NADATNAN niya si Larkspur doon na naglilinis ng pinaggamitang pot habang sila Lazzini at Helios ay walang kibuang kumakain ng vanilla custard cream donut na gawa ni Larkspur.
Dumeretsyo siya sa pakay niya saka ipinasok ang bowl sa microwave, hinintay niyang matapos initin ito. “Good morning mga dingleberries,” bati niya sa mga ito ng hindi man lang siya pinansin.
“Ugh, that endearment is disgustingly iconic sino nga ulit ang nagsimula niyan?” nilingon siya ni Lennon na narinig pala siya kahit nasa malayo. Katabi niya si Efron at Lysandros na naglalaro sa x-box nila.
“Well, Anthony was the mastermind,” sagot ni Lazzini.
“Kagigising ko lang narinig ko kaagad ang gwapo kong pangalan? What’s up?” Napatingala sila sa boses na nagmumula sa hagdanan nilang nakakahilo dahil sa pabilog ito at mataas.
“That ‘dingleberry’ thingy again,” sagot ni Lysandros habang tutok pa rin ang tingin sa malaking monitor.
“That shit was 10 years ago hindi pa rin kayo makamove on?” naiiling na sabi ni Helios na tumatakbo sa sink dahil naputukan sa mukha nito ang cream na nanggaling sa kinakain nitong donut.
“Gago mas marami pa ‘yung cream kaysa sa tinapay Lark!” reklamo habang hinihilamos ang mukha.
Hinanap niya ang basahan na nakasamay sa pintuan ng refrigerator nila pero wala siyang nakapa, nilalabhan na ito siguro ngayon ni Divine, narinig niyang nasa laundry area ito kanina.
“Here.” Abot ni Lazzini ng panyo kay Helios na agad namang tinggap nito para punasan ang mukha.
Minsan naiisip niyang parang may mali sa dalawa niyang kaibigan, ramdam niyang iwas ang parehas na parang hindi rin dahil kung titignan parang maayos ang kanilang samahan.
Naitanong na din nila iyon minsan kay Lazzini at Helios pero ang sagot lamang nito ay wala silang problema kahit na napapaghalataan na. Pinagsawalangbahala na lang nila ang dalawa, baka may nangyari sa pagitan nila at nirerespeto nilang lahat ito.
“Pasalamat ka pinapakain kita dito sa pamamahay na ito tangina ka.” Biglang kinuha ni Lark ang panyo na binigay ni Lazzini kay Helios para punasan ang kamay nito saka ibinalik kay Lazzini muli.
“Lark, lahat naman tayo pinapakain ang isa’t isa wag kang hugas kamay.” Biglang sulpot ni Lawrence saka umakbay kay Lennon na umiinom ng tubig sa tabi.
Nandidiring lumayo naman si Lennon kay Lawrence.
Hindi nakatakas ang pagawa dito ni Austin, nakahubad-baro kasi si Lawrence. “Panic gay.” Naiiling na tukso niya kay Lennon.
“Ano? Panic gay? May asawa at anak ako, gago.” Inangatan ni Lennon ng kaniyang gitnang daliri si Lawrence.
Napalingon siya sa microwave nang tumunog ang timer. Kinuha niya na ito at babalik na sana siya sa kwarto nang humarang sila Efron, Anthony at Lysandros sa dinadaanan niya.
Naka linya ang mga ito na parang tren habang tumatakbo at sumisigaw ng pagkapanalo. Nag-isang linya ang labi niya, ang aga-aga nang bubulabog sila.
Nang makalampas na ang tatlo saka na niya sinimulang umakyat sa taas para ihatid ang pagkain ng dalaga.
Kumatok muna siya dito na nagpapaalam ng presensiya niya, pagpasok niya nakatakip pa rin ang mga mata nito at nakahiga.
Lumapit na siya dito, umupo siya hindi kalayuan sa tabi ng dalaga na umayos na rin ng upo.
Ihinipan ni Austin ang noodles at iniumang ito sa dalaga, para maiwasang tumulo ang sabaw nito inalalayan niya ang baba ni Fauzia gamit ang kaliwang kamay niya. Sa hindi inaasahang pangyayari umurong sakaniya ang dalaga na ikinagulat niya.
She was coughing while holding her neck, as if someone is choking her.
“Hey, sorry did I do something wrong? Mainit pa rin ba?” he panicked, akmang lalapit siya ng pigilan siya ng dalaga. Inuubo pa rin siya.
“Wait, n-no touching p-please,” pakiusap nito sa nahihirapan boses.
It was just a single touch but it frightened her.
“Sorry, I don’t know. Are you calm now? May masakit pa ba?”
Umiling ang dalaga kaya ipinagpatuloy niya na itong pakainin, iniiwasang mahawakan ito sa kahit saang parte ng katawan.
Austin can’t stop smiling while he feeds her, he can see that Fauzia likes the curry udon he made for her.
Out of the blue, a thought popped out of his head that made him down. “Is it okay if I ask you something?”
Sandaling tumigil ngumuya si Fauzia, kita ni Austin ang mabagal na paglunok nito. Naga-alangan pa ito pero tumango rin kapagkuwan. “Okay, I’ll try.”“Do they choke you when you’re eating?” Natigilan si Fauzia sa tanong niya na agad naman niyang binawi. “Sorry I asked, you don’t have to answer that,” paumanhin niya.
Napapikit siya sa inis nang hindi na muling gumalaw ang dalaga.
Akala niya wala na itong balak magsalita man lang o gumalaw, maya-maya lang ay nakita niya ang marahang pagtango ng dalaga at kahit pa may panyong nakatakip sa mga mata nito may kumakawalang luha dito.
Mahinang napamura si Austin at akmang pupunasan ang luha niya ng agad na pumasok sa isipan niya na baka mapaigtad ulit ang dalaga.
He’ll asked her first to make sure, mahirap na baka matakot ulit ang dalaga sa maling galaw niya.
“Can I wipe your tears?”
Dahil sa tanong niya, natauhan siya at nagkukumahog pang pinunasan ang basang pisngi.
“How did you know?” her voice was at the edge of breaking.
“I deduced, you would not react like that if they didn’t---” he paused. “---you know what? I’ll keep my mouth shut, I might say something that’s not good for you to hear. I’m shutting my mouth now.” He moved his fingers to zipped his mouth.Mabuti nang manahimik, alam niyang bulgar at hindi nagi-isip ang kaniyang pagkatao, hindi marunong lumugar ang bibig niya at hindi pa marunong makinig.
Hindi na kumibo pa si Fauzia at hindi na nito natapos ang pagkain, nagsisisi na siya kung bakit nagtanong pa siya. Minsan naiinis na siya sa mga lumalabas sa bibig niya, hindi ito umaayon sa sitwasyon.
He was silently punching his head when Larkspur suddenly entered that made him stop, he looked at him confused. “What are you doing, dingleberry?” usisa sakaniya nito.
Napakunot ang noo niya. “Ikaw, bakit ka nandito sa kwarto ko?” tanong nito pabalik.
“Inutusan ako ni Mavis na ibigay ‘to kay Fauzia.” Inilabas ni Larkspur ang isang bowl ng donut na gawa niya.
Lumakad siya papalapit dito para kunin na sana ang donut nang ilayo nito ito sakaniya para bumulong. “What kind of tangina happened to you?”
“I asked the most tangina question to her,” dismayang sagot niya sa kaibigan.
“Oh, that tangina.” Hinawakan ni Lark sa balikat ang kaibigan, dama pa nito ang pagpikit at pagtango. “I understand, we make mistakes sometimes but you’re fucked up for not thinking before you speak.” Itinapik niya ang pisngi ni Austin, inabot na ang donut at umalis.Nadatnan niyang nakajiga na sa kama ang dalaga, itinabi niya na lang ang donut saka siya umalis para dumiretsyo sa kaniyang opisina.
“Drink the glass of water on the side table, kapag matutulog ka hindi ka na babangungutin,” sabi niya gamit ang intercom bilang paalala.
Nangingiting pinanood muna saglit ni Austin ang dalagang mabilis na naubos ang donut, sarap na sarap ito at kita niya kung gaano kagutom ito. Wala na itong suot na panyo at kita niya ang paglibot ng paningin nito sa kwarto niya.
SA SANDALING naimulat ni Fauzia ang mga mata bumalikwas siya ng bangon. Namamanghang kinapa ang sarili kung totoo itong nangyayari sakaniya.Totoo nga ang sinabi ni Austin, hindi dumaan ang masamang panaginip niya. Sumilay ang ngiti niya dahil doon.Fauzia closed her eyes to embrace the fougère essence of the room she’s in, since day one the familiar scent didn’t come off.Napatingala siya sa wall clock na ikinalaki ng mata niya, 8 na ng gabi. Pitong oras siyang tulog. Kung dati hindi ito nakakaramdam ng kahit anong pagod ngayon ramdam niyang pagod ang katawan niya, ramdam rin niyang gutom na siya.She heaved a sigh.Kita naman niya kung gaano kabait si Austin at Mavis but she can’t just let her guards down.The last time she trusted someone he neglected her to sold her body. That traumatic memory carved in her soul for the rest of her life.Tanggap niya nang dadalhin niya ito hanggang kamatayan.She shook off her mind when Mavis entered with a food tray. She smiled at Fauzia who is si
HINDI na nagawang alamin ni Austin kung gaano katagal ang kaniyang tulog, basta na lang siyang ginising ni Lysandros at hinila papunta sa second-floor ng mansion.“Fuck you, Ly, you didn’t even ask me if I already had eaten!” he abrasively yelled.Muntik pang matalisod si Austin dahil hindi niya nakita ang hagdanan at ang masakit pa dito dahil nakapaa siya ang hinliliit sa paa nito ang natamaan.Napaupo siya sa sakit habang hinimas ang paa bago masamang tumingin kay Lysandros.“Not my fault, don’t be tanga-tanga next time okay?” he mocked as he patted his head. “Don’t worry, makakakain ka naman huwag ka nang makulit.” Pinatayo na siya ni Lysandros, nakaakbay na silang pumunta sa taas.Pagpasok sa gaming room nila bumungad sakaniya si Anthony, tinutukan siya nito sa lalamunan ng nerf gun.He looked at Anthony, annoyed. “Really? A nerf gun? You shot me on the throat with a nerf gun?!” he said out loud.He didn’t have time to react when someone splashed him a water and when he saw Efron r
BINAGSAKAN niya ng masamang tingin si Anthony bago hinampas ang kamay palayo sa mukha niya.Lumabas na siya at hindi na gimambala ang dalaga, baka magising ito sa ingay nila.Pagkatapos kunin ang sandamakmak na mga plato umakyat na sila, nagsimula na nilang kainin ang mga nakakawalang ulirat na pagkain.“Okay, I’ll start with these two,” sabi ni Helios kinuha ang cheerios pati ang isang litro ng coke. “Let’s take it easy.”Nagsigawan sila sa inis nang inunang ilagay ni Helios ang coke bago ang cereal. “Oh come on, dingleberry!”“Bro! Cereal always first. Dang it, Helios, cereal always first! Then put milk!” Larkspur bellowed, displeased at what their friend did to their food.“Helios! Cereal always first!” then, Austin’s screamed in the background like the others did.“I don’t care, I don’t play by the rules.” Helios shrugged. Lahat sila doon ay napabuga ng hininga dala ng iritasyon.“Ugh! You’re giving me an OCD,” sabi ni Efron na nasusuka pa ang mukha.Nang malagyan na ang isang bowl
IN THE PAST 3 days, he can really see that she is exhausted. Fauzia slept for 2 days after he gave her the special medicine.Hindi na siya magugulat pa kung matagal pang magigising si Fauzia. Bumabawi na ang katawan niya sa tulog.Pinakatitigan lamang niya ang dalaga hanggang sa napagpasiyahan niyang suklayin ang buhok nito.Hindi pa man umiinit ang kamay siya sa buhok nito ay napahinto siya nang gumalaw ito bahagya pero hindi naman nagising.Halos isang oras lamang siya doon at ang ginawa niya ay suklayin ang buhok nito habang iniisip ang lahat ng nangyari sa dalaga. Iyon na ang hinding-hindi na maalis sa isipan niya na hindi niya matanggap.Yesterday, he finally has the guts to know her history. And that was very traumatic for him, there’s no word to describe how much pain she must’ve felt and it’s making him so angry even if the happening itself didn’t came from Fauzia’s lips.After a minute or so, he gently remove her arms that was wrapped around him.He, then, go down to see his f
NAPAUBO si Lennon sa ginawa niya dahil sa tawa, nagkukumahog niyang kinuha ang punong tubig ni Lazzini saka ininom iyon.“That man is evil! Run for your life, L!” babala ni Lazzini kay Lennon na nakuha naman ang punto niya, tumayo ito para lumayo sakaniya.Agad naman pinindot ni Austin ang button ng pause dito. “Pause.” Tumigil na nga itong tumakbo.“Are. You. Fucking. Kidding. Me?!” bawat sambit nito ay madiin at puno ng galit.Tumatawang lumapit dito si Efron at Anthony, pinaghahawak ang mukha at katawan nito. “Get off me. Fuck you! Fucking fuck you!” gigil na nito.“Gay shit panic.” Naiiling habang tumatawang lumapit na dito si Austin. “Bro, this is the best day of my life. And look at his fist, he is ready to punch me.” Turo niya sa kamao nitong namumula na sa sobrang gigil.Umatras silang tatlo dito nang sumigaw na naman ito ng pagkarindi rindi.Bukas na ang zipper ng pantalon nito ng dahil kay Anthony, iyon ang dahilan kung bakit ito nagsisigaw. “You mother!” sigaw nito na gigil
AFTER their dinner he asked his friends to play another game to pass the time, Fauzia is still asleep when he entered the room.Good thing she’s resting, he’s aiming for her to get better momentarily. No more doubts, worries, and pain that’ll aggravate her. He yearned for Fauzia’s gazes, that will gaze at him without fear. “So, what are we gonna play?” Helios was clapping avidly.“Let’s group into three first, I pick Efron and Lark in my team ‘Austin the great’.” Hinila niya ang dalawa.“Then we are the Tres Mario’s.” singit naman ni Lysandros, tinuturo si Anthony at Lawrence.Nagkatinginan naman ang tatlong natira.Sila Lazzini, Lennon at Helios ay parang diring-diri sa mga pagmumukha ng isa’t isa. “Ant! Let’s switch up. I don’t like these two.” Lennon cringe.“Don’t worry, L. We don’t like you too,” balintuna ni Helios, hindi siya pinansin ni Lennon.“Sorry, bro, we don’t accept bad players in our team,” tudyo pa ni Lawrence.Lennon dramatically sat on the couch. “Fine! Explain the
FAUZIA pressed her lips together to stop herself for giggling when she saw Austin and the other two guys hugging and jumping in a circle with glee.It’s weird to see a bunch of grown men acting like a kid. She doesn’t know what on earth happened but it looks fun and they look happy.`Happy… They’re happy.`She unconsciously gripped her shirt when she remembered something from her past.She huffed some air to calm her nerves.Pagbaling niya sa loob ng kwartong iyon na nagpagulantang sakaniya, nakita niyang nakatingin na si Austin sa direksyon niya.Minabuti niyang hindi magsanhi ng ingay at mabilis na umalis doon, her heart is pounding.When she is in front of the room she’s occupying she jumped in shock when she heard him calling her name.Mabilis siyang pumasok sa kwarto, alam niyang ilang segundo lang pupuntahan na siya ng binata.After five seconds, he is now in front of the door knocking. “May I come in?”Napako siya sa kinatatayuan, he’s at it again! With sweet and gentleness wor
HINDI niya alam kung anong isasagot. Nagpatuloy pa rin ang binata. “Fuck, I may not know you completely but I’m willing to take care of you.”“You’ll take care of me even if….” She trailed off, thinking carefully to what she will going to say.“I don’t even know myself anymore…. I don’t even love myself. And yet you’re saying these things to me?” she scoffed.“Wala kang mapapala saakin, sinasayang mo lang oras mo saakin.” Sa katunayan ay nagulat siya sa sarili, naituwid niya ng ayos ang gusto niyang sabihin. Dahil na rin siguro sa emosyon na nag-uumapaw sa kaniyang dibdib.“This may be cringe but I will shower you with my love. Your soul may be scattered but please let me fix it until you can be able to love yourself, to know your worth. It’s okay if you’re struggling for trusting me, I’ll work harder to open your eyes that not everything around you is a threat,” mahabang sabi niya, hindi man lang pinansin ang salungat niyang pananaw. Hindi siya natinag, iisa pa rin ang nasa isip ni