Blanca
Inisa-isa ko ang mga kuha ni Trish sa phone niya pag-uwi namin sa unit. Hindi ako makapaniwala! Ang mga nakuhanan ni Trish ay mga kopya ng titulo ng lupa ng aking ama. “Original copies ang mga iyan Blanca, may deed of sale din na naka-attach, pirmado ng tatay mo at ni Simon. At higit sa lahat notaryado .” paliwanag ni Trish.“So ibig sabihin nabili na pala ni Simon ang lupa niyo? I mean, in a legal way dahil may pirma niya ito. “ Ava concluded pero napailing ako“Hinding-hindi ibebenta ng tatay ko ang lupa sa kanila. Nasisiguro ko na may ginawa ang matandang iyon para mapapirma ang tatay ko.” alam ko sa puso ko na hinding-hindi ibebenta ni tatay ang lupa na minahal niya at pinagyaman buong buhay niya.Sinuri ko uli ang mga pictures hanggang sa may napansin ako. I zoomed the photo para lalo akong makasiguro.“Pinirmahan ito ng tatay ko sa mismong araw na pinaslang sila.” lumapit din si Trish saka tinignan ang bahagi ng picture na itinuro ko.“So?” tanong niya sa akin na wari naguguluhan“Wala akong natatandaan na may nakausap ang tatay ng araw na iyon. Abala kami sa paghahanda dahil ang araw na iyon ang bisperas ng kaarawan ni Kuya Ramil.” naramdaman ko ang luhang pumatak sa mga mata ko. “Kinagabihan, doon na kami pinasok ng mga tauhan ni Simon. Walang awa nilang pinaslang ang nanay ko kaya nang manlalaban ang Kuya ay binaril din nila ito. Tapos ay ako.”“After nun, anong nangyari?” tanong ni KC. Ito ang unang beses na detalyado kong kinwento sa kanila ang nangyari ng gabing ‘yon. Tanging si Mama Sandra lang ang nakakalam ng buong kwento at pagkatapos noon ay hindi na yun pinag-usapan pa.“I woke up. Tinatawag ko si nanay at tatay pati si kuya pero hindi sila sumasagot. Naamoy ko ang gasolina at right there and then nagsisimula ng masunog ang bahay. “Napasinghot ako at tuluyang napaiyak ng maalala ko ang nangyari. Niyakap ako ni KC habang hinahagod ang likod ko.“Nagawa kong makatakas at makalabas sa likod-bahay. Hindi ko alam kung paano ko nakayang tumayo at tumakbo kahit na sugatan ako at nanghihina. Nagdilim ang lahat, at ng magising ako, nasa poder na ako ni mama.” pinunasan ko ang luha ko. I thought for years ay natuyo na ito. Na hindi na ako marunong umiyak, but I guess I was wrong.“Posible kaya na bago nila pinatay ang tatay mo ay nagawa nilang papirmahan ang mga papeles?” tanong ni Ava habang pinag-aaralan muli ang mga kuha sa phone ni Trish“There’s a possibility Ava. Pero kung ako ang nasa katayuan ng tatay ni Blanca, hinding-hindi ko pipirmahan ‘yan knowing na inubos nila ang mag-iina ko. Hahayaan ko nalang na patayin din ako.” komento ni KC.“Or maybe, pineke nila ang pirma, posible din ‘yan.” Trish added. “Anyways nag-send na ako ng kopya nito sa kakilala ko para ma-check kung legal ba. Antayin natin ang resulta.” “Salamat sa inyo.” pinilit kong kumalma pero hindi ko sigurado sa mga darating na araw.“We’re all in this together, sis.” KC assured me. “Hindi ka namin iiwan sa laban mo.”Bigla ay naalala ko si Tito Alfredo kaya binalingan ko si Ava.“Ava, try to search info about Alfredo Romano. Baka sakaling may makalkal ka na makakatulong sa misyon.”“Bagong character?” she asked saka nagsimulang magtipa sa laptop niya.“Kaibigan siya ni tatay, siya ang pilit kumukumbinsi kay tatay na ibenta ang lupa sa mga Thompson. Hindi pumayag ang tatay ko kaya nagkaroon sila ng alitan.”kwento ko sa kanila. Huminga ako ng malalim.“Nakita ko siya sa party kanina. May koneksyon siya sa mga Thompson lalo pa at tinawag siyang uncle ni Marcus.”“Oh!” tango ni Ava na nakatutok padin ang mata sa laptop niya. “Bingo!”Tumayo si Ava at nilapag sa harap ko ang laptop.“Siya ba ‘yan?” tanong niya kaya sinuri kong mabuti ang larawan na nahanap ni Ava sa system namin. Napatango ako kaya kinuha na ni Ava ang laptop at nag type saka inisa-isa ang mga importanteng detalye tungkol kay Tito Alfredo.“Half brother siya ni Simon Jones Thompson. Anak ng tatay niya sa labandera nila. Lumaki sa poder ng mga Thompson matapos iwan ng nanay niya. Apat na taon ang tanda ni Simon sa kanya at tinanggap siya ng nanay ni Simon pero hindi pinagamit sa kanya ang apelyidong Thompson ayon sa kundisyon ng babaeng Thompson.Pakiramdam ko sasabog ang utak ko sa mga impormasyong narinig ko. All the while pinapaikot lang pala niya kami at nagpanggap pa na isang kaibigan.“Hear this out.” dagdag pa ni Ava. “Nalulong sa bisyo at sugal. Maraming pinagkakautangan hanggng sa nakulong sa kasong murder. Nang makalaya ay napabilang at naging isa sa mga lider ng malaking sindikato sa Maynila kaya hindi siya magalaw. ““Posible kayang member din ng sindikato si Simon kaya walang mahanap na info si Mama Sandra noon pa?” there is really a possibility since wala talagang makalap na info noon.“Pasusundan ko ang tao na ‘yan para mas may malaman tayo.” ani Trish hanggang sa mag ring ang phone niya.“Damian? “ nakakunot noo ito habang kausap ang nasa kabilang linya. “Cge, pupunta kami diyan. “ Pagkababa ng phone ay inutusan niya kaming magbihis dahil may lakad kami ngayong gabi. Hindi na kami nagtanong at sumunod nalang sa aming lider.Nagsuot lang ako ng skinny jeans at shirt na hapit sa aking katawan. Leather boots at jacket ang karaniwang suot ko sa mga lakad na ganito. I checked my gun para siguruhing loaded ito bago ko isukbit sa likuran ko. Isang oras din ang biyahe hanggang sa marating namin ang isang gusali na pag-aari ng organisasyon. Nasa tagong bahagi ito sa dulo ng Maynila at walang nakakapasok na kahit sino dito maliban sa mga miyembro.Pagbaba ng kotse ay dumeretso na kami sa loob. Nakakalat ang mga tauhan ni Mama Sandra. Siguro ay importanteng tao ang nasa loob. Natitiyak ko na may bihag ang grupo kaya kami nandito ngayon dahil ito ang purpose ng lugar na ito.‘Kumanta na ba?” tanong ni Trish pero umiling lang si Damian.“Masyadong matigas, hinahanap ata ang expertise mo.” dagdag pa nito kaya napangisi si Trish.Hindi lamang lider ng Amor Quatro si Trish dahil magaling din ito sa larangan ng torture. Siya ang lubos na sinanay ni Mama Sandra sa ganitong larangan dahil may mahabang pasensya daw ito. Magaling din si Trish sa long range shooting kaya isa din siya sa best sniper ng grupo kasama ni KC. Ako naman ay sinanay mang-akit ng mga target namin dahil kakaiba daw ang ganda ko ayon kay Mama. Mas gamay ko din ang short range shooting at mahusay din ako sa martial arts.Mga ungol ang tanging maririnig pagpasok namin sa building. Palibhasa tahimik sa lugar na ito kaya dinig na dinig kahit konting kaluskos. Mangingilabot ka lalo pag hindi ka sanay pero para sa amin, normal na iyon.Agad na nilapitan ni Trish ang isang bihag. Nakatali pataas ang mga kamay nila, walang damit pang-itaas at puno ng latay ang mga katawan. Base sa obserbasyon ko matagal nang pinapahirapan ang mga ito dahil sa tuyong dugo na nakakapit sa katawan nila.“Ano? Ayaw nyo pa din magsalita?” galit na sabi ni Trish saka ibinaba ang telang nagsilbing busal sa mga bibig nila.“Wala talaga kaming alam, maniwala ka! Hindi namin kilala ang taong kumontak sa amin. Basta ginawa lang namin ang inutos nila!” pagmamakaawa ng isang lalake habang ang isa naman ay nakayuko lang at tila hinang- hina.“Okay sige, ayaw mo magsalita.” iling ni Trish saka inilabas ang phone niya. May hinahanap siya doon pagkatapos ay iniharap niya sa lalake. Napailing ang lalake at nanlaki ang mga mata.“Maganda ‘tong anak mo ah. Ipatikim ko kaya sa mga bata ko? Tapos para mas masaya, manonood ka? Okay ba sa’yo yun?” “Hayop ka!” sigaw ng lalake “‘wag mong idamay ang anak ko, hayop ka!” malakas na banta nito at sinabayan ng pagwawala pero ang nakakatakot na tawa lang ni Trish ang nangibabaw sa silid.BlancaSabog ang utak ko ng magising ako ngayong umaga sabayan pang mabigat ang katawan ko dahil sa puyat. Naalala ko ang nangyari kagabi sa building kung saan nakatago ang dalawang bihag.Matigas ang mga ito at ayaw magsalita hanggang sa takutin ni Trish na kukunin ang anak ng isa at ibibigay sa mga tauhan namin. Alam naman naming hindi ‘yun gagawin ni Trish kaya sinakyan nalang namin ang pananakot niya.Nabalot ng galit ang sistema ko ng mapagtanto ko kung sino ang mga ito. Para akong sinapian ng sampung demonyo at nawalan ako ng kontrol sa aking sarili. Literal na kulay pula na ang nakikita ko at ang tanging gusto ko ay gilitan ang mga ito.“Hayop ka!” Demonyo ka!” patuloy na hiyaw ng isang lalaki ng kunwari ay iutos ni Trish kina Damian na kidnapin ang sinasabing anak nitong babae habng ang isa ay tila nalulon ang dila at tahimik lang na nakayuko.“Madali akong kausap! Sabihin mo ang kailangan ko, hindi mapapahamak ang anak mo!” ulit ni Trish. “Masyado mong pinoprotektahan ang am
BlancaIsinama ako ni Marcus sa penthouse niya pagkagaling namin sa Tagaytay. Namasyal muna kami at doon na rin kumain ng tanghalian. Isa sa specialty ng lugar ang bulalo at hindi namin iyon pinalagpas ni Marcus. Pansamantalang nawala ang mga iniisip ko ngayong araw na ito. Masasabi kong iba ang nagagawa ng presensya ni Marcus sa akin. He can make me feel calm and relaxed. Pinag-isipan ko din ang mga sinabi niya at hindi ko maiwasang mangamba. Natatakot ako. Ayokong ipakita sa kanya ang nararamdaman ko dahil alam ko na walang pupuntahan ang relasyon na bubuuin namin. Kailangan ko siya para sa misyon ko pero hindi ko inaasahang mahuhulog ako . Oo tama, alam ko sa sarili ko na may pagtingin na ako sa kanya pero one way or another, I will definitely hurt him. Ako ang papatay sa ama niya pag napatunayang siya ang utak sa lahat ng naganap sa pamilya ko. Natitiyak kong isusumpa ako ni Marcus pag nangyari yun.He changed just because of me. Kaya paano na lang siya pag dumating ang araw n
BlancaNakatanaw ako sa malawak at maliwanag na ilaw ng siyudad. Kalat na ang dilim sa langit ngunit hindi nagpatalo ang liwanag na nagsisimulang kumalat sa buong lugar na hatid ng ilaw ng mga gusali sa buong Maynila, idagdag pa ang ilang bituin sa langit. Tumingala ako at hinanap ang tatlong bituin na magkakatabi. Noon kasi pag naaalala ko ang pamilya ko ay iniisip ko na sila ang mga bituin na iyon. Na palagi lang silang nandyan para bantayan ako.Agad kong nakita ang tatlong bituin kaya naman napangiti ako.‘mahal na mahal ko po kayo, konting tiis nalang, magbabayad na ang mga may utang sa atin’Nilingon ko ang pinto mula sa terrace dahil nasa loob si Marcus at pinuntahan ang pagkaing inorder niya. Gusto niyang mag dinner muna kami bago niya ako ihatid kaya hinayaan ko na lang.I kept on thinking kung ano ba ang dapat kong gawin sa amin ni Marcus. Habang tumatagal ay nahihirapan ako at aaminin ko na nasasaktan ako sa mga posibleng mangyari.I will be his father’s enemy and I will
BlancaNakatingin sa akin si Ava as if she is reading me. Naabutan ko siya sa sala ng umagang ihatid ako ni Marcus sa condo unit na tinutuluyan namin.“Spill it Ava!” naiinis na sabi ko dito dahil alam ko na may gusto siyang sabihin sa akin.“Nakapasok ka na talaga sa buhay ni Marcus.” she arched her eyebrows at saka humigop ng kape. “That’s the plan, right?” paalala ko sa kanya. Hindi ko alam kung aaminin ko ba sa grupo ang tungkol sa totoong nararamdaman ko para kay Marcus dahil alam ko na kokontra sila.“Are you ready for the consequences?” alam ko na nararamdaman ni Ava na may tinatago ako. Among the group she is the keenest and most of all, magaling siyang bumasa ng tao.“What do you mean?” patay malisya ko sagot sa kanya.“Don’t play dumb with me, Blanca!” she sarcastically answered as if she’s disgusted with my question. “ Kitang-kita naman sa mga mata mo Blanca. Kilala kita, ‘wag na tayo maglokohan!”I sighed.“ Gusto ko lang maging masaya, Ava, habang pwede. Bawal na ba yu
MarcusI am fuming mad habang minamaneho ko ang sasakyan ko papunta sa Thompson mansion. I just heard sa mayordoma namin na dumating na si Shayne at nalaman ko din na nandoon pala ang babaeng kagabi ko pa hindi mahagilap.I was busy the whole day sa office but I made it a point to send her messages just to check on her. Nagrereply pa siya not until evening came at hindi ko na rin siya makontak.I was worried kaya naman agad kong pinuntahan ang unit niya pero wala din ito at umalis daw kasama ang tatlong kaibigan niya. I couldn’t call her friends just to make sure dahil wala naman akong contact sa mga ito.Habang tumatagal na hindi ko alam kung nasaan siya ay lalo ako kinakabahan. I tried to look for her at some bars and clubs pero hindi ko talaga siya mahanap. I don’t trust her when she’s drunk. She seem to do stupid things at baka ikapahamak pa niya ito kaya lalo akong nag-alala.I was afraid that she might have changed her mind and is now running away from me. Hindi ko yata matatan
MarcusNakaalis na si Jeric and up to this time ay blangko ang utak ko sa mga nalaman ko.Papano nangyari na hindi nage-exist ang isang Blanca dela Riva? How did that happen? Ano ba ang ititnatago niya behind that name?Napahilot ako sa sentido ko dahil pakiramdam ko sumakit iyon. I cancelled all my appointments for this day dahil alam ko na hindi naman gagana ang utak ko. Many thoughts are starting to settle in my mind at hindi ko iyon nagugustuhan.I just hope na may malaman pa si Jeric dahil sinabi ko sa kanya to dig deeper. Maybe he just overlooked it or something pero hanggat maari gusto ko ng sigurado bago ako gumawa ng hakbang.My phone suddenly rang kaya naman naputol ang pag-iisip ko. I picked it up from the table and it was an unregistered number.I don’t usually answer such calls lalo at hindi ko kilala kaya hinayaan ko lang itong mag ring until it stopped.Muli itong tumunog so I got irritated and decided to answer it. “Hello?” I answered“Mr. Marcus Ace Thompson?” babae
BlancaPababa ako ng unit ngayong umaga dahil balak kong dalawin si Mama Sandra sa Antipolo. Wala kasi ang tatlo at patuloy na sinusubaybayan ang galaw ni Tiyo Alfonso. Ayaw nila akong sumama dahil mas gusto nilang mag concentrate ako kay Marcus.Pero dahil sa pang-iindyan niya sa akin kagabi ay ayaw ko muna siyang makita kaya naman naisip ko na umuwi muna ng Antipolo.Pagkalabas ko ng building ay eksakto namang dating ng lalaking kagabi pa laman ng isipan ko.“Baby..” tawag niya sa akin pero sinimangutan ko lang siya at saka nilagpasan.“Baby please talk to me. Let me explain please?” pinigilan niya ang kamay ko at nahirapan akong bawiin yun sa higpit ng hawak niya sa akin.Nilingon ko siya and I saw his tired eyes. Hindi kaya nagkaroon ng problema ang isang ito kaya hindi siya nakarating kagabi? ‘edi sana tumawag man lang siya! Maiintindihan ko naman yun!’ himutok ko sa isip ko Sayang ang effort kong magpaganda kagabi yun pala iindyanin lang ako. Idagdag pa ang pangangantyaw ng t
BlancaMasasabi kong naging makulay ang paligid ko simula ng papasukin ko si Marcus ng tuluyan sa buhay ko at magpasyang mahalin ito.We go out on regular dates just like how usual couples do. Minsan naman mas gusto naming tumambay sa penthouse niya. Magluluto siya ng dinner minsan or kung minsan naman ako. After that manonood ng movie na as usual hindi mo maiintindihan dahil sa paglalambing niya.Masaya naman kami sa ganitong set up dahil hindi talaga maiwasan na minsan busy siya but Marcus always makes it a point na nagkikita kami regularly. Pag naglalambing siya na dito ako sa penthouse matulog ay pinagbibigyan ko naman lalo at pagod nadin siya para ihatid pa ako sa condo.Minsan, I ask myself, handa na ba akong matapos ang kaligayahang ito? Alam ko na darating ako sa point na kakailanganin ko na siyang iwan pero bakit hindi pa matapos tapos ang lahat ng ito? Habang tumatagal, mas malalim ang iiwan kong sugat kay Marcus.We are cuddling in the sofa pagkatapos naming mag-dinner sa