CHAPTER 16

CHAPTER SIXTEEN

DACE POV

MATAPOS ang pangyayaring yun ay walang ganang bumalik ako sa room. Hinanap ng paningin ko ang isang babaeng nagpabago sa takbo ng buhay ko at ang dahilan kung bakit tumigil ang pag-ikot ng mundo ko.

Ngunit wala siya, inilibot ko pa ng isang beses ang aking paningin sa apat na sulok ng silid-aralan bago umupo sa aking upuan.

Hindi ko binabati pabalik ang mga nangangamusta , wala ni isang salita ang lumalabas sa aking bibig hanggang sa matapos ang klase. What's the use of talking kung yung taong gusto kong makausap ay hindi ko makita.

"Arghh!" Gigil na sinabunutan ko ang sarili kong buhok bago mapahilamos sa aking mukha.

I'm not use to this, nasanay akong kasama siya, nasanay ako na kahit noon na magka-away pa kaming dalawa ay hindi siya naaalis sa paningin ko. But now it's more different, ngayon pang mahal ko siya.

Kung sinabbi ko kaya sa kanya na nakaka