Four weeks prior…
UMANGAT ang kilay ni Rome nang sa pagpasok niya sa gate ng compound nila ay abutan si Dudz na naka-upo sa garden set na nasa harap ng bahay ng mga ito. Nakatingala ito sa puno ng kaimito na naroon sa garden; ang mga paa ay nakataas sa ibabaw ng mesang gawa sa bakal habang ang mga braso ay nakataas sa ulo.
S
SAKAYng taxi ay narating nila ang pagdadausan ng party na sinasabi ni Dudz.Hindi niya maintindihan kung bakit sa tagal nito sa trabaho ay hindi pa rin ito maka-bili ng sarili nitong sasakyan, samantalang kaya naman nitong gawin iyon. Nag-iisa lang itong anak ng Tita Marites niya. Nakatira pa rin ito sa mga magulang na parehong may mga trabaho. Ang ama nito’y isang electrical engineer at nagtatrabaho sa main supplier ng electricity sa buong Maynila. Wala itong ibang pinagkakagastusan— kaya kung gugustuhin nitong makabili ng kotse ay kakayanin na nito. Pero naisip niyang hindi lang marahil maluho si Dudz, kaya tamang bili lang ito ng mga damit at sapatos pamasok sa trabaho. &nb
“WHAT made you say that, Mr. Montemayor?” Sinubukan niyang maging pormal. After all, pareho na silang may isip ng lalaki. Ayaw niyang umasta katulad noong mga ipinakita niya rito. Ngumisi si Cayson na lalo lang niyang ikina-pikon. "Because look at you." And again, he stared at her body with malice. "You look like a guy." “Irrespective of how I look, you shouldn’t have gazed at my body as if I am some kind of a dirty woman, Mr. Montemayor." Lumapad ang pagkakangisi ni Cayson saka ibinalik ang tingin kay Dudz. “Fierce.” Napakamot si Dudz. “Ganyan talaga ‘yan, pare. Alam mo naman ang mga teachers…”
Nakangising bumalik si Rome sa table nila ni Dudz, subalit nang makitang wala na roon ang pinsan ay natigilan ang dalaga. "Nasaan na ang tukmol na 'yon?" tanong niya sa sarili saka kunot-noong sinuyod ng tingin ang paligid. Sa gitna ng event center kung saan nagtitipun-tipon ang mga bisita ay doon niya ito nakita, nakikipag-usap sa mga kakilala kasama si Cayson Monetmayor. Napa-ismid siya bago itinuloy ang paglapit sa mesa. Naupo siya roon at nakangising binalingan ang mga cupcakes na ini-lagay niya sa plato. Uubusin lang niya ang mga iyon saka yayain na talaga niya si Dudz na umuwi. Kung ayaw naman nitong umalis p
“I was standing at the bar counter when I saw you. Hindi ako makapaniwala, akala ko ay namamalikmata lang ako, pero ikaw nga,” nakangiting sabi ni Baron, flashing his perfect white teeth.There was something different about him that she couldn't put into words. But one thing was for sure--Baron was gorgeous. Sa kaisipang iyon ay hindi niya naiwasang makaramdam ng sakit sa pagkikita nilang muli. After all, they broke up because he lied to her. May karel
NAPASINGHAP siya. That’s it! Bago pa siya lumaklak ng red wine ay may tama na siya dahil sa mga cupcakes na iyon. Kaya pala ganoon na lang ang hilo niya kanina? “Nakalalasing pala pati mga pagkain dito… Paano ako uuwi nito…?” Biglang tila nahati sa dalawa ang babaeng bartender na kausap niya. Nahihilo na naman siya, at sa pagkakataong iyon ay mas malala na. Ipinilig niya ang ulo. No. Hindi pwedeng mahalata ng mga tao na lasing siya! Malilintikan siya kay Dudz! Nilingon niya ang kinaroroonan ng pinsan, pakiramdam niya'y nasa bangka sila dahil tila gumagalaw-galaw ang kinauupuan niya. Pero pilit niyang hindi pansinin iyon--kailangan ni
SA pag-ikot ni Rome ay nakaramdam siya ng matinding pagkahilo.Maliban pa roon ay makirot ang katawan niya, lalo na ang sa ibabang bahagi na tila mabibiyak. Sinapo niya ang nananakit na ulo at pinilit na bumangon upang matigilan. Muli niyang pinakiramdaman ang sarili. Bakit may mabigat na bagay na nakadagan sa katawan ko?
NAKITA niya ang panlalaki ng mga mata nina Jiggy at Connie matapos marinig ang salaysay niya.Mula umpisa hanggang sa matapos siya ay nakatutok lang ang mga mata ng dalawa sa kaniya, mataimtim na nakikinig at iniintindi ang pangyayari. And both were frowning with their eyes wide open. “What happened next?” pagkuway tanong ni Jiggy. She swallowed the lump in her throat. “W—Well… something happened, of course.” "What a bastard," sabi naman ni Connie na napasandal sa upuan at sinapo ang ulo. "Hindi ako makapaniw
ANG mga balahibo niya sa batok ay nagsi-tayuan nang muling balikan ang mga natitirang alaala mayroon siya sa gabing iyon. She couldn’t remember when exactly did she pass out — hindi na niya maalala ang sumunod na mga nangyari. Maaaring nawalan na siya ng malay sa matinding sakit na naramdaman o nakatulog na lang habang ang lalaki ay nagpakasasa sa katawan niya. She didn’t know. She couldn’t remember anymore. "Tinatanong kita, Rome," pukaw ni Connie. Umangat ang tingin niya rito at nakita ang pagkalito at simpatya sa mukha ng kapatid. "Bakit mo hinayaang gawin ni Cayson ang bagay na iyon sa iyo? I don't know what it feels to be intoxicated, so I need to understand kung bakit hindi mo nagawanag pigilan na man