"First kiss ko yun." sabi ko sabay tulak sa kanya. Pero bahagya lang itong lumayo sa akin pagkatapos masayang tumawa. "Yeah I know, Baby." proud pa niyang sabi sa akin. "You're mine now.""Anong mine?" naguguluhan kong sabi pero ng marealize ko kung anong ibig niyang sabihin bigla akong pinamulhan ng mukha."Gotcha, Baby! You're blushing..." Nakangiti niyang sabi sa akin kaya nahihiya akong nag-iwas ng tingin sa kanya. Kinintalan niya pa ng halik ang gilid ng ulo ko bago ito nagmamadali lumabas ng sasakyan niya para pagbuksan ako ng pintuan ng hindi man lang nagpapaliwang kung bakit niya ako hinalikan.Naguguluhan akong tumingin sa kanyang pangiti-ngiti sa labas. Bakit ako pumayag? Hindi man lang ako nakatanggi nung sinakop niya ang labi ko. That was my first kiss. I should be giving that to my first boyfriend, but he took it already.What the hell are you doing Belle? Why did you allow him to do that to you? Kastigo ko sa aking sarili. Pinakiramdaman ko ang tibok ng aking puso, sobr
Pagkatapos niyang umalis pumasok na din ako. Hindi ko na hinintay na may itatanong pa si Sir Greg sa akin. Late na din ako at medyo madami ng customers sa loob.First 3 hours of my duty is fine. Maayos ko pang nagagawa ang trabaho ko pero nung tumuntong ang alas otso bigla akong nakadama ulit ng tensyon. Sinong hindi? Paring hari si Simone kasama ang tatlong lalaki na pumasok sa coffee shop kaya hindi magkandamayaw ang mga babaeng customer sa pagpapansin sa mga ito. Naging maingay ang paligid kaya pati si Sir Greg na tahimik na nakaupo sa dulo habang may ginagawa sa laptop niya ay napatayo din at napatingin sa kung sino man ang dumating.Naka-business suit ang mga ito, maliban kay Simone na naka t-shirt lang at mukhang may meeting na gaganapin dito sa loob. Gaya ni Simone seryoso din ang mga mukha ng mga 'to. Ang dalawang lalaki ay mahaba ang buhok at naka man-bun habang ang isa naman ay may crew-cut ngunit may ahit ang kilay. They looked so serious in their business suit which mad
"Why are you smiling Kuya?" Annoyed na tanong ni Sam sa kapatid dahil kanina pa ito patawa-tawa kahit wala namang nakakatawa. Pati ako ay malapit na ring mairita sa kanya dahil alam ko kung anong dahilan kung bakit siya pangiti-ngiti ngayon.Kainis talaga ang lalaking 'to kapag hindi siya titigil kakangiti nya dyan baka maghinala itong si Sam sa amin. Kanina ko pa rin kasi napapansin na palipat lipat ang tingin ni Sam sa amin ng Kuya niya. Halatang naghihinala ito sa amin kaya iniiwas ko ang mga mata ko sa kanya. I know she is confuse why I am with his brother or shall I say,why his brother is with me because he is the one who insisted to come with me. Ayoko nga sanang sumabay siya sa akin pero masyado siyang mapilit. He is so persistent daig pa si Samantha.Wag kang magpahalata Belle, mabubuko kayo ni Sam kaya kumalma ka. Pagpapaalala ko sa akin sarili. I made myself look busy scanning my notes pero ang totoo iba ang pumapasok sa utak ko.Muling bumalik sa alaala ko ang nangyari kan
"Babe, I'm sorry, I can't join you and Kuya Joe for lunch."Natigil ako sa pagliligpit ng gamit ko dahil sa sinabi ni Sam. Nakatayo ito sa harap ko at tapos na ring magligpit ng mga gamit niya, hinihintay na lang akong matapos."Bakit?" tanong ko.Kanina lang halos makipag-agawan ito sa Kuya niya para sa akin pero ngayon bigla na lang akong iiwan?"Kuya Sandro called me, sabay daw kaming maglunch ngayon kasi malapit lang daw yong meeting niya dito sa university. I'm sorry..."malungkot pa nitong sabi na akala mo naman hindi na kami magkikita mamaya. "...but if you want, Babe, you can come with me. Kami lang naman ni Kuya ang magla-lunch, ipakilala din kita sa kanya."Mabilis pa sa alas singko ang pag-iling ko. Madalas nababanggit ni Sam sa aking ang family niya pero never ko pang nakilala ang mga ito, nahihiya kasi ako. Isa pa, wala din namang dahilan para magpakilala ako sa kanila. Their family is well known in business industry o sa madalitang salita they're famous. Hindi lang dahil
Hindi ko alam kung ilang oras o minuto akong nakatulog pero ang nag-aalalang mukha ni Sam ang aking nabungaran. She's silently crying while holding my hands. "I'm sorry, Babe. I shouldn't have left you alone, sana hinintay ko muna si Kuya bago kita iniwan." maluha-luhang sabi nito. Maingat niya pang hinaplos ang mga kalmot sa aking braso pati sa mukha ko."That Pauline is really a bitch, she and her friends! Pagbabayaran nila 'tong ginawa nila sayo." umiiyak na naman niyang sabi. "Sana sinama na lang kita kanina, siguro hindi 'to nangyari sayo kung hindi kita iniwan. I'm so sorry, Babe." Para itong batang sinisisi ang sarili sa kasalanang di niya naman ginawa."It's okay, Sam, don't blame yourself." sabi ko sa kanya. Bahagya kong pinisil ang kamay niya para tumigil na siya sa pag-iyak. Hindi niya naman kasalanan ang nangyari sa akin, sadya lang talagang masama ang ugali ni Pauline at ng mga kaibigan niya."Nga pala saan ako?"Pansin ko kasi sobrang laki ng room at parang hindi naman
It's the third day after nangyari ang insidenteng pananakit ng grupo ni Pauline sa akin. Kanina pagpasok ko sa school napansin kong ilag ang mga kaklase ko sa akin, halos walang gustong lumapit. Kahit sa hallway pagdaan ko, tumatabi ang mga studyante, nakapagtataka dahil hindi naman sila ganun dati.Kanina naman sa cafeteria, walang umukopa sa upuan namin ni Samantha. Hindi ko rin nakita si Pauline kahit yong mga kaibigan niya. When I asked Sam about it ang sagot niya sa sakin hindi niya din daw alam. Ang mga kaklase ko naman ay mukhang naging mabait sa akin ngayon, wala ng nang-iirap at wala na ring nangtataas ng kilay.Two days akong nagstay sa hospital. Ayaw pa sana akong palabasin ng...ni Simone hanggang sa hindi mawala ang pasa at kalmot sa braso ko pero ako na ang nagpumilit. Hindi din naman ako pwedeng manatili doon, tsaka konting pasa at kalmot lang naman to, malayo sa bituka. Nasiguro na din namang walang namuong dugo sa ulo ko dahil agad din naman lumabas ang resulta ng CT-s
"Do you really have to go to work?" He ask while he's cuddling me . Maaga pa naman kaya heto si Simone naglalambing na parang bata sa akin dito sa kama niya.My head is resting in his arm while he's spooning me from behind. Nararamdaman ko ang marahang paggalaw at paghaplos-haplos ng mainit niyang palad sa aking tiyan habang nakatalikod ako sa kanya."Wag ka na lang pumasok sa work, Baby." Sabi niya sabay halik sa nakahantad kong balikat. Hindi ako sumagot, hinayaan ko lang siyang patakan ng maliliit na halik ang aking balikat hanggang sa aking leeg." I can provide for your needs, Belle. I may not working but I have enough money for us. I have my own investments, if you're worried about it." His warm breath is fanning my neck kaya napapapikit ako dahil para akong naliliyo. Hindi rin nakakatulong ang mahinang paghaplos-haplos at pagdikit ng balat niya sa akin.Kahit hindi niya sabihin sa akin alam kung magaling dumiskarte si Joe. Hindi na ako magtataka kung may investments na ito kah
"Simone, have you met the daughter of Dela Merced? I heard she went back from the states." I just shrugged my shoulder at my dad. I'm in his office again again early today kaya hinatid ko lang ang...baby ko sa work niyanina. And speaking of my Baby, bigla akong napangiti ng bumalik sa isip ko ang ginawa ko sa kanya sa sasakyan kanina bago siya pumasok sa coffee shop na pinagtatrabahuan niya. Malayo pa lang nakita ko ng nakaabang na naman sa kanya ang boss niyang si Gregorio whatever. Maypa Greg-greg pang nalalaman ang gago. Huy! Wag ako at wag ang baby Belle ko kundi magkakasubukan talaga tayo. My baby is so innnocent, hindi man lang nito napapansin na may gusto ang may-ari ng coffee shop sa kanya. But not me, I know from the way he looks at my baby. Kulang na nga lang bakuran niya ito eh, but nah! He can't do that anymore. Belle is mine, my baby and my...is mine.And because I was so annoyed of his boss, na alam kong naghihintay lang ng taman pagkakataon para makuha si Belle sa ak