Chapter 8"I noticed you were wearing sneakers the last time I saw you; why didn't you wear them this time?" tanong ni Jacques habang isinusuot ang apat na pulgadang heels sa kanang paa ko. Sa madilim na liwanag ng ilaw sa back seat, ramdam ko ang bigat ng titig niya sa mukha ko kaya hindi magkamayaw ang paru-paro sa tiyan ko. "Naiwan ko sa bahay," pagsisinungaling ko. If I said my five-year-old sneakers had worn out, I'd be in an awkward situation. Tuluyan nang humiwalay ang suwelas ng sapatos ko. Naubos na ang laman ng rugby na lagi kong ipinandidikit kaya wala akong choice kundi isuot ang heels ko pauwi. I noticed his chest move slightly, as if he was sighing. Minasahe pa niya ng isang beses ang kaliwang paa ko, bago niya isinuot ang kapares ng heels ko. "Your anklet suits you," komento niya. Bahagya niyang pinasadahan ng daliri niya ang aking anklet kaya nagdulot ito ng mumunting kiliti sa aking bukung-bukong.I bite my inner cheeks because of it. "Amulet 'yan, bigay ng isa sa
Chapter 9Hindi na ako nakatulog, paglabas niya ng kwarto ko. Ilang saglit kong minulat ang mata ko para iproseso ang sinabi niya. Ako? Precious to him? Kailan pa? We've just only met again last Monday, a...Posible ba iyon na mahalaga na agad ako sa kanya—'di ba ngayon-ngayon lang naman kami naging close? O kaya ganito ba siya pumorma sa mga naging girlfriend niya?Speaking of girlfriends, I've never heard of him getting a girlfriend from any news source, not even the TV network that they own. Some are linked to him, but his PR team will quickly respond with a statement denying it. He also rarely appears in newspapers or on television because, despite being the CEO of Almerino TV Network, he keeps his personal life private.Ugh! Bago pa sumakit ang ulo ko sa kaiiisip ay itinaklob ko na ang unan sa mukha ko. Pinilit kong matulog para hindi ako antukin sa trabaho ko mamaya. Paggising ko, bumangon agad ako at kinuha ang puting tuwalya sa aparador. I went outside my room, and Tita wa
Chapter 10"Hindi mo na kailangang alamin kung kailan kita unang nagustuhan basta ang mahalaga maipakita ko sa 'yo na sinsero ako sa panliligaw sa 'yo at hindi ito isang laro lang."My heart raced around in my chest, beating furiously and causing my chest to rise and fall with short breaths. How does he say it so naturally? Sasagot pa sana ako ngunit hindi ko mahanap sa utak ko ang dapat kong sabihin. Tumingin na lang ako sa labas ng bintana para mapagtakpan ang kabang nararamdaman ko. "Has the cat got your tongue?" He chuckled as he looked at my side."Prangka ka rin pala, 'no?" I said flatly, unable to make my voice work properly."I wasted so many years; I won't waste time now that I have the opportunity to express myself to you." He looked over at me again, his brow furrowed, before returning his gaze to the road.Mas lalo lang akong napipi at hindi na nakapagsalita ngunit bigla ko na namang naalala ang nalalapit na kasal niya dahilan para mapalitan ng pait ang nararamdaman ko.
Chapter 11I'm on the verge of falling for him, which is downright terrifying. Is this even logical? Yes, I've known him for a long time, but it's only been five days since we've become closer. However, amidst the short amount of time I spent with him, I was able to sense how attentive he is to me. How tender he is with my Tita and Josue.How he went out of his way to do things for me. Ang paggising niya ng madaling-araw para sunduin ako. I know it's too soon to tell, but I could tell he genuinely cares about me. When he tucks my hair behind my ear, and massage my hands and feet, I can tell how much he cares for me.'Yong mga tingin niya sa akin na walang halong pagnanasa, 'yong pagpaparamdam sa akin na sapat ako kahit marami akong kapintasan. How he considers my comforts and likings, as well as the people around me.He compliments every aspect of me, including my flaws.My curly hair, which he knows I inherited from my Aeta mother. My olive skin, which he adores and which I inherit
Chapter 12Kabado man ay nagawa ko pa ring magbigay ng serbisyo para kay Madam Chong. Dahil may katandaan na siya at maliit na bulas lang ang katawan niya ay hindi masyadong malakas ang puwersa ng masahe ko sa kanya. I only gave her a light, gentle massage and passive stretching to relieve muscle tension without causing too much friction on her skin. Sa ganitong paraan ng masahe, nakakatulong ito para sa sirkulasyon ng kaniyang dugo at nakakabuti rin para sa kanyang pustura. "I haven't had a massage in a long time; thank you, Mei Mei," aniya habang kausap ang matandang minamasahe ni Vina."Anything for you, Cheng," Madam Ngan murmured. "Ai, what time will Yǎ kè pick you up? Where is he now?"Naramdaman ko ang paghugot ng buntong-hininga ng matandang minamasahe ko. "He will be here in a moment. Xìnxīn ne?"(Translation: How about Xìnxīn?)"Wǒ bù zhīdào, she said she'd come. Lagot sa akin ang batang 'yon kapag hindi siya dumating," sagot naman niya pabalik.(Translation: I don't know)
Chapter 13Martes na nang magkuwento ako sa mga kaibigan ko. Hindi kasi nila ako tinitigilan hanggat hindi ako nagsasabi. "Maling mindset 'yan, Jen. Pinaghihinalaan mo gayong nagpaalam naman pala sa 'yo," untag ni Vina habang sumisimsim kami ng popsicle sa kalagitnaan ng gabi. Walang client kaya petiks muna kami rito sa locker room."Hindi ko pinaghihinalaan, nagtataka lang ako kung bakit kailangan niyang magsinungaling. Narinig mo naman, 'di ba? Naikuwento ni Madam Ngan na sasamahan niya si Faith sa Brunswick..." Humugot ako ng buntong-hininga. Naiinis din ako sa sarili ko dahil kung anu-ano na ang pumapasok sa utak ko which is hindi dapat. Maling pag-isipan ko siya ng masama dahil pakiramdam ko totoo naman ang intensiyon niya. Totoo lahat ng ipinakita niya sa akin. Kasi, sinong tangang tao ang gigising o magpupuyat para lang masundo ako sa madaling-araw? Sina Leon, Miles at Maximus nga hindi nagawa 'yon noong kami pa, e! Hindi naman required na dapat akong sunduin pero bakit niya
Chapter 14Kumilos ako ng normal pagkabangon ko, ni hindi ko ipinakita sa kapatid ko na masakit ang sikmura ko dahil sa natamo kong malakas na suntok galing sa client ko. "Y-you're also drin-king v-vitamins to stay healthy, Ma-nang?"Muntik ko nang mabitiwan ang hawak kong aluminum na baso dahil sa bigla niyang pagsulpot sa likod ko. Niyakap niya ang braso ko at bahagyang dinampian ng halik gaya ng ginagawa niya tuwing naglalambing sa akin."Oo, para strong si Manang palagi," sagot ko sabay lagay ng capsule sa bibig ko. Gamot iyon upang mabawasan ang pamamaga at pananakit ng tiyan ko. "Kumain ka na ba?" Umupo ako sa harap ng hapag. He nodded quickly and sat in front of me. "Ikaw? Ba-kit hindi ka kakain?" Alala niyang tanong. Ngumiti ako, tumayo at ginulo ang buhok niya. "Diet si Manang ngayon.""Diet? Pa-yat na nga ang Ma-nang ko, ba't diet?" Pangungulit niya habang nakatingin sa akin. Milo jumps up next to his chair and casts a glance my way. Sa araw-araw na nakikita ko siya rito
Chapter 15"Miss Jen, shall we?" The butler extended his right hand and guided us along. We started walking, but I paused to lift my head to check if Jacques was still in watching us from the top-to-ceiling window. When I saw that Miss Faith was already standing by his side, I suddenly felt my heart twitch. Nakahawak pa siya sa balikat ng binata at may sinasabi siya rito. The butler clarified my confusion by saying, "If you're wondering who they're talking to, Miss Faith is asking why are you here.""Why even do you know? You're strange." I continued focusing on those two."I can read lips from a distance."I cast him a sidelong glance because I couldn't believe what he had said, and he responded with a smile that had a hint of arrogance. "That stare has something in it," turo niya sa mukha ko. Nakakunot na kasi ako at hindi maipinta ang mukha ko. Sinimangutan ko siya kaya tumawa siya. "You're jealous..." I frowned while drawing my brows closer together. "I'm not. Why would I be j