HEATH’S POV
“I hava a hotel to manage. A mafia organization to run. Now, I have a wife to put on top of it all.”
Natawa si Elijan sa’kin. “It’s not always going to be this bad.”
“Kaibigan ba talaga kita o ano?” tanong ko sa kaniya at lumiyad sa upuan. Si Elijah ang kanang-kamay ko sa lahat ng aking ginagawa. Siya din ang aking nag-iisang kaibigan na nakakaalam ng mga sikreto ko.
“Syempre, kaibigan,” sabi ni Elijah nang may isang ngisi. “The problem is, I don’t think your wife would appreciate getting kidnapped.”
Napakamot ako sa aking kilay. “Eli, you’re not really helping. Sinusubukan ko na ngang i-justify kung bakit ko siya kailangan kidnapp-in eh. Kontra ka naman. I’m just trying to keep her safe.”
 
BREE’S POVDalawang araw na ang nakakalipas nang umalis si Heath. Kung tahimik ang bahay namin noon, parang sementeryo na ito ngayon sa katahimikan.Hindi ko din maintindihan. Gusto ko na wala si Heath sa bahay pero ako naman ‘tong hindi mapakali na alam kong kami lang ni Rainer ang tao do’n.Ang naging ending ko tuloy, masyado na kong nananatili dito sa Nifty Canteen. Ang mga bagay na ang manager ko ang gumagawa, ay ako na ang nag-aasikaso. Maaga ko nang pinapauwi ang mga trabahador ko at ako na din ang nagsasara ng restaurant.Maga-alas dose na ng gabi at hinatak ko na ang roll-up pababa. Kahit na nasa paligid kami ng unibersidad, wala na ding tao sa labas ng ganitong oras.
BREE’S POVParang ilang minuto ang tinagal bago pa matigil si Heath sa kakabaril, pero alam kong ilang segundo lang talaga ito. Nakapikit pa ko at nagulat nang maramdaman ang mainit niyang kamay.He inclines his head to the side. “Let’s go.”Napabangon ako kaagad nang marinig ang pagmamadali sa kaniyang boses. Tinulungan niya kong makatayo at hinawakan ang kamay ko. Bago kami tuluyang makalabas ng kwarto, lumingon ako. Dalawa lang ang nakahiga sa sahig na may bakas ng dugo sa iba’t ibang parte ng katawan.“We have to go back,” sabi ko sa kaniya. “Si Rainer.”Gumawa siya ng naiiritang tunog sa kaniyang bibig. “Wala akong pakialam sa ka
BREE’S POVNaintindihan din ng katawan ko na wala na kami sa peligro. Madaming tao ang sumalubong sa’min ni Heath. Karamihan ay binati siya ng “boss”. Lahat sila ay madalang mga baril at mukhang seryoso ang mga mukha. Ni wala manlang suot ng mga bullet proof vests at tanging angas lang ang proteksyon laban sa kung sino pang nasa loob.I rest my forehead against the nape of Heath’s neck.“Si Rainer,” sabi ko pero parang bulong na lang ang lumabas.“You just stepped into safety,” malamig niyang tugon sa’kin. “Stop thinking about your stupid bodyguard for once.”Napapikit na ko sa pagod. Bago pa man niya ko madala sa nag-iint
HEATH’S POV“She’ll wake up tomorrow,” sabi sa’kin ng doctor. “More than anything, she needs rest. She’s going to be fine.”Nagpasalamat na ko sa buong medical team at lumabas ng bahay. Pinagbantaan ko ang mga guard na nasa labas ng aming pinto, “If something happens to my wife, I’m going to take all of your heads.”Tumango lang sa’kin ang mga ito at sumakay na ko ng kotse.It’s been a long f*cking night.Napakuskos na lang ako sa’king mukha.Dahil alanganing oras na, hindi naging ganoon katagal ang biyahe ko papunta ng headquarters. Tumango lang ako sa lahat ng bumati sa’kin papa
BREE’S POVPagkagising ko para akong may malalang trangkaso. Sobrang sakit ng buong katawan ko. Ayoko pa sanang bumangon, kaya lang kumakatok na ang pantog ko.Sinubukan kong gumalaw at nagtaka kung bakit hindi ako makakilos.Shit. Oo nga pala. Kung ano-anong pinagdaanan ko kahapon. Ang bigat ng kanan kong paa dahil sa cast. Kinailangan ko pa itong buhatin papunta sa gilid ng kama pero bigla akong napatigil nang makitang nasa sahig si Heath.Hindi ko alam kung anong umantig sa dibdib ko nang makita kong tulog siya at balot na balot ng kumot.Kapag tulog, hindi naman siya mukhang gano’n kakupal na tao.
BREE’S POVNakakapit ang kamay ko sa pintuan habang patuloy akong hinahatak ni Heath papasok ng banyo.“Kapag ikaw nabagsak ko!” pagbanta niya.Buhat-buhat niya pa din ako pero ayaw kumalas ng mga daliri ko sa bannister. “Wala ka bang pasok ha?!” tanong ko at sumipa sa hangin. “Bakit ka ba nandito? Pumasok ka na nga sa office! Hahanapin ka nung sexy mong lawyer friend.”“Wala akong paki,” sagot niya. “Kailangan mong maligo. Hindi ka ba nandidiri sa sarili mo?”“Nandidiri, pero hindi ako magpapaligo sa’yo, ‘no?! Over my dead body!”Nagpupumiglas pa ko. Para siguro ako ‘yung mga malalaking isda na bagong hango sa tubig sa likot.
BREE’S POVWala naman dapat akong balak matulog. Ang problema nga lang matapos ang ilang minutong pangungulit ko kay Heath, hindi na din niya ko sinagot at nagpokus na lang siya sa ginagawa niya. Kahit anong gawin kong paglibang sa sarili ko, dinalaw lang din ako ng antok.Paggising ko naman, nandoon pa din si Heath. Naliliwanagan lang ng ilaw ng laptop niya ang kaniyang mukha. “You missed lunch,” sabi niya sa’kin nang makita niyang nakadilat na ko.“My entire body hurts,” reklamo ko sa kaniya.“Yeah, I know,” sabi niya at may ininom mula sa kaniyang tasa. “Are you hungry?”Hindi ko pa nararamdaman ang gutom sa tiyan ko kaya umiling ako sa kaniya. Parang masyado pang busy ‘yung
BREE’S POVNilapag na ko ni Heath sa kama. Habang inaayos niya ang mga paa ko sa ibabaw ng unan, tinaas ko ang kamay ko. “Wait, wait. Papatayin nila ako AGAD-AGAD dahil lang inasawa kita?”“Well, not only that, but also because you’re the daughter of the chief of police.”I curse under my breath. Bakit ba pahirap lang ang mga lalaki sa buhay ko?“So that settles it then?” tanong ko sa kaniya. “Kailangan nating maging maingat. This has to be a secret marriage until it’s over.”Tumango si Heath. “We’re going to try to keep it that way, but it won’t be that long bef