seems to look for something, not minding us that looked at him curiously."Is there any vacant chair?" He asked Sir Hari, which made my eyes grow bigger. "Ayaw ko ng may katabing maingay. I don't need a distraction, I can't focus because of her voice." "Sorry, Mr. Moris bu