HTBS 03:

•Lilac•

"Ma'am, nagtatanong po si Sir Cross, kung ikaw po ba ang pupunta sa audition mamaya."

Di ko namamalayan na nakatulala na pala ako, kung di lang nagsalita ang sekretarya ko, sigurado na babalikan ko na naman ang nakaraan na iyon. Ang nakaraan na nakapagpabago sa pananaw ko sa buhay.

"Yes ako nalang, atsaka pakisabi sa kanya na kailangan ko ang report sa mga schedule ng mga artist."

"Copy, ma'am. Iyon lang po ba?" tanong niya.

Tumango ako kaagad kaya umalis na ito. Napapikit ako at napahawak sa sentido ko nang bigla itong sumakit, epekto siguro to ng pagpupuyat. Simula ng bumalik kami sa Pilipinas at nakita ko si Seve ay di na ako makatulog ng maayos, dahil napapanaginipan ko ang masasamang alaala ng kahapon.

"Mommy sakit po head mo? Kiss ko po kayo para mag heal po kayo kaagad."

Nagmulat ako ng mata at ang maamong mukha ni Lucas ang bumungad sa akin. Napangiti ako at hinalikan ang pisngi nito, kung di dahil sa anak ko, hindi ko alam kung anong klaseng buhay ang meron ako ngayon.

Nagpursige akong maabot ang estadong ito, para kapag lumaki na siya ay di ito matulad sa akin na tinatakwil at kinakawawa ng mga taong may mataas na ranko.

"Masaya na si Mommy, kita ko na gwapo kong baby eh."

Malakas itong tumawa nang kiniliti ko ito, napapangiti na rin ako habang nakatingin sa kanya.

"Nagkakatuwaan ata ang mag-ina ko."

"Daddy Trayne!"

Sabay kaming tumingin sa kakapasok lang na si Trayne. Tumakbo naman kaagad dito si Lucas at nagpabuhat. Si Trayne ang kinalakihan na ama ng anak ko kaya Daddy na ang tawag niya rito.

"Anong gusto ng Baby Lucas namin?" kinurot pa nito ang pisngi ni Lucas, habang tinatanong iyon.

My son scratch the back of his head while thinking. I sigh, kuhang-kuha niya ang ugali ni Seve at ilang ulit na niya iyong sinasaway ngunit di naman nagbabago.

"Huwag mong iispoiled ang anak ko Trayne, atsaka nga pala, wala kang kasong kinakaharap ngayon?" tanong ko rito.

Busy rin kasi ito sa firm ng pamilya nila at sa mga kaso ng kliyente nito. He's Attorney Leandro Trayne De Silva, one of the best attorney in our country, kaya minsan lang ito nagkakaroon ng oras para gumala.

"Wala pa naman atsaka, hihiramin ko ang anak natin. Magma-mall kami, may audition ka raw na pupuntahan?"

Ito na nga ba ang sinasabi ko, lumapit ako sa kanila at piningot ang ilong ni Trayne. Palagi nitong dinadala si Lucas sa mall at lahat ata ng gusto ng bata ay binibili nito, kaya marami ng mga gamit sa bahay na di naman ginagamit.

"Trayne, sinasabi ko sayo, kapag maraming dalang laruan si Lucas mamaya, itatapon ko talaga iyon sa labas ng mansyon mo."

Malakas itong tumawa habang nakahawak sa didbib. Inirapan ko naman ito dahil sa ginawang pagdra-drama.

"Sige na baka ma-late ka, marami pa namang nakapila. Mag-iingat ka ah, no boys"

Tumawa ako sa sinabi nito, hinila naman nito kaagad ang ulo ko para mahalikan ang aking noo.

"Pagkatapos nito, text kita para makahabol ako bye."

Hinalikan ko silang dalawa sa pisngi, at kinuha na ang bag ko para deretso na akong bumaba. Di ko na sila hinintay dahil bibihisan pa ni Trayne si Lucas.

--

"Miss Jose, anong masasabi mo sa ginawa sayo ng fiancé ni Mr. Dela Vega?"

"May relasyon po ba kayo ni Mr. Dela Vega?"

"Ano po ang dahilan ng pagsampal sa inyo ni Ms. Bartolome?"

Tinanggal ko ang sunglasses na suot, at hinarap ang mga reporter na sunod-sunod ang tanong. Kung sa ibang panahon ito, tiyak na maiirita siya pero dahil kailangan niya ang mga paparazzi na to sa plano niya, ay nakangiti niya itong hinarap.

"I'm not good at this, I mean you can ask Mr. Dela Vega's girlfriend. Hindi ko alam kung bakit siya sumugod sa kompanya ko at nagwawala," mahinahon kung sabi.

Nagsilapitan naman ang ibang reporter na nasa malayo at naki-tsismis na rin.

"Baka po dahil magkasama kayo ng Fiance niya, kaya ganoon nalang po siya magwala."

Muntikan na niyang masambit ang salitang 'eskandalosa' kung hindi niya lang napigilan ang bibig. Mas malala pa nga ang ginawa nito sa kanya noon, pero hindi niya ito sinugod para lang makakuha ng simpatya.

"Oh my gosh, Mr. Seve and I, talk for only 5 minutes. Ano naman ang magagawa naming ikakagalit niya? ako nga ang napahiya dito, sa harap pa ng mga empleyado ko."

Pinahiran niya ang luhang dumaloy sa kanyang pisngi. Nagulat naman ang lahat at sinubukan akong pakalmahin.

"Akala ko mabait si Ms. Jonalyn katulad ng mga sinasabi nila, ngunit dahil sa ginawa nito hindi na ako maniniwala sa mga pahayag ng mga Dela Vega. Excuse me, may pupuntahan pa akong importante," mahinahon niyang saad.

Rinig niya ang mga bulong-bulongan ng mga reporter. Lahat ay nakikiayon sa kanya, napangisi siya dahil dito. Gagawin ko ang lahat para bumagsak ang mga Dela Vega, lalo na ang mapangmataas na ina ni Szellous. Dahil sa kanya namatay ang Mamay ko.

--

"Sorry, sorry," paulit-ulit na hinging paumanhin ng lalaking bumangga sa kanya.

Kinuha niya ang bag na nalaglag dahil sa ginawa, bago ito tiningala. Tumaas ang kilay niya ng makita si Seve, nanlaki rin ang mata nito nang makita siya.

"What? Do I need to say my sorry too?" nakataas kilay niyang tanong dito.

Naiinis ako sa tuwing nakikita siya dahil di ko mapigilan ang tibok ng aking dibdib. Limang taon ang lumipas ngunit hanggang ngayon ay siya pa rin ang tinitibok ng puso ko.

"Wala akong sinasabi, ang sungit mo naman nagso-sorry lang ako."

Hindi ko na siya pinansin at tuluyan nang naglakad patungo sa audition room. Tama nga si Trayne maraming taong nakapila sa labas nito, halos dumugin pa ako bago makapasok sa loob.

"Good morning, Miss Lilac."

"Good morning din po, Kang PD"

Magalang na bati ko sa producer, lumapad naman ang ngiti nito at iginaya ako patungo sa mga upuan. Kumunot ang noo ko nang makita ang pangalan doon ni Seve.

"Szellous Veron, of Dela Vega's Entertainment po?" simpleng tanong ko dito.

Mabilis naman siyang lumingon sa akin at tumango. Muntikan na akong mapairap sa sobrang inis, mabuti nalang at napigilan ko iyon. Bakit ba palagi nalang kaming pinagtatagpo ng letseng lalaking to?

"Good morning, Kang PD!"

"Good morning, Mr. Dela Vega. Nasa mood ka ata ngayon?"

Ibinaling ko ang tingin sa kakarating lang na Szellous, sakto naman na nagkasalubong ang tingin naming dalawa.

"Hahaha hindi ko rin po alam, may isa po atang anghel na nahulog sa akin."

"Flirt," mahina kong sabi, na dapat ako lang ang makarinig, ngunit nagsilingunan naman sa akin ang lahat ng tao sa loob ng kwartong iyon.

Kinabahan ako bigla sa tinging ipinupukol nila, kaya mabilis akong umupo sa aking upuan.

--

"Oh yeah, oh yeah

Yeah, ooh, yeah "

Sa unang pagkanta palang ng lalaking nasa harapan namin ngayon, alam ko na kong anong kakantahin nito. Di ko maiwasan na tingnan si Szellous, para malaman ang reaksyon nito.

Ito ang kinanta namin sa kasal ni Persephone, at sinabi niyang kahit kumakanta siya sa kasal ng kaibigan namin, ako naman ang iniisip niya sa oras na iyon.

"When a day is said and done

In the middle of the night,

and you're fast asleep, my love

Stay awake looking

at your beauty Telling myself

I'm the luckiest man alive"

Iniwas ko ang tingin kay Szellous, nang tumingin ito sa gawi ko. Napabaling ito sa dalawang kumakanta sa harap namin ngayon, sa tingin ko ay mag-jowa ang dalawang to. Nakikita ko tuloy ang sarili sa babaeng nakatingin sa mukha ng lalaking kumakanta.

"Cause so many times I was certain You was gonna walk out of my life, life Why you take such a hold of me, boy, When I'm still trying to get my act right?" kanta ng babae.

Parang may sarili silang mundo, ramdam na ramdam ko yung emosyon na binibitawan nila habang kumakanta.

"What is the reason

when you really could have any man/girl you want?

I don't see what I have to offer

I should've been a season

Guess you could see I had potential Do you know you're my miracle?

(Oh yeah) I'm like a statue

Stuck staring right at you

Got me frozen in my tracks

So amazed how you take me back Each and every time our love collapsed"

Mahina akong nakisabay sa pagkanta nilang dalawa. Ang sarap sa tenga ng mga boses nila, lalo na at may emosyon ang bawat salitang binibigkas ng mga ito.

"Beautiful."

Agad akong napalingon kay Szellous nang marinig ang sinabi nito. Tinaasan ko siya ng kilay nang namataan kong sa akin ito nakatitig, hindi ito nagsalita at nag-iwas nalang ng tingin. Binalewala ko nalang siya, at pumalakpak sa dalawa na ngayon ay tapos na sa pagkanta.

Hindi ito nakuha ng kabilang entertainment company kasi naghahanap sila ng babae at lalaki na marunong sumayaw at kumanta para sa boy groups and girl groups nila. Nakita ko ang pagdaan ng lungkot ng dalawa at tumingin sa akin. Hindi ko naman sasayangin ang talento nilang dalawa pero may sisiguraduhin lang ako.

"I have question," seryoso kong saad.

Kita ko ang paglunok ng dalaga habang nakatitig ng deretso sa mga mata ko. I love her already!

"I have a rules in my company, no dating until you reach the age of 23. So how old are you now? Dating or not?" tanong ko sa kanilang dalawa.

Naglandas ang ngiti ko nang hinawakan ng lalaki ang kamay ng nobya.

"Girlfriend ko po siya," proud na sabi nito, tinaasan ko ito ng kilay.

"Your dream or your relationship? If I take you both as my talent, you should break up."

Mabilis naman itong umiling, at mas hinigpitan ang pagkakapit sa kamay ng nobya. Mga bata pa sila, marami pang mangyayari pero dahil sa nakikita kong pagmamahal nila sa isa't-isa, tila naibsan ang bigat na dinadala ko.

May tao pa rin na tunay na nagmamahal, dapat lang nasa tamang tao ka. Sa taong marunong lumaban para sa relasyon niyo.

"We can't accept the offer po," sambit nito at tumalikod na sa amin.

Mahina akong tumawa.

"Be my talent," walang gatol kong sabi  rito. Nanlalaki ang mata nila na lumingon sa akin. Tinuro pa ang sarili, tumango ako at sigawan na ng mga ito ang lumukob sa kwartong iyon.

"Still the same Lily, I knew."

Nilingon ko na naman siya at tinaasan ng kilay, sinalubong nito ang aking tingin. Nangungusap ang mga mata nito, ngunit di ko naman maintindihan kaya hinayaan ko nalang at nagfocus na muli.