Share
Chapter 46
Kaugnay na kabanata
Twisted affection Chapter 47
WARNING: Slight SPG, chos.Hinila niya ako nang akma na akong lalabas ng kwarto. "Wait baby, you got it all wrong." "Anong mali Zairon? Pinarinig mo pa talaga sa akin? Sinungaling ka talaga!" bulyaw ko habang pagpupumiglas sa pagkakahawak niya sa pulso ko. Nahila ko ang kamay ko pero agad din niya namang nahila ulit at pinaharap ako sa kaniya. We are now staring at each other. Mahinahon niya lang akong tiningnan habang ako ay malapit na maputol ang ugat ko sa ulo. "Please calm down, okay? I will explain." Ngumiti pa siya na kinaikot ko lang ng mata. He opened his arms wide, silently asking me for a hug. I made a grumpy face, but still, I hugged him. Just so you know, I was still upset with him.Hinayaan ko lang siyang buhatin ako ulit papunta sa higaan at umupo siya roon habang nakaupo ako sa kandungan niya.Hahalikan niya sana ako pero hinarang ko ang nguso niya sa palad ko. Nakadamit na ako habang siya ay hubo't hubad pa. Ramdam ko tuloy ang pagkalalaki niya sa puwet ko pero hindi
Twisted affection Chapter 48
Wala siyang reaksiyon at tinitigan lang niya ako. Tumayo nalang ako sa higaan at hinila ko rin siya patayo. Gusto kong ipakita sa kanya na wala siyang dapat ipag-alala, na wala akong tinatago. Pero deep inside, alam kong mayroon akong dapat sabihin sa kanya pero nagdadalawang isip pa ako. "I have to go, may aasikasuhin lang ako," sabi ko sa kanya, na may bahid ng kaba sa aking boses. Alam kong gusto niyang magtanong kung ano ang aasikasuhin ko, kaya bago pa man siya makapagsalita, nginitian ko siya."Don't worry," dagdag ko, na sinusubukang pawiin ang kanyang mga alalahanin. "Sasamahan ko lang ang pinsan ko at mga... anak niya para mamasyal mamaya. Gusto ko kasing magkaroon ng bonding time sa kanila."Tumingin siya sa akin, na parang hindi pa rin siya kumbinsido. Kaya sinabi ko pa, "At kung may oras pa ako, pupunta ako sa bahay mo."Sa mga salitang iyon, nakita ko ang pagbabago sa kanyang mukha. Nagulat siya at mabilis na tumango. "Sure, baby. Take your time. I'll be waiting for yo
Twisted affection Chapter 49
I was speechless. It felt like something was stuck in my throat, stopping me from saying anything. There was a heavy feeling in my chest, as if a huge stone was weighing down on my heart."Ano, tutunganga ka lang diyan? Kung wala ka ng kailangan, umalis ka na! Distorbo!" Sigaw niya sa akin, sabay sirado ng pinto na muntik nang tumama sa mukha ko.Ngunit agad akong nagising. Hinarang at tinulak ang pinto ng malakas, na muntik nang makabangga rin sa kanya at napaatras pa siya ng bahagya. Nagulat siya sa ginawa ko. "What the hell is wrong with you?!" She yelled, her face almost red with anger.Napalunok ako, hindi ko alam kung paano sasagot. "Asawa? Sa pagkaka alam ko, ayaw ni Zairon na mag asawa. How come someone like you marry him?" Tanong ko, ang boses ko ay halos isang bulong na lamang.Nanginginig ang buong kalamnan ko pero pinipilit kong magpakatatag. There's no way that this is all true. There's no way that Zaiden's word three years ago were true but- what should I believe now?
Twisted affection Chapter 50
"Kung tanggapin ko ang batang 'yon, mananatili ka pa rin ba sa akin?" Hindi ako nagsalita dahil hindi ko rin naman alam. "See? It's written all over your face. Iiwan mo pa rin ako. I won't accept any child if you're not the mother, Laurene. Hindi ko naman ginusto ang nangyari!" His words sounded like a bitter pill that he had to swallow.Napasinghal ako sa inis. "Hindi ginusto? Paano ba nabuo ang bata, Zairon? You fuck her and now you two have a child! At hindi mo ginusto? Sinong niloloko mo?!" "Laurene. . please listen baby, please? Hayaan mo muna akong magpaliwanag. I swear in my life, I never fuck anyone since the day we met. Hindi ko kayang gumalaw ng iba kung hindi naman ikaw." Pagsusumamo niya sa akin pero nawalan na akong ganang magtiwala pa sa mga salita niya. May pruweba na!"Paano mo magpaliwanag ang bata?!" Agad kong bwelta.Doon na siya napatahimik at mukhang hindi niya rin alam ang isasagot. Napapikit ako at hindi na nagpupumiglas. Kinalmado ko ang puso ko kahit na sobr
Twisted affection Chapter 51
"I'm sorry, Laurene. The timing was too off. I didn't know," Zaiden quickly apologized, regret lacing his words. He looked at me with an expression of deep remorse.Huminto ako sa paghikbi at tiningnan siya. "Zaiden.." I managed to whisper.He wipes away my tears. "I have to confess something. Alam kong hindi siya konektado sa nangyayari sayo pero ramdam ko kasing ngayon lang tayo nagkausap ng ganito," Pinunasan ko ang luha sa pisngi ko at hinintay lang siyang magsalita ulit. "I'm sorry for not realizing that it was you who I met that time when you were in your first year. I mean, hindi sa hindi kita kilala noon, hindi ko lang kasi matandaan agad na ikaw pala iyong babaeng nailigtas ko sa isang grupo. I didn't even manage to look at you because I'm in a hurry." He confessed."You remembered?" Ngumiti siya at tumango. I still remember the time he protected me. Even though I'm not petite in the past, may nagtangka pa ring gumalaw sa akin. There were five guys trying to assault me, and
Twisted affection Chapter 52
I could see the sympathy in his eyes. He gave my shoulder a reassuring squeeze. "I understand, Laurene. It's okay to be confused and hurt. It's okay to not know what to do. But remember, whatever decision you make, I'll support you."His words are comforting but it didn't ease the pain in my heart. But I was grateful for his understanding and support. For now, that was enough."Thank you, Zaiden," I said softly, managing a small smile. "I really appreciate it."Sinuklian niya rin ako ng ngiti. "Anytime, Laurene. I'm always here for you." He looked away and I saw a flash of pain in his eyes. It was quick, but I caught it. His usually kind eyes looked sad, like he was trying to hide something.His jaw was tight, like he was trying to keep his feelings under control. His smile, which was usually so natural seemed forced. His hands which were normally steady were clenched on the steering wheel.Hindi ko maiwasang malungkot sa kaniya. Hindi ko rin alam kung saan siya nalulungkot. Sa kamba
Twisted affection Chapter 53
"Laurene! Where are you?!" Minulat ko ang aking mata nang marinig ang boses ni Sheriah. Lumiwanag na ang paligid at nasa gitna pa ako ng dance floor. May mga tao rin naman ang nasa dance floor pero para akong tangang pumipikit roon.Luminga ako sa paligid at umaasang baka nandito pa siya pero ibang mga mukha na ang mga nakikita ko. Nakaramdam ako ng pagkadismaya. "Nandito ka lang pala!" Agad na sabi ni Sheriah nang makita ako. Nangunot ang noo ko, nanaginip ba ako ng gising? Hinawakan ko ang labi ko at ramdam ko pa rin ang dampi ng labi niya. Alam kong siya iyon. "A-anong nangyayari?" Wala sa sarili kong sambit. "Buti natanong mo. May nagturn off ng breaker kanina! Hindi rin alam kung sino pero mukhang sinadya!" She explained with her voice taking on a slightly annoyed tone. "Sinadya? Pero bakit?" tanong ko. I was trying to focus, to bring myself back to the present, but my mind kept drifting back to that kiss. "Hindi ko alam pero buti na lang at naayos agad ng mga staff. Ang kas
Twisted affection Chapter 54
"Nalalaman niya agad? Paano?" Tanong ko, hindi makapaniwala sa sinabi niya. He shrugged, "He has his ways, Miss. He's always been good at reading people, at sensing when something's off."Napaisip ako. Kung alam ni Zairon na mayroong drugs sa inumin niya, bakit niya ito ininom sa birthday party ni Justine?But a realization hit me. Sinadya niyang inumin iyon- to lure me in.I should have known in the first place. He told me that he stalked me, followed me and now he always plans something so I could talk to him again. Bakit ba hindi ko man lang iyon binabase sa mga ginagawa niya? It's hard to admit but he's obsessed with me. And now, I didn't even believe him. Kahit alam kong hindi healthy na magiging ganito siya sa akin pero naginhawaan ako. I have to apologize to him even though I don't like what he is always thinking pero kung hindi ko siya kakausapin, baka may gagawin na naman siyang hindi ko inaasahan. Suddenly, a question popped into my head. "Mordred, this is a bit personal b
Pinakabagong kabanata
