HTBS 04:

•Lilac•

"PD Kang, salamat po. Mauna na po ako at may iba pa akong appointment sa araw na'to."

Tumango naman si PD Kang, kaya mabilis ko nang tinahak ang daan palabas. Ayaw kong makasabayan si Szellous, ngunit di pa ako nakakalahati sa daang tinatahak ko ay narinig ko naman ang boses nito. Tinatawag niya ako para patigilin, kinamot ko ang aking noo sa sobrang inis.

"Lily, sandali"

Napatigil ako sa paglalakad nang maramdaman ko ang kamay nito na nakahawak sa kaliwa kong braso. Bumuntong-hininga ako bago siya nilingon, tinaasan ko siya ng kilay nang di ito nagsalita at nakatingin lang sa akin.

"Anong kailangan mo Szellous? Baka makita na naman tayo ng fiance mo at  sugurin ako. Pakisabi sa kanya na wala akong pakialam sayo, at please lang huwag siyang mag eskandalo, dahil naiinis na ako sa mga reporter na puro pangalan niya ang bukambibig kahit ako ang kaharap."

Magsasalita sana ito nang mabilis kong tinaas ang aking kamay.

"Di niya ako Personal Assistant o Manager, sa ganda kong to. hindi bagay sa akin na pagtanungan para sa walang class mong fiance."

Hindi siya nakapagsalita at kinamot ang batok niya dahil sa mahaba kong lintanya. Inikot ko ang aking mata, aalis na sana ako nang marinig ko ang nakakairitang boses ni Jonalyn.

I don't want to see her with him, I just don't want to see her face resting in his embrace. I hate it! Mapait akong napangiti, ako dapat ang nasa tabi ni Seve ngayon kung wala lang sanang humadlang sa amin noon, siguro masaya na kaming tatlo kasama si Lucas.

Di ko pinakinggan ang mga sinasabi ni Jonalyn at pikit-matang tumalikod sa dalawa. Pinipigilan ko ang namumuong luha sa aking mata, kinusot ko iyon kaya di ko nakita ang taong nasa harapan ko, naramdaman ko nalang na tumama ako rito.

"Sor—Trayne?" gulat kong sambit.

Nakatayo si Trayne sa harapan ko, ngunit di naman sa akin nakapokus ang tingin niya. Nakatiim-bagang ito at may matalim na tingin sa aking likuran. Alam ko kung bakit ito ganoon, nasa likuran ko si Seve at Jonalyn, at alam niya ang tungkol sa aming tatlo.

"I said, no boys for you, Lily." seryosong saad nito.

Nanlaki ang mata ko sa gulat nang bigla nitong hinawakan ang batok ko at hinalikan ako sa may gilid ng labi. Nanigas ako sa aking kinatatayuan at di makahinga dahil sa ginawa ni Trayne.

Inilayo ni Trayne ang mukha sa akin nang matapos ang halik na iyon. Nakatulala pa rin ako hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon, sa tagal naming nagsama ngayon niya lang ginawa sa akin iyon.

Napaigtad ako nang biglang may humawak sa aking braso. Nakakunot-noo na si Seve ang sumalubong sa kakagising ko lang na diwa.

"Sumama ka sa akin."

Hihilahin na sana ako nito nang hinawakan naman ni Trayne ang kabila kong kamay. Masama ang tingin nito kay Seve, tila ba may kuryente sa gitna nilang dalawa habang hila-hila ako.

"Bitiwan mo ang kamay ng girlfriend ko, Dela Vega," mariin at ma-awtoridad na sabi ni Trayne. Ramdam ko ang kapangyarihan nito sa pagbigkas niya ng mga salitang iyon.

"Sino ka ba? Wala kang pakialam kong hawakan ko man siya. Kaibigan ko siya at may pag-uusapan kami," sagot naman kaagad ng isa.

Pagak na natawa ang una sa sinabi ni Seve. Sino ba naman ang hindi matatawa sa sinabi nito? Alam na ni Trayne ang buhay ko, kaya hindi na niya ito mauuto.

"Tama ka kaibigan ka lang, BOYFRIEND niya ako, mas may karapatan ako sa nobya ko. I just want you to know, I'm Attorney Leandro Trayne De Silva."

Napangisi ako sa sinabi ni Trayne, isa iyong sampal kay Seve, dahil kahit naging kami noon ay hindi naman ako nito nakayang ipagmalaki sa ibang tao. Takot na takot ito na masaktan ang kanyang ina, kaya nanatili itong sunod-sunoran sa ginang.

Dahan-dahan nitong binitawan ang kamay ko, tila ba pinapaubaya na ako sa lalaking katabi ko ngayon. Ang ngisi ko ay napalitan ng isang malungkot na ngiti. Alam ko naman na hindi ako kayang ipaglaban ni Seve, pero nasasaktan pa rin ako. Sa pangalawang pagkakataon nasaktan na naman ako nito.

Sinundan ko na lamang ang likuran nito na unti-unti nang naglalaho, dahil lumalayo na ito sa amin. Napatakip ako sa tenga ko nang marinig ang sigaw ni Jonalyn, bago humabol kay Seve.

"Seve!" sigaw nito ulit, ngunit di pa rin pinansin ng lalaki.

"Umiiyak ka naman, mas lalo akong nagagalit sa lalaking iyon."

Tiningala ko si Trayne dahil sa sinabi nito, hinawakan ko ang kamay nito at umiling.

"Kasalanan ko naman Trayne, kasalanan ko kasi nagpapaapekto pa rin ako sa kanya."

Hinawakan nito ang pisngi ko, hinimas nito ang parte kung saan dumadaloy ang luha ko. Si Trayne ang nagbigay ng saya at nagpuno ng mga kulang sa buhay ko simula nang iwan ako ni Szellous, kaya malaki ang utang na loob ko sa kanya.

"Hindi mo yun kasalanan Lilac, sampong taon kayong nagsama at hindi madaling kalimutan iyon," mahinahon nitong saad. "Lalo na at ang pinagkakatiwalaan mong tao ang sumira sa inaakala mong perpektong mundo."

"Ang drama naman."

Sabay kaming napalingon sa nagsalita, nasa harapan namin si Jonalyn at nakataas ang kilay. Kung pwede ko lang sapakin ang mukha nito dahil sa pagsira nila sa pamilya ko ay ginawa ko na.

"Don't waste your precious time, Lilac. Lets go, Lucas is waiting for us."

Hindi nito pinansin si Jonalyn at hinawakan na ang kamay ko. Nakita ko pa ang di maipintang mukha nito dahil sa pagbabalewala sa kanya.

"A-aray!" sigaw ko nang maramdaman ang paghila sa buhok ko.

Naiiyak ako dahil sa sakit na dulot nito, lalo na at pinaharap ako nito sa kanya at paulit-ulit akong sinampal. May naramdaman akong kamay na humawak sa bewang ko.

"Papatayin kitang babae ka. Mang-aagaw ka!"

Napaigik ako nang sinipa ni Jonalyn ang kaliwa kong paa. Tumutulo na ang luha ko sa sobrang sakit na aking nararamdaman.

"Trayne," mahina kong tawag sa kanya.

Napayakap ako kay Trayne nang lumipat ito sa harapan ko para protektahan ako kay Jonalyn.

"Section 26 of the Crimes Act makes it an offence to commit common assault in the ACT. A charge of common assault arises in circumstances where a person has either threatened to harm another person or where unlawful force has been used without the persons consent," malamig ang pagkakabigkas nito ng bawat salita at seryosong nakatingin sa harap

Binitawan ni Jonalyn ang buhok ko, habang nakatitig sa mukha ni Trayne. Napatigil na rin ako sa pag-iyak dahil sa narinig ko rito.

"What do you mean?" garalgal ang boses ngunit nakataas kilay pa rin na tanong ni Jonalyn. Pinaningkitan ito ng mata ni Trayne, halata ang galit sa namumula nitong mukha.

"I said, if you don't want to be in prison don't disturb Lilac Jose. This is the first and last warning, remember I don't talk to much, I just work."

Kagat-labi na tumingin sa akin si Jonalyn, ngunit di ko na ito pinansin hanggang sa makaalis ito. Mahigpit kong niyakap si Trayne, masaya ako at nakilala ko ang isang Leandro Trayne De Silva.

"Trayne, maraming salamat. Hindi ko alam ang gagawin ko kung wala ka sa tabi ko."

Ilang beses na akong nasaktan, ilang beses na akong nadapa dahil sa pamilya nila Szellous, alam kong hindi ko iyon makakaya kung walang Trayne na nasa tabi ko.

"Stop crying, Lilac. Sabi ko naman sayo nandito lang ako."

Tinaas nito ang ulo ko at hinalikan ako sa noo. Inakay na ako nito patungo sa kotse, ihahakbang ko palang sana ang paa ko nang maramdaman ko ang pananakit nito.

"Gosh! Trayne!" gulat kong sambit, nang bigla ako nitong buhatin.

Tumawa naman ito at naglakad na, idinikit ko ang mukha ko sa dibdib niya sa sobrang hiya. May mga tao pa naman sa dinadaanan namin.

"Mommy! Daddy Trayne! Ano po nangyari kay mommy?"

May pag-alala sa boses ni Lucas nang makita akong buhat ng daddy niya. Pumasok ako sa kotse at hinaplos ang buhok ng anak ko, para mapanatag ito.

"Okay lang si Mommy, pero bakit ang dami mong pinabiling toys? May mga toys ka pa sa bahay na hindi mo nagagamit."

Pinaningkitan ko silang dalawa ng mata, tapos na pala itong nakapag-shopping hindi man lang ako nakahabol. Umiling-iling naman si Lucas at kinamot ang batok niya. Rinig ko ang mahihinang tawa ni Trayne kaya nilingon ko agad ito.

"Not me, mommy. You should scold Daddy Trayne po. I'm a good boy po, but Daddy give me lots of toys that made me a bad boy."

Sabay kaming tumawa ni Trayne sa sinabi ni Lucas. Ang cute lang ng anak ko, pinisil ko ang pisngi nito bago siya halikan doon. Masaya na ako, kahit alam kong may pagkukulang sa dibdib. Kulang dahil wala sa tabi ko ang lalaking mahal ko, pero masaya na rin dahil biniyayaan ako ng isang Veron Lucas.

"So saan na tayo pupunta ngayon?" tanong ko dito.

Inilahad nito ang kamay sa Daddy Trayne niya at binigyan naman ito ng cell phone ng huli. Kumunot ang noo ko sa ginawa nilang dalawa, nagbubulungan pa ang mga ito tsk. Ako naman ang nagluwal sa batang ito, bakit mas malapit ito kay Trayne?

"Lavender Ice Cream Parlor?"

Sabay silang napatango, nilingon ako ni Trayne na may ngisi sa labi.

"Crush niya kasi ang anak ng may—"

"Daddy Trayne! Secret lang natin yun eh," namumula sa hiyang sabi ni Lucas. Tinakpan pa nito ang labi ni Trayne, para pigilan sa pagsasalita. Tumawa naman ako at ginulo ang buhok nito.

"Tara gusto kong makita ang crush ni Big boy Lucas," pang-aasar ko sa kanya.

"Mommy bad!"

Malakas na tawanan ang lumukob sa kotseng iyon, bago pinaandar ni Trayne ang sasakyan.