Share
Chapter 17
KIRSTEN'S POV
"Mosqueda." Nalukot ang pagitan ng aking noo nang marinig ang pamilyar na tinig na iyon.
Hindi ko alam ang nangyayari. Pakiramdam ko ay nagising ako mula sa isang malalim na pagkatulog. Nakapikit lamang ang aking mga mata, nilalamig ako at malinaw rin sa aking pandinig ang marahas na paghampas ng alon sa dalampasigan.
"Mosqueda," tawag muli ni Guevarra. His voice echoed in my ear. Tila ba malapit siya sa akin pero at the same time ay malayo rin.
"Mosqueda," pagtawag niya sa pangatlong pagkakataon.
Bahaya kong ginalaw ang aking ulo saka marahang iminulat ang aking mga mata. Sandaling tumigil sa pagtibok ang puso ko. My eyes widened in fear when I found myself slowly sinking underneath the sea.
This scene is very familiar to me.
"Mosqueda!"
Mabilis na binalot ng takot ang pagkatao ko. Alam ko na kung saan patungo ang b
Related chapters
When the f---ing world ends Chapter 18
KIRSTEN'S POV"Nothing..." Nanginig ang boses ko. A single tear fell from my eyes but I could care less. "Nothing happened. Hinayaan ko lang na malunod ang sarili ko."I took a deep breath and look up to the sky to prevent my tears from falling.I can't cry. Not in front of him.Nabalot ng katahimikan ang paligid. Ipinikit ko ang aking mga mata upang dinggin ang pinaghalong tunog ng kuliglig at ng paghampas ng alon sa dalampasigan.Hindi ko alam kung anong ginagawa niya ngayon pero ramdam ko ang titig niya sa akin. I hugged my knees tighter saka isinandal ang aking noo sa pagitan ng mga iyon.My tears starts to fall. One by one. Hindi ko alam kung bakit pero hindi ko na napigilan ang pagtulo ng mga ito."I'm tired but I can still manage."Hindi ko namalayang naiusal ko na pala ang nasa isip ko. Mas lalong humigpit ang pagkakayakap ko sa ak
When the f---ing world ends Chapter 19
KIRSTEN'S POVMalinaw sa aking pandinig ang pagtunog ng wall clock na nakasabit sa nirentahan naming kuwarto dito sa resort. Madilim ang paligid. Nakadipa ang aking mga kamay habang nakahiga sa malambot ng mattress ng kama. I was just staring at the ceiling thinking about random things.Hindi ko alam kung paano ako nakarating rito pagkatapos ng eksenang iyon kanina sa dalampasigan. Ang alam ko lang ay para akong lumulutang. Masaya ako pero at the same time ay mayroon ring pangamba ang nabubuo sa loob ko ngayon.Malalim akong nagbuntong hininga saka humila ng unan at mahigpit itong niyakap. Tumagilid ako ng higa at tinitigan ang karagatan na kitang-kita mula sa veranda ng aming silid.'Let me be your masochist.'I bit my lower lip to stop myself from smiling. Mariin kong ipinikit ang aking mga mata.Magsisinungaling ako kung sasabihin kong hindi ko nagustuhan ang sinabi niy
When the f---ing world ends Chapter 20
Kirsten's POVHindi ko alam kung ilang buntong hininga na ang nagawa ko matapos ang halos limang minutong katahimikan sa pagitan naming dalawa ni Jenny.We are currently sitting on the sand while watching the four idiots playing with water.Tinupi ko ang aking tuhod saka niyakap ang mga iyon. I hit my forehead internally nang makita kong tumakbo yung apat na lalaki patungo sa may buhanginan pagkatapos ay naghukay sila gamit ang kanilang mga kamay. They made Matthew lay on the hole they dug then cover his body with sand as if burying him.Tumayo pa si Bernard sa gitna habang ang mga kamay ay nakataas sa kalangitan at nakapikit. He's saying something that we can't really hear from our place. Iyong dalawang natira naman ay iniiyakan si Matthew na ramdam na ramdam ang role niya bilang patay na tao.Nagsisisi na talaga akong sumama ako sa outing na 'to-- Come to think of
When the f---ing world ends Chapter 21
KIRSTEN'S POV"Uuwi na tayo bukas. Kailan mo sasabihin sa kaniya?" I tear my eyes off of Guevarra when I hear Jenny's voice behind me.It's already five in the afternoon. The boys are still playing on the shore while Jenny and I decided to go back to our room.Nasa veranda ako ngayon at pinapanuod silang maglaro."Hindi pa ako ready," ani ko."Kailan ka magiging ready?" Inilipat ko ang tingin sa kaniya at nakita kong nagkibit balikat siya. "You know you can't imprison yourself in the dark forever or you'll break.""At least I am not alone in that dark," I mumbled. Because they are there with me.She stared at me intently na tila ba binabasa niya ang nasa isip ko. I just smiled saka ibinalik ang aking tingin sa dalampasigan.Sometimes, I still think that I don't deserve happiness. I brought so much misery to those people who stayed with me kahit pa ang tanging pinapakita lang nila sa akin ay kabutihan.I shifted my gaze o
When the f---ing world ends Chapter 22
Trigger warning: Mention of someone's death, s*icide.If you are not comfortable in this kind of topics, then please don't force yourself to read this :)Consider yourself warned...KIRSTEN'S POVI gently open my eyes as soon as I feel the warmth of the sun that shines on my face.I blinked. I had that same dream again-- Actually, it was more like a nightmare than a dream. A nightmare that continuously hunting me. A nightmare that continuously reminds me to stay on my place.Naroon na naman ako sa pinakamalalim at madilim na parte ng dagat. Sa panaginip ko, naririnig ko ang paulit-ulit na pagmamakaawa nina Mama at Sierra na huwag akong aalis.I cried. Not because I'm scared but because I am guilty. I am torn between living in the past and moving on. I am a step closer to th
When the f---ing world ends Chapter 23
KIRSTEN'S POVHalos hindi ko na maimulat ang aking mga mata noong magising ako nang araw ding iyon. Hindi ko alam kung anong oras na pero nasisiguro kong kanina pa lumubog ang haring araw.Malalim akong nag-buntong hininga bago ko mapagpasiyahang imulat ang mga mata ko. My forehead creased when I found myself lying on Mama's bed.Wala akong natatandaan na lumakad ako para humiga rito kanina.Kumurap ako pero ipinagkibit ko na lamang iyon. I was so hysterical earlier, maybe I unconsciously climbed up the bed.Tatayo na sana ako pero muli akong natigilan nang mapansing nababalot ng kumot ang kalahating parte ng katawan ko. Hindi lamang basta-basta iyon dahil sobrang ayos ng pagkakabalot nito na sa katawan ko na para bang sinadya.Bumalik sa pagkakakunot ang noo ko bago ko ilibot ang tingin sa paligid. Ngayon ko lang rin napansin na nakabukas pala ang ilaw na hindi ko naman usually ginagawa.I licked my lips kasabay ng pagtambol ng kaba
When the f---ing world ends Chapter 24
TW: Sexual abuse/harassment.I tried my very best to give justice for the story. I know that this is a very sensitive topic and if you are not comfortable with it, I suggest that you should skip this part ಥ‿ಥKIRSTEN'S POVHindi ko napigilang mapahikbi nang matapos sabihin iyon. This is the first time that I told someone about this kasi ayaw kong balikan. Kahit sa mga magulang ko ay tikom ang labi ko."T-The fisherman and I survived. There was only two life vest in that boat and Sierra gave the other one to me." Tumingala ako saka marahas na pinunasan ang luhang tumutulo mula sa mga mata ko. "I can't bring myself to tell anyone about this, not even my parents. A-Alam ko, r-ramdam ko na... R-ramdam ko na somehow, sinisisi nila ako sa nangyari. Especially si Papa. I honestly want him to punish me, scold me, beat me up or something but instead, he gave me a cold shoulder.""Like I did not exist in his life. Only Sierra matter. But it's fine, matagal k
When the f---ing world ends Chapter 25
KIRSTEN'S POVHindi ko alam kung ilang oras na ang lumipas. Kalmado na ako pero hindi pa rin umaalis si Guevarra sa tabi ko.I took a deep breath again before glancing at Guevarra. Bahagya akong nagulat nang makita kong natutulog na pala siya. It was just for a moment until a sweet and gentle smile formed on my lips.I let him sleep while I stare at the hanging rope again. After that incident, I began to distance myself from other people. From my so-called friends and even from my mother. Hinayaan kong humaba ang buhok ko para ipang-takip iyon sa mukha ko. Simula no'n ay hindi na ako naging komportable sa mga tao. Hindi ko na sila kayang titigan sa mata. Feeling ko ang dumi-dumi ko na. Feeling ko lahat sila ay pinag-uusapan ako.No one believes me so I just shut my mouth. It went on for months hanggang sa maubos ako. Hanggang sa hindi ko na kayang tignan ang sarili ko sa salamin.Until one day, Escobar went home drunk. Mama wasn't home dahil bumaba
Latest chapter
- When the f---ing world ends Epilogue
- When the f---ing world ends Chapter 36
- When the f---ing world ends Chapter 35
- When the f---ing world ends Chapter 34
- When the f---ing world ends Chapter 33
- When the f---ing world ends Chapter 32
- When the f---ing world ends Chapter 31
- When the f---ing world ends Chapter 30
- When the f---ing world ends Chapter 29
