Ayla Point of View Taimtim akong naglalakad patungo sa mansyon nang mapansin ko ang isang babae na nakatayo sa harap ng malaking pinto ng mansyon. Napansin ko ang suot niyang damit ay napagtanto kong siya si Moreen Lorenzo. Nang makarating ako sa harap ng mansyon ay agad kong binuksan ang dalawang pinto saka pumasok sa loob ngunit hindi ko siya pinagsaraduhan ng pinto. Nagpanggap ako na hindi ko siya napansin pero ramdam ko na nasa akin ang tingin niya. Natitiyak kong si Shawn ang pakay niya dito. Tumigil ako sa paglakad, “It’s cold outside. Come in.""Ahh, hmmn," pagsang-ayon niya.Namangha siya nang makita ang loob ng mansion. Nakatingin niya sa napakalaki at kumikinang na chandelier na halos katapatan ko na. Dumako ang tingin niya sa ‘kin nang marinig niya akong nagsalita. Maging ang paglakad niya ay napakahinhin at ingat na ingat sa bawat pagkilos. Hindi ko maitatanggi na napakaganda ni Moreen Lorenzo. Hindi kataka-taka na maraming may gusto sa kanyang nagkakagusto atlalo na ang
Arroz Con Pollo, Creamy Steak Fettuccine at Honey Garlic Glazed Salmon ang nais kong iluto ngayong gabi. Napabuntong hininga ako nang maalala ko na naman ang pagp-presinta ko na magluto. Imbis na ginugugol ko ang oras sa madilim kong kwarto, narito ako ngayon kasama ang mga taong ‘to. Dapat ko bang sisihin si Lordan o ang sarili ko dahil hinayaan kong mahuli niya ako na pinagmamasdan siya. Imbis na manatiling nakatulala sa kitchen stove ay naisipan ko nang kumuha ako ng mga ingridients na nakalagay sa recipe book. “Tulungan ka na namin, Ayla.” boses ni Lordan. Hindi ko siya tiningnan pero ramdam kong nasa likod ko ang tatlo samantalang si Lordan ay tumabi na naman sa ‘kin. Binigay ko sa kanila ang recipe book. “Pakuha ng ingridients ng Creamy Steak Fettuccine at Honey Garlic Glazed Salmon,” tinuro ko kung na’saan ang pahina. Tumunog ang cellphone ni Wendell na nasa kanyang bulsa kaya kinuha niya ‘yon. “Oh, wait… Uhmm, I think they are settled. Papunta na sila dito.” “Oh, hindi n
Isang malaking kahihiyan ang nangyari ‘yon kagabi. Ilang beses ko pang sinubukan pakalmahin ang sarili ko dahil tila may kumakalabog sa dibdib ko tuwing naaalala ko ang titigan namin ng lalaking ‘yon. Kinaumagahan, ginawa ko ang makakaya ko upang hindi ko na pakaisipin ang pagdampi ng daliri niya sa daliri ko. Kailangan kong kontrolin ang emosyon ko dahil baka kung ano pa ang maisip ni Lordan sa ‘kin. Hindi pwedeng humarap ako sa kanila na para may iba sa kinikilos ko. Mabuti na lang wala ‘don ang apat dahil baka sa pambubuyo nila lalo na si Leonaire at Shawn ay baka mas lalo ko pang ikahiya ang sarili ko. “Oh, Ayla? Kanina ka pa ba d’yan?” tanong niya sa ‘kin ni Wendell habang kinukusot ang kanyang mata. Halatang bagong gising ito dahil malat ang boses nito. Lumabas siya ng kwarto. “Hindi naman.” Pagsisinungaling ko sa kanya. Ang totoo niyan ay kanina pa ako dito ng ala sais ng umaga at ngayon ay malapit na mag-ala siete ng umaga. Nakatayo lang ako dito, nag-iintay na bumukas ang
Lordan P.O.V “Hey, Lordan,” bati sa ‘kin ni Wendell nang makita niya ako. “Saan nagpunta si Ayla?” “Sa kwarto niya, bakit?” sagot niya sa ‘kin. “Magkasama kayo kanina hindi mo alam?” Namewang ako habang nakatingin sa malayong direksyon, “Tinakasan ako ni Ayla ‘e.” “Huh? Wait, what do you mean?” nagtatakang tanong niya.Ibinalik ko ang tingin sa kanya, “Tama pala ang hinala ko na wala siyang seat belt noong araw na sabay kayong pumasok,” sagot ko sa kanya. “Sabi pa niya ‘e hindi raw siya komportable na maglagay ng safety seat belt.” “Ohh, ‘yun ba? Napansin mo pala ‘yon, for sure napansin mo din na mabagal ang pagmamaneho ko noong araw na ‘yun, haha!” aniya. “Ang sabi niya kasi ay may trauma siya sa paglalagay ng seat belt.” Nagtaka ako sa sinasabi niya sa ‘kin, “Trauma?” “Yes,” Sagot agad niya sa akin saka pinagpatuloy ang sinabi, “Paslit daw siya noon ng makulong s’ya sa loob ng sasakyan and she was unable to remove the seat belt that was wrapped around her. Ilang beses raw siy
Sa buong buhay ko ay ngayon lang ako nakialam sa buhay ng may buhay. Mas gugustuhin ko pang magkulong sa isang madilim na kwarto kesa makihalubilo sa kanila pero sa nakikita ko ngayon ay mas hinahayaan ko pa ang sarili ko na makalapit sila sa akin. Kung noon, mas iniisip ko pa ang sarili kong buhay, ngayon maging sila ay pumapasok na rin sa isip ko. Kung anu-anong mga pangaral pa ang sinasabi ko kay Shawn na parang alam na alam ko ang lahat ng sinasabi ko. Sa kabilang banda, tingin ko ay wala namang mga mali sa pinagsasabi ko. Sinabi ko lang kung anong gusto kong ipabatid sa kanila ngunit hindi ko pa rin maiwasan na isipin kung bakit ko ba ginagawa ang lahat ng ‘to. Nangangamba ako sa hindi maipaliwanag na kadahilan dahil iniisip ko na baka matuloy-tuloy pa ito.Hindi ko na talaga nakilala ang sarili ko sa tuwing kaharap ko sila. Dapat ko bang ipagpasalamat ‘yon o kagalitan sila dahil may nagbabago sa ‘kin. Hindi ko din alam. Hanggang dito ba naman ay wala akong maisip na kasagutan.
“Na’saan na si Ayla?” tanong agad sa akin ni Wendell nang makalapit siya sa ‘kin. “Hindi ko rin alam ‘e.” nagkibit-balikat na sabi ko. Narito kami ni Wendell at Shawn sa tapat ng main door ng mansion iniitay na makalabas si Ayla. “Guys,” napatingin kami kay Kael na papalapit sa ‘min galing sa loob. “Kanina pa nakaalis si Ayla, napansin ko kanina nang buksan ko ang curtain sa sliding door sa balcony,” aniya saka natawa siya at pinagkrus ang braso. “Haha! Kakagsing ko lang ng mga oras na ‘yon, mukha siyang excited sa foundation ng school dahil sa bilis ng takbo niya papunta sa sasakyan!” Napakaaga naman ata niya masyado. 8 am pa naman ang start ng event. Hindi ko rin napansin ang araw na lumilipas dahil masyado ginugol ko ang mga oras ko sa paglalaro sa court pati na rin ang madalas kong pagmamasid kay Ayla sa mansion. Lagi siyang nakangiti at kung minsan para s’yang may sariling mundo dahil minsan ay nahihimigan namin siyang tumatawa tuwing nagluluto siya at napapadalas din ang pag
Chapter 20 We are one Ayla Point of View Maaga akong pumasok dala nang aking pagkasabik. Nagputing t-shirt lang ako katerno ng puting sapatos ko at medyo maluwag na pants. Kahit isang beses ay natuwa rin akong pumasok sa university na ‘to. Hindi ko pinapansin ang nasa paligid ko habang papunta sa sasakyan kong nakaparke na sa tapat ng fountain na kaharap lang ng mansion. Inihanda ko na ito noong gabi pa lang dahil hindi na talaga ako makapag-intay pa. Nabubuhayan ang dugo ko sa tuwing nakikita ko ang mga bagay na gusto ko. May liwanag na nang umalis ako. Nang makarating agad ako ay agad kong pinarada ang ibang sasakyan na gamit ko sa may parking lot. Iilang sasakyan pa lang nagparke sa malawak na parking lot. Isinuot ko ang sumbrero kong itim bago ako bumaba upang hindi ako masyado pagtuunan ng pansin ng mga studyanteng abala sa kanilang ginagawa. Nais ko sanang pasukin ang mga room sa third floor ngunit inaayos pa nila ang nasa loob. Time checked, 6:42 a.m. na ako nakarating sa fo
Shawn’s P.O.V “Alamin niyo ang nangyari.” Bilin ni Lordan bitbit si Ayla bago lumabas ng lab. Binagyan namin sila ng way para makalabas. May pogi points na naman si Lordan kay Ayla. “Pa’no ba ‘yan, nilalamangan ka na ni Lordan?” natatawang sabi ko kay Wendell na katabi ko lang. “Huh?” Slow niya talaga kahit kalian pagdating sa ganitong buyuhan. Nasa unahan naming si Leonaire at nasa likod naman kaming tatlo. “You’re Blaire’s big sister, right?” dinig kong tanong ni Leonaire kay Mindy. Napamaang si Mindy nang marinig niya mula kay Leonaire ‘to. “How did I knew? Of course, she is Shawn's ex fling.” Tinapunan ako ng tingin ni Leonaire matapos sabihin ‘yon. “Ex mo pala ‘yon.” bulong ni Kael sa ‘kin. “Correction, ex fling.” pagdidiin ko sa kanya. “Ga’non na rin ‘yun.” Sagot pa niya. Sabi na nga ba’t isasama ako nang isang ‘to. Yes, she’s my ex fling slash kalaplapan pero hindi rin nagtaggal ay inayawan ko rin siya. Of course may rason. She acts like my girlfriend at higit pa ‘don,