Riley
Tahimik akong nakaupo sa aking swivel chair, habang minamasdan ang kabuoan ng syodad mula sa aking office ng marinig kung kumatok ang aking Secretary na si Nick.
"Sir, nandyan po sa labas si Ma'am Erika. Papasukin ko ba?" seryosong tanong nito.
Nick is my secretary since nagsimula ako rito, ngunit hindi mo malalaman na secretary s'ya dahil sa aakalain mo nalang na model o actor ito, minsan pa nga ay pinagkamalang siya ang may ari. Sa gwapo ba namang lalaki nito kaso mas gwapo pa rin ako eh.
"Oo papasukin mo at baka matunaw yan sa kati-titig mo." nakangising sagot ko.
"Sir naman, huwag ka ngang ganyan sa akin, pero sir balato mo nalang sa akin yan o." simpleng sabi nito na nakangiti na parang timang.
Ay! oo nga pala chik boy yan, hindi nauubosan ng mga anak ng manok. Kaya close kami n'yan, kasi ako loyal kahit wala namang love life at s'ya ewan.
"Edi diskartehan mo, o s'ya papasukin mo na at umalis ka sa harapan ko." pagtataboy ko sa kanya.
Makalipas ang ilang sigundo ay pumasok na rin si Erika.
"Hi Rile." nakangiti nitong bungad sa akin.
Erika Castillio is one of the shareholders in my company, and she is into me, although she's not my type.
"Have a seat Ms. Castillio," seryoso kong sabi sa kanya.
Kemi naman itong naglakad papalapit sa isang upuan na nasa harap ng table ko, pero halatang nang aakit dahil sa suot n'yang medyo kinulang ata sa tela.
She is wearing a red dress tube, at push na push yung dibdib n'ya, it is also above the knee na sigurado ako kapag yumuko ito ay makikita na ang panty sa likuran niya.
Tahimik itong umupo at tumingin sa akin.
"You're so serious Rile." sabi nito habang kinakagat ang pang ibabang labi.
"Yeah, so why are you here Ms. Castillio?" walang ganang sabi ko sa kanya habang kunwaring binabasa ang isa sa mga files na nasa harapan ko.
"I'm here kasi... I just want to ask you if nakapag lunch kana ba... because yayayain sana kita na sabay na tayo." sabi nito na nakatitig pa rin sa akin.
Tinitigan ko rin s'ya at kahit hindi ko s'ya gusto, lalaki pa rin ako, naaakit din. Nagtitigan lang kami ng biglang naging malagkit ang kanyang titig sa akin hanggang tumayo na ito at naglakad papalapit sa akin.
At ng makalapit na ito ay hinapit ko s'ya sa kanyang bewang upang mapaupo ito sa aking kandungan, at walang alinlangang hinalikan ito na tinugon naman nito.
Dahan dahan kong ginapang ang aking kamay papunta sa kanyang dibdib, then slowly massaging it that causing a faint moan to escape from her mouth.
"Rile." she moans.
While massaging her breast, my lips slowly went down to her neck, and I can hear her moan as I bites, sucked, and licked her neck.
"Hmmm, Riley." she still moaned as her hand went down to my thing, and she slowly slid her hand inside my trousers.
Suddenly someone knocked on the door, causing me/us to stop.
"Damn! What?" inis na sigaw ko
"Sir mamaya na yang chukchakan n'yo, you have a meeting within a second." sabat naman ng bwesit kong secretary.
Sabihin n'yo ulit bakit naging close ko itong tarantadong 'to. At dahil sa narinig ko ay pinatigil ko na si Erika sa kanyang ginagawa sa aking alaga na nanghina ata bigla.
"Ms. Castillio, 'di na ako sasabay sayo at busy pala ako, maaari kanang mag ayos at lumabas." diretso kong sabi sa kanya habang hindi namam mapakaniwala itong napatingin sa akin.
"Seriously Rile, papaalisin mo lang ako?" inis na sabi nito sa akin.
"May dapat pa bang mangyari Ms. Castillio?" I said plainly to her while I stood up at inaayos ang aking nagusot na suit.
Padabog naman itong nag ayos at diretsong lumabas, pumasok naman ang secretary kong nakangisi ng maloko.
"Ano sir? Magaling ba?" biglang sabi nito at umupo sa harap ko kung saan naka upo kanina si Erika.
I frown as I grab my pencil and throw it straight into his face.
"Gago! pinutol mo eh, paano ko malalaman." simpleng sabi ko at umupo ulit sa aking swivel chair.
"Ay wrong timing pala ako," he said while looking disappointed.
"Athough, mabuti nga iyon at ng hindi natuloy ang dapat matuloy." sabi ko sa kanya while I slowly lean my back in the chair.
"O bakit naman Sir?" takang tanong nito habang pinapaikot ikot n'ya sa kanyang daliri ang lapis na tinapon ko sa kanya.
"Dahil pag natuloy ang nangyari kanina ay hindi na ako tatantanan n'on," simpleng sagot ko ulit sa kanya.
"Ibigay nyo na lang kasi sa akin Sir at ng hindi kana disturbuhin n'on," nakangiti nitong sabi.
"Kunin mo." walang ganang sagot ko sa kanya at pinaikot ang upuan paharap sa aking bintana na tanaw ang buong syudad.
"Sabi mo yan Sir ha, ay oo nga pala, Sir may meeting kayo kay Mr. Diguzman sa lagi mong kinakainang restaurant at exactly twenty minutes from now. Hindi pala seconds." balik seryosong sabi nito kaya umikot ulit ako at tiningnan sya.
"Okay, hindi na ako babalik dito mamaya dahil diretso na akong uuwi, then send me those papers na hini-hingi ko sayo. Make sure to check it thoroughly at baka scandal naman ang matanggap ko." dagdag na sabi ko at tumayo na upang makaalis.
"Good morning Mr. Mallory," bati sa akin ng guard na pangyayarihan ng pag uusap namin ni Mr. Diguzman.
Tanging tango lamang ang aking sinagot at nagpatuloy na sa paglalakad papasok.
"Good morning Mr. Mallory, the same table?" bati sa akin ng isang server.
"Yes." simpleng pagsang-ayon ko lamang sa sinabi nito.
"This way, Sir," she said as she led me to my favorite spot in this restaurant.
Sumonod lamang ako at umupo pagkarating namin.
"Same order sir?" tanong nito sa akin.
"Yes, but can you serve it later if my clients come, just give me a glass of pineapple juice." plain na sabi ko sa kanya.
"Okay sir." sabi nito sabay yuko at umalis na.
Tahimik lamang akong nakatingin sa glass wall kung saan kita ang magulong syudad at mga sasakyang dumadaan.
"Excuse me, Sir, here's your pineapple juice." sabi nito sabay lapag ng inumin at umalis na.
Makalipas ang ilang oras ay nakatanggap ako ng text galing kay Nick.
"Sir, sorry to tell this but hindi raw po makakarating si Mr. Diguzman, something came up daw po."
I took a deep breath, called the waitress to get my order, and silently ate the food.
Papalabas na ako ng restaurant when someone calls me, and it is Erika.
"Hello Ms. Castillio, what can I do for you?" walang ganang tanong ko rito.
"Why so formal Rile? I simply want to say that I am at your condominium building lobby right now, I just want to visit you," she said in a flirty way.
Napapikit na lamang ako ng aking mata sa narinig ko.
"I'm sorry to say Ms. Castillio but I am still busy right now. I have a meeting to attend." pag sisinungaling ko rito.
"Ohh! I will wait here." jolly nitong sabi.
"No need to do that, I will be home very late. Bye, Ms. Castillio" sabi ko dito sabay patay ng aking cellphone, literary na pinatay ko ito.
Tahimik akong nagmaneho papunta sa bar na pinupuntahan ko kapag wala akong ganang umuwi o wala akong magawa. I am tired of avoiding that girl and thinking about how to make her stop from coquetting with me.
Tanya Palugo-lugo akong naglalakad sa gilid ng daan habang dala-dala ang aking mga gamit, naiiyak na lang ako kapag naalala ko ang nangyari kanina. Bwesit na manyak na 'yun, paalisin ba naman ako dahil sa ayaw lang ng bwesit niyang asawa at gusto nitong palitan ako ng isang lalaki. "Sorry Ms. Cervantes, but you're fired." seryosong sabi nito. "Si-sir ba-bakit naman po?" biglang tanong ko rito. "I have an argumentation with my wife, she wants me to have a guy secretary, and I can't say no to her request. I'm sorry Ms. Cervantes." "Wahhhhhh!!! Tangina naman oh!!!" malakas na sigaw ko ng naalala ko ang kanyang sinabi, rason upang ako pinagtinginan ng mga tao naglalakad. Wala na akong pakialam d'on. Paano na ang kinabukasa ko, ang magiging anak ko, ang magiging asawa ko, ang magiging apo ko, wala na, wasak na ang kinabukasan ko. Tahimik lang akong pumara ng taxi kahit na mahal ito at umuwi na lamang. Pagkarating ko sa aking apartment ay para akong tanga na umiyak sa ak
Tanya May kunting kirot akong nadama ng maramdaman kong pinupusisyon nito ang kanyang alaga pagkatapos nitong ihanda ang aking hiyas gamit ang kanyang mga daliri, at habang dahan-dahan niya itong pinapasok ay mas lalo pang sumakit ang aking naramdaman, tila ba may kung anong napunit sa aking kaibuturan. Sa pag patak ng aking luha ay may maliliit na mga halik ang dumadampi sa aking mukha at labi. Nang lubusan na nitong nasagad ang kanyang alaga ay hindi muna ito gumalaw, sinanay muna nito ang aking hiyas sa kanyang malaking sandata. Hindi naglaon ay unti-unti naring nawala ang sakit, senyalis upang mag umpisa na siyang umindayog sa saliw ng musikang makamundo. I might still feel a glimpse of pain in his every move, but it was combined with sweet pleasure, from smooth and gentle motions, that turned rough and fast making me feel the surroundings spinning because of too much pleasure. "Ahh...ahh... ahh.. aghh..." I don't care if my moan is loud, but all I care about is a great
Tanya One week na ang nakalipas matapos mangyari ang isang kabaliwang bangungot na iyon. Oo, one week lang, alangan namang patagalin ko pa. Kaya ito ako ngayon nakatunganga sa harap ng full body size mirror at tinitingnan ang sarili ko. "Haist..." I sigh deeply. Ng magsawa na ako sa kakatingin sa sarili ko ay kinuha ko na lamang ang resume ko na nakapatong sa kama at nag simula ng maghanap ng trabaho. Wala na rin naman kuwenta kung iisipin ko pa ang nangyaring 'yon, dahil hindi naman ako magkakapera at hindi rin ako mapapakain n'on, kaya mabuti pang kalimutan na lamang ang kagagahan ko at mag hanap na lamang ako ng trabaho. Tahimik ko na lamang na sinarado ang pinto ng aking apartment at nag simula ng maglakad sa kahabaan ng magulong daan ng syudad. Dahil sa kaylangan kong mag tipid at malapit lang naman ang pupuntahan kung kompanyang naghahanap ng bagong sekretarya, kung kaya't napagdesisyonan ko na hindi na lang sasakay para makatipid. Hindi naglaon ay nakarating din ako sa
Riley Napapailing na lamang akong napaupo sa sofa habang tinitingnan ang mga files na pinadala sa akin ni Nick. Ito ay files ng mga nag-apply para maging bago kong sekretarya, kahit naman kasi hindi na nag tra-trabaho si Nick sa akin ay nangako itong tutulong siya sa paghahanap ng bagong secretary ko. Though, I still have the last decision and approval. Biglang napakunot ang noo ko ng makita ang files ng isang aplikante at napangiti na lamang. Habang nakatingin sa larawan nito ay tinawagan ko si Nick. "Nickolas," walang ganang sabi ko dito. "Tarandong Riley, anong kailangan mo?" inaantok na tanong nito. "I already found my new secretary, I will send you the name and files of this person through email, paki sabi nalang sa HR na sabihin nilang sa lunes na ito magsisimula." sabi ko dito habang padausdos akong humiga sa sofa. "Bwesit ka talaga Riley! sana nag text ka na lang kaysa mangbulabog ka ng alas-dos ng umaga para lang d'yan!!" biglang sigaw nito mula sa kabilang linya
Tanya "I-ik-ikaw?" wala sa sariling sabi ko habang nanginginig akong napahakbang ng paatras, dahil ukopado ang utak ko ay nawalan ako ng balanse, buti na lamang ay malapit lang ako sa pinto kung kaya't doon ako tumama at hindi natumba ng lubusan. Ngumiti naman ito ng napakatamis at ipinag krus ang mga braso. "Yeah, it's me." sabi nito at bigla namang tumayo kaya bigla akong nataranta. "Hu-hwag kan-ng luma-mapit!" natatarantang sabi ko rito habang hindi mapakali. Maaari ko namang buksan ang pinto upang makalayo sa kanya, ngunit tila hindi gumagana ang utak ko dahil sa kabang nararamdaman. Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan sapagkat siya naman ang may kasalanan sa nangyari ng gabing iyon. Tanging ngiti lang ulit ang sagot nito at dahan-dahanng naglakad palapit sa akin. "Sa-sabing hu-hu-hwag kang lumapit!" natatarantang sabi ko rito ngunit huli na ang lahat dahil hindi ko namalayang nasa harapan ko pala siya. "Paano ba yan malapit na ako, anong gagawin mo?" sabi
Tanya Napapikit na lamang ako ng tumama ang aking katawan sa kama, kahit isang buwan na akong nagtratrabaho at naging secretary na ako dati, kakaiba pa rin talaga ang pagod na naramdam ko ng nagsimula ako sa companya na ito. He's the bossiest boss that I've been encounter in my whole life, he demands a lot of things, eventhough I know that he has the right but sometimes he is being too much. Sarap sakalin e, yung tipong hindi na s'ya makahinga at maging malamig na bangkay na, kaso ayaw ko pang maging mamatay tao. Siguro, pwede naman? 'Di ko namalayan na nakatulog na pala ako kagabi, kakaisip ko siguro kung paano ko papatayin yung boss ko ng hindi ako makukulong kaso wala talaga pumapasok na idea sa utak ko. Nagising naman ako dahil sa ingay na nanggaling sa aking t'yan, naalala ko na hindi pa pala ako nag dinner at hindi na rin ako nakapagpalit pa ng damit. Hindi nagtagal ay natapos na rin ako sa aking mga gawain at papasok na naman ako sa aking trabaho. Napabuga na lamang
Tanya Lutang akong naglalakad sa hallway ng bigla kong mabangga ang isang babae, dahilan para matapon ang hawak nitong juice sa damit n'ya at damit ko. Napabalik naman ako sa realidad ng marinig ko ang matinis na boses nito. "Bitch, hindi ka ba marunong tumingin sa dinadaanan mo?" sabi nito sabay pamewang sa harap ko. "You have no idea how expensive this dress of mine, and you just ruined it!" "Sorry po Ma'am." sabi ko rito habang ilang beses na yumuko. "Sorry? What would be the use of your sorry, things already happen, tatanga-tanga kasi. You better be thankful for being lucky this time because I'm in hurry right now, if not ipapasesante talaga kita sa boss mo." sabi nito sabay lakad palayo. Napabuga naman ako ng hangin ng tiningnan ko ang damit ko, dobleng malas naman oh, kanina nakarinig ako ng balyenang sumisigaw dahil sa hindi pa daw ako nakakabayad, tatlong araw lang naman akong delay ah, tapos ngayon nakabangga ako ng client. Teka! s'ya yung babae noon sa elevato
Tanya Tahimik naman akong sumunod sa kanya, sabay tayo sa harap nito at naghihintay ng sasabihin niya. "Ms. Cervantes, saan na 'yong mga files na ipinagutos ko sayo?" tanong nito habang naglalakad papunta sa kanyang upuan "I was about to send it to you Sir, but Ms. Castillio suddenly came up at hinahanap ka, nawala rin po sa isip ko kaya hindi ko na send kaagad. Sorry po." paliwanag ko dito. "You can still send it even though may nagtatanong sa iyo, it won't be that hard and how come you can easily forget to do it?" sagot naman nito sabay pinag-ekis ang mga paa habang nakaupo sa kanyang upuan. Aba kakarating niya nga lang. Makapagsalita naman ito hindi naman niya agad mababasa kung wala siya rito. "Sorry po Sir, di na po mauulit." sabi ko na lang dito para hindi na humaba pa ang usapan. "You better be sure about it, what if those files are important, paano kung hindi mo agad maipadala ito at nagkaproblema dahil doon. Siguraduhin mong hindi na mauulit ito." pagpapatuloy p