Inis akong sumunod sa kanya sa loob ng opisina niya. Pagkarating ko doon nakita ko ang basag na mesa at ang bubog na nagkalat sa sahig.
His office is quite big. Painted all in white. One part is a glass wall kung saan makikita ang magandang view sa labas. May isang silid sa loob, may malawak na receiving area at maliban sa sofa at coffee table na nandun wala na itong iba pang gamit.
"I'm losing blood and you're gonna stand there? Kapag ako namatay, kalagon ta gid ka."
That made me snapped back into reality. Hindi ko man naintidihan yung huling sinabi niya pero lumapit ako sa kanya.
"Take the first aid kit, it's there inside the room."
Tinuro niya ang nakasarang silid sa dulo pero kunot noo akong tumingin sa kanya. Nakaupo na ito ngayon sa sofa, nakasandal ang likod, namumutla at malalaki ang pawis sa noo.
"I called my brother. He said he used it last time kaya nandun sa loob. Kunin mo na bilis."
Seryoso ba? Papasukin niya ako sa silid na yun? What if? What if susundan niya ako doon tapos, tapos ano—
"Don't think that I'll do something against your will. I'm not that type of person. Hindi ako namimilit. You're not interested right? I respect that. Hindi ko kaialangan ipilit ang sarili ko sa mga taong ayaw sa akin. Gwapo ako at maraming babaeng naghahabol sa akin."
Wow!
"Kaya bilisan mo na. Kunin mo na ang kit sa loob at gamutin mo na ako. Baka mawalan pa ng gwapo dito sa mundo kung magtatagal ka pa."
Ang hangin talaga!
Kahit naiinis, sinunod ko ang sinabi niya. Nagmamadali akong pumasok sa loob ng silid para kunin ang first aid kit na sinasabi niya. Mabuti nalang at nahanap ko ito agad.
Pagkalabas ko nakapikit na ito. Huminga pa rin naman.
"I'm here. Andito na rin ang kit hawak ko na." Imporma ko sa kanya. Bumukas ang mata nito at kita ko ang takot niya pagkakita sa hawak ko.
"Masakit ba yan? Mahapdi? Kaya ko ba? Wag mong biglain ha?"
Isa-isa kong nilabasa ang mga gamit doon.
"We need to clean your wound first."
Kinuha ko ang kamay niya pero kinuha niya rin ito sa akin.
"Mahapdi ba? Alcohol gagamitin mo? I know mahapdi yan."
"We need to clean it. Ayaw mong mamatay diba? Ayaw mong mawala ang kagwapuhan mo dito sa mundo?"
"Bilisan mo lang please?" Sisimulan ko na sanang linisan pero kinuha niya ulit ang kamay sa akin. "Wait lang, I will prepare myself first. Inhale...exhale. Fuck! You need to do this Ford or else mawawalang ng gwapo—"
But before he could finish his words I pour the liquid into his wound and I started cleaning it. He was screaming at first like a baby.
"It hurts, it hurts. I'm gonna die. Please be gentle. Whoooo! Whoo! Oouch! Aray! Lola, Kuya, Princess, I'm dying!"
Tumatawa pa ako sa kadramahan niya. Para talaga itong kinakatay kung makangawa.
"Are you not done? Please bilisan mo hindi ako makahinga."
"Hindi makahinga! Ang layo nito sa bituka." Sabi ko nang hindi nakatingin. Binilisan ko din ang kilos ko.
"I'm not joking, I can't breathe." I hear him mutter but I just smiled. Kaliit na sugat eh.
"The room is spinning. I c-cant breathe." Pero hindi ko sya pinansin. Alam ko nag-iniarte lang sya.
"Akala ko ba it's nothing bat ngayon para kang kinatay dyan kung makangawa? Nothing your face! Ang lakas nang loob mong magwala tapos ngayon kaunting sugat lang you can't breathe na? Akala ko ba matapang ka. Sige ka pag ikaw namatay mawawalang ng–"
But I stopped talking when I realized that he is no longer moving. Pag-angat ko ng tingin sa kanya nakapaikit na ito at habol na ang hininga.
"P-pump, pump me. I c-can't, I, I c-can't breathe."
Then he rested his head on the sofa, eyes closed.
Ghad! This brute!
" Hey! Wake up! It's not a good joke." SInubukan ko pang yugyugin ang balikat niya pero hindi na talaga ito gumagalaw.
I know I'm a nurse and times like this I should stay calm and focus but at this moment I panicked.
Kung ano-ano ang pumasok sa utak ko. Kaming dalawa lang ang nasa loob. Magulo ang silid niya, nagkalat ang dugo at mga gamit. Baka kung ano ang isipin nilang ginawa ko sa kanya.
Gosh! What will I do now?
CPR!
Yes! That's what I should do. He said he can't breathe. He asked me to pump him right? Oh my ghad! Oh my ghad!
I was left with no choice. I can call for help but I chose to revive him first.
Inayos ko ang pagkakahiga nya sa sofa.
"Hey Mister wake up!" muli kong tawag, pero wala talaga itong reaksyon.
I'm a nurse for quite some time now pero wala pa akong na CPR na totoong tao ever. Goodness! Kung sana tuamwag nalang ako ng tulong kanina hindi ito mangyayari ngayon.
Sa nanginginig kong mga kamay inayos ko ang pagkakalapat ng palad sa dibdib niya, sinimulan kong bombahin bago ko nilapit ang bibig sa bahagyang nakaawang niyang bibig at binugahan ito ng hangin.
It's my first time to perform CPR I'm not sure if I'm doing it right but maybe a mouth to mouth resuscitation will help him. What's important now is I can revive this man in front of me.
Hindi ko na rin inisip na ito ang unang pagkakataon na may nakalapat sa birhen kong mga labi. This brute is kinda somehow my stole my first kiss.
Yuck!
"Hey! Wake up!" tawag ko ulit sa kanya. Ilang buga na ang aking ginawa pero hindi pa rin ito dumidilat. Kinakabahan na ako. God, if something happens to happen ako talaga ang sisisihin.
Muli kong binomba ang dibdib niya at muli binigyan siya ng hangin sa bibig hanggang sa unti-unti gumalaw ang labi nito na parang humahalik sa akin.
The fuck?
Tumigil ako sa pagbuga ng hangin sa bibig niya at tiningnan ang ang mukha nito kung nagkamalay na ba ito pero nakapikit pa rin.
Am I hallucinating?
"Hey Mister! Please wake up! Help!" Nagsimula na akong mag-panic ilang minuto na pero wala pa rin itong malay, baka tuluyan na itong mamatay.
Muli kong nilapit ang bibig sa kanya at binugahan ng hangin ang bibig niya at sa muling pagkakataon naramdaman ko na gumalaw ang labi nito na parang hinahalikan ako.
Naramdaman ko pa ang mainit nitong hininga sa aking bibig kaya dali-dali akong lumayo, pero pagtingin ko sa mukha niya, nakapikit pa rin ito gaya kanina.
Pinagpapawisan na ako. Malapit na akong maiyak, sobrang lakas na ng kaba ng dibdib ko. Wala pa rin itong malay.
"Hey Mister! Your name is Ford right? Don't die please! Mawawalan ng gwapo sa mundo." Niyugyog ko na ang balikat niya pero hindi pa rin ito gumagalaw.
Muli kong inayos ang pagkahiga niya. Inulit ko lahat ng ginawa ko kanina, pinump ko ang kanyang dibdib ilang beses at muling binughan ng hangin ang bibig. Ngunit sa huling paglapat ng labi ko sa mga labi niya ay bahagya kong naramdaman ang paggalaw ng labi niya at hindi lang yan naramdamn ko din ang pagdila niya sa labi ko.
"What the hell?!" I know I'm not mistaken. I felt the warmth of his tongue.
His eyes are still close but I can see that his eyelids are moving this time.
"Hey!" Malakas ko syang tinapik. "I know you're awake." His lips are pressed like he is suppressing to smile.
"You brute!" Malakas kong hinampas ang balikat niya at agad akong lumayo sa kanya.
This time alam kong gising na ito at nagkukunwari na lang.
"Hoy pangit alam kong gising ka! You liar! Dumilat ka kung ayaw mong ibuhos ko itong alcohol sa sugat mo!"
Ilang segundo ang lumipas pero nanatili itong nakapikit. "Ayaw mo talaga ha? Pwes—" Pero bago ko mabuhos ang alcohol sa kanya dumilat ito at bumungad sa akin ang kulay asul niyang mga mata.
Hindi ko alam kung anong meron sa mga mata niya pero bigla akong may naramdamang kakaiba sa paraan ng pagititig niya sa akin.
"Hey! Hey! Stop!"
Pinaghahampas ko siya pero malakas pa itong natawa sa akin. Gago talaga nagawa pa akong paglaruan.
"Thank you."
"Jerk!" I shouted at him. " I*****k mo sa baga mo yang thank you mo!"
His laughter filled the air. Seems like he's enjoying my annoyance. I'm so irritated with his smile. He looks annoying but at the same time handsome. And I can't help but admire him especially those magnetic blue eyes. Bwesit!
"Thanks for kissing me, Nurse Aelia." He said smirking.
"For the record I didn't kiss you!"
"Yes you did."
Halos lumabas na ang usok sa ilong ko sa sobrang inis sa kanya. Dagdagan pa ng nakakalokong niyang ngisi sa akin.
"You're insane! You're crazy! What made you think I will kiss you. I will never do that."
"K." He said shrugging his shoulder pissing me more.
"Brute!" I snapped.
"God, you're so pretty." I know he's just playing around but I suddenly felt my stomach churning inside. Uminit ang buong mukha ko at pakiramdaman ko nagsikayatan lahat ng dugo ko dito. Narinig ko ang malakas nitong tawa na pumailanlang sa buong silid.
"You're blushing, Baby." Muli ko siyang hinampas pero nahuli niya ang kamay ko. "You're so gorgeous you know?"
"Ugh! Stop with your antics!"
And before he could utter another word I turned my back to him. I need to leave or else baka anong kalokohab na naman ang maisip ng feeling gwapo na yun.
Nagmamadali akong lumakad palabas ng opisina niya pero bago ako tuluyang makalabas may pahabol pa ito sa akin.
"Thank you for kissing me, Nurse Aelia! I bet that's your first kiss. I love it. Thank you, Baby!"
Kinabukasan, maaga akong pinatawag sa HR Department. I am already expecting a termination letter because of what happened yesterday but it didn't happen. Pinatawag ako dahil sa ibang dahilan. Kailangan daw ng secretary ang Director ng ospital.Yes! You read it right, secretary ng Director ng ospital, pero ang ipanagtataka ko ay bakit ako ang pinatawag?"The director needs someone who can work with him effectively and efficiently dahil tenerminate niya ang secretary nya kahapon." The HR manager said.Hah! Tenerminate! Nagresign kamo. Iniwan siya ng sekretarya niya kasi pangit ang ugali niya. " We have so many urgent works now for the mid-year evaluation and we cannot wait for another week to find a replacement. Mr. Myers is very strict. We already sent him list of employees who can be a replacement but he declined all.Arte! Siya pa ang choosy."He said, he needs someone new and someone who don't mix work and personal interest."Wow! Yabang talaga! Akala niya ata lahat ng mga empleyad
I was feeling tired and exhausted already. Daig ko pa ang nag- 24 hours shift sa ginawa ko ngayong araw. To think na half day pa lang yun ha? And take note wala pa akong ibang ginawa kundi ang sumagot lang ng sangkatutak na tawag. Ayos lang naman sana kung yung mga tawag ay importante. Hindi yung puro tawag galing sa mga babae ng amo kung hambog na feeling gwapo na playboy! Agh! Nakakairita. Bakit ba kasi may mga babaeng pinipilit ang sarili sa mga lalaking ayaw naman sa kanila?"Aelia!" Narinig kong tawag ng amo ko sa akin pero hindi ko siya nilingon. Sa halip dinoble ko pa ang bilis ng mga hakbang ko para hindi niya ako maabutan. Pero kapag minamalas ka nga naman. Naabutan niya pa rin ako dahil ang tagal bumukas nung elevator. "Where are you going?" Sinulyapan ko sya at kinunutan ng noo. "Hey! I didn't do anything to you? Bakit ka nagagalit?"Tumunog ang elevator at bumakas. Mabilis akong pumasok ng nakasimangot parin. "Why are you mad? Sino ba yung kausap mo?"As if you don't kn
Sir Ford was not in his office when I went up. Ilang oras na akong nandito pero hindi pa rin ito umaakyat. Hindi ko alam kung saan sya pumunta at hindi rin ito nagpasabi sa akin. Surprisingly, nabawasan din ang tawag ng mga babaeng naghahanap sa kanya kaya hindi na ako na-stress. Hindi ko tuloy alam kung ano ang gagawin. Nakakabored din pala ang walang ginagawa. Nailista ko na ang schedule at appointment niya this week. Natapos ko na ring ayusin ang mga files na wala sa ayos. Napunasan ko na pati ang mga cabinet. Pati ang opisina ni Sir Ford nalinisan ko na rin. Kahit nga ang pantry naayos ko na din.Naubos ko nalang ang oras wala pa rin sya. Saan kaya sya nagpunta? Thirty minutes na lang at mag-aalas singko na.Well, baka nambababae na naman. Sa dami ba namang tumawag dun baka naka-schedule na rin kung sinong kikitain niya ngayong araw. Such a playboy!Pero teka, bakit ko ba tinatanong kung nasaan siya? Ano bang pakealam ko? Hindi naman kasali sa trabaho ko ang tanungin kong anon
It took a while bago mahimasmasan si Sir Ford dahil sa kalokohan ko. Hindi ko tuloy alam kung maawa ako o matawa sa kanya. Ang weird lang kasi na sa laking bulas niya ang dami niyang takot sa katawan. Una yung tungkol sa dugo. I thought he was just bluffing me that time pero totoo pala yung takot niya sa dugo. Yung pamumutla at pagkahimatay niya ay totoo talaga, nahaluan lang ng kalokohan at pagkukunwari nung bandang huli na. Pangalawa, ito namang butiki. If you can only imagine the fear in his face when I put that toy lizard inside his shirt, I'm sure pati kayo matatawa. Buti sana kung totoong butiki pero isa lang itong laruan. Paano pa kaya kung totoong butiki na talaga? Gosh! He's really unbelievable. Akala mo talaga ang tapang eh pero dugo at butiki lang pala ang katapat. Ano pa kaya ang susunod na katatakutan nito? "Quit laughing Ville Margarette. It's not funny." Parang bata nitong maktol.I'm sorry but I really can't help it. Natatawa talaga ako sa kanya para kasi talaga s
It took a while before I could find the right word again. Now I understand why there is sadness in his voice. Ex-fiancée niya pala ang babae. He must love her that much. Hindi naman ganun ang magiging reaction niya kung wala lang diba? At tsaka hindi din sila aabot sa stage na yun kung hindi niya talaga ito mahal."What happened?" I don't know but for some reason I got curious. " What went wrong?"He heaved a deep sigh. "She left me for her dreams. I don't have a problem with that though. I'm even willing to give up my career here just to be with her but she don't want me anymore." Dama ko ang pait sa boses niya."Oh..." I murmured. I don't know what to say so I keep quiet. "She asked for a space. She told me that she wants to experience the world on her own. That, she wants to enjoy life, explore her potentials and do the things she loved, and that doesn't include me. Gusto niya daw muna e-enjoy ang buhay niya, yung siya lang mag-isa. Yung hindi niya ako kasama." Mahina itong tumaw
Caius Ronav Odysseus. The name Caius is of Latin origin meaning "rejoice". While Ronav means the one who embodies grace and charm. These are the characters I want my son to embody in the future. Someone who is gentle, kind, mild, and calm. But at the same time I also want him to be that kind of person who is not easy to break, so I added the Odysseus to his name. The name Odysseus is of Greek origin meaning "wrathful". Great anger that expresses itself in a desire to punish someone. But at the same time it also means gentle wind of reality. So, it only balanced. Tipong mabait pero mapanganib. "Mommy up! Up!" Caius said in a small voice. He stretched his arms asking me to carry him so I gave Cai my baby dog to Yaya Selma and lowered my body to carry my son. The little boy automatically wrapped his arms around my neck and kissed me in the check. Aww so sweet. "I miss you, anak. " I said kissing him back. Inabot ng maliliit niyang kamay ang mukha ko at titig na titig ito sa
"I'm outside."Dalawang salita lang ang mensahe niya pero hindi ko alam kung ano ang gagawin. Ilang minuto na akong nakatitig lang sa phone ko pero hindi ko sya nireplyan. Wala din akong maisip na salitang e-reply sa kanya. Ito na nga ba ang sinasabi ko. Dapat hindi ko sya hinayaang sumama dito sa unit ko.Ngayon nalamn niya na tuloy kung saan ako nakatira. Anong gagawin ko ngayon? Naging blangko ang utak ko. Nanginginig ang kamay ko. Bigla para akong nenerbyos. Wala naman akong dapat na katakutan pero ewan ko ba.Pagtingin ko kay Caius mahimbing na ang tulog ng bata. Mahigpit na ang yakap niya sa laruan niyang Winnie the Pooh. Ito ang laruang yakap niya sa tuwing natutulog siya. Hindi ito pwedeng mawala sa tabi niya. Muli kong tiningnan ang phone ko hinihintay na muli siyang magtext pero wala na akong natanggap ulit. Umuwi na kaya siya?Pero teka, bakit kaya siya bumalik? May naramdaman ba syang kakaiba? Nakita nya ba si Caius? Kung nakita niya makikita niya kaya ang pagiging magk
"Damn! You're a virgin." It's not a question but more of a statement. Tumigil pa ito sa paggalaw kahit nakapasok na ang kahabaan niya sa pagkababae ko. "Why didn't you tell me?""Bakit ayaw mo ba?" I asked. I can already feel the pain because his hardened manhood is already inside me. Napaigik pa ako dahil biglaan niyang pinasok ang pagkalalaki niya. Wala man lang pag-iingat. "Are you hurting?" May mag-alala sa boses nito. Masakit naman talaga sa una diba?"Ay hinde!Sa laki ng alaga mo, ulo pa lang nawarak na ako." Sarkastiko kong sagot sa kanya at narinig ko ang malakas nyang buntong hininga."You should have told me." Lumambing ang boses nito. Seem like he really cared. But no hindi ako pwedeng magpadala sa ganyan."Kung sinabi ko bang virgen ako, anong gagawin mo?" "I'll be gentle." He said again in a soothing voice. Kahit papano natuwa ako sa pagiging concern niya. "Sige na okay lang yan. Naipasok mo na eh. Kalmahan mo lang para hindi mabigla."I was talking to him like it w