TASHA"Mukhang okay ka na naman yata e," ang nakangusong puna ko sa kanya.Ayaw pa rin niya akong pabalikin sa normal kong trabaho. Hiniling nitong alagaan ko pa raw siya ng mga ilang araw pa. Pero paano naman ang ibang mga gawain ko, na si Lena na halos ang umaako?Nakakahiya na sa kan'ya. Nahihiya na rin ako kay Ma'am Suzane. Kahit pa napansin kong tila wala itong pagtutol at wala rin masabi sa mga gusto ni Zat na mangyari.Ewan ko ba. Pakiramdam ko, hindi nangangahas ang may bahay ni Gob na kontrahin ang panganay na Villamar.Bakit kaya? Natatakot rin kaya siya, tulad ng iba?Si Zackie, napansin ko rin na ilag ito kay Zat. Si Zyron lang yata ang nakikita kong malakas ang loob na kontrahin at sagot-sagutin minsan ang nakakatandang kapatid.Si Gob naman ay laging wala sa mansyon. At kung narito man siya, kapansin-pansin na nag-iiwasan silang mag-ama.At kung hindi naman ay makikita silang nagtatalo.Napasimangot ako nang maalala rin ang dalawang nakakabatang Villamar.Nahihiya
TASHA"Irog ko, nilalagnat na naman ako," ang pagdradrama na naman nito pagkapasok ko pa lang ng kuwarto niya. Nakanguso sa akin ito na parang bata at nakabalot na naman sa comforter nito.Napasimangot ako. Nangangamoy bawang ang buong kuwarto niya! Tinignan ko siya ng masama saka inirapan.Kung ano-anong kalokohan ang naiisip talaga ng gurang na ito para makapagpapansin lang e. "Tumayo ka na nga d'yan. Nangangamoy bawang ka na naman. Igigisa na talaga kita!" ang inis kong sabi sa kanya. Nakita ko ang pag-ngisi niya. Sinamaan ko siya ng tingin. Biglang nalusaw ang ngisi niya at napanguso ulit. Medyo napipikon na rin ako sa pagiging isip bata nito!Noong nakaraan ay halos mapaniwala talaga ako nito na muli siyang timaan ng lagnat. Pero ang gag* sandamakmak na bawang pala ang sinaksak sa kili-kili nito.Sino kaya ang hindi lalagnatin no'n? Sa dami ba naman ng bawang ang isasaksak mo, sa kili-kili mo!Di talagang para kang sinisilaban sa init n'yan. Napakasira ulo talaga!Turo
TASHA"Irog ko," ang sambit nito. Puno pa rin ng pag-aalala itong nakatingin sa akin. Hindi nito inalintana ang nag-aapoy kong tingin na halos tupukin siya. "A-ang sabi nila Nanay Gloria, u-umiiyak ka raw. Okay ka lang ba, Irog ko?" marahan itong lumapit sa akin. "Huwag kang lalapit sa akin." Ang walang buhay kong sabi. Muling nag-init ang sulok ng aking mga mata. Kasunod noon ay muling pag-bulwak ng masagang luha ko."S-si Dado? Kilala mo siya?" ang naisatinig ko. Ewan ko kung bakit 'yon pa rin ang lumabas na tanong sa bibig ko. It doesn't make sense kung tutuusin, dahil alam ko na naman ang sagot. Pero siguro, gusto ko lang na magkaroon ng closure! O, baka gusto kong umasa na kaya kong tanggapin ang paliwanag niya?Pero kaya ko nga ba? Gano'n-gano'n na lamang ba iyon? "Sino si Dado? " ang matigas kong tanong nang tila napipilan siya kinatatayuan. Nakita ko nang matigilan siya.Kasunod ay ang paglambot ng mukha niya. "Irog ko, magpapaliwanag ako." Ang agad niyang sabi. T
ZATURNINO"Anong balita?" ang simple kong tanong kay Lucio. Isinuksok ko ang isang stick ng sigarilyo sa aking bigbig. Agad naman sinindihan ni Samuel ang dulo nun.Nasa hide out kami para asikasuhin ang ilang mga bagay. Dito na ako dumeretso pagkagaling ko sa Maynila. Ilang araw din akong nasa Maynila para sa naganap na auction sa mga bago kong hawak na babae.Napangisi ako ng makita ko naman ang mga babaeng dala ng tatlo kong kasosyo."Mas magaganda at mga bata ang hawak natin, Boss. Tiba-tiba tayo rito." Ang bulong pa sa akin ni Samuel na kinangisi ko lalo. Ilan ang mga babaeng hindi pa biyak ang napresyohan ko ng ilang milyong halaga. Tulad ng nakagawian, ako ang mas kumita ng malaki sa aming apat sa naganap na subasta. "Nangunguna ka na naman, mukhang lalo kang siniseryoso mo ng husto ang pagpapayaman," naalala ko pang ani Ivan. Nginisihan ko lamang ito. Mga hawak kong babae ang napresyohan ng kung ilang milyong halaga mula sa mayayamang mga negosyante.Ngunit marahil, ito
TASHATatlong araw na pero hindi talaga nagpakita si Gurang. Mukhang nasaling ko masyado ang ego niya! O, baka nasaktan ko talaga ang damdamin niya?Napangiwi ako sa sariling naisip! May damdamin ba 'yon? Parang wala naman."Mahal na mahal kita, Tasha..." Ang tila tukso naman na nag-e-echo sa isip ko. Mahal niya daw ako. Pero bakit natitiis niya na hindi man lang ako makita ng ilang araw?Bakit natitiis niya na hindi man lang magpakita kahit alam niyang magkasama kami ni Reynald sa simbahan?Kung nalaman mong may kasamang iba ang mahal mo, 'di dapat nagpakita ka na 'di ba?Proprotektahan mo siya sa ibang lalake? Mahal nga e!Pero alam kaya niya?Ofcourse alam niya! Bakit ako sinusundan ng isang alipores niya?Siguro naman akong nire-report ni Lucio ang mga nangyayari sa akin.O, Baka pinagtatakpan ako ni Lucio? Pero bakit naman niya 'yon gagawin? Imposible!Takot lang niya kay Beast! Isa pa, pansin kong masyadong loyal ang mga iyon sa amo nila!Pansin ko pa rin naman ang panaka
TASHAIlang sandali pa akong nanatili sa pintuan ng kan'yang k'warto. Huminga muna ako ng malalim. Kinalma ang medyo naghuhurumintado kong dibdib.'Yong tipong nasabik akong makita siya pero kabadong-kabado naman akong humarap sa kan'ya?Muli, huminga ako ng malalim, bago marahang kumatok ng tatlong beses. Pipihitin ko pa lamang ang pintuan ay narinig ko na ang galit nitong boses."Sinabi kong ayaw kong makita ang kahi--" naiwan sa ere ang iba pa nitong gustong sabihin nang makita ako.Saglit na nagtama ang mga mata namin. Napalunok ako sa 'di inaasahang itsura niya.Napaiwas ito ng tingin at bumalik sa pagkakahiga. Tumalikod pa ito sa akin. Pero kahit tumalikod ito, hindi na naalis sa isip ko ang itsura ng mukha niya. Nangingitim ang panga niya. Putok din ang labi at kilay niya.Agad na nag-init ang mga mata ko at nanlabo ang paningin ko dahil sa namuong luha. Ano bang nangyari sa kan'ya?Kanino siya nakipag-away? Nakita ko sa ibabaw ng night stand ang ilang panlinis at gasa s
TASHANapapailing na lang ako habang pinagmamasdan siyang kumakain. Malalaki ang mga subo niya. Minsan ay inaambaan ako nito ng subo pero tumatanggi ako.Hindi naman ako gutom e, siya 'yong inaalala ko. Kakain din naman pala, nag-iinarte pa. Pagkatapos nitong kumain at uminom ng gamot ay agad kong niligpit ang mga pinagkainan nito.Kasama ang nauna nang tray na nakita ko roon na may laman pang pagkain na hindi pa nagalaw, ay binaba ko iyon at dinala sa kusina."Irog ko, mamaya mo na 'yan ibaba please, dito ka na muna." Ang nakangusong pagmamaawa nito. Ang laki-laking tao pero kung maglambing daig pa ang bata.Tinapik nito ang ibabaw ng kama sa kan'yang tabi. Inaabot din niya ang kamay sa akin."Mamaya na. Ibaba ko muna 'to, tsaka ako babalik agad para linisan ang sugat mo." Hindi na ito nakapagsalita pa at nakapagprotesta.Agad ko nang binuhat ang pinagpatong na tray at agad na tinungo ang pintuan.Papalapit pa lamang ako sa kusina ay nakita ko na ang nanunuksong ngiti ni Lena.
TASHAMabilis na lumipas ang mga araw. 'Ni hindi ako makapaniwala na may nobyo na nga ako. I broke my own promise. Na hindi muna ako magnonobyo hanggat hindi pa ako nakakapagtapos. Pero nangyari na.Nagkanobyo na nga ako...Gurang pa!Possessive, seloso, praning pa! Lahat 'ata ng bagay na ayaw ko sa isang lalake nasa kan'ya na!He's the opposite of what I called, ideal man.But He's now my boyfriend.Hindi ako sigurado kung totoong pagmamahal nga itong nararamdaman ko,pero masaya ako sa kan'ya.Masaya ako sa relasyon namin... Masaya ako sa piling niya. Ni hindi ko maramdaman ang agwat ng edad namin.Basta ang nararamdaman ko lang masaya kami sa piling ng isat-isa.Wala sa loob na napangiti ako habang pinagmamasdan ang mga bulaklak na unti-unti nang namumukadkad sa malawak na harden ng mansyon. Pakiramdam ko tulad ng mga bulaklak ng mga halamang ito, para rin akong nagkakakulay at namumukadkad..Magaan ang pakiramdam ko. Maaliwalas! Parang naging matingkad ang mga kulay sa pal