Chapter 20

LUMIPAS ang mga oras ng pakikipag-usap niya sa binata at nakailang baso na rin si Anna ng alak dahilan para tamaan na siya ng kanyang kalasingan.

“I believe I’ve had my fill. I think I should leave,” wika niya sa binata.

“I think so,” wika ng binata.

Inabot ni Anna ang bayad sa alak na kanyang ininom. “Here’s my payment,” wika ni Anna na bakas sa kanyang boses na tinamaan na nga ito ng kalasingan.

“No, it’s my treat,” nakangiting saad ng binata kay Anna dahilan para mapakunot ng noo ito.

“Huh? Why would you even treat me?” nagtatakang tanong ni Anna.

“Let’s say I had fun talking to you,” nakangiting wika ng binata.

“But—”

“No more buts, Mi’lady. It’s better for you to go home because it’s getting late. I don’t want to get in trouble if something bad happens to you,” pasaring na saad ng binata.

“What did you say?” tanong ni Anna na hindi nagawang marinig ng klarado ang sinabi ng binata dahil sa malakas na musika.

Pumunta ang binata sa tabi ni Anna at saka inalalayan ito. “Let