A U T U M N POV
Lahat sila ay nakatitig sa akin, hindi makapaniwala. Hindi ko naman sila masisi, dahil after all, si Tyler Vincent and pinag-uusapan namin. Isang siyang nerd—isang nobody. Hindi ko nga alam kung paanong naaala siya ng mga tao. Malamang, kilala siya ni Jess dahil walking Facebook ito. Pero kami na hindi naman gaya ng kaibigan namin, malamang makakalimutan namin siya pagkatapos ng graduation.
“Bakit mo ginawa ‘yon?” Halata ang gulat sa mukha ni Mey kahit kalmado ang boses. Malamang ay gulat na gulat siya. Ni minsan ay hindi pa siya nagka-boyfriend at ang tanging couple lang na sa tingin niya ay cute ay sina Jess at Colton dahil ni minsan hindi pa naghalikan sa labas ang dalawa; isang bagay na itinuro sa kanya ng mga magulang niyang Chinese. Never naman kaming naghalikan in public ni Ashton, pero sa palagay ni Mey, unhealthy ang relasyon namin dahil palagi kaming on and off, samantalang ni minsan ay h
Will you still care in the morning?When the magic's gone, gone, oh?And will you be there in the morning?Do you stay when it all goes?Or will I wake up alone?— The ChainsmokersA U T U M N P O VHalos habangbuhay ang itinagal ng halik na iyon bago ko mapagtanto kung kanino nakalapat ang mga labi ko. Kahit nakasabit pa rin ang aking mga braso sa kanyang leeg, mabilis ako na lumayo sa kanya, naglaan ng sapat na distansya para makita ang kanyang mga mata na puno ng init at pagnanasa. Gusto ko pa, walang point kung magsisinungaling ako sa sarili ko. Pero alam ko na hindi ito ang tamang oras at lugar.Pinanood ko ang pagkurap niya at pagkurba ng ngisi sa kanyang namumulang mga labi. “Yeah, mamaya na lang natin ‘to ipagpatuloy, definitely.”Dumausdos ang kamay ko sa kanyang matipunong dibdib, isang bagay na hindi ko
I used to shut my door while my mother screamed in the kitchenI'd turn the music up, get high and try not to listenTo every little fight, 'cause neither one was rightI swore I'd never be like themBut I was just a kid back thenThe older I get the more that I seeMy parents aren't heroes, they're just like meAnd loving is hard, it don't always workYou just try your best not to get hurtI used to be mad but now I knowSometimes it's better to let someone goIt just hadn't hit me yetThe older I get— Older by Sasha SloanA U T U M N P O VKumunot ang noo niy
T Y L E RNapagtanto ko roon mismo na ayaw ko siyang nakikitang umiiyak. Ni minsan, hindi ako naging kumportable kapag may babaeng umiiyak. I hated it, noong unang beses kong nakita si Mama na umiiyak. Ipinangako ko mula noon, na hindi na siya iiyak pang muli. Kung alam ko lang kung nasaan ang tarantadong tatay ko, bubugbugin ko siya katumbas ng lahat ng taon na inabanduna niya kami, katumbas ng lahat ng luha na dumaloy sa pisngi ng nanay ko. Masyado siyang naging mabuti sa tatay ko, parang si Autumn sa gago niyang boyfriend.Ipinarada ko ang sasakyan malapit sa eskinita at bar saka pinatay ang makina. Nakita ko si Lucas at Hunter na parehong may hawak na beer at nakasandal sa pader. Kilala kong maigi si Lucas, pero hindi masyado si Hunter. Sa pagkakaalam ko, mas gago ito kapag lasing. Hindi naman niya personal na naikuwento ang buhay niya sa akin, pero sapat na ang naikuwento ni Luc. Mas mahirap ang buhay ni Hunter kay
A U T U M NNag-text ako sa mga kaibigan ko sa A Giggle of Gaggle group chat namin. Kaya naman, kapipindot ko pa lang ng doorbell ay nabuksan na nila ang pinto at sinalubong ako nang may bukas na mga bisig. I was squeezed into a group hug almost the second they saw me."Aww, girl! I am so sorry," sabi ni Norma habang hinihimas ang braso ko pagktapos ko magkuwento tungkol kay Ellie at Ash. Hindi ko pa naiku-kuwento ang kumpletong detalye.Pumasok kami sa loob at umupo sa salas. Mamaya pang alas otso uuwi ang mga magulang ni jess kaya solo pa namin ang lugar. Kinuwento ko sa kanila ang lahat ng nangyari: ‘yong halik, ang pagbaha ng texts mula kay Ash, letter ni Abby—wala akong itinira at itinago.“Break-an mo na siya! Walang kuwenta ang lalaking ‘yon! Hindi ka niya deserve!” Sinuntok ni Mey ang unan sa kandu
T Y L E RMedyo weird kung paanong umakto ang ibang tao na hindi ka nila kilala matapos nilang makipaghalikan sa ‘yo sa harap ng buong school. Pero heto ako at living proof noon.Nakaupo si Autumn kasama ang barkada niya sa cafeteria. At okay lang naman iyon, kasi hindi ko naman inaasahan na lilipat siya bigla sa tahimik kong corner, pero sana naman i-acknowledge niya ang existence ko. It sucked because I could not stop thinking about her since that hotdream.Pumunta ko sa locker ko pagkatapos iligpit ang ginamit na tray. Inilalabas ko na ang math book ko nang may mapansing presensya. Si Cassandra. Akala ko noong una, si Castor ang hanap niya, her on and off boyfriend na malapit lang ang locker sa akin. Pero heto siya, nakatayo sa harap ko, suot ang masikip niyang cheerleader uniform. Nakasandal siya sa locker sa tabi ng akin. Ngumiti siya ng pagkalaki-laki at sinabing, “naha
A U T U M NIsang bucket ng twenty seven roses ang dumating kaninang umaga. Twenty seven roses para sa twenty seven months na mag-on kami. Romantic din naman talaga siya, inaamin ko, lalo na pag may kasalanan siya. Kagaya na lang noong nga-cheat siya sa akin kasama si Cassandra. Nabago ng pangyayaring iyon ang relasyon namin nang tuluyan. Naging romantic din siya noon, pinadalahan niya ako ng box ng chocolates at sulat-kamay na mga letter. Para akong tanga na itinago pa ang chocolate box at letter niya sa safety box na regalo sa akin ni Papa noong Pasko.Hindi na ako tanga ngayon kaya itinapon ko ang roses sa basurahan nang walang pagdadalawang-isip. Sayang, gusto ko pa naman ang roses. Pero hindi ang mga rosas na ibinigay dahil sa konsensya at pagtatakskil. Kung napansin man ng housemaid namin na si Alberta ang mga roses sa basurahan, hindi siya nagsalita.Lunchtime na, at habang kumakain, napansin ko
A U T U M N“Ilang beses ko ba dapat sabihin ‘to? Hindi nga naming siya itinulak, Sir.”Sweet mother mercy! Nakapagod makipag-usap sa vice-principal naming na si Mr. Lex Huntington. Vince principal nga ang lalaking ‘to, pero hindi pa rin noon ibig sabhin na hindi siya isang tanga tungkol sa Gawain ng mga teenagers.How could he believe Rosie Park for goodness sake?"Then what do you suggest, Miss Summers? Basta lang nahulog si Miss Lawson at dumugo ang ilong niya?" Tumaas ang boses ni Vice Principal Huntington. May halong hindi makapaniwala na tonos a boses niya na para bang napakaimposible ng sinabi ko. Muntik na akong sunuko sa pag-explain sa kanya kasi mukhang nakalimutan niya na may gravity at paminsan, bumabagsak talaga ang tao sa lupa."Hindi, pero—"He did not allow me to explain further, raising one han
A U T U M N Nakatitig ako sa pinto sa harap ko at may hawak na Math book, pero hanggang ngayon, wala pa rin akong ideya kung bakit ako gustong makita ni Principal Bernucci. Nagbuntong hininga ako, kumatok sa pinto, at inihanda ang sarili para buksan ito. Naabutan ko si Principal Bernucci na nakatitig sa labas ng bintana, malamang pinapanood ang football team na mag-practice sa football field sa harap ng kanyang opisina. "Principal Bernucci?" bati ko sa aking pagpasok. Humarap siya sa akin at ngumiti. Itinuro niya ang dalawang bakanteng upuan sa harap niya at sinabing, “Miss Summers, maupo ka, please.” Dumiretso ako sa loob at umupo sa isa sa mga upuan kasabay niya. Guwapo pa rin si Principal Bernucci, gaya noong nakaraang taon kung san nakita ko siya sa birthday dinner ng papa ni Ashton. Sa totoo Lang, medyo weird na isipin iyon. Para siyang si George Clooney—ib