Ciara's pov The first thing I became aware of was a steady beeping sound. The second thing was an intense and overwhelming feeling that was consuming my body. There was a constant throbbing in my head that matched the rhythm of my heartbeat and the mechanical beeping echoing around me. A sharp and heavy pain in my chest made it hard to breathe. My eyes were closed and I didn't want to open them because of the fear that I might be here again. In the place I hate the most. As I slowly opened my eyes, I blinked a few times to clear the blurry vision in my eyes. I scanned the room to orient myself and forced a smile when I realized I really was. The beeping sound was coming from a large, gray machine beside me. It took a moment for me to realize that I was connected to the machine through the various tubes sticking out of my arm. My arms and legs were cold despite being covered by a thick and soft blanket. There was the unmistakable smell of sterile equipment that was found only in a ho
Hannah's pov Peeking through my window, I followed Tyron's car leaving as I heard him close my door in the living room. I sighed before closing the curtains and getting out of my bed. He really doesn't care about Ciara, doesn't he? I'm so disappointed right now and I don't know if what I acted towards him earlier was right. But I was so upset that I wanted to yell at him to wake him up from his anger towards Ciara but I couldn't, so I just chose to stay silent and let him feel my anger by not talking to him and leaving him there alone. His pride was so high and I couldn't take it. Isn't he tired na palagi na lang sinasaktan si Cia? I really couldn't get understand him, I mean, knew and I was aware where his anger is coming from but is it right to mistreat his wife just like that? Parang hindi tao si Ciara kung itrato niya, nakakalimutan niya bang may pakiramdam 'yun dahil tao 'yun? Gosh, I can't believe him. While walking in my living room, my attention pinned down on the sofa, no
Ciara's povNasa posa park kami ngayon ni Hannah at kumakain ng mga street foods, nasa park kami na katabi lang ng seaside. Hindi ko nga alam na may ganito pa lang lugar dito, ngayon lang din kasi ako nakalabas nang hindi hospital ang napupuntahan. Hindi niya rin muna ino-open ang topic tungkol sa amin ni Tyron dahil gusto niya daw na mag-unwind muna ang utak ko. "Alam mo bang ito 'yung madalas na gawin ko kapag mag-isa lang ako?" Sambit ni Hannah, sa ngayon ay nakaupo kami sa malalaking bato, nakamasid sa karagatan, nilalanghap ang sariwang hangin habang pinanonood ang bawat paghampas ng maliliit na alon. This is so calming.. and welcoming. Ang sarap sa pakiramdam na panoorin ang bawat paghampas ng tubig sa karagatan. Nagugustuhan ko na rin ang tunog na binubuo nito, nakakagaan ng damdamin. It felts like a home.."Sa tuwing may problema ako at gusto kong ilabas lahat ng hinanakit ko, dito ako pumupunta. Hunahayaan na agusin ng dagat ang lahat ng sama na ng loob ko," pagkukwento ni
Ciara's pov 'Kring! Kring! Kring!' Pareho kaming napalingon ni Hannah sa phone ko nang mag-ring ito habang na sa byahe kami pauwi. Tahimik lang kaming dalawa kanina, dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin nawala sa isip ko lahat ng sinabi sa akin ni Hannah tungkol sa magulang niya. I didn't know na wala na siyang parents. Ramdam ko ang sobrang pagsisisi, dahil hindi ko naisip na wala na pala siyang magulang na pwede niyang sandalan noon, nagawa ko pang agawin sa kanya ang nag-iisang taong mahal niya. Saglit ko namang kinuha ang phone ko at tinignan pa ang numero non, hindi sa akin pamilyar kung kaninong number 'yun dahil unknown din naman ang pangalan ng caller, but still sinagot ko pa rin. "Hello?" Hindi ko pa man natatanong kung sino ito ay nagulat na ako sa lakas at tinis ng boses nito. "Espren!!" Nalayo ko agad ang cellphone ko mula sa tainga ko nang halos dumagundong ang boses nito sa buong sistema ko. What the heck? Sino ba 'to? Kunot noo ko pang tinignan si Hannah na mukhan
Tyron's pov "Shit, stop it! Fuck, ano ba?!" Iritang d***g ko, habang iniilagan ang mga hampas ni Jennifer sa akin.Tss, bumalik na pala ang isang 'to, para ano? Manggulo din?"Walang hiya ka, Tyron! Anong ginawa mo kay Ara?! Kakarating ko lang tapos ito ang maabutan ko?! Kaya pala parang ayaw niya akong papuntahin dito dahil ganyan ang ginagawa mo sa kanya! Bakit, Tyron? Anong nangyari sa'yo at nagkaganyan ka?! Asan na 'yung utak mo! Tinuringan kang gwapo, pero 'yung utak mo na sa talampakan!" Sigaw nito sa akin. Napasinghal na lamang ako."Pwede ba, put your fucking bag away from me?! You haven't even change. Ang ingay ingay mo pa rin hanggang ngayon." Naiiritang saad ko dito at tinalikuran."Aba, bastos ka rin pala! Ano, Tyron? Wala ka na bang konsensya? Wala ka man lang gagawin, ha?! Papabayaan mo na lang si Ara na ganyan? Paano kung mamatay 'yan sa mga kagagawan mo?! Tangina mo, Tyron! Ang laki laki nang pinagbago mo, hindi na ikaw ang Tyron na kilala ko noon. Pero isa lang ang si
TW: cheating and accident Ciara's pov "Aaaaaaaaaaahh!!" Sigaw ko, habang nakasangga ang dalawang braso ko sa mukha ko. 'Mamatay na ako!' "O-omyghad! I'm sorry! I'm really sorry! Nasaktan ka ba? Pasensya na talaga, dadalhin na lang kita sa hospital!" Narinig kong sabi nito, nagtaka naman ako nang walang tumama sa akin na kahit ano, kaya napadilat ako. Nakita ko naman ang taong nakatayo ngayon sa harap ko na palingon-lingon sa likuran niya. "Pasensya na, nagmamadali kasi ako. Sorry talaga!" Saad nito at humarap, dahilan para makilala ko kung sino ito. Parehas pa kaming nagulat nang makita namin ang isat isa. "Hannah?/Ciara?" Pareho naming tanong sa isa't isa. "Anong ginagawa mo dito? / bakit ka andito?" Sabay na namang tanong namin, napailing ako. "Bakit ba nagmamadali ka? Muntik mo na tuloy akong mabungga. Anong ginagawa mo rito?" Naguguluhang tanong ko sa kanya, napalunok naman ito. "Sorry talaga, hindi ko alam na tumatawid ka. Hindi kita napansin, bakit ka rin ba kasi nandi
TW: mentioning illness, death Tyron's pov Hindi ako mapakali, kinakabahan at natatakot ako. Ikot nang ikot habang hawak ang cellphone ko. Iniisip kung anong unang sasabihin ko kay Jennifer kapag tinawagan siya. Huminga ako nang malalim habang nanginginig na pinindot ang call. Napa-kagat na lang ako sa labi ko habang hinihintay na sagutin niya ang tawag. "Hello? Sino 'to?" Tanong nito, kaya agad kong nakagat ang pang-ibabang labi. "Jennifer.." "Tyron? Ikaw pala! Oh, himala at napatawag ka? Anyway, kumusta na si Ciara? Nakauwi ba ng ayos 'yon? Alagaan mo 'yan Tyron, naku! Pinilit lang ako niyan na umuwi sa inyo dahil mas gusto ka niyang kasama. Kapag nabalitaan kong sinaktan mo na naman 'yan, ay naku talaga! Ipapa-salvage na kita. Teka, bakit ka nga ulit napatawag?" Mahabang lintana nito, sa mga sinabi niya pa lang ay hindi na agad ako makapag-salita at natahimik na lang. I don't know how should I tell her. "Hoy! Ano na? Natahimik ka diyan?" Tanong pa nito. "J-jennifer, kasi.."
TW: There will be some unpredictable scenes and/or alternative happenings in real life. Raiza's pov Lumingon lingon muna ako sa paligid para masiguradong walang nakakakita sa akin sa ginagawa ko.Agad akong nagtago sa may halamanan nang pumasok na sa building 'yong lalaking noong isang araw ko pang sinusundan.Sinubukan kong silipin ang tao sa loob at laking gulat ko nang makilala ko kung sino ang mga ito."Sinasabi na nga ba, ikaw ang may kapakanan ng lahat nang ito." Sambit ko nang makita kung sino ang kausap ng lalaking sumagasa kay Ciara.'Oo, nakita ko na siya ang gumawa niyon kagabi. Kagagaling niya lang din sa hospital ngayon na sa tingin ko ay si Ciara din ang pakay niya do'n."Mukhang hindi na mabubuhay 'yon, boss." Natutuwa pang saad no'ng lalaki.'Ang sama talaga ng ugali niya!'"Asan na siya ngayon?" Tanong ni Soriano habang nakakurba ang ngisi sa labi.Gusto ko siyang sugurin ngayon. Ang akala ko ay mabait siya, dahil itinuring ko siya na parang kapatid noong magkasama p