Chapter 5

MARCO

Wala kaming imikan sa buong byahe hanggang sa makarating kami sa tirahan niya. Panay lang siyang buntong-hininga habang panaka-nakang sumusulyap sa akin. Sa itsura ng mukha niyang nakikita kong parang may gusto siyang sabihin sa akin pero may pumipigil sa kanya. Kung ano man 'yon hindi ko alam at wala din akong balak mag-usisa. Kung gusto niya talaga ako siya mismo ang magkukusang mag-open up sa akin.

Bumaba siya ng kotse ng wala man lang paalam. Nahihiwagaan ako sa mga ikinikilos niya pero nagkibit-balikat na lang ako. Kaagad kong nilisan ang lugar na iyon.

Hindi naman kasi nasusukat sa tagal o ikli ng panahon para masabi mong tunay na pag-ibig ang nararamdaman mo sa isang tao. Minsan nga kung sino pa ang hindi mo inaasahan na tao, kung sino pa ang pinakaaayawan mo, kung sino pa ang kinamumuhian mo ay siya pa itong makakatuluyan mo. Kung sino tuloy ang inakala mong siya na at minahal mo ng buong buhay, pinag-alayan mo ng buong sarili, kaluluwa at t