Naku, patay na talaga si Nestor nito. Hahaha! Salamat sa pagbasa. Don't forget to vote with your diamonds. Thank you. Magbabalik ako in two days ako. Day off ko hahaha
Rizalyn's POV . "Huwag na huwag kang magsalita sa harap ng ama ko, okay? Ako na ang bahala. Tumahimik ka lang, okay? Get's mo? Kung maraming tanong si Mama tungkol sa 'yo tumahimik ka lang at ako na ang sasagot." Huminga ako nang malalim at pinikit sandali ang mga mata. At nang maimulat ko ito ay ang nakangising mukha ni Oscar na ang nakikita ko ngayon. Ngumiwi ako. Masyadong friendly ang mukong na ito. "At please lang huwag kang ngumiti masyado. Tipirin mo iyang ngiti mo. Hindi iyan free! Umayos ka kung ayaw mo na tuhugin kita!" Turo ng hintuturong daliri ko, at tumango lang din siya. Kanina pa siya tahimik at pati na ako. Humarap agad ako sa pinto ng elevator at konti na lang at magbubukas na ito. "Should I hold your hand?" Sabay hawak niya sa kamay ko. Baliw talaga. Ba't pa magpapaalam eh humawak na? Tsk, gago! "Saka na. Masyadong basa ang kamay ko, Oscar. M-May tissue ka ba?" Sabay bawi ko sa kamay at titig ko sa bulsa niya. Alam kong may panyo siya kanina at hihiramin ko
Nestor's POV . What a load of crap. I pace back and forth, thinking about my next move. Dammit. I couldn't believe it. She's bloody taken and engaged. What's the point of doing this and that if things won't work? Moving took me a while because I wanted to ensure she could no longer escape from me. But the hell. I am too late. May paraan pa ba para makuha kong muli ang puso niya? "Aren't you dizzy? You're pacing back and forth, Nestor. Here, have a cold beer." Ibinigay ni Elizalde ang malamig na beer at agad kong ininom ito. Napatiim-bagang ako at nahinto sa sarili. Tinitigan siya sa mata at seryoso. "What do you think is the best thing I should do?" I asked. I'm desperate for a piece of advice. "What do you mean? I thought you got her? Hindi pa ba?" I shut my eyes and drank my beer again. "Dammit." I sat down on the chair beside him. Wala akong nagawa kanina kung 'di ang titigan siya sa kasama niya. She seems over the moon and so in love with him. I never had a chance to ta
Rizalyn's POV . I'm glad yesterday was quick and over. Mabuti nalang at wala siyang masyadong tanong tungkol sa lahat at panay lang ang inspeksyon sa mga ginagawa ng mga Engineers at Architects. Siya na rin mismo ang nakikipag-usap sa kanila, at nakatitig lang ako mula sa malayo sa kanya. Now that I can see Nestor's physical appearance in this broad daylight, I conclude that he is more attractive than he used to be. Gwapo at matipuno na siya noon pa. Pero mas nadagdagan nga lang ngayon na naging hands on na siya sa negosyo nila. Naalala ko pa noon na patago siya sa sarili at nagpapangap na security guard ng sarili nilang kompanya. Iyon pala, isa na iyon sa undercover investigation niya sa mga tauhan sa kompanya. He's an undercover billionaire, and I love him without everything. Minahal ko siya noon bilang isang security guard na walang-wala at hindi isang Ferrante. Mas gusto ko siya noon sa kung ano siya, pero syempre, hindi maikakaila na mas gumanda na ang lahat sa kanya ngayo
Rizalyn's POV . Talaga nga namang lapitin siya ng mga babae ano? Kahit kailan talaga! Kulang pa yata ang ganda ko ngayong araw, dahil ang daming mas magagandang babae sa paligid ko. "Congratulations, sis!" Belinda gave me a hug and a kiss on each cheek. "Wow, it's impressive. You did well. I didn't see this side of you. May talent ka pala pagdating sa ganitong negosyo?" she continue. Konting ngiti lang ang ginawad ko sa kanya dahil abala ang mga mata ko sa banda na kung nasaan si Nestor. Today is our grand opening. The programme hasn't started yet, but welcoming guests and visitors sparks like flies on the resort island. Fully booked ang lahat ng rooms at kailan pa namin na magbukas ng iilang extrang cottage houses na hindi pa tapos. I didn't expect this. It was massive. "Have you seen Papa and Mama?" tanong niya. Nilingon ko ang banda na kung nasaan ang malalaking bisita ni Papa sa negosyo. Wala si Papa roon, at wala rin si Mama. "Hmm, I don't know. Nandiyaan lang sila ka
Nestor's POV . Am I too late? Damn, that hurts the hell out of me. During the entire event, I didn't have the chance to get her again. Nasa tabi na niya si Oscar at panay ang bantay nito sa kanya. Hindi ako makalapit, at hindi ko rin siya makausap. The announcement was surprising. Although I knew ahead of time that Oscar was already her fiancée, I still didn't believe it. Iba siya sa akin kung wala ang boyfriend niya. She holds me the way I want to hold her. She looks at me the way I want to look at her. There was love in her eyes every time she looked at me. I have known her for so long. I just know her heart. Pero iba na ngayon. Marami nang nagbago sa buhay niya. Pero sa kabila ng lahat ay gusto ko pa rin na hawakan siya. I know I am too late to do this. It was too late when I realised that I had wanted her for so long. I got scared when she was ready for me. She was only young and stubborn. She has a dream to achieve, and I don't want to hinder her. The heck. "Tsk, team s
Nestor's POV . "Huwag mo ng titigan. Mas lalo ka lang masasaktan," si Elizalde. Tumabi na siya at pareho kaming nakatitig ngayon sa dalawang taong puno ng tawa. The rest of the boys left already the island resort because of their business and work. Tanging si Elizalde na lang din ang naiwan dahil sa negosyo. "Aren't you going to? I thought you were leaving today?" I asked, but my eyes were still on the two people ahead. "I might tonight. I don't know. But maybe soon," he sighed, and I did the same. It was nearly a week, and our parents were back on each track. I don't want to return to thcentralin business because Rizalyn still needs help and guidance. Kahit na ako ang gumagawa ng lahat ay okay lang, basta makita ko lang siya sa bawat araw ko rito. It wasn't easy for me because seeing her every day with Oscar was so hard. I can't make my move, and I'm losing the battle already. "I think I will be going with, Zalde. I need some fresh air." I said and stood up in dismay. "Sure
Nestor's POV . "Here, baby. Hold it tight, and be careful. You don't need to hurry. The fish will bite when they're ready." "What do you mean they'll bite when they're ready? Maghihintay pa tayo? Gaano katagal?" "Yes, baby. Like I said, everything has it's own time. Hindi pinipilit, dahil kung manamadali mo ito ay lalong hindi kakagat sa pain natin ang mga isda. Take your time and enjoy the view. The fish will bite at the right time." My jaw clenches while listening to the two of them. They're behind me, and I'm fucking serious about reeling the fish that I just caught. It's fucking torture to be here with them, acting cool with anything because of the truth? It hurt the hell out of me, and I'm bloody insane! Oscar was right about the right timing. But there's no such thing as luck in life. You strike while the iron is hot. You have to work hard to earn a living. Destiny provides, but you have to choose. Because at the end of the day, it's your life and your choice. Tama siya,
Rizalyn's POV . Nakakainis. Angtagal niyang bumalik! "Madam Riz,handa na po ang umagahan ninyo," si Chef Steve sa akin. Napatingin ako sa banda na kung saan ay ang ekslubsibong puwesto ko rito. "Salamat, Chef Steve. The best ka talaga!" Hand approve ko sa kanya. Tumalikod na siya at ngumuso na ako sa sarili. Humakbang na din ako palapit sa mesa, at nalungkot ako nang makita kung ano ang nakahain dito. I'm not on a diet. Kakain ako sa gusto ko, pero simula nang bumalik si Nestor sa syudad para sa sariling negosyo ay nawalan na ako ng gana. Oscar is annoying at times, and we are okay now. Hindi ko kinaya ang isang buwan na gusto niya. Binasted ko na agad siya! I have explained to Papa everything and he understand it. Nanghinayang si Papa sa amin ni Oscar dahil nakikita niya na malaki raw ang potential ni Oscar sa negosyo at sa akin. Pero ganoon talaga. Hindi ako kampante, at kahit anong gawin ko na gustuhin si Oscar ay mas lalong naiilang na ako. Napansin din niya ito. Kaya na