Kabanata Dalawampu’t isa

Husmiyo! Ito na nga ba ang pinakaiwas-iwasan niyang mangyari. Gusto tuloy niyang humaruhab ng takbo palayo. Gawa ng kagandahang asal ay marahan siyang bumaling sa lalaki. Kailangan niyang gawin iyon dahil ayaw niyang lumabas na bastos. Pilit na ngiti ang pinakawalan niya sa kabadong ekspresyon. Subalit ay halos gustong lumundag ng puso niya nang mapagmasdan ang binata sa kanyang tabi.

His full-out smile pushed dimples into both cheeks. So damn handsome that took her breath away. Gusto tuloy niyang mapasinghap at kiligin.

Suot ang simpleng itim na kamiseta na medyo hapit sa katawan na tinernuhan nito ng faded maong pants na tattered at humahakab sa mapipintog nitong mga hita at binti. Idagdag pa ang white designer shoes bilang sapin sa paa, tila modelo na pinilas sa isang kilalang magazine ang lalaki. Masasamyo rin ang gamit nitong mamahaling pabango na sumasama sa hangin at napakabini sa pang amoy.

This man is sinfully attractive and chivalrous.

Kaya hindi nakapagtatakang marahu