Game 01

Game 01                                                                               

It's Just a Game (Chapter 01)

Irish's POV

Luffy is about to kiss me but as I open my eyes to look on his face. It changes into a horrifying face of Kuya Natthan who is calling my name to wake-up. 

Nagising bigla ang aking diwa dahil sa bangungot. When my vision cleared nakita ko sa gilid ng aking kama na niyuyogyog ng aking kuya ang balikat ko.

"Wake up. Irish," saad nito. Nagtaka ako kung bakit narito ang asungot nato. Ilang buwan na ang lumipas at ngayon lang ito muling nakapagdalaw. 

I miss him dahil wala na akong ginawa buong bakasyon kung hindi ay manood lamang ng Anime rito sa Apartment. Binigyan ko rito ang Duplicate key nang Apartment ko upang easy access na itong makapsok rito.

Honestly being independent is not easy. Walang mag-aaruga sayo o tutulong man lang. Madalas kapag ganitong scenario ay may tinatawag na Homesick kaya parang Self-pity ka sa sarili mo kung sana kapiling mo pa ang pamilya mo ngayon.

This are the Disadvantage but it depends naman yan sa sarili kung papaano mo i-handle ang sarili mo sa ganitong pamumuhay. Take courage!

Masasabi nating Independent ako sa Apartment kong ito but when it come sa Bayarin ko or Allowance ko ay provided na iyon ni Kuya. 

He says na bilang panganay ay responsibility niyang ibigay ang pangangailangan ko. Since kuya is the one who manage already our company.

Inaantok pa rin ako dahil kakapuyat ko lamang kanina, kakapanood lamang ng Anime. Napag pasayahan kong matulog muli, "Kuya 5 minutes." 

Tinakpan ko ang aking mukha gamit ang aking unan. Addict ako manood ng Anime which is One Piece almost 20 years hindi pa rin ito natatapos-tapos but the plot is still unpredictable kaya interesado ko itong matapos.

Pinikit ko muli ang aking mga mata ng sagayon ay makakatulog ako muli. Naramdaman ko muli ang tahimik sa kwarto ko. Lumabas na siguro si kuya kaya wala ng asungot sa paligid. Ilang sandali ay bigla akong nagulat ng may bumuhat sa akin. Nagising ang aking diwa dahil sa pagbuhat nito.

"Let me go," inis kong saad rito. He carries me like a Bride. Sumigaw ako rito dahil naamoy kong may gagawin itong hindi ko magugustohan.

Hindi ako binitawan ng asungot na ito sa pagbuhat sa akin. Hindi ko napansin kung saan kami patungo dahil naiinis talaga ako sa kanya.

Nakita ko na papalapit kami sa Cr ay maslalo akong nagwawala na makalaya sa kanyang mga bisig. Nasa harapan na kami ng Pintuan ay bigla nitong binitawan sa pag kakahawak. 

"As you wish madam," nakangising saad nito. Inis na may galit ang aking pakiramdam napahawak ako sa aking pwet dahil sa sakit na pagkakahulog ko rito.

Ganito talaga ang trato sa akin ni Kuya Natthan. Madalas ako nitong inaasar ngunit agad naman ako nitong tutulongan kapag may nangyayareng masama sa akin. 

Madalang lamang ito tamaan ng pagiging lamabing kaya kapag sinusumpong ng katok ay alam ko na may problema ito. Siguro ay hindi nito masyadong pinapakita sa akin na may problema ito ngunit nalalaman ko rin dahil magkapatid kami.

At the age of 21 napagtapos na ito ng pag-aaral sa kursong Business Administration. Sa pagtatapos nito nang pag-aaral ay bigla nitong hinawakan ang Company ng mga magulang naming na hinawakan ni Tito noong mga bata pa lamang kami.

"I'll take my revenge on you freak!" inis kong saad rito na nakikita kong patungo ito sa kusina. Maghahanda ito ng almusal namin kaya tumungo roon. Sa pagtayo ko ay may nakita akong ipis na pumasok sa Cr.

Alam ko ang kahinaan nito at madali ko ito mauuto.

Sa pagpasok ko ay hinanda ko ang mga kailangan ko sa paghihiganti sa asungot na ito. Nagkunwari ako ng magsisigaw ng Ipis dahil alam nitong may phobia ako dati ng tinakot ako nito. 

Time flies at natuto akong talunin ang takot kong iyon.Hindi ko alam pero isang araw parang kapag lumilipad sila o dumadapo sila sa katawan ko ay parang wala na. Nagugulat lamang ako sa kanila dahil nakikiliti ako.

"KKKUUYYAA MMAY IIPPPISSS!" sigaw ko rito. Tila hindi nito narinig kaya inulit koi to at mas lalong nilakasan ang aking boses. Siniguro kong pati ang kapitbahay ay maririnig ang aking boses para mas makapani-paniwala.

Sinisigaw ni kuya ang aking pangalan. Binuksan nito ang pintuan upang silipin kung anong nangyayare ay nahulog ang balde sa kanyang ulo at sinimula nitong humakbang kaya nadulas ito sa sabon na aking nilagay sa sahig.

Bawi-bawian lang kuya. Napahawak ako sa aking tiyan kakatawa rito. Minuto ang lumipas ngunit hindi gumagalaw ang kuya ko. Ibayon takot na ang aking nararamdaman mula sa kanya. 

"Hey! kuya. Wake up!" niyugyog koi to ngunit hindi ito gumagalaw. Napag pasayahan kong alisin ang balde mula sa kanyang nulo. 

Sa pagtanggal ko nito ay biglang "Boo," panggugulat nito. Napahawak ako sa aking puso dahil sa ginawa nito.

"Nakakainis ka talaga kahit na kalian," sabay palo sa kanyang braso. Napa-aray naman ito sabay hawak rito. 

"You don't love me," nagtatampo nitong saad. 

Ngumuso pa ito akala naman nito kung magmumukha siyang cute pero mas lalong pumapangit ito. Joke!, mahal ko kaya si Kuya kahit ganito ang trato naming sa isa't isa. 

We love to tease one another pero mahal na mahal ko talaga ang asungot na ito. Hindi sasabihin sa pagmumukha niya dahil lalaki ang atay niya.

"Make it faster dahil malapit na mag 6:30," saad nito sabay tingin sa kanyang relo. Nagtaka ako para saan iyon.

"Why?" nakataas ang aking Kilay habang sinasabi ko ito sa kanya.

"Did you forgot already?" nagtataka nitong saad mula sa akin na nagpanoo't ito sa aking noo.

"About what?" nagtataka kong saad rito. Nakita kong ngumisi ang asungot kaya mas lalo akong naiinis rito. 

Minsan talaga epal talaga ng lalaking ito kung hindi lang ito matanda baka sinapak ko na.

"It's your First day of school dufuss," ngising nito. Natigilan ako sa kanyang sinabi at biglang naalala na tapos na ang baksyon at magsisimula na ang klase.

"Kuya pwede hindi muna ako papasok ngayon?" pagmamakaawa ko rito. Nakita kong sumimangot ang kanyang mukha kaya alam kong hindi ito papayag. 

Simula tumuntong ako ng Senior High School (SHS) parang tinatamad na akong mag-aral. Hindi ko alam kung bakit ko ito nararamdaman na mas gugustohin ko pang maghila sa Apartment magdamag.

Siguro ay nadadala lamanga ako sa nababasa kong memes sa Facebook kaya nararamdaman ko ang pagkabagot sa pag-aaral. 

Wala na tayong magagawa dahil ang ganito ang mga nararamdaman ng kabataan ngayon hindi ko rin sila masisi kung bakit ayaw na nilang mag-aral.

Basta ako tinatamad nga ngunit takot kapag hindi nakapag-aral, abnormal kung tatawagin pero yung ang totoo.

"Gusto mong maparusahan?" nakataas ang kilay ni kuya. Napabutong hininga naman ako dahil ang ihahatol nitong parusa ay walang iba kung hindi Grounded ako sa paggamit ng Gadgets kasali na rin na hindi ako nito bibigyan ng allowance.

"Joke lang naman kuya hindi kana mabiro," pekeng tawa ko rito. 

"Doon kana kuya maliligo na ako," sabay tulak ko rito. Nagsimula na akong maligo ngunit hindi naman tumagal dahil hindi ko kahiligan yung mga ginagawa ng mga karamihang babae na inaalagaan maigi ang kanilang katawan. To the point na nagiging maarte sila.

Pagkatapos kong maligo ay sinimulan ko ng bumalik sa aking kwarto at nagbihis. Tumingin ako sa oras nang bigla akong napadali rito.  Kahit masabi nating matagal pa magsisimula ang klase ngunit may kalayuan ang Apartment sa NDIA.

Sa pagbaba ko ay naaamoy ko ang luto na hinain ni kuya sa kusina. Gusto ko rin na narito sa Apartment dahil nakakapagluto ito ng masasarap na pagkain sa akin. 

Konti lamang ang alam kong lutuin kaya madalas Delata ang aking ulam na pina-iinitan lamang. Nakita ako ni kuya nang sinabihan nito akong kumain na. 

"Halika na dahil lalamig na itong pagkain," saad nito. Inaya ako nito sa lamesa at naghanda na rin ito nang Milo, My favorite drink!. Dali-dali ko itong ininom kahit mainit pa.

Napaso ang aking dila ngunit okay lang dahil ang sarap talaga ng Milo.

"Can you change your outfit?" iritang saad ni kuya. Napasimangot ako sa kanyang sinabi. Ito ang aking nakasanayan noon nung nakatira kami sa bahay nila Tito. Sinabihan ako ni Tito na dapat takpan ko ang aking mga balat upang hindi ako pagnasaan ng ibang kalalakihan. 

Matuto dapat akong i-respeto ang aking sarili sa komunidad. Bilang isang babae na rin ay dapat iwasan natin ang mga pangbabastos ng ibang tao. 

Masasabi nating sa henerasyong ito ay bukal na sa publiko ang pagsusuot ng maiikling o maninipis na tela pero ang ibang tao ay iba ang sasabihin mula sa iyo. Ito ay aking pananaw lamang.

"Kuya, ito na ang nakasanayan ng katawan ko kahit mag mukha akong tomboy dito sa suot ko ay ayos lang basta hindi ko ipapahapit ang mga damit ko para lang masabihan ako ng ibang tao na sexy or etc. atsaka nakasanayan ko na rin," saad ko rito. Simpleng damit lamang ang aking sinusuot. Loose shirt or Long Sleeve na may kahabahan kung minsan. Madalas ang suot ko ay polo long sleeve at palda na abot talampakan. 

Isa na rin ito kung bakit ako kinukutya ng ibang tao but hinahayaan ko na sila sa gusto nila basta ako masaya na ako sa buhay ko kahit ginaganito nila ako. 

Naniniwala rin ako na baling araw na maipagmumukha ko sa kanila na naabot ko rin ang aking pangarap sa buhay.

Itutuloy...